Om haar problemen te ontvluchten verhuist Carla vanuit Nunspeet naar Almere. Ze huurt een ruime zolder. Haar huisbaas George Vlemmings is een sympathiek, boeiende man. Omdat Carla het financieel niet breed heeft, biedt George haar aan om net als Monique, die ook een kamer bij hem huurt, pakjes voor hem te bezorgen.

Ashleigh twijfelt aan de liefde van haar vriend Kaleb. Hij brengt erg veel tijd door met zijn vrienden en zijn sport. Bovendien gaat hij na de vakantie naar de universiteit terwijl Ashleigh haar school nog moet afmaken. Wat kan ze doen om de aandacht van Kaleb weer terug te winnen en te behouden?

Ondertitel van dit boekje is: Veertig teksten waar je stil van wordt. Hoofdonderwerp is gerechtigheid, recht doen aan de ander. De teksten zijn confronterend, bemoedigend, opbouwend, stemmen tot nadenken.

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog in de jaren dertig van de vorige eeuw, komen er Spaanse vluchtelingen naar Ameland. Pedro wordt verliefd op Riemke en dat resulteert in een zwangerschap. Riemke verzwijgt dit voor Pedro. Na ruim acht maanden moeten de Spanjaarden weer terug. Pedro belooft Riemke terug te komen om haar te halen.

Op de achterkant van dit boekje staat het doel vermeld: dit is een boek om tijdens de lijdenstijd te overdenken waarom Jezus op aarde kwam, wat Hij deed en hoe Hij stierf; door de ogen van de vrouwen waar Hij mee te maken heeft gehad.

In de inleiding schrijft de auteur dat het boekje vergelijkbaar is met de opgerichte gedenkstenen die in de Bijbel werden gebruikt. Op creatieve wijze kun je in dit boek je eigen 'gedenkstenen' plaatsen, bijv. aantekeningen over een preek die je aangesproken heeft, een tekst of een bijzondere gebeurtenis.

De hoofdpersoon Femke is niet erg gelukkig met haar leven. Ze ziet zichzelf als 'parelkettingtrut' en bestaat alleen bij de gratie van haar 'zorgzaam moederschap' en als 'praktische echtgenote'. In deze tijd van zelfreflectie ontmoet ze na hun verhuizing drie vrouwen; ze lijken zeer extravert, proberen hun plaats in het leven op te eisen en zijn bijzonder kleurrijk.

Op haar zesde jaar ging de slechtziende Mieke naar een blindeninstituut waar strenge nonnen de leiding hadden. Mieke kreeg heimwee, maar toen ze huilde werd ze afgestraft, want: ‘Dankbare kinderen huilen niet’. Zuster Adelata was de strengste zuster. Zelfs een pop uitkleden mocht niet, want bloot was niet netjes. Wat wel bloot moest waren de billen, als de kinderen voor straf met een kleerhanger een pak slaag kregen.

Wake Up! is een informatief boek over bijbelse feesten zoals die door God zijn ingesteld in het Oude Testament (Leviticus 23) en de Joodse kalender, die een verrassend inzicht geven over de rol van Jezus in de vervulling van die feesten. (Recensie: Antoinette Schram)

In de inleiding wordt gesteld dat dit boek confronterend kan zijn. Er wordt meteen bij gezegd dat het niet de bedoeling is dat mensen zich Joods gaan gedragen, maar dat het een oproep is (wake up call) om je te verdiepen in de lijnen die God heeft uitgezet in het Oude Verbond. (Recensie: Cora van Dijk)