Boekenmening

Stel je de hemel eens voor

Bijna-doodervaringen, Gods beloften en de opwindend mooie toekomst die jou te wachten staat.

John Burke heeft met dit werk een ontzettend goed werk gedaan. Hij heeft heel veel onderzoeken op bijna-doodervaringen geanalyseerd en ontzettend veel verhalen gelezen. Deze ervaringen gaan vaak over dezelfde dingen of komen op hetzelfde neer maar verschillen enigszins in beschrijving van de belevingen. Deze analyse kun je niet lezen zonder onder de indruk te zijn van wat je leest. Bovendien heeft de auteur ontdekt dat deze ervaringen over het algemeen genomen helemaal in lijn zijn met wat de Bijbel over de hemel vertelt. In een paar woorden, de hemel is echt en de hemel is fantastisch.

Iemand die een bijna-doodervaring heeft gehad, leeft daarna meestal nooit meer op de dezelfde manier verder. Het is een levensveranderende gebeurtenis en in veel van de verhalen bekeren mensen zich tot God en leven hun leven verder als gelovige en geven vaak een totaal andere invulling aan hun leven. Het leven is immers te kort om verder nog alleen maar voor jezelf te leven of om te lanterfanten. Als je met God gesproken hebt, wil je niet anders meer dan voor Hem leven en met Hem leven.

Dat is een ontzettend mooi gevolg van alle verhalen, maar niet het mooiste deel, dat zijn de ontmoetingen van de mensen die dit meegemaakt hebben met Jezus of met God. De dingen die ze beleven in de hemel. Het is een boek om steeds weer te pakken, om doordrongen te worden van wat ons te wachten staat. De reden waarom we hier zijn, de doelen die we nastreven.

Wat heb jij tot nu toe in je leven voor Jezus gedaan?

Papa, waar blijf je?

Anna zit net in de kerk met haar ouders als de dominee de mannen aanspoort om te vluchten en onder te duiken. Maar hij is te laat. Putten stroomt helemaal vol met Duitse soldaten, die de mannen willen meenemen. Deze historische roman voor tien jaar en ouder is een aangrijpend verhaal, gebaseerd op de ware gebeurtenissen die in de oorlog in Putten hebben plaatsgevonden. Zeshonderd mannen worden weggevoerd en honderd huizen worden verwoest door brand. Gelukkig is Anna’s huis gespaard gebleven. Er breekt een vreselijke tijd aan voor de mensen die in Putten wonen. En de strijd tussen de geallieerden en de Duitsers is steeds meer merkbaar. Vluchtelingen, schuilkelders, ziekte, honger en dood. Alles komt voorbij.

Dit verhaal is vanuit Anna’s beleving verteld en dat heeft de schrijfster goed gedaan. Zonder dat het te zwaar wordt, vertelt ze van de heftigheid van het verlies voor Anna’s moeder. De boosheid en de angst en het diepe verdriet. En hoe snel ligt de blijdschap op je gezicht als je ontdekt dat jouw huis er nog wel staat, maar daarna ontdekt dat de buren niets meer hebben en je je dus wel drie keer bedenkt voordat je zou lachen.

Om de oorlog niet te vergeten zou het goed zijn om het verhaal elke generatie opnieuw weer te vertellen, voor te lezen en na te bespreken.

Gevoelstaal – Leef van binnenuit

Het boek gevoelstaal heeft me verrast. Janna Beek vertelt nieuwe dingen over je brein, buik en hart. De drie plaatsen in je lichaam die je een bepaald gevoel kunnen geven. Ze legt niet alleen uit hoe deze drie organen/gebieden in je lichaam dat doen, maar ook hoe zich dat vanaf de conceptie ontwikkelt. Je begrijpt door haar uitleg dat God het menselijk lichaam geniaal geschapen heeft en dat het een eenheid vormt met je emotionele leven. Daarbij behandelt Janna Beek onze mogelijkheden tot het vertellen van ons eigen (emotionele) verhaal en de kracht die dat geeft in verbinding met God en mensen.

“Als je je verbonden weet met jezelf, ben je weerbaarder wanneer je door anderen niet wordt erkend”, is een stelling die er voor mij uitsprong bij het vertellen over de wisselwerking tussen ons vermogen tot verbinding met ons eigen lichaam en verbinding met andere mensen. We hebben een lichaam en we hebben het woord. Met luisteren naar je eigen lichaam geef je jezelf de ruimte om er te zijn, jezelf te ervaren en te evalueren hoe je reactie is op wat er gebeurt. Met het luisteren naar een ander geef je hem de ruimte om er te zijn en zo verbinding te maken met de ander. Dat zijn persoonlijke cadeaus die nodig zijn om de onderlinge liefde te kunnen laten stromen.

De auteur gebruikt twee eenvoudige manieren om het je te kunnen blijven herinneren als je met de elementen in haar boek in eigen je leven wilt oefenen. De ene manier staat op bladzijde 66 en deze kun je makkelijk uit je hoofd leren omdat het om vijf elementen gaat. De andere manier zijn de drie stapstenen die daarbij horen in voorkomende situaties. De auteur plaatst talloze casussen tussen haar uitleg, zodat het makkelijk te begrijpen is en eindigt soms met oefeningen voor jezelf.

Je kunt het boek lezen als informatiebron en naslagwerk. Je kunt het boek lezen en aan de slag gaan met de vragen en de oefeningen. Je kunt de bijgeleverde emotiekaart en lichaamssensatietabel en gevoelenstabel (pag. 229-233) gebruiken om voor jezelf achter een gevoel te komen en aan de hand daarvan aan de slag gaan. Je kunt praktische oefeningen uit het boek gebruiken in je dagelijkse leven om met mensen die je vertrouwt te reflecteren op je gevoelens en reacties.

Er staan heel veel prachtige citaten van filosofen, auteurs, politici, theologen en andere bekende en minder bekende mensen in. Gedachten die herkenbaar, troostend en helpend zijn en prachtig bij de inhoud van die bladzijde passen. Janna Beek heeft door dit boek rijkdom toegevoegd en een brug geslagen tussen gevoel en verstand, het stille luisteren en het hardop verwoorden, de psyche en de soma, waardoor we in verbinding met onszelf en vertrouwde anderen een weg mogen vinden om zonder oordeel en in liefde ons leven te gaan.

De jongen, de mol, de vos en het paard

De jongen, de mol, de vos en het paard is een prentenboek voor jong en oud. Charlie Mackesy hield zelf niet van lezen en heeft de tekeningen nodig als rustpunt om verder in een verhaal te komen. Nu heeft hij een boek gemaakt van een jongen die op weg is naar huis en intussen een aantal dieren tegenkomt. Ze moeten door de wildernis en een storm, beelden voor het leven en ondertussen bevragen ze elkaar over de zin van het leven.

Dit levert prachtige platen op die je zou willen ophangen met teksten als: ‘Ik vraag mij af of er een school is waar je kunt afleren’. Een zin en een tekening maken het een rustgevend boek. Er zijn niet veel woorden nodig en soms vertellen de tekeningen een verhaal waar geen woorden voor zijn. De jongen en de dieren hebben allemaal een eigen karakter en inbreng en dat maakt dat lezers zich in ieder van hen kan herkennen. Het paard zegt wijze dingen zoals: “Iedereen is een beetje bang, maar we zijn minder bang als we samen zijn”. Het boek laat zien hoe liefde en vriendschap ‘thuis’ komen is. Het is een boek om cadeau te doen, om steeds weer opnieuw op te pakken en te ontdekken welk gedeelte je die dag nodig hebt als medicijn. De tekst is vertaald door Arthur Japin.

Op dit moment heeft boekhandel Van Rietschoten een sympathieke actie. Voor elk exemplaar van het boek dat wordt verkocht, gaat er ook een exemplaar naar een hulpverlener in het Maasstad ziekenhuis. Dit boek kan juist in deze tijd voor hen een bemoediging betekenen. De bestelknop gaat dan ook naar deze boekhandel.

Verkeerd spoor

Dit verhaal baseert zich op een waargebeurde geschiedenis uit het begin van de twintigste eeuw, die nooit opgehelderd is. Het hoe en waarom van de moord is altijd een vraag gebleven.

Het verhaal begint in Vlaanderen, in de Eerste Wereldoorlog, waar Luc en zijn moeder, na de brute moord op enkele familieleden, zich gedwongen voelen om te vluchten en zij kiezen in dit geval voor Nederland. In het gemoedelijke dorpje, in de buurt van Gorcum, waar ze gaan wonen, hebben ze veel moeite om te wennen aan het Nederlandse leven. Dan wordt er een vermoorde spoorwegbeambte gevonden en ondanks speurwerk met ook een "slechte politiefunctionaris", komt er geen schot in de zaak. Wel hebben er twee onschuldige mensen jaren achter slot en grendel gezeten.

Dit boek laat zien, dat een slechte daad altijd blijft doorwerken in je gemoedsgesteldheid en invloed heeft op je verdere leven. Ik vind het vooral een interessante inkijk geven, hoe het leven in het eerste deel van de twintigste eeuw zich afspeelde, ben toch wel blij om in deze tijd te leven. Zou het geschetste verhaal in dit boek werkelijk zo gebeurd kunnen zijn?

Duo-recensie: Onvindbaar en Ciao Sicilia

Twee thrillers. Ik heb ze na elkaar gelezen. Na Ciao Sicilia had ik geen goed gevoel. Na Onvindbaar had ik het gevoel dat het goed zou komen, ook al eindigt het open.

Ciao Sicilia begint met een onwaarheid: “Het is de zekerheid dat er vandaag iets onverwachts gaat gebeuren die Anne – de hoofdpersoon - pijn in haar maag bezorgt.” Later blijkt dat de zekerheid niet onverwacht was voor Anne, maar wel dat ze niet wist of het onverwachte haar zou brengen wat ze wilde: voor de rest van haar leven onvindbaar zijn voor haar gewelddadige man.

De in scène gezette kidnap van Anne, later met de nieuwe naam Sofia, wordt helemaal beschreven alsof ze geen idee had van wat er stond te gebeuren. Veel later blijkt dat Anne gekidnapt wilde worden om van haar situatie en van haar man af te komen. Alleen laat ze de kidnap uitvoeren door echte criminelen. Tot overmaat van ramp geeft ze al het geld dat ze heeft aan de kidnappers. Kortom, ze heeft zich niet zo slim voorbereid op haar vlucht naar een beter leven.

De hele thriller blijft Anne in de modus van een soort naïeve onschuld met een fout verleden. Daardoor kan ze het kwaad niet van het goed onderscheiden. Overigens lopen alle soorten kwaad en goed op het eiland Sicilië dwars door elkaar. Echtheid en huichelarij lopen in elkaar over, waardoor het leven onbetrouwbaar en onrustig is. In feite is iedereen betrokken bij de heersende maffia, maar aan de andere kant zijn het gewone mensen en het ligt er maar net aan in wat voor situatie je zit of je iets goeds of iets kwaads doet. Er vallen behoorlijk wat doden voordat Sofia rust vindt. Er is een lichtpuntje dat een doorbraak van gerechtigheid op het dorp belooft: Sofia en haar Siciliaanse vriendin maken op de begrafenis van een paar dierbaren een statement tegen de spiraal van kwaad en noemt de naam van de overheersende familie. Het boek vertelt het verhaal in de hij-vorm.

Onvindbaar begint met de suggestie dat Casey Cox, de hoofdpersoon, een misdaad op haar geweten heeft en op de vlucht is. Dylan Roberts, ex-militair en in functie als detective probeert de moord op een journalist op te lossen, die bevriend was met Casey. Hij weet dat zij niet de dader is, omdat hij bezig is een dossier op te bouwen over de fraude en andere misdaden van een paar hoge functionarissen bij de politie en hij aanwijzingen heeft dat zij het hebben gedaan.

In deze thriller is het duidelijk dat de goede mensen proberen het kwaad aan de kaak te stellen en daar zelfs hun leven voor over moeten hebben. Er is een duidelijk doel en een enorme hoop dat het Casey en Dylan gaat lukken, alleen weet je niet hoe. Casey leert door het verhaal heen steeds meer dat zij niet alles in de hand heeft en dat ze in haar leven op God kan vertrouwen, hoewel ze al haar slimheid moet gebruiken om uit de handen van de misdadigers te blijven. Ze hebben het op haar voorzien, omdat zij te veel weet. Er is een duidelijke karakterontwikkeling en de aantrekkingskracht tussen Casey en Dylan groeit naar een diep respect en ruimte voor ieders eigen levensweg en strijd. Er vormt zich een liefde die geen storende, maar een versterkende factor is om het doel te halen en het ultieme kwaad berecht te willen zien.

Het verlangen van Casey, dat ze gevonden wordt en hoe het ook afloopt, rust zal vinden, groeit tot een hoop dat er werkelijk gerechtigheid zal geschieden. Overigens is zij door deze drive gevoelig voor signalen en ontdekt en passant de waarheid over een meisje dat misbruikt wordt en doet er daadwerkelijk iets aan, zodat dit meisje gered kan worden uit de handen van haar misbruikers. Hierbij raakt Casey gewond en wil ze haar oorspronkelijke strijd bijna opgeven, maar dan duikt Dylan als redder op en motiveert haar om het doel niet uit het oog te verliezen. Het boek is in de ik-vorm geschreven, waarbij Casey het meest aan het woord komt.

Beide boeken zijn zo geschreven dat je ze niet weg kunt leggen, je wordt als het ware het verhaal ingezogen. Je kunt kiezen wat mooier is: In Ciao Sicilia eindigt de hoofdpersoon in de armen van een zoon van een familie die jaren de leidende heersers in de misdaad op het eiland was en in Onvindbaar is de hoofdpersoon veilig omdat zij zich toevertrouwt aan Gods Vaderarmen en de misdaad eerlijk berecht zal worden.

Duo-recensie: Ciao Sicilia en Onvindbaar