Sprong in het diepe is het tweede deel van de Hink – stap – leef trilogie van Monique van Goozen. In deel 1 leerde je een groep mensen kennen van wie sommige door familiebanden verbonden zijn en andere door vriendschaps- of liefdesbanden. Gelukkig hoeven we de personen uit deel 1 nog niet los te laten. Dat is het mooie van een trilogie.
In dit deel leren we onder andere Max kennen; hij zorgt voor zijn dementerende vader en zijn zusje die sinds kort weer bij hem woont. Max houdt van structuur en duidelijkheid en is erg druk met en voor zijn familie. Hij leert ‘met een knal’ Leonie kennen. Leonie is de schoonzus van Anne, van wie we het verhaal hebben gelezen in deel 1. Leonie en de lezer worden met dezelfde warmte en met enthousiasme weer in deze groep mensen opgenomen.
De relaties tussen de mensen in de groep groeien en iedereen komt drempels en dilemma’s tegen. Het leven gaat nu eenmaal niet over rozen. Yfke, het zonnetje uit deel 1 speelt nu ook een grote rol in dit deel. Haar onbevangenheid is hartverwarmend en haar uitspraken direct en hilarisch. Zij is en blijft de verbindende factor tussen deze bijzondere mensen.
Max en Leonie besluiten ervoor te gaan, een relatie, maar terwijl de een opbloeit en straalt wordt de ander steeds ongelukkiger. De vriendengroep laat echter zien dat zij er niet alleen voor staan en doet er alles aan om Max en Leonie te laten zien dat loslaten niet hetzelfde is als in de steek laten. De vraag is of de liefde tussen deze twee mensen sterk genoeg is om het weer te proberen.
Tijdens het lezen kun je echt genieten van de mooie dialogen en de beschrijvingen van de personen en gebeurtenissen. Je voelt je onderdeel van het geheel en neemt de levenslessen die de hoofdpersonen bedoeld of onbedoeld met de lezer delen in je op. Het maakte ook dat het een boek is dat ik steeds weer pakte en verder wilde lezen. Het zou bijna kunnen gebeuren dat je tijdens de koffie tegen een vriendin zegt: “Heb je gehoord van Max en Leonie?” En dan beseffen dat zij het boek nog niet gelezen hebben. Zo echt zijn de gebeurtenissen beschreven.
Sprong in het diepe is een mooie roman over vriendschap. Toch is het geen sprookje. Net zoals het leven geen sprookje is, ook de minder leuke kanten van de mensen worden beschreven en de reacties en dialogen zijn eerlijk en puur.
Maar zelfs als het niet goed gaat tussen Leonie en Max, staan de anderen om hen heen. Zeer ontroerend om te lezen. Dat merk je onder andere in de volgende zin van Max: “Ik begrijp het niet. Jullie moeten bij Leonie langsgaan, zij is van jullie vriendenclub. Ik niet.”
‘Sprong in het diepe’ is een roman die vol respect voor de keuzes van de hoofdpersonen is geschreven en die je na het lezen zeker bij zal blijven tot het volgende deel verschijnt…. Monique van Goozen volgde een opleiding tot verpleegkundige, activiteitenbegeleider en docent. Haar werk is het begeleiden van kinderen met downsyndroom in het basisonderwijs.
Geef een reactie