De proloog van deze novelle start in Mali. Een ernstige en spannende oorlogssituatie. Dan opeens lijkt het over te gaan in een eenvoudig verhaal van een vrouw die op vakantie gaat. Maar dan komen er onverwachte zaken op het pad van Rasika. Ze wordt aangezien voor haar nichtje door een mannelijke reiziger, Jochem. Ze besluit een spel met hem te spelen, door niet te vertellen wie ze is. Maar al snel merkt ze dat ze dat beter niet had kunnen doen. De vakantie verandert in een nachtmerrie. Langzaam wordt in het boekje duidelijk wat de beschreven situatie in Mali met dit alles te maken heeft.
Ik ben niet echt een liefhebber van novelles. Personen worden niet uitgediept en vaak is het een oppervlakkig verhaal. Niet bij Saskia Schouten. In 116 pagina’s komen de onderwerpen PTSS, wraak en vergeving voorbij. Toch houdt ze zich aan het principe van de novelle. De personen worden niet echt uitgediept en er is weinig gedaan aan de couleur locale. Des te mooier is het dat deze novelle geen moment verveelt. Je wilt de personen beter leren kennen en weten hoe het afloopt, dus je interesse blijft steeds aanwezig. Jammer vind ik het wel dat enkele malen in het verhaal naar voren komt dat de naam van de hoofdpersoon, Rasika, zo bijzonder is. En telkens dacht ik: nu vertelt Saskia waarom, maar nee…. Dat miste ik. Deze novelle lijkt me een goed startpunt voor een roman met dezelfde hoofdpersoon. Wie weet?
Saskia schreef deze novelle ter gelegenheid van haar 12,5 jarig schrijfjubileum. Een periode waarin ze duidelijk gegroeid is als auteur van christelijke romans en liefdesromans. In de laatste uitgaven is er ook spanning in de boeken verwerkt.
Geef een reactie