Boekenmening

Een rugzak vol tranen en hoop

Jos Gootjes werkt op een school bij een asielzoekerscentrum en ze heeft besloten hun verhalen op te tekenen. Ze vertelt over een aantal vluchtelingen dat op reis is, de een begint aan de reis en de volgende is onderweg. Mensen die hen helpen of juist niet, ze maken heel veel mee. En dan komen ze in Nederland. Getraumatiseerd en onbekend met onze gebruiken en woorden. Probeer dan maar eens onder woorden te brengen hoe je je voelt en wat je wilt.

Het zouden schrijnende verhalen zijn, maar de toon in dit boek maakt dat het fijne en nuchtere verhalen zijn om te lezen. Humor maakt veel goed maar heelt niet alle wonden. Lachen als ze jongens appelflapjes wil laten maken “mannen horen niet in de keuken,” en een traan als je leest hoe het maken van een groentetuin of het voeren van eendjes hen weer terugbrengt naar hun eigen land van voor de oorlog. Jos wil, denk ik, laten zien dat vluchtelingen ook gewone mensen zijn als jij en ik en dat is heel goed gelukt.

De verhalen worden afgewisseld met enkele recepten uit Syrië en Somalië. Daarnaast staan er treffende gedichten in die de situatie goed weergeven. Qua lay out zijn ze wat lastig te lezen maar echt de moeite waard.

Wat ik wel jammer vond is dat je niet de hele verhalen van Mohammed en Fatima en Layla en enkele andere vluchtelingen kunt volgen, maar de delen die verteld worden zijn al best heftig om te lezen.

Er wordt veel van deze jongeren verwacht, vaak komen ze aan zonder ouders en familie en dan lees je dat kinderen zichzelf moeten redden, of in Nederland ook weer overgeplaatst en verhuisd worden. Gelukkig staan de mensen van het AZC voor ze klaar met hart en ziel. Ik schrok ook erg op de laatste pagina toen ik las dat de school gaat sluiten, wat erg!

Een rugzak vol tranen en hoop is een heel fijn boek om te lezen over onze medemensen die moeten vluchten. Jos Gootjes verzandt niet in een zielig verhaal en vraagt geen medelijden maar vertelt hun enige en ware verhaal met ups en downs. Ze brengt daarbij het positieve naar boven en dat vind ik knap gedaan!

Twaalf jaar hoop

Matthew Rising wordt onterecht tot twaalf jaar gevangenis veroordeeld. Maar na die twaalf jaar gevangenis houden de gevolgen van die veroordeling niet op. Hij heeft restricties op waar hij mag zijn en met wie. Dat maakt zijn mogelijkheden om naar zijn oude leven terug te kunnen keren nul. Toch keert hij daarnaar terug met als enig doel het hart van zijn vrouw terug te winnen. Zij weet niet wat ze moet geloven: hem of het bewijsmateriaal dat was aangevoerd om hem achter de tralies te krijgen.

Deze roman gaat niet alleen over de liefde. Het gaat evenzeer over de vraag wanneer de veroordeling voor een verdachte stopt. Is dat pas als hij is overleden of kan dat ook stoppen wanneer hij zijn straf heeft voldaan? Het is duidelijk dat, wat je ook doet, het bijna onmogelijk is om het vertrouwen van mensen terug te winnen wanneer je eenmaal voor een delict bent veroordeeld. Daarmee maakt dit boek de discussie los of we wel goed omgaan met ex-gedetineerden.

Tegelijkertijd gaat deze roman over de passie voor een bepaalde sport. In dit geval American football. De eerste 96 bladzijden van het boek verwoorden deze passie en zijn de opmaat voor de rest van het verhaal, waarbij het perspectief uitgekiend switcht tussen verleden en heden. De lezer zou geneigd kunnen zijn bij deze ruwweg eerste honderd bladzijden af te haken, mede door het grote aantal termen uit de sport, dat wordt gebruikt. Maar ik zou hem of haar willen aanmoedigen vooral verder te lezen.

Het verhaal van de tegenpartij: de jaloerse gemene heks, is cliché. Alleen: de liefde van Matthew voor zijn vrouw zou zonder deze vrouw niet zo prachtig zijn getoond en dat verhaal heeft mij het meest geraakt. Het boek laat zien dat een liefdesbreuk zelfs heftiger is dan een onterechte veroordeling en dat echte liefde risico’s neemt die het risico nemen waard zijn. De heks, mijnheer Klembord en zijn zoon en nog een paar andere mensen, het zijn karikaturen. Toch zijn ze nodig om het verhaal goed uit de verf te kunnen laten komen. Maar ik vraag me wel af of het een geloofwaardig plot heeft. Ik denk dat een goed advocaat het ‘bewijsmateriaal’ had kunnen weerleggen en de twee buitenlands sprekende getuigen hun verhaal beter had kunnen laten vertellen met de juiste vertolking.

De Joodse Jezus

Dit boek beschrijft verschillende aspecten uit het leven van Jezus vanuit Hebreeuws perspectief. De auteur pretendeert niet de waarheid in pacht te hebben, maar ze zet de lezer wel aan tot nadenken.

Een lang hoofdstuk wordt gewijd aan de geboorte van Jezus en alles daaromheen. Volgens sommige Joden was Jezus een mamzer, een buitenechtelijk kind, of een shetukki, een eenzame van wie de vader onbekend is. Om die reden werd Hij veracht vanaf Zijn kinderjaren.

Dat Maria en Jozef geen onderdak konden krijgen, toen ze in Bethlehem kwamen, sluit de auteur uit. Men zou een vrouw, vooral niet als ze zwanger was, op straat laten staan. De herders worden vaak beschreven als ruige mensen uit de lage sociale klasse. Dat beeld moet bijgesteld worden. De Talmoed beschrijft hen als Levieten die waakten over de schapen die bestemd waren als offerdieren. Deze schapen graasden als enige kudde in Israël binnen een omheining. Die bestond uit sittimhout dat dorens en stekels bevatte om de wilde dieren af te schrikken.

Een ‘doornenkroon’ om deze schapen wijst naar Jezus die een doornenkroon droeg om te laten zien dat Hij voor Zijn ‘schapen’ zorgt als ware Herder van Israël. Op deze heldere manier beschrijft de auteur ook Jezus’ optreden in de openbaarheid, ontmoetingen met Hem, gelijkenissen, Jezus de Messias en Jezus het brood.

Een zeer interessant en makkelijk toegankelijk boek voor de lezer zie zich meer wil verdiepen in de Joodse kant van Jezus.

Geluk is ook niet alles

Willem van der Does schrijft met een fikse dosis humor over de factor geluk in ons leven en hij geeft daarbij praktische adviezen voor een betere levensstijl, die bijdraagt aan je geluk.

De centrale vraag op bladzijde 99 van een van van zijn columnlezers was: Heb je na al die jaren advies geven inmiddels wat algemene tips verzameld voor een gelukkig leven? Het antwoord van de schrijver is kort en hilarisch, zoals bij de meeste antwoorden op de vragen in het boek, maar eveneens met goede handvatten om er anders over na te denken, of een ander gedragspatroon te beginnen. Heel praktisch zijn de acht manieren om van ongewenst gedrag af te komen. Die acht manieren kun je het beste lezen na zijn inleiding die de auteur ervoor heeft uitgewerkt. Als je uit bent op de theorie is het voldoende om de eerste 67 pagina’s te lezen, dan heb je een goed handboekje om zelf iets te doen aan je geluk. Alles wat erna komt is onderhoudend, herkenbaar, grappig, schrijnend, richtinggevend, liefdevol en prachtig.
En het antwoord op de gestelde vraag aan het begin van deze recensie is: ‘Ik heb eigenlijk maar één advies: wees zorgvuldig in de keuze van je ouders. Ze leveren zowel je genetisch materiaal als je eerste ervaringen. Daarna heb je min of meer het nakijken. Mocht dit advies te laat komen, je beste optie daarna is: blijf relativeren.’ Geluk is ook niet alles.
De betrekkelijkheid van een recept voor een gelukkig leven is hierdoor een gegeven. In weerwil hiervan zijn de adviezen van de schrijver geen gebakken lucht maar gestoeld op gezond verstand, heldere grenzen en ervaring over wat wel of niet werkt in menselijke relaties.

De hoeve en het hart

DE ONBEKENDE ZEVENTIENDE EEUW

Er zijn veel boeken over de zeventiende eeuw geschreven. Onze ‘gouden eeuw’ mag zich nog altijd verheugen in de belangstelling van velen, onder wie talrijke historici. Vaak is het wel zo dat de aandacht vooral uitgaat naar de grote gebeurtenissen en grote namen, naar politici en stadhouders, admiraals en beroemde schilders. Aan het leven van de gewone man wordt veel minder aandacht besteed.

Enny de Bruijn doet dat in haar voortreffelijke boek ‘De hoeve en het hart’ juist wel. De vondst van interessante brieven van een schrijvende boer uit de Tielerwaard is het uitgangspunt van haar boek. Zijn naam: Arien van Rijckhuijsen. Aan de hand van zijn pennenvruchten en die van onder andere zijn kinderen wordt een fascinerend beeld opgeroepen van het (boeren)leven in de zeventiende – en een deel van de achttiende eeuw. Het verleden is een vreemd land, een land waarvan we niet te snel moeten beweren dat we het begrijpen, maar Enny de Bruijn slaagt erin om lang vergeten mensen tot leven te wekken. Mensen die soms heel veel op ons lijken, maar soms ook helemaal niet. Haar boek biedt een schat aan informatie over de sociale verhoudingen, geloofsbeleving enz.

De zeventiende-eeuwse inwoners van de Tielerwaard waren vaak diepreligieus, maar soms tegelijk verzot op uitgaan en gokken (bijvoorbeeld op de uitkomsten van veldslagen). Opvallend vond ik ook het gewelddadige karakter van deze vooral agrarische samenleving. Het percentage moorden lag enorm hoog …
Duidelijk zie je ook de veranderingen in de lange periode die het boek beslaat. De leer van de reformatie krijgt steeds meer invloed, de zeden veranderen en bewondering voor moed en eigenzinnigheid maakt geleidelijk plaats voor de waardering voor zachtere, christelijke deugden.

Op lieflijke tonen

We schrijven de tweede helft van de 19e eeuw. Rebekah Carrington heeft tien jaar in Europa muziekgeschiedenis gestudeerd. Dan overlijdt haar oma, die haar financieel ondersteunde. Ze moet daarom terugkeren naar Nashville. Op de dag dat ze aankomt, zoekt ze een betrekking. Ze solliciteert bij het Philharmonisch orkest van Nashville maar komt van een kouwe kermis thuis omdat er geen vrouwen worden aangenomen (dit gebeurde pas meer in de tweede helft van de 20e eeuw!). Door haar verbale slagvaardigheid weet ze vervolgens aangenomen te worden als muziekdocente van Pauline, de dochter van de rijke Adelicia Cheatham.

Nathaniel Tate Whitcomb is de jonge nieuwe dirigent van het Philharmonisch orkest van Nashville. Hij ondervindt problemen bij het schrijven van een symfonie. Toevallig ontdekt hij dat zijn eerdere sollicitante ook goed is in muziekschrijven en zo ontstaat er een nieuw dienstverband voor Rebekah. Door haar eerdere ervaring met Tate heeft ze moeite om dit te gaan doen. Gaandeweg hun samenwerking… nou ja, je raadt het misschien al.

Ondanks dat het patroon klassiek is (ze haten elkaar tot ze van elkaar gaan houden en een front vormen tegen de slechteriken), is dit een lezenswaardige roman. De nieuwsgierigheid naar de genoemde klassieke werken wordt opgewekt. Als de lezer die werken ook gaat luisteren, gaat het verhaal nog meer spreken.

In het boek komen meer thema’s aan de orde: de standsverschillen in die tijd, de rassenscheiding, die nog steeds een rol speelde, de achterstelling van vrouwen in bepaalde beroepsgroepen, macht en onmacht, de medische vooruitgang of stilstand, de armoede in de grote steden, de enorme verschillen tussen rijk en arm, de gelijkheid in Christus, muziek die cultuurgebonden is en muziek die de culturen overstijgt. Ik vind het zeer knap hoe Tamera Alexander dit allemaal kan gebruiken in een liefdesverhaal.

Slank en energiek met grip op koolhydraten

Grip op koolhydraten is geen koolhydraat arm dieet, maar een beperking van het aantal koolhydraatrijke eetmomenten. Koolhydraatbeperkt dus. Je mag nog steeds fruit, aardappelen, brood en rijst eten, maar wel minder. Dat is een van de opvallende conclusies die Yvonne Lemmers poneert in haar nieuwste boek Slank en Energiek. Het draait in het lichaam allemaal om vetverbranding en als het lichaam niet aan vetverbranding toekomt, wordt het eerder vastgehouden of zelfs opgeslagen. Vetverbranding kan pas plaatsvinden als de koolhydraten verwerkt zijn. Aangezien de westerse eetcultuur zowel in de maaltijden als de tussendoortjes veel te veel koolhydraten bevat, vindt er in ons lichaam nauwelijks vetverbranding plaats en zijn er te veel pieken in de suikerspiegel. Dit heeft overgewicht en suikerziekte tot gevolg.

Dat is niet nodig. We kunnen ons dieet zo kiezen, dat ons lichaam beter gaat functioneren. Daarvoor is nodig dat we ‘ja’ zeggen tegen een goed gevoel en energie. Dat betekent in het begin omschakelen naar een andere leefstijl, anders eten, meer bewegen. Dat goede gevoel kan bijvoorbeeld ook gecreëerd worden door water uit een wijnglas te drinken, je kunt gewoon meedoen met de feestelijkheden!

In het boek staan tips voor buffetten en de barbecue. Mooie recepten voor ontbijt en lunch. Je kunt er tien goedee recepten vinden voor het koolhydratenuur. Ook is er een groot aantal Mim-recepten opgenomen (Muffin in Mok), eindeloze variatie is mogelijk.

Er is veel zorg besteed aan de fotografie en al zou je niet aan GoK doen, voor ieder mens zijn de recepten heerlijk en gezond. De oma Lemmers-dressing is goed toe te passen bij allerhande salades en ook leuk natuurlijk dat Yvonne meeneemt waar haar vorige generaties al goed in waren.

Hij kent mijn naam

De tienjarige Roos is ervan overtuigd dat haar moeder dood is nadat ze een ongeluk heeft gehad. Dat is niet het geval maar ze moet wel een tijd in het ziekenhuis blijven. Roos en haar broertje Koen komen tijdelijk terecht bij Sophie, de buurvrouw van hun opa. Zijn vrouw is omgekomen bij het ongeluk maar tijd om te rouwen krijgt hij niet vanwege zijn dochter in het ziekenhuis en zijn andere dochter die voor moeilijkheden zorgt. De nogal eenzame Sophie voelt zich opbloeien nu ze voor de kinderen mag zorgen.

Misha woont al jaren in Roemenië om hulp te verlenen. Dan vraagt God hem om naar Nederland terug te keren. Misha denkt dat niemand op hem zit te wachten maar dat pakt anders uit.

Met deze roman zet deze auteur een roman met diepgang neer. De personen worden levensecht neergezet. Het verhaal is goed opgebouwd, alle verhaallijnen komen op een natuurlijke manier samen.

Vergiffenis

Vergiffenis is een novelle die na een vakantie op Malta en Comino door Saskia Schouten geschreven is. Het is een verhaal dat spannend begint met een oorlogssituatie. Daarna leer je de hoofdpersonen kennen en ga je met Rasika mee op reis naar deze mooie eilanden. Op vakantie leert ze Jochem kennen. Jochem ziet haar echter aan voor haar nicht Tessa. Ze gaan samen op excursie maar dit loopt anders af dan verwacht.

De cover van het boek vond ik erg mooi, ik denk dat het de hoofdpersoon is. De flaptekst heeft voor mijn gevoel iets te veel weggegeven van het verhaal, daardoor werd ik niet meer echt verrast. In deze novelle komen twee belangrijke onderwerpen aan bod, namelijk vergeven en PTSS. Saskia heeft hier een mooi verhaal omheen geschreven en neemt je mee op reis. Het viel me op dat ze er niet heel diep op ingaat maar dat kun je ook niet verwachten in een novelle. Ik vond het heel mooi hoe ze hulp krijgen uit onverwachte hoek en dat maakt dat het verhaal een mooi einde krijgt. Vergiffenis is een goed verhaal dat vlot leest, heerlijk op een zonnige middag.

Geloven op maandag

David de Vos is een recht-voor-je-raap-evangelist. Kort en concreet en letterlijk voor de duvel niet bang, zo iemand die de mensheid in tweeën deelt (net als Jezus overigens) bestaande uit volgers en afhakers. Dat begint al met de eerste vooronderstelling in de inleiding (Waaruit gelijk duidelijk wordt dat dit boek voor het bruisende deel van de gelovigen is geschreven). Maar door dit boek te lezen, krijg ik de indruk dat er wat nuancering is ontstaan in het hiervoor geschetste beeld. Waarom is het nou zo belangrijk om een schrijver beter te willen leren kennen? Nou, precies om wat David de Vos in zijn titel schrijft en waar je altijd benieuwd naar bent bij charismatische sprekers. Wie zijn ze eigenlijk op maandag? Is het leven zo fantastisch als ze in hun preken doen voorkomen?

Ik krijg sterk de indruk dat hij dit boek in eerste instantie voor zichzelf heeft geschreven, wat door zijn inleiding verder wordt toegelicht. En dat is heel goed. Zelf door dingen heen kruipen en dan je nieuwe inzichten een vorm geven om over te dragen aan anderen. En deze vorm ziet er aantrekkelijk uit. Het boek is dun, je hebt het in een tweede pinksterdag uitgelezen, het staat vol mooi vormgegeven quotes, die uitnodigen om nog eens stil te staan bij wat hij te zeggen heeft, het vertelt achter in het boekje precies wat David de Vos in zijn leven doet en hoe je nog meer onderwijs van hem kunt krijgen.

Bij David geen dubbele agenda. Je ziet luid en duidelijk wie hij is, wat hij dacht te zijn en waar hij nu is terechtgekomen. Dat maakt zijn onderwijs het waard om voor jezelf door te nemen en te toetsen aan wat jij hebt gevonden dat de Bijbel zegt.

David de Vos laat vooral zien wat hij geleerd heeft over Gods karakter. Een van die dingen verwoordt hij wel heel prachtig: In de Bijbel lees je dat God de wereld schiep door woorden te spreken, maar toen Hij de mens schiep, ging Hij door zijn knieën om ons uit stof te maken. Hij boog zelfs nog dieper voorover om de mens zijn levensadem te geven. Wat een dienende houding! Dit geschetste beeld heeft mij sterk geraakt. God is zo dicht bij ons, zo op ons betrokken dat Hij zich aansluit bij het gesprek op onze route van twijfel. Juist daar is God, waar wij stil worden, onmachtig zijn en onze twijfels de kop op steken. Hij is er als je het gevoel hebt dat je als enige bent overgebleven. Hij komt je in die eenzaamheid tegemoet. Hij is er in het gewone leven, de plaats waar jij je kwetsbare zelf bent en de vijand klaarstaat om je aan te vallen. Je kunt je afvragen hoe het mogelijk is om te kunnen groeien naar iemand te zijn, die juist dan rechtop blijft staan. Nou dat kan, omdat Jezus kwam voor de mensen die gebroken zijn. Als je op Hem je hoop en verwachting stelt en stopt met leven naar de verwachtingen van andere mensen, dat ben je op weg om daarnaartoe te groeien. Je hebt daarvoor nodig dat je weet wie Jezus is en wat Hij tegen je zegt. Hij zegt: ‘Kom tot mij allen die vermoeid en belast zijn.’

En daarna wordt het interessant, want God verandert onze omstandigheden niet. Omstandigheden die vaak niet eerlijk zijn, maar vreselijk om door te maken. Maar God is bij je in die omstandigheden en leert je er anders naar kijken en er anders mee om te gaan. Wat David in dit hoofdstuk schrijft is dit: God maakt geen onderscheid in Zijn liefde. Wel in verantwoordelijkheid. Hij heeft geen stickers voor goed gedrag. Mij Hij leert ons staande te blijven door zijn Woord en Heilige Geest en daarvan uit de moeilijke omstandigheden tegemoet te treden.

Mooi boek voor jong en oud, om zeker ook een tweede keer te lezen en de principes die erin staan je eigen te maken.

19076

Recensie

Jouw waardering

19075

Recensie

Jouw waardering

19074

Recensie

Jouw waardering

19073

Recensie

Jouw waardering

19072

Recensie

Jouw waardering

19071

Recensie

Jouw waardering

19070

Recensie

Jouw waardering

19069

Recensie

Jouw waardering

19068

Recensie

Jouw waardering

19067

Recensie

Jouw waardering