Boekenmening

Dames op de Herengracht

Drie vriendinnen voor het leven besluiten samen oud te worden, een van hen koopt een herenhuis aan de Herengracht en ze nemen daarnaast ook nog een man in huis, de bijzonder flamboyante Dolf. Met een man in huis veranderen echter de verhoudingen wel en oud zeer komt naar boven. Margareth Hillebrandt beschrijft dat heel mooi in dit verhaal als ze langzaam maar zeker laat merken dat Dorine een dubbele agenda heeft.

Enfin, na een spetterende housewarmingparty met hun studenten-buren staan Dorine, Julia en Lily in de buurt bekend als de ‘Dames op de Herengracht’ en ze maken een gezellige tijd door. Dan wordt Julia steeds vergeetachtiger en heeft ze meer en meer zorg nodig. Houden de dames en heer dit vol? Ondanks de liefdevolle steun van hun kinderen valt dit het groepje 79ers toch zwaar. Wat is wijsheid?

Dames op de Herengracht is een roman die alle belangrijke elementen van een roman bevat; romantiek, drama, humor, vriendschap en liefde. Het boek zal veel lezers en lezeressen aanspreken omdat er altijd iemand is die zich in een van de personages kan verplaatsen, ben je de creatieve Julia, de nuchtere Lily, de regelaar Dorine of misschien toch de bijzondere Dolf? Het zijn mensen die je als buren zou willen hebben want ze geven het leven kleur. Ze kiezen niet de meest voor de hand liggende oplossing voor hun ouderdomsproblemen maar zorgen voor elkaar. Het proces van Alzheimer dat bij Julia plaatsvindt wordt heel realistisch en mooi weergegeven. Ook de frustratie en de onmacht van haar huisgenoten komen goed uit de verf. Het zorgen voor iemand die revalideert na een operatie blijkt heel anders te zijn dan zorgen voor iemand met deze slopende ziekte.

Het boek bestaat uit twee delen en dat maakt dat het lezen nog prettiger is. Zo hoor je het verhaal ook van een andere kant. Dat geeft meer lagen aan het verhaal. Je leest dan ook dat mannen op een andere manier reageren dan vrouwen op de zaken om hun heen.Ondanks het wat zware onderwerp, dementie, is het geen zware kost om te lezen, het boek leest vlot en prettig door de luchtige schrijfstijl van Margareth Hillebrandt.

Spurgeons depressies

Ook grote predikers kunnen depressief zijn.

Charles Spurgeon geldt als een van de grootste predikers die de negentiende eeuw heeft voortgebracht en zijn boeken worden nog steeds veel gelezen. In zijn dagen preekte hij voor menigten van duizenden gelovigen en dat met zegen. Hij was een fenomeen dat contacten onderhield met belangrijke staatslieden en kunstenaars, maar tegelijk bleef hij een man van het volk.

Een groot prediker, maar tegelijk een kwetsbaar mens. Een man die het grootste deel van zijn leven te kampen had met depressieve gevoelens. Volgens Eswine, predikant in Saint Louis Missouri en docent homiletiek, begonnen die depressies min of meer nadat er tijdens een preek van Spurgeon in een enorme hal paniek uitbrak, waarbij een aantal mensen om het leven kwam. In verschillende biografieën komt echter naar voren dat de prediker ook daarvoor al met sombere gevoelens te maken had. Hoe het ook zij: hij werd er regelmatig door gekweld en sprak en schreef daar tamelijk vrijmoedig over.

Eswine schrijft uit eigen ervaring over depressies en dat is duidelijk te merken. Hij weet waarover hij het heeft en wil zijn lezers bemoedigen, o.a. door lessen uit het leven van Spurgeon. Dat heeft iets moois. Als zelf zo’n ‘grote’ christen zo terneergedrukt kan zijn, kunnen andere gelovigen daar moed uit putten. Zeker als we lezen over de bemoedigingen die Spurgeon ook heeft ervaren.

Een nadeel van het boekje vind ik dat er weinig aandacht wordt besteed aan de kloof die er gaapt tussen de kennis van depressieve gevoelens in de negentiende eeuw en die in onze tijd. Daar ligt wel honderdvijftig jaar (medische) wetenschap tussen. Dit neemt niet weg dat Spurgeon goede adviezen geeft die ook in onze eenentwintigste eeuw waardevol zijn. Adviezen die oproepen om mee te leven en begrip te tonen, adviezen over het pleiten op Gods beloften.

De weekendmiljonair

Osama is een elfjarige Marokkaanse jongen. Hij woont ergens in Rotterdam in de jaren zestig of zeventig van de vorige eeuw. Hij is de verteller in dit boek en de hoofdpersoon. Samen met zijn vader en moeder en buurvrouw Loes. Het lijkt een kleine wereld omdat er zoveel beperkingen zijn. Hijzelf heeft een groeistoornis, waardoor hij op zijn elfde al volwassen lijkt. Zijn ouders zijn de taal nog niet helemaal machtig of liever nog helemaal niet en praten het liefst hun eigen taal met elkaar en met hem. Maar Osama is naast lang ook erg slim en probeert in de twee werelden waar hij in woont en in de relatie met zijn ouders een eigen koers te varen. Dat levert soms trieste en soms hilarische momenten op. Hij schaamt zich, hij verkneukelt zich en hij verkreukelt zich.

De gezagsverhoudingen in het gezin liggen anders dan in de Hollandse Rotterdamse buitenwereld. Zijn ouders snappen die wereld niet goed en hij snapt niet zoveel meer van de oude Marokkaanse wereld. Als zijn vader probeert nog wat van zijn leven te maken door niet werkloos thuis te gaan zitten, maar te gaan handelen in weggegooide meubels, blijkt dat hij Osama hard nodig heeft, want Osama kan de stratengids goed lezen, hij is zogezegd de tomtom voor zijn vader. En zo groeit er een nieuwe verstandhouding tussen hem en zijn vader naarmate de handel verdergaat.

Abdelkader Benali weet als geen ander te beschrijven hoe het schuurt tussen culturen en dan met name in de harten van de mensen. Er gebeurt niet zo veel in het boek, maar o! Wat gebeurt er veel in de harten van de mensen. Hij beschrijft ook heel erg goed hoe het werkt in de maatschappij in de ontmoeting tussen mensen en iemand die anders is, in Osama’s geval dan te lang voor zijn leeftijd en hoe ongemakkelijk dat is voor hem, terwijl hij daarbij ook nog Marokkaans is, wat soms ook wel een soort handicap lijkt.

Aan het eind van het boek schijnt er een nieuwe hoop, een nieuw licht in het voortbestaan van dit gezin. Maar wat is Nederland soms vervelend voor nieuwe mensen met haar regels en bureaucratie. Ook dat laat Benali heel goed zien. En hoe vervelend is het als je niet zo veel te makken hebt en je moet toch met je kind naar het ziekenhuis en medicijnen voor hem kunnen kopen.

Dood door onschuld

Daar ga je weer eens lekker voor zitten, een verhalenbundel vol spannende verhalen. De verhalen gaan over gewone mensen zoals jij en ik. Heel herkenbaar en vaak ook alledaags. Zoals een moeder die nachtdienst draait en haar kinderen alleen laat of een bemoeizuchtige buurvrouw die een taart komt brengen maar eigenlijk achter de deur wil kijken. Of zaken die mensen overkomen en waar ze weinig aan kunnen doen. Het zou iedereen kunnen overkomen.

Er geldt een waarschuwing, als je er eenmaal aan begint kun je niet meer stoppen. Deze bundel is verfrissend, afwisselend door de verschillende schrijfstijlen en je proeft een sfeer van zin in schrijven en het plezier van schrijven en lezen. De verhalen zijn kort en krachtig geschreven en sommige lijken een begin te vormen van een spannend boek. Leuk om te zien wat de auteurs met het thema hebben gedaan en hoe ieder dat op zijn of haar eigen manier heeft ingevuld. Wie weet welke spannende boeken er nog uit voort zullen komen. Ik heb het eerder zien gebeuren na verhalenwedstrijden…..

Het was extra leuk om bekende namen tegen te komen en dan heb ik het niet alleen over de al bekende schrijvers maar ook collega-recensenten die de gok hebben gewaagd en in deze bundel terechtkwamen.

Kortom, dood door onschuld is een leuke, afwisselende en verfrissende bundel met spannende verhalen waarin je blijft lezen.

Vlag de witte vlag

Op steeds meer plekken wordt op christelijke feestdagen de witte vlag uitgehangen. Waarom? Is dat nodig? Wat is er te vieren?

Op een toegankelijke manier legt de auteur uitgebreid de betekenis uit van de christelijke feestdagen, inclusief Goede Vrijdag. Is dat wel een feestdag? De witte vlag verwijst naar reinheid, overgave en overwinning.

Voor iedereen die wil groeien in verwondering over het feit dat Jezus Koning is en regeert, is dit boekje geschreven. De witte vlag is ook uitstekend geschikt om met anderen over het geloof te praten.

De bijenhouder van Aleppo

Nuri en zijn vrouw Afra wonen in Aleppo, Syrië. De situatie in Syrië is slecht, de burgeroorlog grijpt om zich heen. Als gevolg daarvan is Nuri niet alleen zijn werk, maar ook zijn zoon verloren. Nuri zou het land graag willen verlaten, maar Afra is daar nog niet aan toe. Op het moment dat Nuri gedwongen wordt zich bij de strijders aan te sluiten, is voor Nuri de maat vol. Inderhaast verlaten hij en Afra Aleppo. In Aleppo had Nuri samen met zijn neef een succesvolle bijenhouderij. Mustafa vluchtte al eerder naar Groot-Brittannië; Nuri en Afra willen daar ook graag heen, maar dat is niet eenvoudig.

De reis via Turkije en Griekenland is zwaar. Nuri en Afra zien heel veel leed om zich heen, maar ook zij zelf komen in hele schrijnende situaties terecht. De situatie lijkt op enig moment uitzichtloos. Nuri is sterk en probeert steeds nieuwe wegen te vinden om verder te komen. Afra is van een bruisende vrouw veranderd in een vrouw die weinig initiatief meer toont; door een bomaanslag is zij blind geworden en zij is in alles afhankelijk van Nuri.

Het boek leest plezierig. Geen ingewikkelde zinnen, maar wel een mooie poëtische schrijfstijl die verdieping geeft aan het verhaal. Er is gewerkt met flashbacks waardoor je langzaam maar zeker gaat begrijpen hoe Nuri en Afra de mensen geworden zijn die ze vandaag de dag zijn. Het boek is knap opgebouwd: aan het einde volgt een ontknoping die ik niet had zien aankomen.

Dit boek geeft een indringend kijkje achter de schermen van de vluchtelingenproblematiek. Klein puntje van kritiek: soms drong zich de gedachte aan mij op dat er wel heel veel problemen gekoppeld worden aan één echtpaar. Aan de andere kant geeft dat juist ook aan hoe schrijnend de situatie in de wereld is: zoveel mensen die worstelen om een veilige plek te vinden, terwijl wij onze luxe leventje leiden in het westen.

Lichtstralen uit het Woord 2020

Dit kalenderdagboek bevat voor elke dag een Bijbeltekst uit de Nieuwe Bijbelvertaling. Er wordt een stukje geschreven over de tekst en onderaan de bladzijden staan verwijzingen naar te lezen gedeeltes uit het Nieuwe en Oude Testament. Daaronder staan de tijden van het opkomen en ondergaan van de zon en de maan. Aan de achterkant van elke bladzijde staat een citaat van bv. Albert Einstein, of een gedicht. Ook zijn er gedeeltes uit verschillende romans en novelles overgenomen, verdeeld over meerdere achterkanten. Voorin staan alle bronnen waaruit de teksten overgenomen zijn.

Dit is een aantrekkelijk boekje met een frisse kleurenomslag. Doordat de stukjes kort en duidelijk zijn, nodigt het uit om er elke dag een stukje uit te lezen. Jammer is dat bij de stukjes uit de romans alleen de titel staat en niet de naam van de auteur. Die namen staan dus voorin.

Het houten bestek

Als vijfjarige vraagt Mathilde zich vlak na een korte verklaring van haar moeder af hoe het kan dat haar vader altijd zingt terwijl hij een oorlog in zijn hoofd heeft. Ze had haar moeder gevraagd wat die houten lepel en mes in de kast betekenden. Vanaf dat moment worstelt ze met de relatie tot haar moeder. Als haar vader opeens besluit om niets meer te zeggen, begint ook de worsteling met de relatie tot haar vader. Ook maakt ze zich zorgen om de andere kinderen in het gezin.

Op een dag, terwijl ze zelf al aan de kunstacademie studeert, besluit ze het dagboek van haar vaders vlucht uit Duitsland naar Nederland aan het eind van de oorlog te gaan lezen. Tegelijkertijd is haar vader verplicht om een psychiater te bezoeken omdat haar moeder erop staat dat hij een uitkering aanvraagt van het fonds 1940-45, maar daar zit een beoordeling van een psychiater aan vast.

De ontwikkelingen met betrekking tot haar vader en de eigen ontwikkelingen lopen parallel in dit zeer lezenswaardige boek. De taal past bij de tijd. De diepte van het verhaal doet recht aan de moeite en de worsteling van de volgende generatie. Wat zou het goed zijn als dit boek op de lijst van de Nederlandse literatuur van middelbare scholieren zou staan. Het geeft een nuchter beeld van de diepe ellende in de werkkampen van Duitsland en de situatie van in Duitsland tewerkgestelden. De schrijfster heeft de geschiedenis van haar vader in dit verhaal verwerkt en gedegen onderzoek gedaan naar de werkkampen.

Wegwezen

Vlucht uit de Grebbestreek.

Niek moet vaak klusjes doen voor zijn vader die klompenmaker is. Maar hij gaat liever met zijn vriend Roelof bij de soldaten in de loopgraven kijken en bij de uitkijkpost. Dat vindt hij veel boeiender. Bovendien kan het toch nooit goed doen bij zijn vader, denkt hij. Hij doet zijn uiterste best om op zijn oudste broer Nico te lijken maar dat mislukt steeds.

Als de oorlog begint moeten alle inwoners van Veenendaal evacueren. Niek gaat met zijn ouders en zussen aan boord van een rijnaak. De boot is overvol. Als ze in Krimpen aan de Lek aangekomen zijn, krijgen ze onderdak op een boerderij. Op een dag valt het zusje van Niek in een sloot. Ze verdrinkt nog net niet maar Niek denkt dat het zijn schuld is. Hij is bang voor de reactie van zijn vader.

Wegwezen is een heel boeiend verhaal over de begindagen van de Tweede Wereldoorlog. De auteur geeft de sfeer goed weer en je leeft helemaal mee met Niek. Jammer dat - voor de oorlog begonnen is – gesproken wordt over de Eerste Wereldoorlog. Die term werd pas gebruikt na de Tweede Wereldoorlog. De eerste werd Grote Oorlog genoemd. Ook hebben de kinderen vrij op zaterdag. Dat klopt ook niet want de vrije zaterdag kwam pas begin jaren zestig.

Kruimkens van ’s Heeren tafel 2020

Dit kalenderdagboek bevat voor elke dag een Bijbeltekst uit de NBG ’51 vertaling. Er staat bij elke datum een korte meditatie over de tekst en onderaan de bladzijden staan verwijzingen naar te lezen gedeeltes uit het Oude en Nieuwe Testament en soms naar een gezang. Bovenaan staan de tijden van het opkomen en ondergaan van de zon en de maan.
Aan de achterkant van elke bladzijde staan gedichten, citaten en gedeeltes uit verschillende romans en novelles. Achterin staan alle bronnen waaruit de teksten overgenomen zijn.

Dit is een aantrekkelijk boekje uitgevoerd in hardcover en met een prachtige foto van een ijsvogel voorop. Doordat de meditaties kort en duidelijk zijn, nodigt het uit om er elke dag een stukje uit te lezen.
Jammer is dat bij de stukjes uit de romans alleen de titel staat en niet de naam van de auteur. Die namen staan dus achterin.

20005

Recensie

Jouw waardering

20004

Recensie

Jouw waardering

20003

Recensie

Jouw waardering

20002

Recensie

Jouw waardering

20001

Recensie

Jouw waardering

19137

Recensie

Jouw waardering

19136

Recensie

Jouw waardering

19135

Recensie

Jouw waardering

19134

Recensie

Jouw waardering

19133

Recensie

Jouw waardering