Boekenmening

Pippa

Deze regencyroman speelt zich af in 1816 in het Engelse dorpje Farmham. Pippa en haar vader horen bij de landadel. Sinds haar moeder het gezin verlaten heeft voor een andere man, telt Pippa niet meer mee in het sociale leven en wordt er over haar geroddeld.

Haar vader gaat hertrouwen met Elza, Pippa vindt haar wel sympathiek. Maar omdat ze dan zelf niet meer het hoofd van de huishouding zal zijn, vertrekt ze voor onbepaalde tijd naar haar tante in Londen. Daar zijn de etiquetteregels veel strenger. Zo mag Pippa niet alleen over straat, het dienstmeisje moet mee. Zij wil op zoek naar haar moeder maar ze mag van haar tante niet over haar praten.

Pippa kent Ruben al haar hele leven, ze gaat met hem om als een broer. Maar om de fabriek van zijn familie te redden zou het praktisch zijn als ze met hem zou trouwen. Pippa heeft tijd nodig om daarin een besluit te nemen. Dan ontmoet ze Freddy, de vriend van Ruben. Met hem wandelt de romantiek haar leven binnen…

De auteur schrijft meeslepend en vlot. Zoals al haar boeken is ook deze roman doorspekt met humor. Ook de diepgang ontbreekt niet.

Ware liefde

Ik had Ware Liefde even laten liggen, want ik ging ervan uit dat het zo’n vakantie liefdesromannetje was. En voor een deel is dat ook zo. Het gaat over Violet die ongelooflijk beschermd is opgevoed in een klein stadje en niet eens een eitje kan bakken, omdat haar opvoeding gericht was op het zijn van een doelloze lege dame, getrouwd met een bemiddelde man, die wist hoe ze haar thee kon drinken en babbelen over nietsige dingen.

Eigenlijk zoals kinderen nu in onze cultuur ook wel worden opgevoed. Je haalt al snel je eten bij de Mac of in een studentenkroeg. Je moet interessant mee kunnen praten, anders tel je niet mee. Je moet weten wat de laatste modesnufjes zijn. Het was in Violets tijd al niet anders, met de aantekening dat het redelijk benauwd was om een meisje te zijn. Je mocht nergens in je eentje heen, altijd moesten degenen die over je opvoeding gingen ook weten waar je was en wat je deed. Het was dan ook 1893 in de Verenigde Staten.

Violet ervaart haar situatie ook een beetje als benauwd en krijgt het gedaan dat ze een maandje bij haar oma en haar zussen mag logeren om de Wereldtentoonstelling te bezoeken die daar op dat moment is.

Violets oma en haar zussen zijn vrouwen van hun tijd met ieder hun eigen opvattingen en bezigheden. Haar oma is een weldoenster. Zij trekt de stinkende sloppenwijken in om mensen te helpen. Een zus is een suffragette, die helemaal voor de rechten van de vrouw gaat (ze zou in onze tijd een LHBT-voorstrijder zijn. Een ander zus is licht dementerend en de vierde zus is rijk en sleept Violet naar de lege theevisites, waar ze op een gegeven moment van gruwt. Zo krijg je een mooi beeld van hoe de cultuur in die tijd was en hoe het leven in elkaar steekt.Violet voelt zich losgeslagen. Haar moeder is al weggegaan toen ze nog jong was en haar vader wil hertrouwen met een vrouw, die ze absoluut niet mag. Ze heeft het idee dat ze een ander ‘nest’ moet gaan bouwen, maar voelt zich te jong voor een relatie. Bovendien heeft ze geen idee wat een huwelijk inhoudt of zelfs maar hoe het is om een gezin te hebben.

In de maand dat Violet in Chicago is leert ze verschillende mensen kennen, onder wie ook verschillende jongemannen, een serieuze gelovige man, een zoon van rijke mensen en een man die ze niet kan plaatsen en die ze ten onrechte indeelt bij de criminele groep in de maatschappij.

Violet heeft geleerd een onechte façade in stand te houden in de omgang met mensen, maar ze beseft heel goed dat dat niet werkt in een relatie. Er moet dus ergens ooit een brug komen naar het kunnen uiten van wat ze echt denkt en voelt.
In onze tijd is het al niet anders. Gezien al onze vlekkeloze presentaties op de sociale media doen de jongelui en veel oudere lui precies hetzelfde. We weten niet meer goed in het echte leven hoe we onze echte gevoelens kunnen uiten, omdat alles mooi en gaaf en leuk moet zijn.

Ik zag in dit boek opeens heel veel parallellen met de gevechten die christelijke meiden moeten leveren in onze cultuur. Dezelfde vragen spelen een rol. Wie ben ik en wat ga ik zijn? Hoe bepaal ik welke relaties goed voor me zijn en welke niet?

Ik heb erg genoten van dit boek. Je moet wat door de taal en de omgangsvormen heen prikken, maar dan is het ook een boek met meer lagen.

Veertig vrouwen uit de Bijbel

De Advocaat van Holland

De laatste maanden van Van Oldenbarnevelt.

Nicolaas Matsier is de auteur van een groot en veelzijdig oeuvre. En nu heeft hij er een historische roman over de bekende zeventiende-eeuwse politicus en jurist Johan van Oldenbarnevelt aan toegevoegd. Een interessant boek, waarin je behoorlijk wat te weten komt over de gespannen politieke situatie tijdens het, min of meer door Van Oldenbarnevelt geregelde, twaalfjarig bestand.

Dat had een periode van rust moeten worden, na zoveel jaren oorlog tegen de Spanjaarden, maar in plaats daarvan ontstond er bijna een burgeroorlog. Van Oldenbarnevelt, de raadpensionaris van Holland, was daarin de belangrijkste tegenstrever van de militaire leider van het land, prins Maurits.

Matsier schrijft zijn roman vanuit het perspectief van Van Oldenbarnevelt, maar gelukkig betekent dat niet dat hij er een hagiografie van maakt. Wel heeft hij sympathie voor de raadpensionaris, maar hij heeft ook oog voor diens mindere eigenschappen. Van Oldenbarnevelt is eigenwijs, zelfs koppig, arrogant en iemand die zijn eigen fouten niet wil zien. Zoals zoveel belangrijke mensen in die tijd dikt hij zijn afkomst aan. Hij verzint dat hij van adel is en dat niet zonder succes.

Het conflict tussen Maurits en Van Oldenbarnevelt wordt nogal eens religieus uitgelegd, vanwege de strijd tussen de remonstranten en de contraremonstranten, maar ten diepste was deze politiek. Van Oldenbarnevelt steunt de remonstranten, omdat hij – jurist die hij is – vindt dat de overheid moet bepalen hoe het in de kerk toegaat. En dat terwijl zijn sympathie, frappant genoeg, juist wat meer bij de ‘zwaardere’ gelovigen ligt. Dit gegeven, dat door de grote kenner van de zeventiende eeuw, Van Deursen, overtuigend wordt aangetoond in zijn biografie van Maurits, zie je helaas niet terug in de roman. Kennelijk was Matsier er niet van op de hoogte.

Een roman is geen geschiedenisboek. Niet alle details hoeven te kloppen, en dat doen ze ook niet. Maar ‘De advocaat van Holland’ biedt absoluut een boeiend beeld van de zeventiende-eeuwse politieke ontwikkelingen. En Van Oldenbarnevelt was een echte zeventiende-eeuwer! Soms zijn mensen geneigd om met een hedendaagse bril naar het verleden te kijken. Dan kan de raadpensionaris zomaar een tolerante intellectueel worden, die het onderspit moet delven tegen een dictatoriale prins van Oranje, en ten onrechte ter dood wordt veroordeeld. Maar zo simpel was het niet. Ook Van Oldenbarnevelt maakte grote fouten. Een voorbeeld: als een aantal contraremonstranten in Den Haag een leegstaande kerk ‘openbreekt’ om daar diensten te houden, omdat dat in de andere kerken in de stad niet mag, laat de raadpensionaris een aantal ouderlingen van deze gemeente arresteren en wil hij ze laten ophangen. Iets dat hem niet lukt omdat de raad die daarvoor toestemming moet geven met de kleinst mogelijke meerderheid tegen stemt.

Uit de rij

Bij de post zat een klein boekje met een ventje op de cover, wie is hij? Dat is Daniël, hij groeit op in een gewoon gezin in Amsterdam. Alles lijkt goed te gaan tot hij ineens toch anders dan zijn vriendjes blijkt te zijn. Zijn ouders zijn steeds nerveuzer. Hij voelt dat er iets aan de hand is maar kom daar maar achter als kleine jongen. De verwoording van de dreiging is heel mooi gedaan en geleidelijk toegevoegd aan het verhaal van Daniël. Gelukkig heeft hij zijn vriendje Appie. Op een dag gaan Daniël en zijn ouders onderduiken. Daniëls wereld wordt kleiner en kleiner. Dan worden ze verraden en samen met zijn moeder wordt hij opgesloten in de Hollandse Schouwburg, de plek waar Joden worden verzameld om op transport te gaan naar Westerbork. Dan volgt er een hartverscheurend verhaal, verteld vanuit Daniël over hoe zijn reis verloopt. Ik was echt ontroerd na het lezen van dit verhaal.

Het is een van de vele verhalen die we de laatste jaren steeds vaker lezen en horen. In dit boek is het op zo’n rustige en mooie manier verteld vanuit het kind dat centraal staat. Goed te gebruiken om aan oudere kinderen voor te lezen of te laten lezen.

“Hij zou best even willen huilen. Maar zijn tranen lijken opgedroogd. En hij moet er nog wat sparen voor later. Want hij weet niet wat er allemaal nog komen gaat.” Met zinnen als deze beschrijft Henriëtte op een mooie manier wat de situatie met Daniël doet, hij past zich steeds meer aan en wordt te snel een grote jongen. Met steeds een rotsvast vertrouwen in de verschillende mensen die hij tegenkomt op zijn lange reis.

Er staat een aantal foto’s in het boek waardoor het nog meer bij je binnenkomt. Heel knap hoe Henriëtte in een klein boekje een groots verhaal kan vertellen. Een verhaal dat je echt bij zal blijven.

Kiki’s wonderlijke wereldreis

Fotograaf Ton Koene heeft een prachtig kinderboek afgeleverd waar ook volwassenen van zullen smullen. Wat een geweldige fotografie en wat een heerlijke fantasie.

Kiki woont op een oude roestige boot, waar haar vader kapitein op is, maar die al tijden stil ligt in een haven. Haar vader heeft voor haar een eigen vlot gemaakt met een huisje met een bed erin. Met dit vlot maakt Kiki een wonderbaarlijke reis om de wereld. Een reis om bij weg te dromen.

Mensen van alle leeftijden zullen dit een geweldig mooi verhaal vinden. Vondst: verteld uit het perspectief van Kiki’s vriend, een kokmeeuw. Het verhaal daagt je uit om te genieten en te durven, want dat doet Kiki!

Bidden voor zieken

De vraag die in dit boekje centraal staat is: “Staat de gemeente van Christus er wel om bekend dat zij voor zieken bidt?” Carlo Brugnoli gebruikt een goede Bijbelse onderbouwing voor het antwoord op deze vraag. Toen Jezus op aarde was maakte het genezen van zieken duidelijk deel uit van Zijn werk. En het is immers de bedoeling dat wij navolgers van Hem zijn. Daarbij hoort dan ook het bidden voor zieken. Maar veel christenen zijn er niet mee bekend. Het tweede hoofdstuk brengt een stuk begrip, volgens de auteur is dat het begin van de vrijheid om voor zieken te gaan bidden. Het wordt toegelicht met voorbeelden uit de praktijk.

Hoofdstuk drie is zeer praktisch: hoe begin ik? Mooi uitgelegd, zodat niemand meer kan zeggen: het is niet voor mij. Maar ook handige tips voor wat je wel en niet moet doen. Zo zijn er mensen die heel vast het hoofd van de zieke vastpakken en sterk schudden. Brugnoli laat zien dat dit niet de bedoeling is. Respect voor de zieke staat voorop. Ook schreeuwen en tekeergaan is niet respectvol. Ik kan dit van harte met hem eens zijn.

Maar wat als de zieke niet geneest? Ook deze vraag komt aan bod. De auteur laat aan de hand van de Bijbel zien dat het een natuurlijk proces is dat de mens veroudert en moet sterven. Verder noemt hij een aantal redenen waarom er geen genezing plaatsvindt. Moeilijk, maar wel waar. Als ervaringsdeskundige (ik werd genezen van al mijn handicaps die ik had door de ziekte ms, maar niet van de chronische moeheid die daarbij hoort), weet ik hoe moeilijk het is hiermee om te gaan. Wat ik een beetje miste is de troost die we mogen hebben door uit te zien naar de nieuwe aarde, waar geen ziekte meer is. Ik heb geleerd dat we hier nog altijd in een onvolkomen wereld leven, waar gebrek en ziekte, armoede en onvolkomenheid realiteit van de dag zijn. Totdat satan geen invloed meer heeft moeten we daarmee leven.

Het boekje sluit af met een aantal vragen dat je helpt om over de onderwerpen na te denken. Bovendien hoort bij het boek hoort ook een vragenlijst die speciaal is samengesteld met het oog op gebruik in kringen en dergelijke. Deze is HIER te downloaden en biedt in combinatie met het boek een compleet programma voor bijvoorbeeld zo’n 5 à 7 avonden.

Het valt me weer eens op dat dunne boekjes vaak erg compleet zijn. Ook hier is dat het geval. Met 115 bladzijden word je aangemoedigd om bezig te zijn in de navolging van Christus om voor de zieken te bidden. Het boekje is het eerste deel uit een serie, de Impact serie van uitgeverij Iris. Zij hebben een link met de organisatie Jeugd met een Opdracht. Dit eerste deel maakt dat ik meer wil lezen.

Onder de paramariboom

Johan Fretz is de zoon van een Surinaamse moeder en een Nederlandse vader. Hij beschrijft zijn eerste bezoek aan Suriname. Dit bezoek duurt acht dagen en vindt plaats tijdens de verkiezingscampagnes in Paramaribo met de uiteindelijke dag waarop gestemd kan worden. Hij gaat erheen omdat hij uitgenodigd is om te spreken in een hotel op een van de vele bijeenkomsten.

In deze acht dagen komt zijn leven voorbij en zijn strijd met wie hij nu zelf is. Zijn grappige, altijd over de top levende moeder heeft ervoor gezorgd dat hij niet veel met Suriname te maken wilde hebben, maar op het moment dat hij voet aan de grond zet, begint het gevoel van thuiskomen steeds sterker te worden. Zijn vader die een lange strijd heeft gevoerd met de verslaving aan alcohol heeft desondanks meer energie gestoken in het bouwen van een goede relatie met zijn zoon, dan zijn moeder. Daardoor voelt hij zich meer Hollands dan iets anders.

De humor waarmee hij schrijft is mooi en verwijst ook steeds naar de onder de oppervlakte levende gevoelens van de mensen die hij ontmoet en die van hemzelf. Gaandeweg het bezoek komt hij nader tot zijn moeder en begrijpt haar meer dan eerder, omdat hij haar ziet en meemaakt op de plaats en met de mensen met wie ze is opgegroeid. Een prachtige scène is de toevallige ontmoeting met een Joodse Surinamer, die hem koffie aanbiedt, maar die de koffie dan wel nog even moet lenen bij de islamitische buurman, die dan ook gelijk koffie komt drinken. ‘Een Jood, een imam en een Hollander zitten samen aan de koffie’, in Nederland wellicht het begin van een slechte grap, maar in dit boek een prachtig beeld van hoe de mensen in Suriname met elkaar omgaan. Altijd gastvrij omdat je altijd in de verte wel familie bent (als je ver genoeg teruggaat). De meest ontroerende scène is die waarin zijn moeder een traditionele handeling uitvoert in de tuin van haar ouderlijk huis, die ze 29 jaar niet heeft kunnen maar wel willen uitvoeren en het gesprek dat Johan daarbij heeft met zijn moeder.

De timing in het boek is zo knap neergezet. Alles ontvouwt zich met de juiste snelheid op de juiste plaats. Je ervaart een diep gevoel van onrecht als je leest wat mensen in Nederland Johans opa hebben aangedaan. Ik heb ontzettend veel gelachen om de humor, maar evenzoveel keren gehuild om het onrecht en de gebrokenheid. Het boek won de Boekhandelsprijs 2019.

Ontdek seks

Ondertitel: Seks, van lust naar liefde

Arjan is huisarts en in zijn praktijk komt hij vaak in aanraking met de onderwerpen relatie en seks. Het is opmerkelijk dat seks meer wordt geassocieerd met lust dan met liefde. De insteek van dit boek is dan ook om te laten zien dat seks een gevolg mag zijn van een liefdevolle relatie; dat seks vanwege lustgevoelens niet leidt tot geluk.

Het boek heeft een brede doelgroep, maar door de manier waarop het is geschreven vind ik het vooral gericht op jongeren. Bij het lezen ervan dacht ik regelmatig: ik wilde dat ik zo’n boek had gelezen toen ik jong was. Ik was alleen voorgelicht over ‘de technische details’ en ik geloof dat dat nog steeds veel gebeurt. Maar in dit boek lees je veel meer. Sommige ouders zullen het wellicht te expliciet vinden hoe beschreven wordt hoe gemeenschap plaatsvindt en welke gevoelens daarbij een rol spelen. Er wordt uitleg gegeven over de rol van hormonen, het verschil van beleving tussen jongen en meisje (man en vrouw).

Mooi van het boek is dat het geschreven is vanuit de christelijke levensvisie van Arjan Munneke. Toch is het geen moralistisch boek geworden. Hij legt erg goed uit hoe belangrijk het is om niet te snel een seksuele relatie te hebben. Mooie quote daarbij: ”het Hebreeuwse woord voor geslachtsgemeenschap is ‘kennen’. “ Ook de nadelige gevolgen van een eventuele abortus komen aan bod; de gevolgen van veel wisselende sekspartners en wat porno met je doet. Met zijn slechts 125 bladzijden is het boek verrassend compleet, met leuke illustraties en quotes. Als ik een klein minpuntje moet noemen zijn dat de gedichten van magere kwaliteit die opgenomen zijn. Maar dat neemt niet weg dat ik zou willen dat elke Nederlander dit boek leest.

Draagkracht

MAF staat voor Mission Aviation Fellowship. Deze vliegmaatschappij is door vliegers na de Tweede Wereldoorlog opgericht. Zij wilden in tegenstelling tot oorlog vredesmissies vliegen. Vanaf dat moment zijn er steeds meer vliegers gekomen die in moeilijk toegankelijke gebieden medicijnen, artsen, leraren, patiënten, literatuur, Bijbels, zendelingen, wetenschappers, bagage van allerlei soort en zelfs terroristen vervoeren (dat laatste wisten ze dan niet).

In dit boek vertelt Jan Zwart die als eerste Nederlandse piloot bij de MAF ging werken, veertig verhalen, maar ik denk dat hij er wel vierhonderd kan vertellen. Wat een passie voor vliegen, voor Jezus en voor mensen! Dit boek is niet alleen leuk om te lezen omdat Jan een mooie droge humor heeft, maar het is ook leerzaam. Jan heeft in zijn leven veel lessen geleerd, zowel geestelijk als fysiek. Boven alles stijgt uit dit boek een enorm vertrouwen op. Vertrouwen op God. ‘De eeuwige God is voor u een woning en onder u zijn eeuwige armen,’ uit Deuteronomium 33:27 heeft Jan letterlijk elke dag in zijn leven ervaren. Zijn avonturen heeft hij het meest beleefd in Colombia, Ecuador en Panama.

Via de MAF (onder de bestelknop) kun je het boek bestellen, dan steun je direct ook hun missies die werkelijk over de hele wereld plaatsvinden. Je kunt ook een vlucht vanaf vliegveld Teuge boeken, waardoor je meer informatie krijgt over wat zij doen en even ervaren hoe dat nou is om in zo’n klein toestel te vliegen.

Voor Jan en zijn vrouw Roberta, die de verkeerstorenfunctie deed, was het keihard werken en ontzettend veel dingen meemaken. Bidden is het eerste dat ze doen voor situaties, onmogelijke situaties en aan het begin van de vluchtdag. Het is heel bijzonder om daarover te lezen. Vliegen over de Andes en over de Amazonejungle van ministrip naar ministrip en het leed van de inwoners van deze gebieden zien en met je meenemen en op de juiste plaatsen brengen. Dat gaat boven alle avonturenverhalen uit. Het is een wonder als je dat wilt en kunt doen.

19086

Recensie

Jouw waardering

19085

Recensie

Jouw waardering

19084

Recensie

Jouw waardering

19083

Recensie

Jouw waardering

19082

Recensie

Jouw waardering

19081

Recensie

Jouw waardering

19080

Recensie

Jouw waardering

19079

Recensie

Jouw waardering

19078

Recensie

Jouw waardering

19077

Recensie

Jouw waardering