Boekenmening

Boekrecensies vanuit christelijk perspectief

18145

Nummer 49

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Dekker, Ted

Spannende fantasyroman

Sjoerd Veenman

30-11-2018

3.5 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Ted Dekker is de intelligente en originele auteur van zowel misdaadverhalen, historische romans als fantasyromans, terwijl hij deze genres in veel van zijn boeken combineert. Vaak met verrassende effecten. ‘Nummer 49’ zit in de fantasyhoek en doet denken aan zijn bekende Cirkelserie. Die bestaat uit gekleurde titels als ‘zwart’, ‘groen’ en ‘wit’. Hierin heeft hij een wereld geschapen die in dit nieuwe boek terugkomt.

Hij doet dat knap en fantasierijk, maar als je – zoals ik – opnieuw zo’n wereld binnenstapt, is die niet meer nieuw. Nummer 49 lijkt me eerlijk gezegd net een beetje te veel op de Cirkelboeken. Die serie begint met iemand die vanuit de bestaande werkelijkheid in een fictieve wereld terechtkomt, en in dit boek is dat eveneens het geval.

De hoofdpersoon uit de Cirkelserie moet zowel de nieuwe als oude wereld redden, en precies diezelfde opdracht krijgt Rachelle, een jonge blinde vrouw die opgroeit in een beschermde omgeving. Zij blijkt ‘nummer 49’ te zijn, de negenenveertigste in een rij van mystici van wie de geboorte lang geleden is voorspeld. (49 is zeven maal zeven, zoals je vast al was opgevallen, en dat is natuurlijk niet toevallig.) Aan haar de taak om in een zoektocht naar de ‘vijf zegels van de waarheid’ wereldreddend bezig te zijn.

De boeken van Ted Dekker zijn spannend, slim en zitten vol Bijbelse symboliek en dat alles boeit me, maar zoals ik al schreef: de originaliteit viel me dit keer een beetje tegen.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18144

Jezus

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Endo, Shusaku

Verhaal over Jezus

Frea Kroese

27-11-2018

3 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Het verhaal dat Endo – ongetwijfeld vaardig – schetst over Jezus’ leven, ervaar ik als eenzijdig en door een onthutsend filter gehaald. Ik ervaar het niet als een roman en ik kan mij in geen van de personen inleven, hoewel zij zeer dichtbij komen. Het is hooguit een betoog in verhaalvorm of een verhaal dat het karakter van een betoog heeft.

Endo maakt zijn punt door veel herhalingen duidelijk. Eén soort herhaling heeft me onaangenaam getroffen: “daar zijn we niet zeker van.” Terwijl Endo met heel veel stelligheid aan een kant de geschiedenis beschrijft zonder deze suggestie, plaatst hij sommige gebeurtenissen en uitspraken in de sfeer van legendevorming of de uitdrukkingen van ‘de vroege kerk’ of andere mistige bronnen. Door dat strategisch toe te passen wordt Endo’s werkelijkheid vormbaar naar zijn eigen inzichten. Let wel, hij kent de Bijbel goed en juist daarom goochelt hij met de teksten. Zo stelt hij bijvoorbeeld dat Jezus’ geboorte door de schrijvers van de evangeliën wordt geplaatst in Bethlehem omdat ze de profetische tekst uit Micha kennen. Of dat de intocht in Jeruzalem niet zo gebeurde (op een ezel en de mensen met palmtakken) maar dat ze het zo beschreven omdat de schrijver een gedeelte uit Zacharia hier in het verhaal brengt. Maar dat is volgens mij ontzettend vergezocht.

Om zijn punt van de totale weerloosheid van Jezus in de laatste uren van zijn leven te benadrukken, gaat Endo zo ver dat hij schrijft dat Jezus vanaf zijn arrestatie geen enkel wonder heeft gedaan, en laat daarmee buiten beschouwing dat hij het afgeslagen oor van Malchus uit Johannes 18:10 weer heeft genezen. Zo komen er meer beschrijvingen voor in het boek waarbij ik me juist weer andere details herinnerde. Dat Jezus in Bethlehem geboren zou zijn of uit de dood is opgestaan kan waarheid zijn voor je hart, maar hoeft volgens de schrijver geen feit te zijn. Volgens Endo hebben de leerlingen van Jezus het met het Sanhedrin op een akkoordje gegooid, daarom zouden zij niet gearresteerd en berecht zijn, hij beweert dat het anders niet zo had kunnen zijn dat de discipelen in Jeruzalem hadden kunnen blijven tijdens de verhoren en terechtstelling van Jezus. Ik geloof er geen spat van. Als je weet dat jouw leraar zal worden opgepakt, ga je niet met hem mee om in dezelfde tuin te gaan slapen. Dan zorg je toch echt dat je er niet bij bent als dat gebeurt. Endo plaatst het laatste Avondmaal in een huis waar iedereen toegang had en de belangstelling van veel volgelingen groot was. Maar ik krijg juist de indruk uit de Evangeliën, dat Jezus bewust de plek waar hij met zijn leerlingen at tot het laatst geheim hield, gezien zijn opdracht aan Petrus en Johannes om de maaltijd te gaan klaarmaken in een huis waar een man binnen zou gaan, zonder het adres te noemen.
Toch is het voor je beeld van de tijd en de plaats waar Jezus leefde ook verrijkend om het boek van Endo te lezen, bijvoorbeeld als hij beschrijft hoe Maria Jezus zalft, omdat dit in totale overeenstemming was met de roep dat Jezus, de Messias, letterlijk gezalfde is en hoe dit vervolgens de ergernis van Judas opwekt, omdat hij op dat moment waarschijnlijk al vindt dat Jezus zijn Messiasschap niet waarmaakt op de manier die hij veronderstelde.

Het hele verhaal van Endo draait om een stelling, waarbij ik de clou totaal mis: er is volgens hem verschil tussen feit en waarheid. Wat Endo doet is precies waar Paulus in zijn brief aan Timoteüs voor waarschuwt. Dat mensen hun oor van de waarheid zullen afkeren en zich naar de verdichtsels keren. Paulus raadt Timoteüs aan om nuchter te blijven, het lijden te aanvaarden en het werk van een evangelist te doen. Dit boek bevat niet het goede nieuws. Het is een mystieke misser. Een invuloefening. Een eigen interpretatie. Jezus is niet de persoon die in de harten van mensen verder leeft omdat hij aan de liefde voor een paar leerlingen is gestorven. Nee, Jezus heeft zijn Heilige Geest gezonden, die in de harten van mensen leeft, die aannemen dat Jezus uit liefde voor hen voor al hun zonden is gestorven en is opgestaan met een nieuw lichaam en naar God de Vader is gegaan. De centrale boodschap van de Bijbel is niet te vinden in het boek van Endo.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18143

Anna's twijfels

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Doorn, Dani van

Historische streekroman

Diane Kooistra

27-11-2018

4 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Anna’s twijfels is een mooie schets van het begin van de vorige eeuw. Anna, die gewend is aan de luxe van de grote stad Rotterdam verhuist naar het dorpje Waalre in Brabant waar de moderne tijden nog niet echt door zijn gedrongen. Ze laat haar familie en vrienden achter en begint eigenlijk opnieuw op het landgoed dat ze van haar oom heeft geërfd.

Anna is een struise jongedame die wel weet hoe ze een bedrijf moet runnen samen met haar broer. Maar van het beheren van een landgoed heeft ze geen kaas gegeten. Gelukkig staat haar rentmeester voor haar klaar, maar heeft die geen dubbele agenda?

Het verhaal leest als een heerlijke roman, geschreven vanuit Anna. Ik vind haar stoer. Ze creëert ver van huis een nieuw thuis en zoekt eigenlijk een nieuw doel in haar leven. Alles behalve trouwen en achter de naaimand gaan zitten zoals van haar verwacht wordt. Ze komt wel leuke mannen tegen maar stelt zich er niet voor open. De personages zijn met een vleugje humor beschreven en de karakters komen goed uit de verf. De beschrijvingen van het Nederland voor de Eerste Wereldoorlog zijn duidelijk en direct.

De hoofdstukken lazen soms door de heel verschillende onderwerpen een beetje als een verzameling columns. Ze zouden het goed gedaan in een weekblad of de krant. Maar in een roman zou het iets meer in elkaar over kunnen vloeien. De les die de lezer na het lezen van dit boek heeft geleerd is dat je soms afstand moet nemen om tot beslissingen te komen. En daarmee laat Dani van Doorn zien dat er in een streekroman ook diepere lagen kunnen zitten.

Ik genoot van de cover, het is een heel mooie tekening van hoe Anna eruit gezien zou kunnen hebben. Ook is de lay-out goed verzorgd met mooie gekrulde letters boven elk hoofdstuk. Dat doet je denken dat je een dagboek aan het lezen bent maar het is niet in de ik-vorm geschreven. Tot slot wil ik opmerken dat de historische feiten vermengd met een fictief verhaal dit boek tot een mooi geheel hebben gemaakt. Een heerlijk lezende roman!

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18142

Een vrouwelijke odysseus n'zid

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Mokeddem, Malika

Spannende mysterieroman

Frea Kroese

26-11-2018

4 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Een jonge vrouw komt bij in de kuip van een zeilschip midden op zee. Ze heeft een harde klap gehad waardoor ze een stuk van haar geheugen kwijt is. Zo begint de zoektocht naar wie ze is en waarom ze daar is. Dan vangt de reis aan. Een reis die adembenemend is voor de lezer, vooral als je zelf nog nooit over de mediterrane wateren hebt gevaren. Wat is de Middellandse Zee prachtig.

Stukje bij beetje hervindt Nora haar geschiedenis. Een multinationale geschiedenis waarin je meegesleept wordt door de emoties en het temperament van deze door en door Franse vrouw en toch niet. Tijdens de tocht ontmoet ze een andere solozeiler. Hij blijft een beetje in de buurt omdat hij zich zorgen maakt over haar. Ze heeft een behoorlijke bloeduitstorting in haar gezicht door de klap en dat wekt zijn zorg op en ook dat ze als vrouw alleen zeilt, dat doen niet veel vrouwen.

Je beleeft haar geestelijke en letterlijke Odyssee mee, door haar gedachten, ervaringen en emoties. In flashbacks wordt haar levensgeschiedenis verteld en het boek eindigt op een kruispunt in haar leven.

Dit boek is heerlijk als vakantieboek en onderhoudend omdat het sage en geschiedenis ineen is.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18141

De schaduwdokter

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Plass, Adrian

Roman

Sjoerd Veenman

24-11-2018

3.5 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Adrian Plass is bij uitstek een schrijver die de christelijke wereld, waarvan hij zelf deel uitmaakt, een spiegel wil voorhouden. En daar slaagt hij soms heel goed in. Sommige van zijn boeken zijn behoorlijk humoristisch. Andere serieuzer. ‘De schaduwdokter’ valt in die laatste categorie. Plass zelf noemt dit boek ‘het moeilijkste dat ik ooit heb geschreven.’

Hoofdpersoon Jack is een kerkelijk meelevende vrijgezel met een nogal saai leven. Het geloof is belangrijk voor hem, maar bestaat meer uit verplichtingen als uit vreugde. Zijn oma is een van de weinige mensen met wie hij echt kan praten en als zij overlijdt heeft hij het daar moeilijk mee. Dan blijkt dat ze hem een brief heeft nagelaten. Via die brief komt hij in contact met een man die een grote rol in de laatste levensfase van zijn oma heeft gespeeld. Hij noemt zichzelf ‘De schaduwdokter’. Deze wonderlijke ‘arts’ blijkt iemand te zijn die op onverwachte ogenblikken in mensenlevens opduikt, om hun nieuwe levensvreugde te bezorgen. Als de man aan Jack voorstelt om te gaan samenwerken, besluit hij daarop in te gaan, en daarna verandert zijn leven.

Ik heb het idee dat Plass zich in dit boek afzet tegen een ‘christendom aan de buitenkant’ en wil benadrukken dat het vooral om de praktijk van het leven gaat. Daarin maken de hoofdpersonen m.i. soms wel eigenaardige keuzes. Plass slaagt er goed in om je nieuwsgierig te houden. Tijdens het lezen wil je het antwoord op verschillende vragen vinden. Sommige antwoorden krijg je. Andere niet.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18140

Zoete zee

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Kok, Arie

Roman

Antoinette Schram

21-11-2018

3.5 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

In Zoete zee, de laatste roman van Arie Kok, worstelt Izak Boon met het geheim van zijn leven. Hij is nu tegen de vijftig, maar als jonge matroos voer hij op een viskotter, die in een storm bijna is vergaan. Zijn vader en zijn broer geven hem de schuld van het ongeluk. Hij mag niet meer meevaren en dat verandert het leven van Izak voorgoed. Hij verlaat niet alleen het familiebedrijf, maar ook het dorp en de kerk. Als Izak later probeert te achterhalen waarom, stuit hij op een stevige geloofsgemeenschap, die het verleden liever laat rusten.

De geheimzinnigheid is de motor is het verhaal van Zoete Zee, wat zich afspeelt in een fictief dorp Bargt langs het IJsselmeer. De afsluiting van de Zuiderzee is heel ingrijpend geweest voor de dorpen die eeuwenlang leefden van de visserij. Dorpen met elk een eigen cultuur, sociale controle gecombineerd met een streng geloofsleven. Die sfeer heeft de schrijver goed te pakken in Zoete Zee.

De moeder van Izak en Japik Boon moet naar een verzorgingstehuis. Het is vooral Izak die hier bij betrokken is, want Japik is vaak dagenlang op zee. Het ouderlijk huis moet worden opgeruimd en oude papieren brengen de herinneringen naar boven. Zijn moeder wordt steeds zwakker en geeft Izak geen antwoorden waar hij mee verder kan. Als Izak bij anderen op Bargt gaat navragen, stuit hij overal op dezelfde zwijgzaamheid.

Stijl

In het begin heb ik moeite met de stijl van deze roman. Het lijkt alsof vertelde tijd en verteltijd niet lekker samen vallen. Sowieso houdt Arie Kok de tijdsaanduiding in heel de roman vaag, geen jaartallen bijvoorbeeld. Sommige dagen zijn langgerekt en dan maken we opeens een sprong in de tijd. Daarbij wordt het verhaal in de tegenwoordige tijd verteld, met flashbacks in de verleden tijd, die kunnen net zo goed van een uur terug zijn als van lang geleden uit de jeugd van Izak. Eénmaal in het verhaal, blijf ik geboeid lezen omdat ik met Izak de antwoorden op zijn vragen wil ontdekken.

Izaks eigenzinnige karakter komt tot uiting in de dialogen die hij heeft, met zijn moeder, zijn schoonzus, de makelaar en andere romanfiguren. Het duurt even voordat je de intonatie tussen hem en de ander te pakken hebt. Izak is een vent om van te houden, iemand die nadenkt over het leven en over het geloof, maar zijn stekeligheden worden door de ander niet op prijs gesteld. In dialogen zit altijd wel een vorm van miscommunicatie, maar dat kristalliseert zich niet uit. Het voelt voor mij als lezer niet naturel. Alsof de opbouw van de roman polderwerk is. (Misschien moet je om die metafoor te kunnen begrijpen de roman lezen.) Ik voel de urgentie van deze roman. Hoe is het om buiten de geloofsgemeenschap te worden gezet als je te veel vragen hebt. Als je mensen confronteert met leer en leven?

Izak Boon komt steeds dichter bij een antwoord, maar de schrijver kiest ervoor om dingen open te laten. In eerste instantie vind ik dat onbevredigend. Later realiseer ik mij dat Zoete Zee hiermee het geloof van Izak onderstreept. Op grote vragen over God en geloof blijft altijd iets van een mysterie hangen. In dat opzicht is deze roman van Arie Kok meer dan geslaagd.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18139

Eiland in bloei

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Jio, Sarah

Roman

Frea Kroese

20-11-2018

3 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Sarah Jio verwerkt in haar romans historische gebeurtenissen, plaatsen of gegevens. In dit boek is het dagboek van een jonge vrouw in het verleden het uitgangspunt. Het dagboek wordt gelezen door Emily, die op een dood punt in haar leven is aangekomen. Haar huwelijk is gestrand en haar carrière als schrijfster zit in het slop, de relatie met haar moeder is niet om over naar huis te schrijven. Ze vertrekt naar de vriendin van haar oma, die altijd een soort betere oma voor haar is geweest dan de echte oma. Op deze manier lees je twee levensverhalen tegelijk. Leert Emily iets van de geschiedenis die ze leest of blijven mensen altijd in dezelfde valkuilen trappen en vooral daar waar het verliefdheid of liefde betreft?

Het boek “Years of Grace”. Dit boek is geschreven door Margaret Ayer Barnes in 1930 en het speelt een rol in de levens van beide dames. Het is voor hen een soort “zie je wel, ik had het al gelezen” gevoel en maatstaf of en wanneer liefde tussen man en vrouw echt of blijvend is. Ik moet altijd een beetje lachen om dit soort constructies en ik vraag me af wat voor hoogstaande normen blijken uit het boek van Barnes.

Sarah Jio predikt hiermee nog steeds hetzelfde idee dat er maar een je soulmate en echte geliefde kan zijn, maar ze gaat de enorme problemen die mensen krijgen door het maken van foute beslissingen niet uit de weg en laat zien hoe bedrog en overspel doorwerkt tot in de derde generatie.

Emily’s ex-man komt op hangende pootjes terug, maar zij heeft intussen haar eigen soulmate gevonden. Toch nog weer: het kan! Het raamwerk van idyllische romantiek en de enige echte blijft overeind.

Het is heerlijk om zo’n boek te lezen, het lijkt allemaal goed te komen, hoewel… het feit dat de dame in het dagboek haar gezin achterlaat om een nieuw leven te beginnen en de dame in deze tijd nog voor ze goed en wel kan ontdekken wat haar aandeel is in de scheiding, haar “grote liefde” ontmoet. Het kan je als lezer ook sterk beïnvloeden, stel nou dat ik getrouwd ben en een paar kinderen heb en nu het idee krijg dat ik mijn ware nog nooit ben tegengekomen. Ach, het doet wel even zeer, maar als je hem tegenkomt, laat je dan niet weerhouden om met hem verder te gaan. Die gedachte kan zomaar om de hoek liggen. Maar laat ik het niet invullen voor de lezer.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18138

Er waait een WIND door het HUIS van de ISLAM

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Garrison, David

Verhalen van bekeerde Moslims

Frea Kroese

17-11-2018

5 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Hoe God wereldwijd moslims tot geloof in Jezus Christus brengt.

Het huis van de islam heeft 9 kamers. Dit zijn gebieden met een eigen geschiedenis en eigen cultuur binnen de islamitische cultuur. In elk van deze gebieden vinden niet alleen de laatste 20 jaar maar ook in de eeuwen ervoor opmerkelijke gebeurtenissen plaats. David Garrison vertelt deze persoonlijke geschiedenissen en hoe hun stammen geraakt worden door de bijzondere liefde en genade van God en vervolgens hun land meebeweegt onder invloed van deze bewegingen.

Dit boek bemoedigt en stemt bijzonder hoopvol. In ontzettend veel gesprekken op tal van plekken in de wereld vroeg hij christenen met een moslim-achtergrond wat God had gebruikt om hen tot geloof in Jezus Christus te brengen. Wat erboven uitsteekt is een ontmoeting met Jezus zelf, Hij verhoorde hun gebeden en raakte hen diep in hun ziel met zijn liefde en vrede. Daarna verandert hun leven zozeer dat het opvalt en mensen in hun omgeving nieuwsgierig zijn naar wat er gebeurd is.

Een uitgebreide literatuurlijst vind je achter in het boek.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18137

Het merkteken van de koning

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Green, Jocelyn

Historische roman

Cora van Dijk

16-11-2018

5 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Julianne is een Franse vroedvrouw. Als er een patiënt onder haar handen sterft, wordt ze veroordeeld voor moord. Het leven in de gevangenis is vreselijk. Dan krijgt ze de kans haar straf om te zetten in verbanning naar Louisiana, onder de voorwaarde dat ze trouwt met een gevangene in dezelfde positie. Deze kans grijpt ze aan, mede omdat haar broer in Louisiana vermist is als soldaat.

Het leven in de Franse kolonie is zeer zwaar. Er is geen plek om te wonen en de bevolking is hard. Dan zijn er nog vijandige indianen, maar ook die met de Fransen samenwerken. Hoe hou je ze uit elkaar? En zijn de Fransen wel betrouwbaar? Hoe kan ze op zoek gaan naar haar broer Benjamin?

Dit zijn slechts een paar gebeurtenissen uit een historische roman die blijft boeien. Steeds weer nieuwe ontwikkelingen, constant verhaalwendingen en toch krijg je niet het idee dat het ‘over the top’ is. Schrijfster Jocelyn Green heeft sterk historisch onderzoek gedaan voor dit boek. En dat merk je. Alles komt zeer geloofwaardig over. Bovendien heeft ze veel historische waarheden verwerkt die op een prettige manier in het boek verwerkt zijn. Geen lange beschrijvingen, maar de couleur locale (om het maar eens in het Frans te zeggen) is helemaal in het verhaal opgenomen.

Het boek nodigde mij zelfs uit tot verder onderzoek. Als oud-student cultuurwetenschappen heeft de tijd van de koloniën mijn bijzondere belangstelling. En eerlijk gezegd: ik wist niet dat Frankrijk zo’n groot deel van het huidige Amerika en Canada bezet had. Dit boek herinnert ons ook aan zwarte bladzijden in de geschiedenis. Maar zelfs in deze moeilijke omstandigheden wil God nabij zijn, dat is een boodschap die ook duidelijk doorklinkt in ‘Het merkteken van de Koning.’ Ik heb volop genoten van dit boek en kan geen enkel puntje van kritiek noemen. Daarom verdient het de hoogste waardering van vijf sterren, iets wat bij mijn recensies zelden voorkomt. Lezen dus!

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:

18136

Vergeet mij niet

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Es, Bart van

Levensverhaal van de joodse vrouw Lien de Jong

Sjoerd Veenman

15-11-2018

4.5 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

OVERLEVEN IN DE TWEEDE WERELDOORLOG.

De grootouders van hoogleraar letterkunde Bart van Es verborgen in de Tweede Wereldoorlog Joden. Zo vingen ze o.a. Lientje op, een Joods meisje dat al op haar achtste jaar afscheid moest nemen van haar vader en moeder, om onder te duiken. Ze zou haar ouders nooit terug zien …

Van Es kent het verhaal al heel lang en als hij Lientjes poëziealbum vindt, besluit hij haar te bezoeken. Ze is inmiddels in de tachtig en woont in Amsterdam. Nadat hij haar vertrouwen heeft gewonnen, vertelt ze hem het verhaal van haar jeugd.

Het is een schokkende geschiedenis, waaruit duidelijk wordt dat mensen die hun leven waagden om Joodse medeburgers te redden, soms bepaald geen heiligen waren. Lientje belandt in meerdere gezinnen, waar ze op verschillende manieren wordt behandeld. Soms wordt ze als gratis dienstmeisje gebruikt. Erger is het dat ze niet goed wordt beschermd, waardoor ze het slachtoffer wordt van misbruik. Ze moet in die jaren ontzettend veel meemaken.

Dit boek geeft een eerlijk, maar vaak verdrietig beeld van het leven van een Joods meisje op onderduikadressen. Het is heel goed geschreven en ook nog eens met gevoel.

Jouw waardering

Like en deel deze recensie: