Boekenmening

Nobody

“We moeten het geloven om het te kunnen stoppen.” Zo begint Nobody, dat je zou kunnen lezen als no body. De titel dekt verschillende ladingen en verschillende niet. Want het slachtoffer in dit op feiten gestoelde verhaal, is nog veel meer kwijtgeraakt dan alleen haar lichaam.

Vivian is lerares op een middelbare school. Ze merkt op dat een van de meisjes uit een van haar klassen afwezig reageert, erg mager is en angst toont. Langzamerhand komt ze achter dingen, die mensen over het algemeen niet willen geloven, dat het echt bestaat. Vivian wil Lynn redden. Maar ze merkt dat ze niemand kan vertrouwen en geen enkele macht bezit. Omdat haar vijand dat ook weet, wordt haar vasthoudendheid onderschat.

Ik beveel dit boek aan voor alle mensen die met kinderen te maken hebben. Lees het en leer herkennen wat je zelf niet zou willen geloven. Niet om in je eentje de held te spelen, maar om het kwaad in het licht te brengen zodat het niet meer kan bestaan.

Liefde door scherven heen

Recensie: Het eerste deel van de tekst op de achterflap (over de prins op het witte paard) zette mij aanvankelijk op het verkeerde been. Ik dacht een roman in handen te hebben, maar dit is allesbehalve een romantisch verhaal. Het is het levensverhaal van de schrijfster, die een veelbewogen leven heeft gehad.

Op jonge leeftijd wordt Esther in de disco verliefd op Martim. Ze wil dolgraag een relatie met hem, maar ondanks het feit dat ze anderhalf jaar lang veel samen optrekken komt het niet tot vaste verkering. Na een relatie waar op een pijnlijke manier een einde aan komt, ontmoet ze Geert. Ondanks haar onderbuikgevoel dat zegt dat ze met deze man geen relatie moet beginnen, trouwt ze met Geert en ze krijgen twee kinderen. Het huwelijk kent problemen, vooral op het gebied van financiën.

Als Esther hoort dat Martims vriendin bij hem weg is, zoekt ze contact met hem. Ondanks therapie en begeleiding verbetert de relatie met Geert niet en na grote worsteling neemt Esther het besluit om van Geert te scheiden. Op de dag dat ze Geert verlaat, trekt ze bij Martim in. Martim heeft twee kinderen uit zijn eerdere relatie en met z'n zessen hebben ze het de eerste tijd goed.

Het gaat mis vanaf het moment dat de kinderen van Martim bij hen uit huis gehaald worden. Martim kan dat slecht verwerken en begint te drinken. Dan volgt een periode waarin heel veel gebeurt waardoor het gezin steeds dieper in de problemen komt. Esther en Martim krijgen twee kinderen, maar het drankgebruik van Martim neemt steeds ernstiger vormen aan. Opnieuw worstelt Esther met de vraag of ze bij Martim weg moet gaan of niet. Zijn drankgebruik dwingt haar daartoe, maar anderzijds houdt ze heel veel van hem en is hij een hele goede vader voor de kinderen. Ik laat het aan de lezer over om te ontdekken welke keuze Esther uiteindelijk maakt en welke gevolgen dat heeft.

Het boek leest gemakkelijk, dat wil zeggen: als het gaat om de schrijfstijl. Tegelijk creëert de schrijfstijl ook wel iets van afstand tussen schrijfster en lezer; het lukte mij niet om me te verplaatsen in de hoofdpersoon. Jammer dat er nogal wat taal- en spelfouten in het boek staan. Inhoudelijk is de materie heel pittig: je krijgt een goed beeld van de enorme worsteling die de schrijfster doormaakt, de dilemma's waar zij voor komt te staan. Wat ik moeilijk te doorgronden vond, is de rol die het geloof in het leven van Esther speelt. Met name in het eerste deel van het boek worden God en geloof wel af en toe genoemd, maar ik vond dat heel lastig te rijmen met de levensstijl van het gezin. Later in het boek lijken 'leer' en 'leven' meer met elkaar in overeenstemming te zijn. Ik ben me er wel van bewust dat ik daar vanuit mijn eigen perspectief naar kijk; keuzes die Esther maakt, zouden niet de mijne zijn.

Een zeer lezenswaardig boek, zeker als je van binnenuit meer zicht wilt krijgen op de enorme gevolgen van het leven met iemand met een verwoestende verslaving.

De gedenkbalk van het Grote Huis

Geschiedenis als een persoonlijk verhaal.

Als jongen van een jaar of elf, twaalf was ik weg van de boeken van de toen mateloos populaire Piet Prins. Van zijn befaamde Snuf-serie, maar ook van series als ‘Wambo’ en ‘Vier vrienden.’

Die vrienden, waarvan ik de namen al lang ben vergeten, komen op een bepaald moment op een oude boerderij, de Kloosterhoeve, waar een gedenkbalk blijkt te zijn: een eeuwenoude, dikke balk waarin de belangrijkste gebeurtenissen worden gekerfd. De titel van het nieuwste boek van Mackay is daarop gebaseerd. Geschiedenis bestaat voor hem voor een belangrijk deel uit persoonlijke verhalen, en daar heeft hij gelijk in.

Ondertitel van zijn vuistdikke boek is dan ook: ‘Een persoonlijk perspectief op de geschiedenis.’ Volgens Mackay kan niemand op een objectieve wijze tegen de geschiedenis aankijken, en heeft hij daarom het recht om dit vanuit zijn eigen, christelijke perspectief te doen. Dat geldt zowel voor de manier waarop hij de historie belicht als voor de onderwerpkeuzes die hij maakt. Met ‘het Grote Huis’ bedoelt Mackay de eeuwenlange christelijke traditie. Hij begint bij de schepping, besteedt dan veel aandacht aan het volk Israël, en concentreert zich daarna vooral op Europa. Voortdurend verwijst hij naar schrijvers, en dan ook weer vaak naar de christelijke, al staat hij ook stil bij denkers als Voltaire en Rousseau.

Iemand die de geschiedenis niet vanuit het christelijke perspectief wil beschouwen zal zijn boek waarschijnlijk minder kunnen waarderen. Maar voor hen schrijft hij het ook niet.

Zijn stijl is prettig en hij valt niet veel in herhaling. Ik vond het een genoegen om ‘De gedenkbalk’ te lezen.

De terrorist

Deel 9 in de serie: Een zaak voor inspecteur Maritz

Omar heeft bijna twee jaar in kampen van het steeds kleiner wordende kalifaat doorgebracht. Omdat hij uit Nederland komt, wordt hij daarheen gestuurd. Hij neemt zijn intrek bij zijn zus Zahi. Zij krijgt de indruk dat hij met verkeerde dingen bezig is. Omar begrijpt niet dat zijn zus met ‘ongelovigen’ omgaat.

De politie in Almere komt snel in opperste staat van paraatheid als de melding komt dat er een terroristische cel actief is in de stad. Verschillende verdachten blijken in eerste instantie niet verdacht te zijn. Na een inval in een huis ziet Maritz een eindje verderop een buitenlandse man staan. Er is iets met hem…

Dit is opnieuw een spannend boek in de Maritz-serie. De auteur heeft zich goed op de hoogte gesteld van de denkwijze van radicale moslims.

Begin je dag met God

Wat is het waardevol om elke dag wat tijd vrij te maken voor je omgang met God. Om je daarbij te helpen, juist ook voor beginners, is dit dagboek van Wilkin van de Kamp heel geschikt. Waarom juist voor beginners? Het dagboek begint met een aantal dagen over het houden van stille tijd. Ook goed voor anderen om je hier nog eens goed bij te bepalen. Elke dag begint met een opschrift om over na te denken, bijvoorbeeld “God is geen mascotte”. Dan een Bijbeltekst en een gedeelte met uitleg en hoe je de tekst kunt toepassen in je eigen leven. Hierbij vertelt Wilkin veel uit zijn praktijk als christen en discipel van Jezus.

Een jaar lang, waarbij je op elk moment van het jaar kunt beginnen, leer je wie Jezus Christus is voor jou, hoeveel God van je houdt, wat de Heilige Geest voor je betekent, hoe je als christen mag leven. Toegankelijk geschreven, de dagelijkse stukjes zijn niet te kort en niet te lang, precies genoeg om tijdens je dag te overdenken. Er zit wel herhaling in, maar dat kun je soms ook nodig hebben en is ook steeds vanuit een andere Bijbeltekst belicht. Wat de meeste indruk op mij maakte was de tekst in dag 157: “Genade betekent dat je de kracht krijgt om je leven te veranderen”. Wat onderschat ik Gods grootheid vaak. Ik wil mezelf veranderen, in eigen kracht. Dit los te laten is voor mij een levenslange worsteling. Een prachtig stukje tekst van Wilkin dat me leert om meer afhankelijk van God en Zijn Geest te leven!

Wat me opviel is de prachtige vormgeving van het boek. Gebonden, geen paperback, maar van een zware kwaliteit, zodat het lang meegaat. De stevige softcover voelt zacht aan. Een prachtig berglandschap siert de voorzijde. Dit doet denken aan psalm 23. Hoewel dit niet op de foto voorkomt, waan je je in dit landschap, in de kudde van de Goede Herder. Oké, als je, zoals ik, alles al gelezen hebt van Wilkin van de Kamp, zul je bekende dingen tegenkomen in dit boek. Maar ik twijfel eraan of dat een minpuntje is. Hoewel het niet zo vaak voorkomt bij mij, kan ik niet anders dan dit dagboek met 5 sterren waarderen en aanbevelen bij elke christen. Vooral ook een prachtig geschenk voor mensen die net gedoopt zijn en/of prille christenen.

Eline

Eline is een jonge vrouw die in Leiden woont met haar gezin. Haar man Wieger gaat voor onderzoek op een gevonden veenlijk naar Drenthe. Eline en haar kinderen Emma en Laurens missen hem heel erg. Dan koopt Eline in een opwelling een auto en gaat naar Drenthe om haar man te vergezellen in zijn onderzoek. Dat lijkt heel gewoon maar was in het begin van de vorige eeuw best bijzonder. En zo wordt Eline ook ontvangen in het Drentse dorp, als een bijzondere verschijning. Ze kan niet echt haar draai vinden maar leert wel een aantal bijzondere vrouwen kennen die ze in haar hart sluit. Na een poosje besluit ze terug te gaan naar Leiden. Daar vallen haar na het verblijf in Drenthe pas echt de tegenstellingen tussen arm en rijk op. Ze keert weer terug naar Wieger in Drenthe.

De Spaanse griep eist vele slachtoffers en Eline probeert te helpen waar ze kan. Als het gezin na deze vreselijke ramp naar Leiden terugkeert kan Eline haar draai eigenlijk niet meer vinden, ze vindt het moeilijk om haar leventje van voor Drenthe en de griep weer op te pakken. Ze verdiept zich in de politiek en komt een (voor de lezer van Michelles boeken) oude bekende tegen. De Eerste Wereldoorlog is voorbij en de discussie over het vrouwenstemrecht laait op, even zijn er politieke ambities bij Eline maar dan vindt ze, geïnspireerd door de mensen die ze in de loop van het jaar heeft ontmoet, eindelijk haar levensdoel.

Eline is een mooie roman. Ik vind de cover heel mooi met een oude foto, net als op de andere historische romans van Michelle. Het verhaal geeft een goed tijdsbeeld weer over het leven van een jonge vrouw van honderd jaar geleden. Door de briefwisseling met de beste vriendin van Eline en de tante van Wieger lezen we ook wat deze oorlog doet met de mensen in Engeland en Duitsland. Het wordt daardoor een mooi compleet en bijna persoonlijk verhaal.

De schrijfstijl is rustig, Michelle neemt de tijd om te vertellen wat ze wil zonder af te dwalen of te veel in detail te treden. Ze neemt je helemaal mee in de veranderende wereld en gedachtes van de hoofdpersoon. Het boek is vanuit Eline geschreven en krijgt diepere lagen, mede door de brieven en de open blik en belangstelling die ze heeft voor anderen. Ze verwerkt geschiedenisfeiten over de Eerste Wereldoorlog, de griepepidemie die volgt en het kiesrecht voor de gewone man en vrouw in het boek zonder dat het saai wordt.

Elines blik op de wereld om haar heen verandert door wat ze allemaal in een korte periode meemaakt en de lezer krijgt dat goed mee. De auteur brengt ook mooi in beeld hoe de beslissingen uit de politiek gevolgen hebben voor de gewone man en andersom. Door het stemrecht te wijzigen veranderde toen de politiek in Nederland. Destijds was dit een aardverschuiving.

De hernieuwde kennismaking met oude bekenden uit de eerste roman van Michelle was verrassend en verfrissend. De gesprekken die ze met deze mensen voert, laten je nadenken over hoe blij je als vrouw mag zijn met de rechten en vrijheden die je nu hebt en dat het nog geen honderd jaar geleden totaal anders was. Eline is zoals ik al zei een mooie roman met bijzondere thema’s om heerlijk in te verdwalen en om echt van te genieten.

Het vergeten evangelie

Reinier Sonneveld schreef dit boek van het vergeten goede nieuws omdat hij ontdekte dat het besef van het prachtige begin (het was zeer goed genoemd bij de schepping) en het glorieuze einde (dat alles nieuw zal worden), veel minder nadruk krijgt in het huidige christelijke leven dan het worstelende tussenstuk van de Bijbel: Genesis 3 tot Openbaring 19. En het centrum van het goede nieuws, de kruisiging van Jezus, heeft hij min of meer in het licht van dat geweldige goede begin en glorieuze eind, herontdekt.

Maar, zegt hijzelf in zijn verantwoording, de spanning tussen de rauwe werkelijkheid en het zoete verlangen, blijft. En wat is het belangrijkste bij die twee? Met nadruk zegt Reinier Sonneveld dat zijn hervinding geen wetenschappelijke publicatie is, maar wel op wetenschappelijke publicaties en Bijbelteksten is gebaseerd.

Evenwel is de waarde van dit boek om de volgende redenen onschatbaar:

Het zet je opnieuw aan het denken over je eigen houding ten opzichte van slecht nieuws en goed nieuws.
Het zet je stil bij de vraag of je het leven in al zijn volheid kunt leven.
Het laat je nadenken over de interpretatie van Bijbelteksten en je eigen kaders.
Het geeft een goede definitie van het kwaad.
Het laat je nadenken over hoe machten en krachten in de wereld functioneren en hoe veel godheid wij eraan toekennen.
Het laat je nadenken over hoe macht in politiek, religie en techniek functioneert.

Deze ‘godsdienstige systemen’ lopen uiteindelijk in het uitoefenen van de koninklijke, priesterlijke en profetische roeping gigantisch uit de hand, omdat er nadat er eerst verbetering plaatsvindt, een omslagpunt komt waarbij het gevaarlijk wordt voor de mens. Dat mondt uit in een diep verlangen naar verlossing.

Dat is de eerste helft van het Het vergeten evangelie.

Dan volgt het tweede deel met de titel: een ander verhaal, goed en nieuw. Jezus leefde de perfecte liefde voor God en de mensen. Die liefde wordt ultiem getoond in zeven elementen:
1. Beamen. Jezus liet God in alles voorgaan en volgde Zijn Vader in alles.
2. Verhogen. Jezus verhoogt mensen. Door aandacht, genezing, aanraking, waardering.
3. Verwelkomen. Jezus verwelkomt anderen om een nieuwe normaal, moraal te ontwikkelen.
4. Genezen. Hij geneest. Hij sprak met gezag over ziekte en kwaad.
5. Ontmaskeren. Jezus ontmaskert het kwaad, brengt het in het licht, waardoor het verdwijnt.
6. Absorberen. Jezus toont Gods diepste karakter. Hij absorbeert het kwaad.
7. Uitputten. Jezus definieert en vestigt het goede en verzwakt en drijft vervolgens het kwaad uit.
Zo werkt Gods koninkrijk. Zo werkt ultieme liefde. Reinier legt heel helder uit hoe.

In hoofdstuk 8 werkt Reinier Sonneveld de hiervoor genoemde waarheid verder uit en in hoofdstuk 9 legt hij uit wat dat betekent voor je eigen leven. Dan volgen er wat bronnen. Daarna per hoofdstuk tools om het hoofdstuk in een groep te bespreken met een podcast, Bijbelgedeelten, vragen en een toepassingsopdracht. Ik vind dit boek bijzonder helder geschreven, uitstekend in opbouw en structuur in een overtuigende en meeslepende stijl. Het is gewoon zo mooi als mensen de vragen kunnen doordenken, die soms opkomen in je hart en het dan zo helder verwoorden.

Geroepen door de Opperherder

Predikanten zijn heel verschillende mensen, en de manier waarop ze in de dienst van God komen is soms ook heel verschillend. Dat geldt nu, maar dat gold ook vroeger. Ramsbottom, dominee van een Baptistengemeente in het Engelse Luton, heeft een boek geschreven over drie vroegere predikanten.

Geroepen door de Opperherder bestaat uit drie korte biografieën. De eerste gaat over Edward Samuel, een Poolse Jood, die op een bijzondere manier in Engeland terechtkomt en daar christen wordt, waarna hij geroepen wordt tot het ambt. De tweede over George Mockford, eerst een straatarm zwervertje, zoals er in de negentiende eeuw veel waren. Maar ook arme en onontwikkelde mensen kunnen gebruikt worden in Gods koninkrijk. De laatste biografie gaat over Robert Moxon. Dat is een wat ander verhaal. Al vrij jong is deze Moxon predikant, maar na verloop van tijd komt hij erachter dat hij zijn gemeente niet de (volledige) Bijbelse waarheid voorhoudt.

Drie interessante verhalen. Over de levens van deze drie mensen is lang niet alles bekend, en dat betekent bijvoorbeeld dat de biografie van Samuel nogal abrupt ophoudt, namelijk daar waar diens eigen dagboeken stopten. Hier en daar vind ik het taalgebruik in het boekje wat gedateerd, maar de inhoud speekt me aan. Er valt iets, en soms veel te leren van het leven van christenen in eerdere tijden.

Vergiffenis

Een verrassende novelle die je in één ruk uitleest.

Na een goed opgebouwd proloog, wordt de lezer met de hoofdpersoon meengenomen op haar reis naar Malta. Tijdens haar vakantie vindt er een ontmoeting plaats die op een drama uitloopt. De eerste vakantie-ervaringen zijn vrij beknopt, soms wat opsommend weergegeven, maar het middendeel is vol spanning en mooi beschreven. Het ondanks de moeilijkheden, vanuit het geloof kracht en uitkomst vinden in God zijn door het verhaal heen verweven. Op het hoogtepunt van het plot vindt er een vrij voorspelbare ontknoping plaats. De ontwikkeling tussen het doormaken van een heftige ervaring tot verzoening had kleurrijker en vanuit meerdere dimensies belicht mogen worden. De stappen hierin zijn haastig opgebouwd, waardoor het komen tot vergiffenis bijna te snel en gemakkelijk lijkt. De snelheid is passend bij een novelle, maar de inhoud had zich goed laten lenen voor een uitgebreider verhaal.

De vormgeving is mooi. Het boekje is klein van formaat en ligt daarom ook lekker in de hand. Al met al is dit boekje zeker een aanrader voor een middagje leesplezier.

De eerste priesteres

Inanna is een deel van een tweeling, dat is bijzonder maar in de vroege tijden waar dit verhaal zich afspeelt wordt dat gezien als een vloek. Haar broer lijdt aan aanvallen die ik herkende als epilepsie en heeft daardoor dromen en visioenen waarmee hij de toekomst lijkt te voorspellen. Ook de paddenstoelen die hij eet, kaalkopjes, helpen hierbij. Dat geeft het verhaal een mysterieus tintje.

Deze “tweelingvloek” kostte hun bijna het leven maar uiteindelijk redden zij en haar broer Eridu het wel, dankzij hun vader. Ze wonen in het dorp van de reiger bij een rivier die ze Serpent noemen. Dat is hun wereld die ze kennen en begrijpen, ze hebben geen idee dat die veel groter is. Dan komt het water en dat spoelt alles weg, vele dorpsgenoten komen om.

Een nieuw begin met een nieuwe rolverdeling als al het oude is weggespoeld. Daarna volgt een hongersnood. Schrijnend.
Uiteindelijk vertrekken Inanna en Eridu met een groep genaamd ‘de herders’ verder. Dat is bijzonder want de herders staan lager op ‘de ladder’ dan de mensen uit het dorp van de Reiger. Hun verblijf bij de herders is niet het eindpunt van hun reis, eerder weer een nieuw begin van een reis die stopt als ze een plek ontdekken waar ze echt opnieuw kunnen beginnen. Ouder en wijzer dan toen ze met deze reis startten.

“Telkens wanneer Inanna dacht dat ze begreep hoe de wereld in elkaar stak bleek die weer veel groter en ingewikkelder te zijn dan ze had kunnen vermoeden.” pagina 185

Dat is de strekking van het hele verhaal, Inanna en Eridu leiden een nieuw volk naar een nieuwe bestemming en daar bouwen ze ‘het huis van de Goden’. Een plek waar een nieuw volk groeit. Zonder blauwdruk, regels en oude gebruiken. Het zou ergens in de buurt van de stad Ur zijn, een plek die jaren later genoemd wordt in de Bijbel. Tijdens deze reis maakt deze tweeling veel mee, ze leren liefde kennen en ontmoeten nieuwe mensen maar komen ook oude bekenden tegen.

In het naschrift legt Jacqueline Zirkzee uit wie Inanna is en hoe ze haar heeft leren kennen. Wat haar plek is in de geschiedenis en wat daarna komt. Jacqueline heeft wederom iemand uit de geschiedenis tot leven laten komen in haar boek, heeft er een mooi passend verhaal gemaakt waarbij we de hoofdpersonen leren kennen als mensen van vlees en bloed, met gevoelens en twijfels zoals wij die ook kennen.

Door de beeldende beschrijvingen en de mooi gevormde zinnen, waan je je op een gegeven moment echt midden in de wereld van Inanna. Ik had echter mede door deze beeldende taal met name in het begin moeite om erin te komen, maar als je doorleest begrijp je wat ze bedoelt en waar ze naartoe wil. Je leert de hoofdpersonen steeds beter kennen en groeit in het verhaal. Het naschrift maakte voor mij veel duidelijk over waar ik de gebeurtenissen kan plaatsen. En dan besef je dat je over een heel bijzondere vrouw gelezen hebt.

19062

Recensie

Jouw waardering

19061

Recensie

Jouw waardering

19060

Recensie

Jouw waardering

19059

Recensie

Jouw waardering

19058

Recensie

Jouw waardering

19057

Recensie

Jouw waardering

19056

Recensie

Jouw waardering

19055

Recensie

Jouw waardering

19053

Recensie

Jouw waardering

19054

Recensie

Jouw waardering