Boekenmening

Stralen voor je Schepper

Carianne Ros is auteur, spreekster en coach. Samen met Nelleke de Wit richtte zij Powervrouwen op, waarin ze christelijke vrouwen inspireert tot het leven van hun roeping. Stralen voor je Schepper is een van de Bijbelstudieboeken die zij heeft geschreven om vrouwen op een positieve manier naar hun plek te brengen. De plek van waaruit je het best kunt leven, werken, nadenken en geven. Ze inspireert vrouwen om wekelijks de tijd te nemen om een bepaald facet van hun leven te overdenken en toe te wijden aan God in gebed.

Er zijn 52 hoofdstukken, voor elke week een. Er is een gratis werkboek, dat dezelfde vragen heeft als het boek en dat je kunt downloaden (gratis), printen en waar je in kunt schrijven. De hoofdstukken hebben dezelfde structuur en zijn opgebouwd uit een stiltemoment, een lied, een Bijbelvers, een overdenking, vragen, verdieping, verdiepende of verbredende vragen en een gebed. De vragen zijn concreet, zodat je kunt reflecteren en nadenken over wat je wilt zijn of doen.

Ik heb op dit moment van recenseren 11 hoofdstukken uit deze papieren coach gedaan en ben aan de slag gegaan om concreter te bidden, sommige dingen in orde te maken, doelen scherper te stellen en meer rust te vinden. Kan het zijn dat jij mat bent geworden? Verder af bent geraakt van waar je vroeger zo enthousiast over was? Er dingen zijn gebeurd waardoor je het gevoel hebt dat de connectie met jezelf, God en anderen is veranderd? Dan kan ik je dit boek aanraden als hulp om je hart weer opnieuw open te stellen om dat prachtige zuivere licht van God te ontvangen voordat je het weer kunt doorgeven.

Godenstrijd

‘Godenstrijd’ van Evert Jan Ouweneel is absoluut een origineel boek. Niet eerder heb ik een vergelijkbare kroniek gelezen. Een kroniek over het begin van de wereld, gebaseerd op het eerste Bijbelboek Genesis, maar daarnaast op andere oude geschriften, en ook wel op nieuwere, zoals Joodse commentaren.

Genesis is volgens de auteur van zo’n soberheid dat talloze vragen er niet in worden beantwoord, en naar die antwoorden is hij op andere plaatsen op zoek gegaan. Voor de goede orde: hij beweert gelukkig niet dat hij komt met een historisch betrouwbare reconstructie van het begin. ‘De onbescheidenheid van deze schrijver kent haar grenzen,’ schrijft hij in zijn voorwoord. Wel geeft hij veel informatie over de genoemde geschriften, waaronder ook werken van de oude Babyloniërs en antieke schrijvers als Herodotus en Josephus.

Een boek over Bijbelheiligen, engelen en demonen. Vol strijd. Zijn motto is niet voor niets Paulus’ bekende tekst over de ‘geestelijke boosheden in de lucht’. Interessant voor de liefhebbers, maar best een uitdaging. De leesbaarheid neemt hier en daar af door de opsomming van talloze namen en gebeurtenissen. Op elke pagina staan verwijzingen naar Bijbelteksten of andere bronnen. Dat verraadt studie en uithoudingsvermogen, maar roept ook wel vragen op. Zo wordt er regelmatig verwezen naar Bijbelteksten, bijvoorbeeld uit het nieuwe Testament, die geen enkel verband lijken te hebben met dat wat Ouweneel schrijft. Dat vind ik niet sterk. Persoonlijk vind ik het ook lastig dat de schrijver geen duidelijk onderscheid maakt tussen Bijbelse – en andere gegevens. Dat heeft natuurlijk te maken met de manier waarop je tegen de Bijbel aan kijkt. Aan de andere kant werd ik af en toe zeker aan het denken gezet. Bijvoorbeeld bij de stelling dat Melchizedek, de priester-koning van Jeruzalem, niemand anders was dan Sem, een van de zonen van Noach. Over die mogelijkheid had ik nog nooit iets gehoord ... Evert Jan Ouweneel is afgestudeerd als filosoof, en dat is in dit boek zeker merkbaar. Hij lijkt vooral op zoek naar kennis en verbanden.

Ik ben een Bijbelontdekker

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen en verklappen dat ik enthousiast ben over dit boek. Het boek ‘Ik ben een Bijbelontdekker’ helpt ouders en mensen actief in kinderwerk om op een leuke manier aan de slag te gaan met de Bijbel. Dit hoeft helemaal niet met slechts het vertellen van een Bijbelverhaal gevolgd door het inkleuren van een bijhorende kleurplaat. Het kan ook veel boeiender en creatiever. Daar is dit boek voor geschreven.

Het boek behandelt twintig Bijbelverhalen. Elk hoofdstuk begint met een Bijbelvers uit het verhaal. Daarop volgt een creatief proefje als inleving om zelf uit te voeren, vlot uitgelegd met de benodigdheden en het verloop én geïllustreerd met kleurenfoto’s. Vervolgens wordt teruggekeerd naar het Bijbelverhaal waarbij ingezet wordt op interactie met de kinderen. Daarna volgen enkele verdiepende overdenkingsvragen. Deze zijn opgesplitst in twee leeftijdscategorieën, van 4-7 jaar (lichtblauwe achtergrond) en van 8-12 jaar (donkerblauwe achtergrond). Tot slot is er aandacht voor gebed samen met de kinderen en ook dat op een creatieve manier. Sommige hoofdstukken bevatten ook een extra Doen!-opdracht om de inleving nog te verdiepen.

Het boek is breed bruikbaar. Je kan het gebruiken in het gezin om op een leuke manier met je eigen kinderen aan de slag te gaan met de Bijbelverhalen. Het is ook geschikt om een extra boost te geven bij gebruik in een kinderclub, kindernevendienst of godsdienstonderwijs in de klas. Er bestaan nog meer boekjes om met de kinderen aan de slag te gaan, maar de proefjes en experimenten in dit boek zorgen ervoor dat dit boek een dik streepje voor heeft. Het boek is tevens geschikt om in een groep te gebruiken alsook voor één kind individueel als invulboek.

De schrijfster is zelf moeder van drie kinderen en dit boek is het resultaat van haar eigen ervaringen bij het lezen van Bijbelverhalen met kinderen. Zij is ook theoloog en werkzaam bij Youth for Christ als teamleider van het team toerusting en hoofdredacteur van de tiener- en jongerenwerk programma’s. Ze verzorgen tiener- en jongerenwerk materialen voor kerken en geven daarnaast trainingen en toerusting op het gebied van jongerenwerk. Je kan dus gerust stellen dat de schrijfster volop praktijkervaring heeft die ze wil delen in dit boek.
De opmaak van het boek is zeer aantrekkelijk met een ruime bladschikking, aansprekende schrijfstijl en veel kleur. Wil je reeds een voorproefje? Ga dan alvast eens op zoek naar BijbelBorrels op Facebook of Instagram of neem een kijkje op Bijbelborrels.nl.

Jammer dat dit boek nog niet bestond toen mijn eigen kinderen de geschikte leeftijd hadden. Bij deze van harte aanbevolen aan ouders en iedereen die met kinderen tussen 4 en 12 jaar op een speelse en creatieve manier aan de slag wil gaan rondom Bijbelverhalen. Hopelijk komt er nog een vervolg.

Koorden van liefde

Na vier jaar onderwijs gegeven te hebben aan straatkinderen in Congo, keren Ethan en Lydia terug naar Nederland. Lydia voelde zich daar met de dag ongelukkiger worden en kreeg bovendien heimwee. Ethan moest daarmee zijn droom opgeven en samen trekken ze in het huis van Simon, Ethans vader, met de bijbehorende kapel en de bijbeltuin. Simon verhuist naar een aanleunwoning.

Eva, de dochter van Simons andere zoon en schoondochter, Job en Hanneke, zwerft in erbarmelijke omstandigheden, op straat in Groningen. Als de wanhoop en ellende voor Eva zo groot wordt en ze daardoor besluit dat het leven voor haar niet meer hoeft, wordt ze gevonden door Jim, haar ex-verloofde. Hij neemt haar mee en zorgt voor haar eerste levensbehoeften; nieuwe kleren, eten en een comfortabel bed in een hotel. Daarna krijgt ze onderdak bij haar oom en tante: Ethan en Lydia.

Simon maakt zich erg bezorgd over zijn kleindochter, die hem zeer na aan het hart ligt. Dagelijks neemt hij haar mee in zijn gebed. Als hij hoort dat Eva gevonden is en bij Ethan en Lydia in huis is, is zijn dankbaarheid en opluchting groot. Toch duurt het nog geruime tijd voordat hij zijn kleindochter kan zien en spreken. Door een val breekt hij zijn heup en komt hij in het ziekenhuis terecht.
Simon is niet alleen een biddende opa, maar ook steunt hij zijn schoondochter Hanneke, de moeder van Eva. Zij zit met een groot schuldgevoel.

Lydia neemt haar nichtje in huis. Ze ziet het als haar nieuwe taak, nu ze weer in Nederland woont. Maar tegelijk maakt het haar onzeker of ze deze taak wel kan volbrengen. Daarin krijgt ze onvoorwaardelijke steun van haar schoonvader Simon. En, zoals Marianne Grandia het mooi verwoord: aan de het uiteinde van de arm, is Gods helpende hand te vinden.

Het boek leest als een trein. Wat de oorzaak is van Eva’s zwerven op straat, houdt Marianne tot op het laatst geheim. Dat maakt dat je nieuwsgierig wordt naar de climax van het verhaal. Wel is duidelijk dat er een grote breuk is ontstaan tussen Eva en haar ouders. Marianne is er sterk in om op een mooie manier het geloof en vertrouwen in God door het verhaal te weven. Het stemt de lezer tot nadenken en bewustwording om al je vragen en onzekerheden in Gods hand te leggen.

Of alles weer goed komt tussen de diverse personen is soms duidelijk, maar niet altijd. Dat is jammer. Ook vind ik het een minpuntje dat Eva onzeker blijft en een te laag zelfbeeld blijft houden, waardoor het een nieuwe relatie met haar ex-verloofde in de weg staat.

Dat overkomt mij niet

Jacqueline beschrijft in Dat overkomt mij niet! op indringende wijze hoe haar leven is verlopen, vanaf het moment dat de tweeling Ritha en Reina in haar leven kwam totdat ze volwassen worden. Zij en haar man halen de vijfjarige tweeling op en proberen hen zo goed mogelijk op te voeden en vooral te begeleiden in hun nieuwe thuis. Jacqueline ervaart echter totaal geen steun van haar man Johan en een jaar na de adoptie strandt hun huwelijk. Wat volgt zijn gebeurtenissen in goede en slechte tijden. Goede tijden, als ze wel ontwikkeling ziet bij haar kinderen en leuke momenten en vakanties meemaken. Een bijzondere rootsreis naar Haïti met een ontmoeting met hun familie, maakte veel indruk. Slechte tijden, als de problemen zoals hun gedrag steeds moeilijker worden, het niet begrepen voelen door zorginstanties en scholen en tijden waarin de problemen zo erg worden dat Jacqueline nog maar één oplossing ziet, namelijk, de kinderen uit huis laten plaatsen. Ze wordt in deze tijd behoorlijk tegengewerkt door haar ex-man en zijn nieuwe vrouw die de problemen niet onderkennen en erkennen. “maar bovenal ben ik verdrietig omdat ik een ander plaatje voor ogen had toen we de meiden op gingen halen in het kindertehuis. “

Dat overkomt mij niet! is voor veel mensen een bron van herkenning. Ik denk daarbij aan adoptie- ouders en hun kinderen, maar ook aan mensen die te maken hebben met problemen in de GGZ. Het is alsof je bij Jacqueline op de bank zit terwijl ze haar verhaal vertelt. Ze schrijft soms meer als therapeut dan als moeder en neemt daarbij een afstandje om jou als lezer ook een beter overzicht te geven van wat er allemaal speelt. Het geeft haar bijna een dubbelrol, aan de ene kant de moeder en aan de andere kant behandelaar, zorgcoördinator of mentor.

Het is absoluut geen mislukte adoptie; ik lees namelijk een verhaal over een gezin waarin twee oudere kinderen worden opgenomen, met liefde ontvangen en waar een moeder vecht als een leeuwin voor de juiste zorg voor haar kinderen. Zij wordt daarbij heel erg tegengewerkt door alle instanties en ook door familie omdat zij niet zien wat Jacqueline ziet. Dat komt onder andere doordat de meisjes zich juist door hun problematiek uitstekend aan kunnen passen aan elke situatie onder andere door kopiëren van gedrag van anderen en zij professionals, zoals hun therapeuten en ook hun vader die wat verder van ze afstaat, volledig om de tuin kunnen leiden.

De schrijfstijl van Jacqueline is vlot, ze spaart zichzelf ook niet helemaal en blijft bij het verhaal waar het om gaat. Ze beschrijft haar emoties en het gebrek aan emoties bij haar dochter zo mooi, zo intens, ze wil zo graag dat het anders zou zijn. Maar dat is het niet. “Hartverscheurend huil ik achter mijn stuur terwijl ik verblind door tranen de snelweg oprijd.”

Wat moet het moeilijk zijn geweest om dit verhaal aan het papier en aan lezers toe te vertrouwen. Diep onder de indruk en met respect voor deze moeder sla ik het boek dicht. En het verhaal blijft nog lang in mijn hoofd rondgaan.

Niksen

Dit is een prettig leesbaar boek over een interessant onderwerp. De auteur geeft aan hoe belangrijk het is om regelmatig te niksen. Ons lichaam heeft het nodig, het is geen luxe maar noodzaak. Onze hersenen kunnen hun werk beter doen als er regelmatig genikst wordt. Na een pauze waarin we niks doen, zijn we helderder in ons hoofd, beter uitgerust en beter in staat om de dagelijkse uitdagingen het hoofd te bieden.

In plaats van een todo-lijstje is een niet-doen-lijstje een optie. Heeft deze klus een positief effect op je welzijn? Doe het dan. Is het noodzakelijk? Doe het.
Is dit mijn taak of zou iemand anders het kunnen doen? Leer nee zeggen tegen dingen die je niet vooruit helpen. De tijd die daardoor vrijkomt, kun je gebruiken om te niksen. Niksen bevordert je geestelijke en fysieke gezondheid.

Elk hoofdstuk wordt aan het eind samengevat en eindigt met drie vragen waar je mee aan de slag kunt. De Poolse auteur wijdt een hoofdstuk aan dingen die haar opvallen in Nederland. Nederlanders zijn gelukkig maar niet overdreven of uitzonderlijk. Hun geluk is meer ingetogen, rustiger. Ze zijn tevreden omdat ze genoeg vrije tijd hebben, zich gewaardeerd voelen als lid van een gemeenschap. Ze weten dat ze op anderen terug kunnen vallen als er iets ergs gebeurt. Een bijzonder interessant boek.

Mam, doe normaal!

Dit prentenboek, geschikt voor kinderen vanaf 5 jaar, was voor mij een feest van herkenning. Ik was een mama zoals de mama van Zola in dit mooie prentenboek. Een mama die spontaan dingen doet die haar op dat moment invallen. Dingen waardoor ze heel erg geniet van het leven.

Volgens Zola is haar moeder niet normaal, want andere ouders doen dat immers allemaal niet? Speciaal voor normale kinderen met moeders die ADHD hebben of een soortgelijk label dragen waardoor ze bepaalde grenzen nooit voelen. De schaamte die deze kinderen voelen is normaal, maar het moet niet zo zijn, dat zij de redder van hun moeder willen zijn. Het lukt ze trouwens toch niet om hun moeder ooit normaal te krijgen. Met prachtig getekende illustraties, waar de irritatie en de vrolijkheid vanaf spatten.

Cappuccino in het Midden-Oosten

Dit is een verslag van een reis die de auteur met haar man heeft gemaakt. Het is heel interessant om te lezen hoe het er in Iran, Oman en Dubai aan toe gaat. Zodra het vliegtuig Iran nadert, verzoekt de stewardess de vrouwen om hun hoofd te bedekken.

Teheran is een beleving. Er zijn veel blinde muren die zijn ‘versierd’ met portretten van de Iraanse leiders. Hand in hand lopen mag niet. De mensen zijn erg aardig, de meeste vragen waar ze vandaan komen. Teheran heeft veel interessante bezienswaardigheden. Vervolgens gaan ze naar Dubai, een heel ander land dan Iran. In een supergroot winkelcentrum zijn behalve de bekende koffie- en kledingketens een indoor skiresort en een sneeuwpark gevestigd. Niet voor te stellen in een land waar het ’s zomers veertig graden is. Alles is er groot, luxe en bijzonder zoals een Ferraripretpark, een 6D-bioscoop en een beautysalon waar je een gezichtsmasker van goud kunt laten aanbrengen.
Oman is een grote zandwoestenij. Iedere afwijking van bruin is een zeldzaamheid.

Het was een ervaring om dit boek te lezen. De auteur heeft alles op een leuke manier beschreven, gelardeerd met humoristische opmerkingen.

Hij kent mijn naam

“Mama was dood.” Zo begint de eerste zin in dit boek. Ik schiet gelijk vol. Wat is er aan de hand? De moeder en oma van Roos en Koen raken betrokken bij een ernstig auto- ongeluk dat diepe littekens bij hun hele familie achterlaat. Omdat hun vader niet in beeld is (zoals volwassenen zo mooi tegen elkaar kunnen zeggen) komen ze tijdelijk bij hun tante terecht die er andere ideeën dan hun moeder over opvoeden op na houdt.

“Zijn zorgen om dit kind waren groot, maar hij wist dat God erbij was en dat was voldoende.” Met zinnen als deze laat Jolanda merken dat de onmacht groot is bij de mensen om deze kinderen heen maar dat ze erop vertrouwen dat onze Vader hen de juiste richting op zal sturen.

‘Hij kent mijn naam’ is een boek over vergeving, liefde en vriendschap. Een aantal mensen komt in elkaars leven terecht en spelen daarin een steeds grotere rol. Het lijkt even een “Big Happy Family” te worden met ‘eind goed al goed’ maar Jolanda de Faria voegt aan dit boek een vleugje spanning toe waardoor de lezer op het puntje van de stoel gaat zitten en blijft zitten tot het boek uit is.

“Hij zuchtte diep en leunde achterover in de stoel, hij zou de kruimels aanpakken die hem toegeworpen werden.” Met deze mooie zinnen legt Jolanda precies het accent op de situatie. Ze laat zien waar het om gaat en daar kan de lezer nog van leren. Verhalen uit heden en verleden wisselen elkaar af. Ze zorgen voor beter begrip voor de hoofdpersonen en maken het verhaal compleet. Dit is een sterke roman die erg prettig leest en de lezer ook vertrouwen wil geven in God. De hoofdpersonen gaan door een heel moeilijke tijd en laten hun vertrouwen in onze Vader zien in wat ze doen en in hun gebed. Na een erg lief epiloog sluit ik het boek en ik ben diep onder de indruk van het verhaal.

Stille strijd in Ethiopië

Mesereth is een jongen uit de Amharastam. Hij komt uit een boerenfamilie. Als hij twaalf jaar is geworden, neemt zijn vader het besluit dat Meserith diaken moet worden in de Ethiopisch-orthodoxe kerk. Behalve tot de Drie-eenheid, bidden ze tot Maria, engelen en heiligen. Mesereth komt tot de overtuiging dat het niet nodig is om tot Maria, engelen en heiligen te bidden.

Als hij achttien is, gaat Mesereth sociologie studeren aan de universiteit. Hij is verliefd op Sofia en vraagt of ze op hem wil wachten. Op de universiteit raakt hij bevriend met de moslim Ibrahim. Ze discussiëren over allerlei onderwerpen. Ibrahim praat veel over politiek en over de misstanden in Ethiopië. Mesereth krijgt de kans om te promoveren op de universiteit in Canada. Sofia vindt het niet leuk dat ze nog langer op hem moet wachten…

In deze roman wordt door dialogen veel uitgelegd over de situatie in Ethiopië. Het evangelie komt – zoals in alle romans van deze auteur – duidelijk naar voren. Jammer dat er veel taalfouten inzitten.

20099

Recensie

Jouw waardering

20098

Recensie

Jouw waardering

20097

Recensie

Jouw waardering

20096

Recensie

Jouw waardering

20095

Recensie

Jouw waardering

20094

Recensie

Jouw waardering

20093

Recensie

Jouw waardering

20092

Recensie

Jouw waardering

20091

Recensie

Jouw waardering

20090

Recensie

Jouw waardering