Boekrecensies vanuit christelijk perspectief

De volgende boeken in de categorie

niet-christelijk – nonfictie

zijn gerecenseerd:

Qiangwei komt op 25-jarige leeftijd vanuit China naar Nederland om te gaan werken als docent Chinees op een hogeschool in Maastricht. Met een vlotte pen en een vleugje humor wordt beschreven waar Qiangwei in Nederland tegenaan loopt.
Dit boek bevat de schokkende verhalen van slachtoffers van moderne slavernij. Narindra uit Madagaskar wil geld voor haar studie verdienen. Ze wordt zwaar onderbetaald en werkt 65 uur per week. Agnieska uit Polen gaat een paar weken werken in Duitsland bij een aardbeienkwekerij. Dit betaalt goed en als ze hoort dat ze voor drie maanden naar Nederland kan om champignons te plukken, grijpt ze die kans. Ze komt in erbarmelijke omstandigheden terecht. Een Engelsman belooft Stella uit Oeganda dat ze haar wens om stewardess te worden, waar kan maken. Ze komt -illegaal- in een Amsterdams bordeel terecht.
Volgens de achterflap van het boek leert Tan je door dit boek 'je geest tot rust te brengen en terug te voeren tot een natuurlijke staat van geluk, waardoor je zelfvertrouwen, empathie en compassie toenemen'. Het boek is gebaseerd op het medewerkersprogramma van Google, waar Tan een succesvol werknemer is.
Dit is een heel interessant boek waarin heel veel verschillende aspecten van de ambulancezorg aan de orde komen. In korte verhalen wordt de lezer meegenomen naar ontroerende gebeurtenissen, zware ongevallen, niet alledaagse bevallingen, confrontaties met psychiatrische patiënten, zelfmoord en een schokkend gezinsdrama.
Dit boek staat vol verhalen over leven en sterven. Veel daarvan gaan over mensen die een veelbewogen leven leiden of geleid hebben. Als dan het avondrood over hun leven komt, krijg je verschillende reacties. Centraal staat in de verhalen de relatie tussen mens en samenleving. Bijzonder is dat alle verhalen op waarheid berusten.
Het is bijzonder om te lezen hoe Chaim Potok de spanning tussen orthodoxie en openheid voor de wereld heeft uitgewerkt in dit boek. In de eerste zinnen staat direct waar het hele boek om gaat, maar ik had het niet in de gaten. Toen ik het uit had, las ik de eerste regels opnieuw en ik verbaasde me erover dat ik ze niet serieus had genomen, dat ik eerder niet had beseft, wat een zware lading er in die eerste zinnen ligt.
Dit is het vierde boek van Sigrid Landman. Het boek bevat columns die gaan over de donkere kant van autisme. De meest aangrijpende column vind ik: voelen met autisme. Autisten lijken geen gevoel te hebben maar dat komt omdat ze hun gevoelens soms op een onhandige manier uiten en vaak veel later dan gebruikelijk.