19102
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De meester van Jens en Jolien gaat met tante Sandra trouwen. De tweeling wil dolgraag bruidsmeisje en bruidsjonker zijn. Jens wil dolgraag in de stoere bruidsauto zitten en Jolien droomt van een mooie jurk… Maar ze zijn niet netjes genoeg, volgens het bruidspaar. Tenminste, dat denkt de tweeling. Bovendien hebben ze concurrentie van de nichtjes van de meester, Tessa en Eva. Die zijn heel beschaafd en netjes. Jens en Jolien doen hun uiterste best om zich netjes te gedragen. Maar dat lukt niet altijd.
Dit is het zesde boek in de serie over Jens en Jolien. Onder sommige hoofdstukken staan lenteweetjes. Een vraag met drie of vier antwoorden waaruit de lezer kan kiezen. Op de kop onderaan de bladzijde staan in kleine letters de antwoorden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19101
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Claire heeft zich aangesloten bij het Franse verzet. Het is 1940 en de Tweede Wereldoorlog is net begonnen. Het verzet ziet dat vooral Joodse kinderen in gevaar verkeren en er wordt een transport naar Engeland gepland, bij een tante van Claire hopen ze de kinderen onder te brengen.
De inhoud van het boek gaat vooral over de belevenissen van de kinderen op het landgoed van tante Miranda en de verhouding tussen Claire en haar tante. Claire heeft weinig kaas gegeten van omgangsvormen en daardoor lopen relaties met tante en de kinderen niet soepel. Ook de kinderen hebben veel moeite met het leven op het landgoed, ze voelen zich in eerste instantie niet thuis. Maar wanneer er mogelijkheden komen om hun Joods-zijn te beleven en ze naar school mogen in het nabijgelegen dorp, ontstaan er vriendschappen. Ook komt er regelmatig een rabbi op bezoek. Toch dreigt er in Engeland ook gevaar, want niet iedereen is blij met de Joodse kinderen.
Langzaam leert Claire zich open te stellen voor de kinderen. Er gaat een mooie wereld voor haar open als ze een geheime tuin van de overleden zoon van tante Miranda ontdekt. En de komst van de Amerikaanse David is een zegen voor de kinderen, tante Miranda en Claire. Er blijven nog genoeg problemen, maar ook ontstaat er een hechtere gemeenschap op het landgoed.
Dit boek is een echte roman. Er zijn weinig beschrijvingen van de oorlog en toch voel je de omstandigheden aan waarin de hoofdpersonen zich bevinden. Dat is vooral zo door de ervaren schrijfstijl van Gohlke. Zij heeft dan ook al veel prijzen gewonnen met haar boeken. Soms vind ik de situatie iets te geromantiseerd beschreven, terwijl er sprake is van een zeer ernstige en gevaarlijke situatie. Maar alles bij elkaar een fijn boek om te lezen, met duidelijke christelijke waarden en respect voor het Joodse geloof.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19100
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Nicholas Sparks lijkt zichzelf iedere keer weer te overtreffen. Je leest in de proloog van Lieve John al hoe dit verhaal af gaat lopen en dat lijkt ontmoedigend, maar hij schrijft op die manier, dat je het verhaal juist wilt lezen. Dat vind ik zo knap! Geen schrijver die de clou al aan het begin weggeeft! Dat is juist de beloning van al je leeswerk, dat je nu eindelijk snapt hoe het zit, dat je nu begrijpt wie het heeft gedaan en waarom. Maar Nicholas Sparks lijkt te spotten met deze principes en hij maakt je zo nieuwsgierig naar het verloop van het verhaal. Dat doet hij door wat hij in de proloog schrijft, niet lijkt te kloppen. Niemand die zo veel van iemand houdt, maakt vrijwillig een eind aan de relatie, dat gaat dwars tegen ons gevoel in. Onze cultuur lijkt voor te schrijven dat het geluk dat je kunt vinden in een ware liefde, het enige is dat telt. Maar niets is minder waar.
Sparks gaat in dit boek de complexiteit van het leven niet uit de weg. En door te vertellen hoe de geschiedenis van deze jongen en dit meisje verloopt, maak je kennis met de enorme mogelijkheden die de liefde schept en met de onmogelijkheden die het leven met zich meebrengt.
Lieve John is niet alleen ‘een heerlijke liefdesroman’, die ‘iedereen tijdens zijn vakantie zou moeten lezen’. Deze roman gaat een paar treden dieper. De liefde die verwacht dat de ander hem gelukkig zal maken, wordt een liefde met onverwachte kanten en zichzelf opofferende daden.
De titel is niet alleen, zoals je zou verwachten, de aanhef van een brief. Het is ook het karakter van de hoofdpersoon. Want de liefde die John in zijn leven leert, is nauwelijks te vinden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19099
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Romans als deze zijn verleidelijk. Even wegdromen in een wereld met juwelen en baljurken, de hogere kringen in de 18e eeuw van Engeland. Charlotte is 18, dochter van een markies en mag trouwen. Op feestjes in London moet zij dansen met verschillende mannen, maar haar ouders vinden die knappe mannen niet geschikt voor haar.
William, de hertog van Harington, is net vader geworden. Zijn vrouw is gestorven in het kraambed maar hij weet niet eens zeker of het kind wel van hem is. Zijn bestaan als hertog is druk, vol plannen om de landbouw en de wegen in zijn hertogdom te verbeteren. Veel tijd voor feestjes in Londen heeft hij niet, toch komt hij Charlotte tegen, maar wie zegt dat dit meisje wel trouw zal zijn?
De roman heeft een prima spanningsboog. Het verhaal wordt afgewisseld tussen Charlotte en William. Er is veel aandacht voor het feit dat vrouwen nauwelijks zelf iets te zeggen hebben over hun situatie, behalve dan de keuze hoe zij zich eronder voelden. Het christelijk geloof speelt in dit boek een belangrijke rol, waardoor de hoofdpersonen ondanks moeilijkheden volhouden. Tja, allemaal heerlijk ter ontspanning, maar het voelt als een quilty pleasure want echt diepgang heeft het verhaal niet.
Lees HIER een gratis fragment.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19098
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Emma vindt in een kelder bij de grote schoonmaak van haar hospita een oude koffer en daarin blijkt o.a. een dagboek van Barbel Laubach te Oranienburg te zitten. Barbel begint met schrijven in 1936, als ze dan twaalf jaar is. Ze leren liedjes over het derde rijk, leren vechten, leren dat gehandicapte, arbeidsongeschikten en Joden slecht zijn. Ze schrijft over haar leven als een Duits meisje in oorlogstijd, als Joden en half-Joden in getto's worden samengebracht. Heinrich werkte bij de SS Gestapo en Barbel is smoorverliefd op hem. Pas na haar bruiloft leert ze hem echt kennen.
Als Emma de koffer vindt, studeert ze journalistiek en ze is nieuwsgierig. Dus opent ze de koffer en gaat samen met David, haar professor, op onderzoek uit. Ze leeft mee met Barbel, die veel gruwelijke dingen meemaakt voor en in de oorlog. Het dagboek onthult vele geheimen die 65 jaar later nog 'actueel' worden.
Verzwegen verleden gaat over de gruweldaden die in de oorlog gebeuren. Over moed, geduld en over een gebeurtenis, die verzwegen werd en over loslaten uit liefde. Ik heb al veel boeken over de oorlog gelezen en toch kwamen er voor mij weer nieuwe dingen aan de orde. Een boeiend boek, dat uitnodigt om te lezen. Veel gruwelijke gebeurtenissen, maar toch wordt liefde en vergeving gepropageerd.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19097
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Iscariot. De man die Jezus verraadde.
Judas heeft veel ellende meegemaakt in zijn jeugd. Hij verliest zijn vader en zijn broer op een vreselijke manier. Hij denkt dat het zijn schuld is. Er overkomt hem nog meer ellende. Als jaren later Johannes de Doper predikt, laat Judas zich dopen. Hij ontmoet Jezus en wordt zijn volgeling. Hij houdt oprecht van Hem.
Als Jezus in Jeruzalem komt, gaat Judas naar rabbi Zadok om advies te vragen. Hij wil voorkomen dat Jezus gedood wordt. Zadok denkt dat Jezus de plaats van Kajafas en de godsdienstvrijheid zal afpakken. Uiteindelijk beslist Judas Jezus over te leveren om Hem in leven te houden. Hij wil zwart-op-wit hebben dat Jezus niet beschuldigd zal worden van godslastering. Hij dient een aanklacht in: Jezus heeft de dingen gedaan die de mensen over Hem zeggen. De rest is bekend. Het boek eindigt met de ophanging van Judas.
Iscariot is een boeiende roman die een sympathieke kant van Judas laat zien. Hoewel we niet weten hoe zijn leven eruitzag voor hij Jezus ontmoette, heeft de auteur op een realistische manier beschreven hoe het geweest zou kunnen zijn. Er komen kruisigingen en meer vreselijke dingen in voor.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Het huis aan de Handelskade is een mooi boek met spanning en verstilling, goede sfeerbeschrijving en onderhuidse strijd. De proloog zet de toon. Het gaat over verlies. Maar toch betekent het proces van verlies grote winst, zoals uit de allerlaatste zin blijkt. Een nieuwe hoop, een nieuw leven. Zicht op een betere wereld.
Sophie Roest, advocaat met pensioen, woont in een prachtig appartement van een nieuw wooncomplex. De schoonheid van het complex wordt geweld aangedaan als er platen uit de gevel vallen. Er volgt een jarenlang proces waarin de Vereniging van Eigenaren de aansprakelijkheid bij de verantwoordelijke wil neerleggen. Sophie is de voorzitter van deze vereniging en lijkt de klus goed aan te kunnen, maar met de eerste neerkomende gevelplaat gebeurt er iets in haar ziel met het zorgvuldig opgeborgen verdriet over het verlies van mensen die haar dierbaar waren.
Dit proces gaat de lezer samen met haar door en ik denk dat je zelf een ingrijpend verlies moet hebben gehad om dat te herkennen, anders lijkt het een eindeloos proces dat zich voortsleept. Tegelijkertijd moet Sophie omgaan met het gedrag van medebewoners, al of niet tijdens de vergaderingen van de vereniging, aangeklaagden, gemeentemensen en zelfs dealen met verleidingen. En als de verleiding wordt opgevoerd in het verhaal neemt de spanning toe. Vanaf dit gegeven heb ik het boek in één adem uitgelezen. Hoe zou ze hiermee omgaan? Waarom is ze zo blind voor de liefde? Het hangt allemaal samen met het rouwproces waar ze doorheen moet. Ik heb erg genoten van dit bijzondere verhaal.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19095
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Corruptie en moord in de zestiende eeuw.
Nog niet zo lang geleden bezocht ik de Gevangenpoort in Den Haag, en sindsdien besef ik een beetje wat het betekende om in vervlogen eeuwen van een misdaad te worden beschuldigd en te worden opgesloten.
In historische detective Duimkruid van Esther Teunissen speelt de Gevangenpoort een belangrijke rol. Ook toen al was Den Haag, vooral in en om het Binnenhof, een centrum van macht. Belangrijke ambtenaren, onder wie rechters, voerden er hun taken uit. Zo ook Adriaan Oem, die als aanklager bij het Hof van Holland de jurisdictie heeft over moordzaken. Als er een koopman om het leven wordt gebracht, lijkt het in eerste instantie duidelijk dat zijn assistent, de nog maar vijftien jaar jonge Frederik van Leuven, daar meer van weet. Zowel Oem, een intelligente en bedachtzame man, als Hadewych, de moeder van de jongen, twijfelen echter aan Frederiks schuld. Als Oem op onderzoek uitgaat blijkt de moord op de koopman allesbehalve een eenvoudige zaak. Na verloop van tijd brengt het speurwerk van de aanklager hem zelfs bij machtige leden van de elite. Met alle gevolgen van dien …
Esther Teunissen is erin geslaagd om een boek te schrijven met een aantrekkelijk plot. Het blijft tot het einde spannend. Ook biedt ze gaandeweg heel wat informatie over de tijd rond 1525, een interessante periode aan de vooravond van de reformatie. Ze heeft zich hier duidelijk grondig in verdiept. Heel af en toe sluipt er een anachronisme in haar verhaal. Zo zegt iemand dat een ander veel weg heeft van een schildpad, maar de gemiddelde zeventiende-eeuwer had nooit een schildpad gezien, en als ze het heeft over kerkdiensten laat ze de ene keer een pastoor en de andere keer een dominee voorgaan. Voor dominees (protestants) was in het katholieke Den Haag van die tijd echter echt geen plaats.
Ondanks die foutjes leest de roman erg prettig en valt er het een en ander van op te steken. Ik heb ervan genoten en ik hoop dat Adriaan Oem nog meer misdaden zal gaan oplossen …
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19094
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Als Ellen in de wachtkamer van het ziekenhuis zit, wordt ze getroffen door een oude man in een rolstoel. Hij maakt een afwezige indruk. De vrouw die hem vergezelt, houdt duidelijk afstand. Dan krijgt Ellen een opdracht van God…
Kathy heeft bijna dertig jaar geleden alle banden met haar vader verbroken. Al zijn brieven stuurde ze ongeopend terug. Als hij ziek is, ontmoet ze hem weer maar ze verzoent zich niet met hem. Dan overlijdt hij en na de begrafenis die Kathy laat regelen door de begrafenisondernemer, stort ze zich weer op haar werk. Maar het verleden laat haar niet los. Kan of wil ze haar vader niet vergeven?
Met deze roman won de auteur de publieksprijs van het christelijke boek. Terecht, want het is een aangrijpende roman over hoe God werkt in mensenlevens. Ellen laat zich door God gebruiken, evenals de ziekenhuispastor. Er wordt vanuit verschillende perspectieven geschreven en door de cliffhangers blijf je doorlezen. De gevoelens van alle personages worden levensecht beschreven.
Dit boek werd onlangs opnieuw uitgegeven als paperback, voor de schappelijke prijs van € 12,50. De oorspronkelijke uitgave dateert van 2011.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Susan Sutton heeft met dit boekje dat niet voor niets De Binnenkamer heet, een eerlijk en aansporend document geschreven. Het gaat over haar leven en tegelijkertijd over dat van mij, de lezer. Het doet precies wat ze hoopt: een moment creëren van rust. Rust in Gods nabijheid en troost.
Susan heeft de hoofdstukken mooie titels gegeven: Gods uitnodiging, verbonden zijn, doelgericht zijn en vertrouwen hebben. Bereid zijn, tevreden zijn en hoop hebben. Het zijn stuk voor stuk zeer lezenswaardige hoofdstukken waarin wijze woorden, Bijbelteksten en vragen voor jezelf niet ontbreken. Een van de mooie uitspraken: ‘Uiteindelijk kunnen we rusten in wie we zijn omdat we rusten in wie God is.’ Dat maakt dat de aansporing niet loos is of zomaar geuit wordt. Het een hangt onherroepelijk met het ander samen. Vind je rust in God, dan vind je uit wie je zelf bent.
Dit boekje is een boekje om steeds opnieuw te pakken. De auteur bemoedigt, spoort aan, laat ruimte zien en mogelijkheden. Bovendien voelt het boek fijn aan door de zachte en verende omslag.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: