Boekenmening

Slotakkoord

Parker is een songwriter met een aparte stem. Ze schrijft over het algemeen aanbiddingsliederen voor haar vriendin Serene die al stijgt op de ladder van beroemdheid. Parker droomt ook van een zangcarrière. Ze wil gezien en gehoord worden en daarbij ook God de eer geven. Het is een moeilijke weg om de grenzen tussen die twee zaken te zien en daarbij te ontdekken dat als je voor het eerste gaat, het tweede gedoemd is om te mislukken en als je voor het tweede gaat, het eerste niet meer zo belangrijk is.

Corruptie en verleiding. Ze zijn er ook in de muziekindustrie. Het is sappelen voor christenmusici, ook in de Verenigde Staten. Een enkeling breekt door, maar de meute leeft van het harde werken en vaak op zeer onchristelijke tijden, waardoor je gezondheid en je mentale kracht ook te lijden krijgt.

Het verhaal begint met de moord op een meisje dat toevallig of niet op de plek zit waar Parker normaal zit als ze dienst heeft in haar bijbaan bij de studio’s van Colgate in Nashville. Dat zorgt ervoor dat Parker in een achtbaan terechtkomt die pas eindigt als ze erachter is wie de moordenaar van het meisje is geweest. Dat wordt een spannende reis in meer opzichten.

Het komt aan op vertrouwen. Waar gaan mensen voor? Voor geld of voor eer? Gelukkig is Parker opgegroeid in een mooie familie, waar fouten worden gemaakt, maar waar ook zielsveel van elkaar wordt gehouden. Die liefde is soms zelfs heel hard als het gaat om bijvoorbeeld uiteindelijk terechtbrengen in verslavingssituaties. Dat is mooi om te lezen. In niet veel boeken kom ik dit thema tegen, dat liefde vasthoudend, krachtig en hard kan zijn, juist om de ander in zijn verantwoordelijkheid terug te brengen. Parker krijgt te maken met de glijdende schaal van het concessies doen aan wat de wereld wil: gladde liefdesliedjes. Zwicht ze voor het grote geld of houdt ze stand in haar liefde voor de Eeuwige die haar inspireert, leidt en voor haar zorgt.

Ik vind het jammer dat bij een aanbiddingslied steeds “liedje” wordt gezegd. Het verkleint de kracht en de grootsheid van muziek om te aanbidden. Helaas komt dat in het hele boek steeds opnieuw terug. Ik vind het afbreuk doen aan het boek en vraag me af of de vertaler hier een ondoordachte fout maakt. Ik vermoed dat er gewoon ‘song’ in het Engels stond.

Acmala

Weetkundige Farenal trekt met zakenman Somnius en enkele begeleiders het gevaarlijke Dizary in. Waarom? Ze gaan op zoek naar de oorsprong van de reuzenmot. Hierbij moeten ze veel gevaren doorstaan. Het lijkt een vrijwel onmogelijke reis, omdat de personen die deelnemen elk hun eigen motivatie hebben. Somnius draait het om winst, Farenal om de kennis en de motivatie van Karonna lijkt niet altijd duidelijk. Droeger is hun allen gehoorzaam.

Deze novelle is een verhaal uit de wold van Dizary. Je stapt direct het verhaal in, meteen is er actie. Dat maakt dat je door wilt lezen. Wel is het voor mij een klein nadeel dat ik nog nooit van Dizary gehoord heb. Maar al snel bevind ik me in het bos Gesmèr in dit fantasieland. Ik reis met Farenal en de zijnen mee. Wat kan Klein Haneveld leuk schrijven en het blijft nog spannend ook. Ik ben vooral enthousiast over het taalgebruik, leuke nieuwe woorden komen voorbij zoals ballongarnalen (ik zie ze voor me).

Waarom heb ik nooit eerder van deze schrijver gehoord? Ik weet het antwoord. Sinds mijn jeugd, toen ik fantasy en science fiction boeken verslond, heb ik zelden nog dergelijke boeken gelezen. Ik vond ze gewoonweg niet interessant en te flauw. Maar daar is bij dit boekje geen sprake van. Dat komt doordat er een extra laag in zit; samenwerking, conflicten, psychologie worden verwerkt in het verhaal. Deze auteur heeft mensenkennis en fantasie, een prachtige combinatie. Inmiddels ben ik begonnen in een verhalenbundel van dezelfde auteur, dus meer leeservaringen volgen nog. Wil je meer weten over Dizary? Bezoek de site: Dizary.nl.

De laatste getuige

Het levensverhaal van de man die drie concentratiekampen en een grote scheepsramp overleefde.

Wim Aloserij groeit op in Amsterdam. In 1943 duikt hij onder om de Arbeitseinsatz te ontvluchten. Hij wordt gepakt bij een razzia. Via de beruchte Gestapo-gevangenis aan de Euterpestraat, belandt hij in kamp Amersfoort. Daarna gaat hij op transport naar Noord-Duitsland. Hij komt terecht in kamp Neuengamme en later in Husum. De omstandigheden zijn hier verschrikkelijk. Er heersen ziektes en honger. Als de gevangenen niet hard genoeg werken worden ze met de knuppel geslagen.

Als de geallieerden komen, wordt het kamp ontruimd en worden de gevangenen naar het vrachtschip Athen gebracht en in het ruim gedumpt. Daar stinkt het verschrikkelijk maar uitwerpselen en braaksel. Het is werkelijk mensonterend. Hierna worden ze naar het luxe cruiseschip Cap Arcona gebracht. Daar is het een stuk beter, vooral wanneer Wim een manier ontdekt om aan eten te komen. Dan wordt er een dodelijke vergissing door de geallieerden gemaakt. In de veronderstelling dat de nazi’s naar Scandinavië vluchten om vandaar de oorlog voor te zetten, worden de schepen gebombardeerd. Tot twee keer toe meldde een Zweedse arts van het Rode Kruis dat er zich concentratiekampgevangen aan boord van de schepen bevonden maar die boodschap kwam niet over bij de betreffende mensen.
7000 gevangenen kwamen om.

Op zijn vierennegentigste heeft Wim zijn indrukwekkende verhaal aan de schrijver verteld, na bijna vijftig jaar zwijgen. Slechts kleine stukjes van zijn verhaal liet hij de afgelopen decennia los. De schrijver heeft het als een voorrecht ervaren om Wims verhaal op te schrijven. Het heeft ook op mij een diepe indruk gemaakt. Het is een verhaal dat je niet meer loslaat.

Bestemd voor mij

Jessica en haar nichtje nodigen hun vriendinnenclubje uit voor een weekendje bijpraten in het familiehuis, een vakantiehuis in de bergen waar ze allebei goede en minder goede herinneringen aan hebben. Dat blijken meer mensen bedacht te hebben en als ze ook nog ingesneeuwd raken, wordt het een heel ander weekend dan ze verwacht hadden. Een van de vriendinnen, Hannah kennen we uit een ander boek van Chantal van Gastel maar zij heeft een bijrol zodat het niet echt heel erg is als je dit boek niet gelezen hebt.

Jess komt steeds dezelfde persoon tegen, haar ex-vriend Aram die haar zo gekwetst heeft dat ze hem echt niet wil zien. Tijdens het enerverende weekend komen ze echter noodgedwongen wel met elkaar in gesprek. Maar Jess heeft thuis een lieve vriend en ze wil een kindje. Laat ze haar leven overhoop halen door deze ontmoeting? Dat is de vraag. Ze moet eerst in het reine komen met iemand die haar zeer na aan het hart ligt en als een bloemverkoopster haar de goede weg wijst, weet Jess ineens welke stappen ze moet nemen. Dit kleine magische stukje maakte mij enthousiast. Ik houd ervan.

De diepere laag zit erin; als Aram letterlijk probeert om het vakantiehuis op te knappen en alles te herstellen, repareert hij onbewust (of bewust) een deel van het leven van Jess. Ik heb weer een heerlijk leesweekend achter de rug en sloeg het boek om 2 uur ’s nachts dicht. Want hoewel het een chicklit is laat Chantal van Gastel je wel in spanning tot het einde. Als adoptiemoeder was ik erg geroerd over de respectvolle beschrijving van de adoptieprocedure die Chantal van Gastel in het kort beschrijft. Zo herkenbaar. Dank je wel daarvoor. Dit boek is gevuld met liefde, vriendschap, lekker eten en goede wijn. Wat wil je nog meer.

Leven voor de liefde

Sparks is de liefdesgeschiedenissenschrijver bij uitstek en weer heb ik dit boek in een weekend gelezen. Het uitgangspunt van dit boek is een brievenbus, ergens langs een strand in Amerika. Mensen leggen er hun hartverscheurende levensverhalen in. Ze schrijven aan God of aan niemand in het bijzonder. Ze schrijven over diep verlies of onmogelijke keuzes. En eigenlijk gaat het in deze roman daar ook over. Het zou zo maar gebeurd kunnen zijn.

Dat vind ik het mooie aan Sparks. Elk verhaal dat door hem wordt geschreven raakt aan een bovennatuurlijke, bijna te romantische liefde, waar elke man en vrouw in het diepst van zijn of haar hart naar verlangt, maar die door de gang van het leven, door de keuzes van mensen dwarsgezeten wordt, ontkend en zelfs verguisd wordt. Nog maar afgezien van de vraag of het werkelijk mogelijk is dat ieder mens zijn eigen soulmate kan ontmoeten of zelfs maar vinden, gaat het in deze boeken alleen maar daarom: twee zielen die een volmaakte eenheid ervaren. Een eenheid die zo sterk is dat ze kracht kan geven en jaren kan overbruggen, ook al is de ander die zo geliefd wordt zelfs niet in de buurt.

De schaduwzijde van dit concept is, dat je zomaar zou kunnen geloven dat dit de enige waarheid over liefde is: je voelt het direct, je weet het meteen: dit is de ware! De andere waarheid is natuurlijk dat je in een huwelijk altijd zult moeten blijven werken aan de relatie en dat je liefde juist door de investeringen mooier en dieper wordt. De andere schaduwzijde van dit concept is, dat je gaat geloven dat je in het geval dat je gelooft dat je de ware hebt ontmoet, je ook direct met elkaar het bed in kunt duiken. Bliksemverliefdheid wordt aangezien voor diepe liefde die niet uit te roeien is door beide verliefden.

Het is prachtig om te lezen, maar het gaat tegen goede principes in. Het is heerlijk om van te smullen, want het is het ultieme sprookje waar elk mens naar verlangt, maar het laat een spoor van verdriet en gebrokenheid na. Sparks is de laatste die dat zal ontkennen. Hij verwerkt dat laatste ook in het verhaal. Het huwelijk van de vrouw gaat kapot. Komt dat door haar keus voor de ‘verkeerde man’, of komt het door haar verkeerde opvatting van de belofte die ze aan die man heeft gegeven? Hier botst het kader van Sparks met mijn Bijbelse kader. Maar o, man, wat een prachtig verhaal en wat een goede verteller.

Welcome twins

Het leven van Josanne verandert als ze verliefd wordt op Max. Ze hebben het samen heel goed en dat is fijn, want thuis is het niet zo gezellig. Haar vader zit altijd op de weg; ma is alleen maar druk met haar winkel. Bij haar vriendin Lise is het altijd knus en gezellig.

Het contact met Max is geweldig. Ze doen leuke dingen samen. Meisjes van school zijn jaloers omdat iedereen Max erg leuk vindt en hij haar gekozen heeft. Op een dag is ze bij Lise en wordt ze erg misselijk en duizelig. Zelf denkt ze nog niet zover, maar Lise vraagt haar of het niet kan zijn dat ze zwanger is. Een schok gaat door haar heen. Zwanger?

Dit is een tienerboek met als onderwerp abortus. Wat schrikt Josanne van haar moeder die met haar naar een abortuskliniek wil gaan. Maar aan de andere kant: Max heeft nauwelijks gereageerd en gedraagt zich afstandelijk, van Lise merkt ze weinig en hoe moet het met school, ze zit in de examenklas. Heel mooi is de problematiek in het verhaal verwerkt. Totaal niet betuttelend, maar heel reëel. Dat is knap en belangrijk voor onze tienermeiden. Wat helaas niet ter sprake komt is, wat er is gebeurd. Dit beslaat slechts één zin: ‘Ze was te ver gegaan.’ Bij mij komen dan vragen op: wanneer, waarom, hoe, wat voelde ze? Vragen die ongetwijfeld ook bij jongeren leven. Maar het is wel het enige minpuntje dat ik noemen kan. Het is verder een steengoed boek dat beslist geschikt is voor jongeren. Ook bijzonder: niet alles loopt zomaar goed af. Ik zou me zelfs een vervolg kunnen voorstellen.

Ik hoop eigenlijk dat het boek niet alleen zijn weg vindt binnen reformatorische kerken (Om Sions Wil is een reformatorische uitgeverij), maar ook in evangelische en andere gemeenten. Ik schrik soms van reacties van omgeving en ouders op een tienerzwangerschap. Zo schrok ik ook van de moeder van Josanne. Tiener zijn is nooit een reden voor abortus! Ik ben blij dat deze jonge auteur dit boek geschreven heeft.

Cora van Dijk

Josanne zit in het examenjaar van de havo. Ze krijgt contact met Max die in het zesde jaar van het vwo zit. Al bij hun tweede ontmoeting raakt het aan tussen hen. Klasgenoot Helene is vreselijk jaloers, zij is al een tijd verliefd op Max.

Een tijd later blijkt Josanne zwanger te zijn. Ze ziet er vreselijk tegen op om het aan haar ouders te vertellen. Haar moeder is geschokt en zegt dat haar vader het niet mag weten.

De enige bij wie Josanne haar hart kan luchten is haar oma. Met haar kan ze praten. Oma wijst haar erop dat ze alles aan God kan vertellen en bidt samen met haar. Toch twijfelt Josanne en vraagt zich af of God haar wel hoort.

Dan stelt haar moeder iets voor wat Joanne nooit van haar gedacht had. Moet ze op het voorstel van haar moeder ingaan?

Dit boek is voor meisjes vanaf veertien jaar. Het eerste hoofdstuk begint met het gegeven dat Josanne niet naar de weekopening gaat. Als haar vriendin vraagt waarom niet, bloost Josanne en geeft een ontwijkend antwoord. Als lezer ben je benieuwd naar de reden maar die wordt niet gegeven. Josanne gaat buiten op een bankje zitten mijmeren en als Max bij haar komt zitten, stelt hij voor om een wandeling te maken. Het gesprek tussen hen bestaat uit vragen van Max en antwoorden van Josanne. Het leest niet zo vlot. Al bij de tweede ontmoeting zeggen ze van elkaar te houden.

De volgende hoofdstukken lezen vlot weg. Als Josanne zwanger is en het aan Max vertelt, gaat hij weg en zegt dat hij het moet verwerken. Op school negeert hij haar en Josanne is bang dat hij aan zal pappen met andere meisjes.

Als ze het aan haar moeder vertelt, dringt deze er niet op aan om contact met Max te zoeken of naar zijn ouders te gaan. Dat vind ik een beetje onrealistisch.

De gevoelens van Josanne zijn goed beschreven en ook haar twijfelende geloof is goed neergezet.

Saskia Schouten

Alya’s keuze

Alya’s keuze van Hay van den Munckhof is een historische roman over het jonge meisje Alya. Deel 1 van dit tweeluik, Alya, vertelt dat ze als tolk naar het christelijke Navarra werd gestuurd door de emir. Alya belandde als slavin in het land van de Franken. Na een barre tocht door Europa kocht een Friese veehouder haar voor zijn jonge vrouw Alfgarde. Bij haar vond Alya eindelijk wat rust. In deel 2, Alya’s keuze, zet een drakenschip Alya’s leven opnieuw op de kop. Ze wordt meegevoerd naar een vreemd land. Maar deze keer niet als slavin. Zou Alya nieuwe hoop vinden en een kans om haar vader en haar geboortestad Cordoba ooit nog terug te zien?

Ik ben in deel 1 Alya achtergelaten op het strand en keek met smart uit naar deel 2 omdat ik wilde weten hoe het verder zou gaan met dit bijzondere meisje. Enfin, ze is dus op het strand waar ze het leven van de Viking Hamar redt. Hij neemt haar mee naar zijn land in het koude Noorden. Daar ontmoet ze een slavin die net zo donker is als zij, Fatima. Samen met Fatima en Hedda, de zus van Hamar, heeft ze ondanks alles een mooie tijd aan het hof. Ze wordt de vrouw van Hamar en na een tijdje is ze in verwachting. Dan bedenkt de koning van de Vikingen een plan om zijn rijk en rijkdom uit te breiden naar het zuiden en is er een kans dat ze terug kan keren naar haar vader die ze zo mist. Alya verkeert in tweestrijd omdat ze mee moet als tolk. Ze wil graag naar haar vader, maar niet ten koste van alles wat ze nu liefheeft….

Alya groeit in dit deel in versneld tempo op van meisje naar jonge vrouw. Er is zelfs ruimte voor gevoelens als liefde voor een van de Vikingen. De lezer ziet de oude Alya weer terug. De Alya die goed inspeelt op de situaties waarin ze verzeild raakt en dan met een slimheid en haar gave voor talen haar eigen leven redt. Ze voelt zich aardig thuis in het Noorden en kan ook goed met haar schoonzusje overweg tot alles weer verandert.

Onderweg naar het zuiden maken de hoofdpersonen mooie en verschrikkelijke dingen mee die dit boek een spanning geven waardoor je door blijft lezen. Het einde kwam voor mij een beetje abrupt. Hay van den Munckhof heeft een bijzonder mooi en uitgebreid tweeluik neergezet waarbij hij een grote en oude wereld klein maakt. De personen uit het verhaal komen met gevoelens en gebeurtenissen uitgebreid aan bod en er is nu ook meer ruimte voor een beetje romantiek. De romantische scènes en de geweldsscènes zijn heel integer geschreven dus zeker ook geschikt voor de oudere jeugd. Ik heb genoten van dit tweede deel en vind het een mooie afsluiter van het verhaal van Alya.

Anna’s twijfels

Het is 1912. Met haar broer Eduard leidt Anna al jaren een groothandel in touwwerk in Rotterdam. Op een dag ontvangt ze een brief van een notaris uit Waalre. Daar woonde oom Aleidus die enkele weken geleden overleden is. Het blijkt dat hij zijn landgoed aan Anna heeft nagelaten.

Eduard gaat ervan uit dat Anna het landgoed zal verkopen zodat zijn gezin en Anna het geld kunnen verdelen. Maar daar is geen sprake van, Anna wil er gaan wonen. Ze vertrekt naar Waalre, per trein en per fiets. Ze is een bezienswaardigheid omdat het in die tijd nog niet veel voorkwam dat vrouwen fietsten. Gaandeweg krijgt ze hier haar contacten.

Anna maakt kennis met de jonge rentmeester die heel knap is maar niet zo gemakkelijk in de omgang. Ze leert een onderwijzeres kennen die haar handwerken leert. Haar nichtje komt logeren en deelt haar liefdesperikelen met haar.

Een lekker weglezend boek dat een goed beeld geeft van het leven in 1912. Het standsverschil wordt duidelijk beschreven. Dat is ook duidelijk in de keuze van de namen. De mensen die onder aan de maatschappelijke ladder staan hebben namen als: Janus en Neeltje. En Anna wil niet koffiedrinken met het lagere personeel hoewel ze Janus wel mag.

Koud spoor

Luitenant Evie Blackwell maakt deel uit van een Missing Persons Task Force, een speciale eenheid van de politie die zich bezighoudt met mensen die vermist worden. Deze eenheid bestaat uit politiemensen die projectmatig cold cases aanpakken om opnieuw een onderzoek op uit te voeren. Evie houdt zich bezig met een verdwenen studente. Ze werkt samen met David, een van de andere teamleden. Hij zal zich buigen over een zaak van een verdwenen privé- detective, maar af en toe zoeken ze ook dingen voor elkaar uit. Daarbij worden ze door allerlei afdelingen van de politie in het onderzoek geholpen: bijvoorbeeld personenidentificatie door beelden of identificatie via DNA-onderzoek.

Je krijgt een indruk van hoeveel data deze mensen moeten bekijken en doorwerken voordat zij een idee hebben van wat er gebeurd kan zijn. Daarbij neemt Dee Henderson ook hun persoonlijke leven mee. Het zijn gewone mensen die dit werk doen en soms voor ongelooflijke situaties komen te staan. David, Evies collega, houdt van een beroemde zangeres en zij houdt van hem, maar door bijzondere omstandigheden willen of kunnen ze nog niet trouwen, terwijl ze dat wel heel graag zouden willen. Evie heeft ook verkering met een bijzondere man, maar weet niet of zij zich aan hem zal binden voor altijd. Voor de lezer zijn de ontwikkelingen in het persoonlijk leven van de hoofdpersonen interessant.

Hoofdpersonen uit andere boeken van Dee Henderson komen als bevriende relaties weer in het boek voor. Dat voelt vertrouwd. Je hebt al een inkijkje gehad in het leven van die persoon, als je meer boeken van Dee Henderson hebt gelezen en je begrijpt waarom zij bevriend zijn en waarom die vrienden vanuit hun professie een handje komen helpen.
Dee Henderson heeft heel goed uitgezocht hoe het er in het leven van een popzangeres uitziet en wat het betekent om beroemd te zijn, dat samen, met het element muziek, maakt het boek ook mooi om te lezen.

Een negatief punt in het boek is dat er bijna altijd junkfood wordt gegeten en mensen tot diep in de nacht aan het werk zijn en van geen slapen willen of kunnen weten. Dat zijn zeer ongezonde levensstijlen, terwijl de hoofdpersonen jong, mooi en slank zijn. Ik denk: “Dat kan haast niet!”

Het verhaal zit goed in elkaar, maar soms werd ik wat ongeduldig: weer een zijpad dat werd bewandeld, zonder zichtbare resultaten. Maar het geeft wel een beeld van hoe dit soort onderzoeken verlopen. Ze moeten alle gevonden namen en sporen nagaan. Beetje spannend, vleugje romantiek. Lekker voor een leeg weekend, of in een vakantie.

Onverwacht verliefd

Iris en Brigitte zijn vriendinnen en worden beiden snel achter elkaar verliefd. Brigitte op de knappe schilder uit Praag, Vilek en Iris op een man in de trein, Florian. Maar dan lopen hun liefdeswegen uiteen. Brigitte vliegt regelmatig naar Praag en heeft het heerlijk met haar schilder. Maar Florian laat niets meer van zich horen en Iris kan hem niet vinden. Iris heeft vage twijfels over de Praagse liefde, maar Brigitte is in de wolken.

Dit is een heerlijk boek voor in de winter. Lekker op de bank met een glaasje wijn en een boek dat over liefde gaat. Maar dat niet alleen. In het midden van het boek zit een onverwacht spannende ontwikkeling in het verhaal. Daar hou ik van, plotselinge wendingen. Ik zag hem echt niet aankomen in dit geval. Ook is aandacht besteed aan de achtergrond, goed verwerkt in het verhaal. Zo vond ik de bijzondere stap die Iris zette wat werk betreft, heel erg leuk in het geheel passen. Ook was het vermakelijk om te zien hoe Iris ineens in contact komt met verschillende leuke liefdeskandidaten. Daardoor wordt haar aandacht enigszins afgeleid van Florian. Maar zoals in een echte liefdesroman komt uiteindelijk alles op zijn pootjes terecht, al heeft Brigitte wel wat hulp nodig.

19005

Recensie

Jouw waardering

19004

Recensie

Jouw waardering

19003

Recensie

Jouw waardering

19002

Recensie

Jouw waardering

19001

Recensie

Jouw waardering

18159

Recensie

Jouw waardering

18158

Recensie

Jouw waardering

18157

Recensie

Jouw waardering

18156

Recensie

Jouw waardering

18155

Recensie

Jouw waardering