Boekenmening

Sara groeit op als enige dochter van haar vader. Haar moeder is gestorven toen ze jong was. Sara is slim en kan al snel lezen en schrijven. Vanaf het moment dat haar vader dat ontdekt, leert hij haar verschillende talen lezen, schrijven, lezen en begrijpen. In het Perzië van de 5e eeuw voor Christus worden verschillende talen gesproken en geschreven. Sara krijgt uiteindelijk een baan aan het koninklijke hof.

Omdat ze altijd tussen en met mannen heeft geleefd en een voor die tijd mannelijke baan heeft, leert zij zich niet als vrouw te gedragen. Dat heeft enorme gevolgen wanneer haar huwelijksdag aanbreekt. Ze heeft haar man nog maar één keer in een toevallige omstandigheid ontmoet en ze heeft geen idee wat er van haar verwacht wordt. Hiermee maakt ze zichzelf tot spot en schande en stelt ze mensen teleur. Sara heeft geen idee wat ze teweegbrengt op de dag van haar huwelijk, maar het gevolg is dat ze zich zwaar vernederd voelt. Als gevolg van haar gedwongen verhuizing naar het huis van haar man en het verlies van haar baan, krijgt ze een pittige depressie te verwerken.

Tot zover de totale val van Sara. Maar gelukkig, er is een reddende engel. Een dienstmeisje dat toegewijd is en weet hoe het hoort. Sara ziet haar situatie onder ogen en met wat hulp gaat ze de confrontatie met zichzelf aan. Het ‘lelijke eendje’ ontpopt zich tot een prachtige zwaan.

Het lijkt wel een sprookje. Maar een sprookje is het in wezen niet, want deze roman omvat veel meer dan dat. Volwassen worden, de strijd aangaan, leren anderen te vertrouwen, leren hoe God ernaar verlangt dat mensen Hem leren vertrouwen en liefhebben, leren ontvangen en leren geven, leren met moed in de wereld te staan. Al deze factoren maken dat dit verhaal boeit en dat je wilt lezen hoe deze jonge vrouw van de overleefmodus in de leefmodus komt.

Als Elianna 16 jaar is, lacht het leven haar toe. Ze is verloofd, oudste dochter in een rijke, hardwerkende familie en ze is helemaal weg van het werk waarmee haar vader bezig is. Plotseling hakt een tragische gebeurtenis op haar leven in. Haar aandeel in die gebeurtenis krijgt door de ontmoedigende reactie van haar vader destructieve kracht. Elianna worstelt vanaf dat moment met gevoelens van afwijzing en weinig zelfwaardering. Ze leeft in de eerste eeuw na Christus in Israël en heeft te maken met de overheersing van de Romeinen, haar plaats als vrouw in de maatschappij en haar prachtige creatieve talent. Tessa Afshar brengt die drie elementen in de ontwikkeling van de tijd na de tragische gebeurtenis bij elkaar en schetst een boeiend beeld van hoe Joodse mensen in Jeruzalem in die tijd leefden.

Als je de Bijbel goed kent, herken je namen en personen. Dat maakt het boek nog veel boeiender. Terwijl je op een bepaald moment zeker bent van een bepaalde afloop van een gebeurtenis, blijf je toch geboeid lezen, omdat je wilt weten hoe de schrijfster haar fantasie bij de Bijbelse werkelijkheid brengt en het geheel tot een geloofwaardig en overtuigend levensverhaal kan maken.

Ik heb heel erg genoten van deze roman. Niet alleen omdat ik me voor een deel kon identificeren met de hoofdpersoon, maar juist omdat de persoonlijke geestelijke ontwikkeling zo knap is weergegeven en zo natuurlijk in de historische omgeving is vervat. Tessa Afshar is een beeldende kunstenaar, die de binnenwereld en de buitenwereld vormgeeft. Je voelt het lijden van deze jonge vrouw onder je eigen huid, in je eigen buik. Je ervaart het uiteindelijke geluk van haar geestelijke volwassenheid en de liefde die ze heeft gevonden.

Boven elk hoofdstuk staat een tekst uit de Bijbel die van belang is voor dat hoofdstuk. Het is een logisch gebruik, zonder geforceerd over te komen. Of je de Bijbel nu wel of niet kent, de teksten zullen voor ieder die de roman leest een illustrerende functie hebben. Een illustratie die de inhoud versterkt en tevens de boodschap in zich draagt, dat de Bijbel iets te zeggen heeft over mijn leven, mijn strijd, mijn geestelijke, sociale en emotionele groei of achteruitgang.