Recensie
Het huis aan de Handelskade is een mooi boek met spanning en verstilling, goede sfeerbeschrijving en onderhuidse strijd. De proloog zet de toon. Het gaat over verlies. Maar toch betekent het proces van verlies grote winst, zoals uit de allerlaatste zin blijkt. Een nieuwe hoop, een nieuw leven. Zicht op een betere wereld.
Sophie Roest, advocaat met pensioen, woont in een prachtig appartement van een nieuw wooncomplex. De schoonheid van het complex wordt geweld aangedaan als er platen uit de gevel vallen. Er volgt een jarenlang proces waarin de Vereniging van Eigenaren de aansprakelijkheid bij de verantwoordelijke wil neerleggen. Sophie is de voorzitter van deze vereniging en lijkt de klus goed aan te kunnen, maar met de eerste neerkomende gevelplaat gebeurt er iets in haar ziel met het zorgvuldig opgeborgen verdriet over het verlies van mensen die haar dierbaar waren.
Dit proces gaat de lezer samen met haar door en ik denk dat je zelf een ingrijpend verlies moet hebben gehad om dat te herkennen, anders lijkt het een eindeloos proces dat zich voortsleept. Tegelijkertijd moet Sophie omgaan met het gedrag van medebewoners, al of niet tijdens de vergaderingen van de vereniging, aangeklaagden, gemeentemensen en zelfs dealen met verleidingen. En als de verleiding wordt opgevoerd in het verhaal neemt de spanning toe. Vanaf dit gegeven heb ik het boek in één adem uitgelezen. Hoe zou ze hiermee omgaan? Waarom is ze zo blind voor de liefde? Het hangt allemaal samen met het rouwproces waar ze doorheen moet. Ik heb erg genoten van dit bijzondere verhaal.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19095
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Corruptie en moord in de zestiende eeuw.
Nog niet zo lang geleden bezocht ik de Gevangenpoort in Den Haag, en sindsdien besef ik een beetje wat het betekende om in vervlogen eeuwen van een misdaad te worden beschuldigd en te worden opgesloten.
In historische detective Duimkruid van Esther Teunissen speelt de Gevangenpoort een belangrijke rol. Ook toen al was Den Haag, vooral in en om het Binnenhof, een centrum van macht. Belangrijke ambtenaren, onder wie rechters, voerden er hun taken uit. Zo ook Adriaan Oem, die als aanklager bij het Hof van Holland de jurisdictie heeft over moordzaken. Als er een koopman om het leven wordt gebracht, lijkt het in eerste instantie duidelijk dat zijn assistent, de nog maar vijftien jaar jonge Frederik van Leuven, daar meer van weet. Zowel Oem, een intelligente en bedachtzame man, als Hadewych, de moeder van de jongen, twijfelen echter aan Frederiks schuld. Als Oem op onderzoek uitgaat blijkt de moord op de koopman allesbehalve een eenvoudige zaak. Na verloop van tijd brengt het speurwerk van de aanklager hem zelfs bij machtige leden van de elite. Met alle gevolgen van dien …
Esther Teunissen is erin geslaagd om een boek te schrijven met een aantrekkelijk plot. Het blijft tot het einde spannend. Ook biedt ze gaandeweg heel wat informatie over de tijd rond 1525, een interessante periode aan de vooravond van de reformatie. Ze heeft zich hier duidelijk grondig in verdiept. Heel af en toe sluipt er een anachronisme in haar verhaal. Zo zegt iemand dat een ander veel weg heeft van een schildpad, maar de gemiddelde zeventiende-eeuwer had nooit een schildpad gezien, en als ze het heeft over kerkdiensten laat ze de ene keer een pastoor en de andere keer een dominee voorgaan. Voor dominees (protestants) was in het katholieke Den Haag van die tijd echter echt geen plaats.
Ondanks die foutjes leest de roman erg prettig en valt er het een en ander van op te steken. Ik heb ervan genoten en ik hoop dat Adriaan Oem nog meer misdaden zal gaan oplossen …
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19094
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Als Ellen in de wachtkamer van het ziekenhuis zit, wordt ze getroffen door een oude man in een rolstoel. Hij maakt een afwezige indruk. De vrouw die hem vergezelt, houdt duidelijk afstand. Dan krijgt Ellen een opdracht van God…
Kathy heeft bijna dertig jaar geleden alle banden met haar vader verbroken. Al zijn brieven stuurde ze ongeopend terug. Als hij ziek is, ontmoet ze hem weer maar ze verzoent zich niet met hem. Dan overlijdt hij en na de begrafenis die Kathy laat regelen door de begrafenisondernemer, stort ze zich weer op haar werk. Maar het verleden laat haar niet los. Kan of wil ze haar vader niet vergeven?
Met deze roman won de auteur de publieksprijs van het christelijke boek. Terecht, want het is een aangrijpende roman over hoe God werkt in mensenlevens. Ellen laat zich door God gebruiken, evenals de ziekenhuispastor. Er wordt vanuit verschillende perspectieven geschreven en door de cliffhangers blijf je doorlezen. De gevoelens van alle personages worden levensecht beschreven.
Dit boek werd onlangs opnieuw uitgegeven als paperback, voor de schappelijke prijs van € 12,50. De oorspronkelijke uitgave dateert van 2011.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Susan Sutton heeft met dit boekje dat niet voor niets De Binnenkamer heet, een eerlijk en aansporend document geschreven. Het gaat over haar leven en tegelijkertijd over dat van mij, de lezer. Het doet precies wat ze hoopt: een moment creëren van rust. Rust in Gods nabijheid en troost.
Susan heeft de hoofdstukken mooie titels gegeven: Gods uitnodiging, verbonden zijn, doelgericht zijn en vertrouwen hebben. Bereid zijn, tevreden zijn en hoop hebben. Het zijn stuk voor stuk zeer lezenswaardige hoofdstukken waarin wijze woorden, Bijbelteksten en vragen voor jezelf niet ontbreken. Een van de mooie uitspraken: ‘Uiteindelijk kunnen we rusten in wie we zijn omdat we rusten in wie God is.’ Dat maakt dat de aansporing niet loos is of zomaar geuit wordt. Het een hangt onherroepelijk met het ander samen. Vind je rust in God, dan vind je uit wie je zelf bent.
Dit boekje is een boekje om steeds opnieuw te pakken. De auteur bemoedigt, spoort aan, laat ruimte zien en mogelijkheden. Bovendien voelt het boek fijn aan door de zachte en verende omslag.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19092
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De proloog van deze novelle start in Mali. Een ernstige en spannende oorlogssituatie. Dan opeens lijkt het over te gaan in een eenvoudig verhaal van een vrouw die op vakantie gaat. Maar dan komen er onverwachte zaken op het pad van Rasika. Ze wordt aangezien voor haar nichtje door een mannelijke reiziger, Jochem. Ze besluit een spel met hem te spelen, door niet te vertellen wie ze is. Maar al snel merkt ze dat ze dat beter niet had kunnen doen. De vakantie verandert in een nachtmerrie. Langzaam wordt in het boekje duidelijk wat de beschreven situatie in Mali met dit alles te maken heeft.
Ik ben niet echt een liefhebber van novelles. Personen worden niet uitgediept en vaak is het een oppervlakkig verhaal. Niet bij Saskia Schouten. In 116 pagina’s komen de onderwerpen PTSS, wraak en vergeving voorbij. Toch houdt ze zich aan het principe van de novelle. De personen worden niet echt uitgediept en er is weinig gedaan aan de couleur locale. Des te mooier is het dat deze novelle geen moment verveelt. Je wilt de personen beter leren kennen en weten hoe het afloopt, dus je interesse blijft steeds aanwezig. Jammer vind ik het wel dat enkele malen in het verhaal naar voren komt dat de naam van de hoofdpersoon, Rasika, zo bijzonder is. En telkens dacht ik: nu vertelt Saskia waarom, maar nee…. Dat miste ik. Deze novelle lijkt me een goed startpunt voor een roman met dezelfde hoofdpersoon. Wie weet?
Saskia schreef deze novelle ter gelegenheid van haar 12,5 jarig schrijfjubileum. Een periode waarin ze duidelijk gegroeid is als auteur van christelijke romans en liefdesromans. In de laatste uitgaven is er ook spanning in de boeken verwerkt.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19091
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Gewone genade van Krueger is in de eerste plaats een detective, en een goede. ‘Het was een zomer waarin de dood in vele gedaanten langskwam,’ lees je al op de eerste pagina. Veelzeggend. Kruegers boek is een whodunit, maar het is veel meer dan dat. Het verhaal stelt diepe vragen over de dood. Over wat het sterven van een ander met je doet en hoe je leven er door kan worden veranderd.
Een citaat van de Griekse schrijver Aeschylus wordt meerdere keren herhaald: ‘Wie wil leren moet lijden. En zelfs als we slapen glipt de pijn, die niet vergeten kan, druppel voor druppel ons hart binnen, totdat, midden in onze eigen wanhoop en tegen onze wil, er wijsheid komt, door de vreeswekkende genade van God.’
Die ‘vreeswekkende genade’ is voortdurend op de achtergrond aanwezig. Hoofdpersoon van het verhaal is Frank, een man van rond de vijftig, die vertelt over de tijd waarin hij een jaar of dertien was. Hij komt uit een allesbehalve doorsnee gezin. Zijn vader is dominee. Zijn moeder is intelligent en ontevreden. Zijn oudere zus heeft grote geheimen en zijn jongere broer stottert en wordt gepest. Zelf heeft hij prettige en minder prettige karaktereigenschappen. Soms vol overmoed, soms machteloos, slaat hij de drama’s die zich om hem heen afspelen gade.
Er schijnen lezers te zijn wiens leven door het lezen van Gewone genade is veranderd. Dat zou ik m.b.t. het mijne niet durven beweren, maar ik heb de roman absoluut met plezier gelezen en er zeker het een en ander van geleerd. Dat betekent niet dat ik geen kritiek heb. De hoofdpersoon is dertien, maar gedraagt zich (te) vaak niet zoals iemand op zijn leeftijd dat zou doen. Zijn gedrag is dan te volwassen en dat doet af en toe afbreuk. Veel erger vind ik het dat de schrijver, die zich voor zover ik weet christen noemt, bewust heel wat vloeken in zijn verhaal opneemt. Hierover is in enkele media een discussie gevoerd. Een aantal christelijke boekhandels verkoopt het boek om die reden niet, en dat begrijp ik. Waarom zou iemand die zegt God te dienen Zijn Naam willen misbruiken? Ik kan dat niet plaatsen. De vier sterren geef ik voor het intrigerende, spannende en soms diepzinnige verhaal. De vloeken zijn zeer storend en onnodig.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19090
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Het is begin vorige eeuw. De Eerste Wereldoorlog is in volle gang. Aan twee vrouwen wordt gevraagd om zich bij een team van een mobiele ambulance te voegen en vertrekken naar België. Mairi schrijft: "Ik had mijn geloof, ik weet niet wat Elsie had." Dat geeft gelijk het grootste verschil tussen de hoofdpersonen in dit boek aan, dat op ware gebeurtenissen berust.
Mairi en Elsie worden beste vriendinnen, wapenzusjes. Zij vinden een huis waar ze een soort ziekenhuis maken waar ze de mannen die ze uit de loopgraven hebben gehaald meteen kunnen behandelen en eventueel doorsturen. Ze maken de vreselijkste dingen mee, houden jongens in hun armen die sterven. En vooral als het mosterdgas wordt ingezet in de strijd kan Mairi niet voorkomen dat ook zij slachtoffer wordt. Ze zijn de enige vrouwen die aan het werk zijn aan het westfront en ze worden onderscheiden met een hoge orde namens de koning. Elsie zet zich in om geld in te zamelen in haar thuisland zodat ze hun werk kunnen blijven doen. Mairi vindt dat ze hier ook zaken bij gebruikt die niet waar zijn en heeft er moeite mee.
Wapenzusjes is heel ontroerend, soms keihard, maar een mooi verhaal dat de geschiedenis dichterbij brengt. De hoofdpersonen komen goed uit de verf. Mairi houdt de gebeurtenissen bij en schrijft bijzondere namen boven de hoofdstukken; van vinden, verbinden, vervoeren tot prikkeldraad en modder, verband en emmers. Die woorden geven heel mooi weer in welke situatie ze zitten. Ze heeft veel steun aan haar geloof en heeft er moeite mee als Elsie daar niets van wil weten. Het verhaal wordt alleen vanuit Mairi geschreven en dat geeft daardoor een stukje spanning want: hoe zal de rest op alles reageren?
Mairi voelt zich soms als “Alice in wonderland”, op reis in een vreemde wereld waar ze alles zelf moet ontdekken. Hoe Elsie zich voelt is minder duidelijk. Maar dat zorgt wel voor een heel bijzonder einde van het verhaal. En dat het verhaal klopt. Elsie is ouder en heeft al heel veel meegemaakt, is duidelijk getraumatiseerd. De schrijver heeft deze verschillen goed gebruikt om de karakters van deze vrouwen een plek te geven in het verhaal.
De gebeurtenissen uit de oorlog komen heel dicht op je huid te zitten. De loopgraven, de wapens, de verwachting dat het snel voorbij zal zijn, allemaal zaken die bij de geschiedenislessen nauwelijks aandacht kregen, komen via dit boek je hart binnen en raken je. Zo mooi en uitgebreid beschreven zonder te verzanden in een oorlogsdocumentaire. Lizzie Page schrijft mooi, nuchter en duidelijk. Zij heeft hier een heel bijzonder boek geschreven.
Lees HIER het gratis fragment.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19089
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Mia verhuist met haar man en drie kinderen naar Soedan zodat haar man kan gaan werken in een vluchtelingenkamp om daar de mensen over Jezus te vertellen en te helpen. Terwijl haar man wordt opgeslokt door zijn nieuwe baan voelt Mia zich steeds ongelukkiger in een land waar je als vrouw niet echt vrij mag zijn en waar christen-zijn gevaarlijk kan zijn. Ze maakt zelfs plannen om weer terug te gaan naar Texas.
Aan de andere kant lees je het verhaal van Hamilah die opgroeit in een land waar je geen christen mag zijn maar waar je moslim moet zijn. Zij leert echter Jezus kennen en liefhebben en wil daar graag naar leven. Zo komt ze in een innerlijke strijd terecht die ze in het geheim moet voeren want als haar familie erachter komt waar ze mee bezig is zullen ze haar verstoten en zelfs vermoorden. Dan gebeurt waar Hamilah naar uitkeek en waar ze ook zo bang voor was. De levens van beide vrouwen komen bij elkaar.
Naast deze verhalen lees je op een meer dan indrukwekkende manier over wat vrouwen in Soedan onder andere moeten doorstaan, hoe ze behandeld worden. Met name de stukken over vrouwenbesnijdenis waren heftig, vooral als je leest hoe nuchter en berustend de Soedanese vrouwen hier zelf over zijn. Jana Kelley heeft echter ook de mooie kanten van de gebruiken laten zien, de rituelen rondom een bruiloft met mooie jurken, sieraden en veel mensen om je heen. Hamilah mag wel studeren maar zal toch moeten trouwen en dan? God heeft een heel ander plan voor haar. Het vertrouwen in God en het geloof in Jezus weerhoudt de hoofdpersonen niet om hun eigen leven in de waagschaal te stellen. Dat maakt van deze vrouwen sterke vrouwen in een wereld waar mannen veel meer te zeggen hebben.
Ik vond Zij aan zij een indrukwekkend boek dat mij weer nieuwe gedeeltes uit de Bijbel heeft leren kennen en doen lezen. Dit zonder dat mij zaken en meningen opgedrongen worden en dat vond ik fijn. Het zijn verhalen die gebaseerd zijn op ervaringen van vele vrouwen en het heeft mij kennis doen maken met een wereld waar ik nog niet zoveel van weet maar die wel nu dagelijks in mijn gebeden naar voren komt. Een heel inspirerend boek voor mensen die meer over de vervolging van christenen willen lezen en ook voor hen willen bidden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19088
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Sep is een stokstaartje en hij wil heel graag een vriendje. Dus als andere stokstaartjes met een sinaasappel spelen wil hij graag meedoen. Maar dat mag niet. Ook Olifant wil geen vriendje zijn. En Gier eet zelfs zijn wortel op, terwijl Sep zo veel honger heeft. Maar Gier zegt dat in de winkel wel een vriendje te koop is, want daar kun je alles kopen. Dat gaat Sep uitproberen. Joop het nijlpaard wil hem vast wel helpen. Wat zou er gebeuren? Lukt het Sep om met zijn gekochte vriendinnetje te spelen?
Bram Kasse heeft met Vriendje te koop een grappig kinderboek geschreven over een belangrijk onderwerp: vriendschap. Er zijn bij het verhaal aantrekkelijke illustraties te zien van Michel de Boer. In feite is de clou van het boek: door te delen zul je ontvangen. Op een heel ontspannen manier komt het thema aan de orde. Bram weet goed hoe hij voor kinderen moet schrijven. En natuurlijk: Eind goed, al goed!
Er is één klein dingetje dat ik een beetje jammer vond; de laatste bladzijde bestaat alleen uit woorden. Het was mooi geweest als het verhaal afgesloten was met de mooie en vrolijke illustratie van de cover. Maar dat kan de pret niet drukken. Ik ben erg blij met dit Buddy Book. Oh ja, het heeft ook nog een prettig groot formaat, zodat kinderen goed bij de plaatjes kunnen. Zo is het ook te gebruiken als leerboek. Stel je (klein)kind vragen als: kun jij Joop het nijlpaard aanwijzen? Zie je de wortel? Zoveel leuker dan de televisie of de computer. Een heerlijk doe-boek!
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19087
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In dit boek komen planten en bomen aan de orde waaruit essentiële oliën gewonnen worden. Per plant of boom wordt uitgelegd wat de werking van de olie is en hoe het toegepast kan worden. Sommige oliën kun je verdund innemen of een druppel ergens op je lichaam aanbrengen.
Citrusgeuren maken je vrolijk. Het is wetenschappelijk aangetoond dat citroenolie je stemming verbetert en je energieker maakt. Van alle beschreven oliën staan de eigenschappen vermeld. Ook noemt de auteur veel voorbeelden uit de Bijbel zoals bv.: Toen Elia uit angst voor Izebel de woestijn invluchtte, ging hij onder een jeneverbesstruik liggen. Hij kreeg nieuwe kracht van een engel maar het zou misschien kunnen dat de geurende jeneverbesstruik ook een rol heeft gespeeld. Het inademen van die geur heeft namelijk een versterkende werking.
Achter in het boek staan veelgestelde vragen en er wordt een hoofdstuk aan Jezus gewijd: Leer Jezus kennen. Op een toegankelijke manier wordt uitgelegd wie Hij is en waarom Hij op aarde kwam om de mensen te redden. Het laatste hoofdstuk gaat over het bidden voor zieken.
Het boek is tevens een naslagwerk. Als je ervoor kiest om de oliën te gebruiken, kun je het boek erop naslaan en tevens advies aan de auteur vragen. Zij geeft workshops en adviezen. Doordat ik een workshop bezocht, kwam ik in contact met deze auteur.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: