Emma vindt in een kelder bij de grote schoonmaak van haar hospita een oude koffer en daarin blijkt o.a. een dagboek van Barbel Laubach te Oranienburg te zitten. Barbel begint met schrijven in 1936, als ze dan twaalf jaar is. Ze leren liedjes over het derde rijk, leren vechten, leren dat gehandicapte, arbeidsongeschikten en Joden slecht zijn. Ze schrijft over haar leven als een Duits meisje in oorlogstijd, als Joden en half-Joden in getto's worden samengebracht. Heinrich werkte bij de SS Gestapo en Barbel is smoorverliefd op hem. Pas na haar bruiloft leert ze hem echt kennen.
Als Emma de koffer vindt, studeert ze journalistiek en ze is nieuwsgierig. Dus opent ze de koffer en gaat samen met David, haar professor, op onderzoek uit. Ze leeft mee met Barbel, die veel gruwelijke dingen meemaakt voor en in de oorlog. Het dagboek onthult vele geheimen die 65 jaar later nog 'actueel' worden.
Verzwegen verleden gaat over de gruweldaden die in de oorlog gebeuren. Over moed, geduld en over een gebeurtenis, die verzwegen werd en over loslaten uit liefde. Ik heb al veel boeken over de oorlog gelezen en toch kwamen er voor mij weer nieuwe dingen aan de orde. Een boeiend boek, dat uitnodigt om te lezen. Veel gruwelijke gebeurtenissen, maar toch wordt liefde en vergeving gepropageerd.
Geef een reactie