Recensie
Het liefst kruipt detective Kouplan in een onvindbaar hutje op de heide totdat de tijd daar is dat hij opnieuw asiel kan aanvragen. Maar hij moet eten en het beetje huurgeld betalen dat zijn verhuurster vraagt en daarom scharrelt hij in vuilnisbakken op zoek naar blikjes. In Zweden staat kennelijk statiegeld op blikjes, want hij krijgt er geld voor. De sfeer die Sara Lövestam oproept is authentiek. Het hele spannende verhaal van detective Kouplan en zijn nieuwe opdracht lang staat bol van angst en onzekerheid of hij het volgende uur nog wel in Zweden zal zijn en of hij ooit emotionele erkenning krijgt voor zijn nieuwe status als man (want hij was eerder een vrouw). Dat laatste verzwaart zijn gevoel van ontheemd, onzeker en angstig zijn.
Nu ik het boek uit heb komt één woord in mij op: afhankelijkheid en onze hang naar autonomie. Op een knappe manier weet Sara Lövestam uit te werken dat we van elkaar afhankelijk zijn en dat we een dagelijkse strijd hebben om onze eigen behoeften te kunnen vervullen. Het maakt niet uit of je arm bent of rijk, we zijn allemaal afhankelijk van anderen. Dat blijkt zelfs aan het eind van deze roman uit het verhaal van de oplichtster, die Kouplan een hak moet gaan zetten. Overigens heeft Kouplan nog zoveel vrouwelijke naïviteit dat hem dat in eerste instantie niet lukt. Hierin werkt Lövestam Kouplans kwetsbaarheid tot het uiterste uit. Het leuke is wel dat er altijd aan het eind van het avontuur een glimp hoop is, doordat de tijd verstreken is met een spannende opdracht en doordat Kouplan er toch wat geld aan overhoudt.
Ik vind het een geweldige detective, omdat het laat zien dat oplossingen van zaken mogelijk zijn en omdat het laat zien dat een detective ook maar een mens is. Ik vond het ook een (psychologische) roman waarin iets te veel en te vaak nadruk ligt op de seksualiteit en de beleving of juist de niet-beleving ervan. Bijna alle belangrijke personen in het boek hebben een niet heteroseksuele voorkeur. Dat is gezien de statistieken minder realistisch, tenzij je de idee wilt bevorderen dat seks in allerlei vormen en op allerlei tijden oké is, wanneer de mensen die het doen het maar oké vinden. Het druist tegen de opvatting in, dat seks exclusief voor het huwelijk tussen man en vrouw is bedoeld.
Niettemin is het goed om je door Kouplans gedachten in te leven hoe het kan zijn om van geslacht te veranderen. Of hoe het is om eenzaamheid te ervaren en hoe je dan verwikkeld kunt raken in een seksuele relatie, wat voor een dan ook. De vraag rijst: Is liefde hetzelfde als seks?
Een leuk intermezzo en voor mij een van de hoogtepunten in het verhaal is, wanneer Kouplan hulp krijgt van een oude leefgemeenschap uit een eerdere periode in zijn leven. Humor en liefde spelen een grote rol. En juist dan speelt de afhankelijkheid tussen mensen een glansrol. Problemen zijn in principe niet in je eentje op te lossen, je hebt andere mensen keihard nodig.
Buiten het woord afhankelijkheid, komt het woord basisvertrouwen in mij op. Daar wordt behoorlijk aan geschud in deze roman. Hoe weet je nu dat iemand echt te vertrouwen is? Hoe weet je nou of iemand echt van je houdt? En hoe kom je aan basisvertrouwen in jezelf? Dat zijn vragen om te bespreken met jonge mensen, die met dezelfde vragen worstelen.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19105
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Met mooie tekeningen van Willeke Brouwer is de serie over Thomas van de auteur Gisette van Dalen uitgebreid met de zoektocht naar een aantal letters. Thomas gaat verhuizen en daar komt heel wat bij kijken. Hij ontdekt de V van verhuizen en de IJ van ijzeren buizen.
Dit boekje is heel leuk om zelf te lezen, maar ook voorlezen is super leuk. Voor kinderen die betrokken zijn bij een nieuw te bouwen huis nog leuker. De tekeningen van Willeke maken het helemaal af met een humoristische noot hier en daar.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19104
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De samenvatting op de achterflap van de roman ‘Gewone Genade’ is kort en maakt nieuwsgierig. “Het was een zomer waarin de dood in vele vormen langskwam. Pech, natuur, zelfmoord en moord. Je zou verwachten dat die zomer is bijgebleven als tragisch en dat is ook zo, maar toch niet alleen tragisch.” De verteller is Frank Drum. In de zomer van 1961 is hij de 13-jarige zoon van de methodistenpredikant in het stadje New Bremen in Minnesota. In die warme zomer gebeurt er een aantal schokkende dingen. Als eerste sterft een buurjongen bij de rails op het spoor. Daardoor gaat Frank over het leven nadenken, maar jong als hij is, is er ook ruimte voor simpel avontuur en kwajongensstreken. Bijvoorbeeld als hij met zijn vader midden in de nacht meegaat naar het politiebureau om Gus, voor zijn vader een belangrijke vriend uit de Tweede Wereldoorlog, op te halen, die vastzit voor een knokpartij. Als Frank en zijn broer terug naar huis lopen, zorgt hij op zijn manier voor wraak. De jongens komen op plekken waar ze niet mogen komen en ontdekken dingen, die niet verborgen kunnen blijven. De buurjongen is amper begraven, of Frank staat alweer samen met zijn vader bij een graf.
Ondanks dat drama leest ‘Gewone Genade’ opvallend lekker omdat ik wil weten wat er precies is gebeurd. William Kent Krueger is een thrillerschrijver en het zit wat spanningsopbouw betreft wel goed in deze roman. De zomer duurt voort en Frank wordt volwassen. Hij ontdekt hoe het leven is en hoe mensen zijn en dat is goed te volgen. Deze roman heeft behalve het evangelie, een prachtige preek van dominee Drum over Pasen in de zomer, geen diepe literaire lagen, of het is dat alle mensen een rauw randje hebben. Franks oudere zus heeft een hazenlip, zijn jongere broer stottert, het huwelijk van zijn ouders is geen rozengeur en maneschijn, enzovoort. Maar prominenter zijn natuurlijk de vragen over de dood; wat gebeurt er als je sterft en kom je dan in de hemel? Als dat de moraal is van de roman, dan heb ik daar als lezer niet veel aandacht voor gehad.
Ik heb meer genoten van de sfeer in het plattelandsdorpje in de zomer. Het is in deze wereld waar mannen roken en drinken, meisjes van zestien er stiekem tussenuit knijpen in de nacht en er wordt gevloekt, hartgrondig. Voor een christelijke roman is dat beslist opmerkelijk te noemen. Als Frank begint met vloeken om stoer te doen, wordt er nog steeds wat van gezegd. Maar als het broertje Jake later zonder haperen in de kerk Gods naam misbruikt, komt dat echt wel binnen. Ik heb het boek even dichtgedaan. De uitgever had er ook moeite mee, lees het interview in het Reformatorisch Dagblad. Overigens heb ik daarna wel verder gelezen en dat is de moeite waard. Later doet Jake iets opmerkelijks wat bijzondere gevolgen heeft.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19103
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Koning Josia is het vierde deel van de peuterserie “Verhalen voor jou”. Ik denk dat je dit boekje tot 8 jaar rustig kunt voorlezen of kunt laten lezen. Het is het mooie verhaal van een jongen van acht jaar die op die leeftijd zijn vader verliest en dus al koning wordt. Hij is een koning die van God houdt en ontdekt dat zijn vader de regels van God niet heeft gehoorzaamd. Hij verandert de cultuur van veel goden weer terug naar de enige levende God. Hij herstelt de tempel en de feesten die God heeft ingesteld. Hij en zijn land varen er wel bij. Het verhaal wordt op een eenvoudige manier verteld naast de prachtige prenten, geschilderd door Willeke Brouwer. De bladzijden zijn onbuigzaam en stevig, zodat het verhaal lang meegaat. Als je het boekje opengeklapt op zijn kop neerlegt, straalt het de ‘vrede van Jeruzalem’ uit, waar de koning met blijdschap van geniet.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19102
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De meester van Jens en Jolien gaat met tante Sandra trouwen. De tweeling wil dolgraag bruidsmeisje en bruidsjonker zijn. Jens wil dolgraag in de stoere bruidsauto zitten en Jolien droomt van een mooie jurk… Maar ze zijn niet netjes genoeg, volgens het bruidspaar. Tenminste, dat denkt de tweeling. Bovendien hebben ze concurrentie van de nichtjes van de meester, Tessa en Eva. Die zijn heel beschaafd en netjes. Jens en Jolien doen hun uiterste best om zich netjes te gedragen. Maar dat lukt niet altijd.
Dit is het zesde boek in de serie over Jens en Jolien. Onder sommige hoofdstukken staan lenteweetjes. Een vraag met drie of vier antwoorden waaruit de lezer kan kiezen. Op de kop onderaan de bladzijde staan in kleine letters de antwoorden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19101
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Claire heeft zich aangesloten bij het Franse verzet. Het is 1940 en de Tweede Wereldoorlog is net begonnen. Het verzet ziet dat vooral Joodse kinderen in gevaar verkeren en er wordt een transport naar Engeland gepland, bij een tante van Claire hopen ze de kinderen onder te brengen.
De inhoud van het boek gaat vooral over de belevenissen van de kinderen op het landgoed van tante Miranda en de verhouding tussen Claire en haar tante. Claire heeft weinig kaas gegeten van omgangsvormen en daardoor lopen relaties met tante en de kinderen niet soepel. Ook de kinderen hebben veel moeite met het leven op het landgoed, ze voelen zich in eerste instantie niet thuis. Maar wanneer er mogelijkheden komen om hun Joods-zijn te beleven en ze naar school mogen in het nabijgelegen dorp, ontstaan er vriendschappen. Ook komt er regelmatig een rabbi op bezoek. Toch dreigt er in Engeland ook gevaar, want niet iedereen is blij met de Joodse kinderen.
Langzaam leert Claire zich open te stellen voor de kinderen. Er gaat een mooie wereld voor haar open als ze een geheime tuin van de overleden zoon van tante Miranda ontdekt. En de komst van de Amerikaanse David is een zegen voor de kinderen, tante Miranda en Claire. Er blijven nog genoeg problemen, maar ook ontstaat er een hechtere gemeenschap op het landgoed.
Dit boek is een echte roman. Er zijn weinig beschrijvingen van de oorlog en toch voel je de omstandigheden aan waarin de hoofdpersonen zich bevinden. Dat is vooral zo door de ervaren schrijfstijl van Gohlke. Zij heeft dan ook al veel prijzen gewonnen met haar boeken. Soms vind ik de situatie iets te geromantiseerd beschreven, terwijl er sprake is van een zeer ernstige en gevaarlijke situatie. Maar alles bij elkaar een fijn boek om te lezen, met duidelijke christelijke waarden en respect voor het Joodse geloof.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19100
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Nicholas Sparks lijkt zichzelf iedere keer weer te overtreffen. Je leest in de proloog van Lieve John al hoe dit verhaal af gaat lopen en dat lijkt ontmoedigend, maar hij schrijft op die manier, dat je het verhaal juist wilt lezen. Dat vind ik zo knap! Geen schrijver die de clou al aan het begin weggeeft! Dat is juist de beloning van al je leeswerk, dat je nu eindelijk snapt hoe het zit, dat je nu begrijpt wie het heeft gedaan en waarom. Maar Nicholas Sparks lijkt te spotten met deze principes en hij maakt je zo nieuwsgierig naar het verloop van het verhaal. Dat doet hij door wat hij in de proloog schrijft, niet lijkt te kloppen. Niemand die zo veel van iemand houdt, maakt vrijwillig een eind aan de relatie, dat gaat dwars tegen ons gevoel in. Onze cultuur lijkt voor te schrijven dat het geluk dat je kunt vinden in een ware liefde, het enige is dat telt. Maar niets is minder waar.
Sparks gaat in dit boek de complexiteit van het leven niet uit de weg. En door te vertellen hoe de geschiedenis van deze jongen en dit meisje verloopt, maak je kennis met de enorme mogelijkheden die de liefde schept en met de onmogelijkheden die het leven met zich meebrengt.
Lieve John is niet alleen ‘een heerlijke liefdesroman’, die ‘iedereen tijdens zijn vakantie zou moeten lezen’. Deze roman gaat een paar treden dieper. De liefde die verwacht dat de ander hem gelukkig zal maken, wordt een liefde met onverwachte kanten en zichzelf opofferende daden.
De titel is niet alleen, zoals je zou verwachten, de aanhef van een brief. Het is ook het karakter van de hoofdpersoon. Want de liefde die John in zijn leven leert, is nauwelijks te vinden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19099
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Romans als deze zijn verleidelijk. Even wegdromen in een wereld met juwelen en baljurken, de hogere kringen in de 18e eeuw van Engeland. Charlotte is 18, dochter van een markies en mag trouwen. Op feestjes in London moet zij dansen met verschillende mannen, maar haar ouders vinden die knappe mannen niet geschikt voor haar.
William, de hertog van Harington, is net vader geworden. Zijn vrouw is gestorven in het kraambed maar hij weet niet eens zeker of het kind wel van hem is. Zijn bestaan als hertog is druk, vol plannen om de landbouw en de wegen in zijn hertogdom te verbeteren. Veel tijd voor feestjes in Londen heeft hij niet, toch komt hij Charlotte tegen, maar wie zegt dat dit meisje wel trouw zal zijn?
De roman heeft een prima spanningsboog. Het verhaal wordt afgewisseld tussen Charlotte en William. Er is veel aandacht voor het feit dat vrouwen nauwelijks zelf iets te zeggen hebben over hun situatie, behalve dan de keuze hoe zij zich eronder voelden. Het christelijk geloof speelt in dit boek een belangrijke rol, waardoor de hoofdpersonen ondanks moeilijkheden volhouden. Tja, allemaal heerlijk ter ontspanning, maar het voelt als een quilty pleasure want echt diepgang heeft het verhaal niet.
Lees HIER een gratis fragment.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19098
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Emma vindt in een kelder bij de grote schoonmaak van haar hospita een oude koffer en daarin blijkt o.a. een dagboek van Barbel Laubach te Oranienburg te zitten. Barbel begint met schrijven in 1936, als ze dan twaalf jaar is. Ze leren liedjes over het derde rijk, leren vechten, leren dat gehandicapte, arbeidsongeschikten en Joden slecht zijn. Ze schrijft over haar leven als een Duits meisje in oorlogstijd, als Joden en half-Joden in getto's worden samengebracht. Heinrich werkte bij de SS Gestapo en Barbel is smoorverliefd op hem. Pas na haar bruiloft leert ze hem echt kennen.
Als Emma de koffer vindt, studeert ze journalistiek en ze is nieuwsgierig. Dus opent ze de koffer en gaat samen met David, haar professor, op onderzoek uit. Ze leeft mee met Barbel, die veel gruwelijke dingen meemaakt voor en in de oorlog. Het dagboek onthult vele geheimen die 65 jaar later nog 'actueel' worden.
Verzwegen verleden gaat over de gruweldaden die in de oorlog gebeuren. Over moed, geduld en over een gebeurtenis, die verzwegen werd en over loslaten uit liefde. Ik heb al veel boeken over de oorlog gelezen en toch kwamen er voor mij weer nieuwe dingen aan de orde. Een boeiend boek, dat uitnodigt om te lezen. Veel gruwelijke gebeurtenissen, maar toch wordt liefde en vergeving gepropageerd.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
19097
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Iscariot. De man die Jezus verraadde.
Judas heeft veel ellende meegemaakt in zijn jeugd. Hij verliest zijn vader en zijn broer op een vreselijke manier. Hij denkt dat het zijn schuld is. Er overkomt hem nog meer ellende. Als jaren later Johannes de Doper predikt, laat Judas zich dopen. Hij ontmoet Jezus en wordt zijn volgeling. Hij houdt oprecht van Hem.
Als Jezus in Jeruzalem komt, gaat Judas naar rabbi Zadok om advies te vragen. Hij wil voorkomen dat Jezus gedood wordt. Zadok denkt dat Jezus de plaats van Kajafas en de godsdienstvrijheid zal afpakken. Uiteindelijk beslist Judas Jezus over te leveren om Hem in leven te houden. Hij wil zwart-op-wit hebben dat Jezus niet beschuldigd zal worden van godslastering. Hij dient een aanklacht in: Jezus heeft de dingen gedaan die de mensen over Hem zeggen. De rest is bekend. Het boek eindigt met de ophanging van Judas.
Iscariot is een boeiende roman die een sympathieke kant van Judas laat zien. Hoewel we niet weten hoe zijn leven eruitzag voor hij Jezus ontmoette, heeft de auteur op een realistische manier beschreven hoe het geweest zou kunnen zijn. Er komen kruisigingen en meer vreselijke dingen in voor.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: