Tijdschriftengekte
Tijdschriftengekte
Als kind werd ik geconfronteerd met een uitgesproken mening van mijn moeder: Tijdschriften zijn geldverspilling! Nooit heb ik de vreugde gehad van het kopen van een Donald Duck, Tina, Sjors en Sjimmie of welk tijdschrift dan ook.
Alleen handwerken was een uitzondering. Toen ik het eenmaal zelf kon betalen mocht ik een abonnement op de Ariadne. Ik was de koningin te rijk: wat een genot en wat heb ik veel patroontjes uitgeprobeerd. Handwerken is nog altijd een hobby van me.
Aan dit alles heb ik wel iets overgehouden: de tijdschriftengekte. Als ik in een boekhandel kom, moet ik altijd een tijdschriftje kopen. Op het hoogtepunt had ik een abonnement op 7 tijdschriften. Inmiddels iets minder, maar nog altijd een kunsttijdschrift, tijdschrift over schrijven en een vrouwenblad. En ik lees alle gratis tijdschriften: Boodschappen van Hoogvliet, Kans van het Leger des Heils, Leef van Schreeuw om leven en zo nog een stuk of 8.
Gisteren was ik in de boekhandel om een verjaardagscadeau te kopen. Natuurlijk ging ik langs de tijdschriftenmuur. ‘Waar zal ik mezelf mee verwennen?’ Aan de haak, Simply breien, de Anna, Quest, Quote, National Geographic? Je ziet het: mijn eerste gedachten gaan uit naar het nuttige; volkomen in lijn met wat ons moeder ons heeft geleerd.
Maar dan valt mijn oog op een vrolijke voorkant: Daphne’s diary. De lol spat er vanaf! Ik ga dit weekend een paar dagen naar een vriendin die op een camping staat in Cadzand. Leuk om mee te nemen!
Ik ben weer verkocht. Blij tel ik 7 euro 50 uit aan de kassa. Ik voel me happy bij deze ‘ledigheid.’ En toch….. Ik probeer het inwendig goed te praten en denk bij mezelf: Ach, een avondje film kost nog meer en hier zit ik wel een paar avondjes in te lezen. Het valt dus eigenlijk nog wel mee. Jong geleerd, oud (54) gedaan.
Cora van Dijk
17-07-2018