Boekenmening

Hartenkind

Lente en Liva zijn moeder en dochter. Elk van de auteurs heeft een van beide karakters uitgewerkt. Dat maakt dat ze een unieke samenwerking hebben gehad tijdens het schrijven van deze literaire roman.

Het eerste deel gaat over de vader van de moeder (opa). In mooie scènes en sfeertekeningen zie je hoe hij zorgt voor zijn dochter en kleindochter. Door deze opa en vader zien ze hoe liefde werkt. Opa overlijdt als Liva (de kleindochter) al bijna volwassen is, maar ze kan niet zonder deze prachtige liefde. Nu hoopt ze dat zij die liefde in een hernieuwde band met haar moeder terug zal vinden. Zowel moeder als dochter zijn een zorgenkind en nu moeten ze het samen verder zien te rooien.

In deel twee komt er een bericht dat de moeder een eiland heeft geërfd via haar vermiste man. Het is alsof ze uit haar lethargie ontwaakt en een nieuw leven begint. Ze gaat het eiland bezoeken om te kijken of het iets voor haar is om te gaan wonen. Het sluit helemaal aan bij wie zij is. Liva besluit om met haar moeder mee te gaan. In contact met de mensen die hetzelfde beroep beoefenen als de laatste eilandbewoner, komt de waarheid over hun man en vader aan het licht.

Dit verhaal trekt in paradijselijke beelden aan je voorbij, maar gaat allesbehalve over het paradijs. De niet te genezen gebrokenheid dringt zich onophoudelijk aan je op. De liefde overwint niet alles en moet zeker van meer kanten komen. Hoe leer je de liefde als je pijn lijdt? Hoe vergeef je als je nog maar een levenslijn van liefde hebt? Hoe rouw je als mens over mensen die je intens hebben liefgehad? Hoe kan gisteren morgen van betekenis zijn zonder dat de realiteit van het nu je overweldigt? Over deze vragen gaat dit boek. Is het voor mensen wel mogelijk lief te hebben zonder iets terug te verwachten?

Dus let op. Dit is niet zomaar een roman maar het lezen meer dan waard. En ook het kijken, er zijn een paar prachtige prenten in opgenomen. En het overdenken van de dagboeknotities en citaten. En hoe kan het ook anders: het boek eindigt in het centrum van een kruis waar de lijnen van het leven samenkomen in de alles overstijgende en ultieme vorm van rust en liefde.

De familie van Jezus

De auteur haalt zes familieleden van Jezus voor het voetlicht. Jozef, Zacharias, Johannes de Doper, Elizabeth, Jakobus en Maria.

Het eerste verhaal gaat over Jozef, hoe hij ermee omgaat als hij hoort dat Maria zwanger is. Zijn zorgzaamheid voor Maria en het Kind wordt op een integere manier beschreven. Johannes’ leven wordt beschreven tot aan zijn dood. Hij had nooit verwacht dat hij vermoord zou worden. De gevoelens van Maria tijdens het lijden en de kruisiging van Jezus zijn levensecht beschreven. Als lezer leef je intens mee met Maria.

De tweede helft van het boek bestaat uit Bijbelstudies over de beschreven personen. Ze bestaan uit een inleiding en enkele vragen. Vragen waar je echt wat mee kunt.

Wolkenpaard

Deze novelle beschrijft het leven van een Germaanse stam in het jaar 500. Ortho en Grumme zijn twee halfbroers die veel met elkaar optrekken. Ze gaan dagelijks samen op jacht. Grumme is verliefd op Wiede maar omdat hij nog niet tot ‘de volwaardige mannen’ behoort (hij is veertien jaar) kan hij haar nog niet tot vrouw nemen. Wanneer hij een zwijn heeft geschoten, kan hij toegelaten worden tot de mannengemeenschap. Dan mag hij een vrouw uitkiezen. Maar zolang wil hij niet wachten en hij neemt Wiede mee naar het bos als hij op jacht gaat, zeer tegen de zin van Ortho. Grumme bouwt een ‘boomnest’ waarin hij met Wiede veel tijd doorbrengt. Tijdens een zwaardgevecht raakt Grumme gewond. Dit heeft grote gevolgen voor hem…

Met dit boeiende verhaal waant de lezer zich helemaal in de tijd van de Germanen. Jagen, offers aan de goden brengen (Wodan en zijn vrouw Freya), angst voor de donder (de god Donar), worden op een boeiende manier beschreven. Op een verrassende manier weet de schrijver het christelijke geloof naar voren te brengen, zonder dat er een missionaris aan te pas komt.

Jan, globetrotter met een missie

Dit biografische portret van Jan van den Bosch gaat dieper dan wat mensen van zijn buitenkant zien. Behalve zijn EO-tijd komen ook thema’s aan bod zoals: bezit en schuldgevoel, relaties en vriendschappen, zijn geestelijke zoektocht en de eindigheid van het leven.

Jan is een kwetsbare man, vol uitersten. Al jong wist hij dat hij tv-presentator wilde worden, ondanks dat hij in een tv-loos, reformatorisch gezin opgroeide. Van jongs af voelde hij zich een buitenbeentje. Toen Jan bij de EO ging werken, kwam het eerste tv-toestel in het ouderlijk huis, ondanks dat Jans vader er geen voorstander van was. Jans moeder zat op de eerste rij bij de EO- jongerendagen.

Hij geniet ervan om iets nieuws te beginnen. Hij woekert met zijn talenten en wat hij in zijn hoofd heeft, gebeurt. Jan zegt: “Ik ben altijd wel een onafhankelijke geest geweest. Zo weet ik dat als ik iets in m’n kop heb en ik erin geloof, ik het ook doe. Dus mensen die leven met idealen gaan het halen, maar mensen zonder droom niet. Ik ben wel heel zelfbewust en dat is geen verkeerde eigenschap. Als ik het in mijn hoofd heb, dan gaat het ook gebeuren. En ik weet wat ik waard ben.” Hij heeft nog veel dromen en idealen die hij waar zou willen maken. Een motto van hem is: De hemel geeft, wie vangt die heeft.

Dit mooi uitgevoerde boek leest vlot en is heel boeiend. Het is mooi uitgevoerd met foto’s uit verschillende fases van Jans leven. Mensen met wie hij te maken heeft (gehad) komen aan het woord en die hoofdstukken zijn op blauw papier gedrukt. Zo komen o.a. Henk Binnendijk aan het woord, Marijke Helwegen, Franca Treur, Bobby Schuller en Elbert Smelt.

Het boek van jou en mij

Dominic en Erin krijgen van Erins vader een in leer gebonden notitieboek voor hun trouwdag. Hij heeft het in krantenpapier ingepakt met een blauw lint erom. Op een kaartje in het boek legt hij uit dat hij en zijn vrouw zo’n notitieboek hadden gekregen op hun bruiloft om er alles in te schrijven aan elkaar wat ze niet konden zeggen omdat het te moeilijk is om over te praten. Er zijn wel een paar regels: ze mogen het niet te vaak gebruiken, het moet niet de enige plek zijn om die moeilijke dingen uit te spreken. En als ze iets schrijven moet het beginnen en eindigen met liefde. Bijvoorbeeld aan het eind: “Ik hou van je omdat…”

In het begin van hun huwelijk ligt het boek werkloos in de kast. Gewoon omdat dit jonge stel net als ieder jong stel denkt dat ze alles aankunnen als ze maar genoeg van elkaar houden. En nog geen jaar na hun huwelijksdag is er een nacht dat zij niet kan slapen en wat zorgen kwijt wil, maar hij ligt te snurken. Ze schrijft en in het begin schrijft zij veel en hij weinig. Hij blijft vertrouwen houden dat alles goed komt, ook al gaan er dingen vreselijk fout.

“Het boek van jou en mij” laat zien hoe onmachtig we soms zijn om de juiste weg te kiezen, de juiste verantwoordelijkheden te dragen, de juiste dingen te doen. Het laat ook zien hoe sterk echte, volhoudende liefde is. Een boek om met de hoofdpersonen mee te leven, je met hen te identificeren, over eigen wegen na te denken, ontroerd te raken, na te denken over transparant zijn en hulp willen ontvangen.

Stralen voor je Schepper

Carianne Ros is auteur, spreekster en coach. Samen met Nelleke de Wit richtte zij Powervrouwen op, waarin ze christelijke vrouwen inspireert tot het leven van hun roeping. Stralen voor je Schepper is een van de Bijbelstudieboeken die zij heeft geschreven om vrouwen op een positieve manier naar hun plek te brengen. De plek van waaruit je het best kunt leven, werken, nadenken en geven. Ze inspireert vrouwen om wekelijks de tijd te nemen om een bepaald facet van hun leven te overdenken en toe te wijden aan God in gebed.

Er zijn 52 hoofdstukken, voor elke week een. Er is een gratis werkboek, dat dezelfde vragen heeft als het boek en dat je kunt downloaden (gratis), printen en waar je in kunt schrijven. De hoofdstukken hebben dezelfde structuur en zijn opgebouwd uit een stiltemoment, een lied, een Bijbelvers, een overdenking, vragen, verdieping, verdiepende of verbredende vragen en een gebed. De vragen zijn concreet, zodat je kunt reflecteren en nadenken over wat je wilt zijn of doen.

Ik heb op dit moment van recenseren 11 hoofdstukken uit deze papieren coach gedaan en ben aan de slag gegaan om concreter te bidden, sommige dingen in orde te maken, doelen scherper te stellen en meer rust te vinden. Kan het zijn dat jij mat bent geworden? Verder af bent geraakt van waar je vroeger zo enthousiast over was? Er dingen zijn gebeurd waardoor je het gevoel hebt dat de connectie met jezelf, God en anderen is veranderd? Dan kan ik je dit boek aanraden als hulp om je hart weer opnieuw open te stellen om dat prachtige zuivere licht van God te ontvangen voordat je het weer kunt doorgeven.

Godenstrijd

‘Godenstrijd’ van Evert Jan Ouweneel is absoluut een origineel boek. Niet eerder heb ik een vergelijkbare kroniek gelezen. Een kroniek over het begin van de wereld, gebaseerd op het eerste Bijbelboek Genesis, maar daarnaast op andere oude geschriften, en ook wel op nieuwere, zoals Joodse commentaren.

Genesis is volgens de auteur van zo’n soberheid dat talloze vragen er niet in worden beantwoord, en naar die antwoorden is hij op andere plaatsen op zoek gegaan. Voor de goede orde: hij beweert gelukkig niet dat hij komt met een historisch betrouwbare reconstructie van het begin. ‘De onbescheidenheid van deze schrijver kent haar grenzen,’ schrijft hij in zijn voorwoord. Wel geeft hij veel informatie over de genoemde geschriften, waaronder ook werken van de oude Babyloniërs en antieke schrijvers als Herodotus en Josephus.

Een boek over Bijbelheiligen, engelen en demonen. Vol strijd. Zijn motto is niet voor niets Paulus’ bekende tekst over de ‘geestelijke boosheden in de lucht’. Interessant voor de liefhebbers, maar best een uitdaging. De leesbaarheid neemt hier en daar af door de opsomming van talloze namen en gebeurtenissen. Op elke pagina staan verwijzingen naar Bijbelteksten of andere bronnen. Dat verraadt studie en uithoudingsvermogen, maar roept ook wel vragen op. Zo wordt er regelmatig verwezen naar Bijbelteksten, bijvoorbeeld uit het nieuwe Testament, die geen enkel verband lijken te hebben met dat wat Ouweneel schrijft. Dat vind ik niet sterk. Persoonlijk vind ik het ook lastig dat de schrijver geen duidelijk onderscheid maakt tussen Bijbelse – en andere gegevens. Dat heeft natuurlijk te maken met de manier waarop je tegen de Bijbel aan kijkt. Aan de andere kant werd ik af en toe zeker aan het denken gezet. Bijvoorbeeld bij de stelling dat Melchizedek, de priester-koning van Jeruzalem, niemand anders was dan Sem, een van de zonen van Noach. Over die mogelijkheid had ik nog nooit iets gehoord ... Evert Jan Ouweneel is afgestudeerd als filosoof, en dat is in dit boek zeker merkbaar. Hij lijkt vooral op zoek naar kennis en verbanden.

Ik ben een Bijbelontdekker

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen en verklappen dat ik enthousiast ben over dit boek. Het boek ‘Ik ben een Bijbelontdekker’ helpt ouders en mensen actief in kinderwerk om op een leuke manier aan de slag te gaan met de Bijbel. Dit hoeft helemaal niet met slechts het vertellen van een Bijbelverhaal gevolgd door het inkleuren van een bijhorende kleurplaat. Het kan ook veel boeiender en creatiever. Daar is dit boek voor geschreven.

Het boek behandelt twintig Bijbelverhalen. Elk hoofdstuk begint met een Bijbelvers uit het verhaal. Daarop volgt een creatief proefje als inleving om zelf uit te voeren, vlot uitgelegd met de benodigdheden en het verloop én geïllustreerd met kleurenfoto’s. Vervolgens wordt teruggekeerd naar het Bijbelverhaal waarbij ingezet wordt op interactie met de kinderen. Daarna volgen enkele verdiepende overdenkingsvragen. Deze zijn opgesplitst in twee leeftijdscategorieën, van 4-7 jaar (lichtblauwe achtergrond) en van 8-12 jaar (donkerblauwe achtergrond). Tot slot is er aandacht voor gebed samen met de kinderen en ook dat op een creatieve manier. Sommige hoofdstukken bevatten ook een extra Doen!-opdracht om de inleving nog te verdiepen.

Het boek is breed bruikbaar. Je kan het gebruiken in het gezin om op een leuke manier met je eigen kinderen aan de slag te gaan met de Bijbelverhalen. Het is ook geschikt om een extra boost te geven bij gebruik in een kinderclub, kindernevendienst of godsdienstonderwijs in de klas. Er bestaan nog meer boekjes om met de kinderen aan de slag te gaan, maar de proefjes en experimenten in dit boek zorgen ervoor dat dit boek een dik streepje voor heeft. Het boek is tevens geschikt om in een groep te gebruiken alsook voor één kind individueel als invulboek.

De schrijfster is zelf moeder van drie kinderen en dit boek is het resultaat van haar eigen ervaringen bij het lezen van Bijbelverhalen met kinderen. Zij is ook theoloog en werkzaam bij Youth for Christ als teamleider van het team toerusting en hoofdredacteur van de tiener- en jongerenwerk programma’s. Ze verzorgen tiener- en jongerenwerk materialen voor kerken en geven daarnaast trainingen en toerusting op het gebied van jongerenwerk. Je kan dus gerust stellen dat de schrijfster volop praktijkervaring heeft die ze wil delen in dit boek.
De opmaak van het boek is zeer aantrekkelijk met een ruime bladschikking, aansprekende schrijfstijl en veel kleur. Wil je reeds een voorproefje? Ga dan alvast eens op zoek naar BijbelBorrels op Facebook of Instagram of neem een kijkje op Bijbelborrels.nl.

Jammer dat dit boek nog niet bestond toen mijn eigen kinderen de geschikte leeftijd hadden. Bij deze van harte aanbevolen aan ouders en iedereen die met kinderen tussen 4 en 12 jaar op een speelse en creatieve manier aan de slag wil gaan rondom Bijbelverhalen. Hopelijk komt er nog een vervolg.

Koorden van liefde

Na vier jaar onderwijs gegeven te hebben aan straatkinderen in Congo, keren Ethan en Lydia terug naar Nederland. Lydia voelde zich daar met de dag ongelukkiger worden en kreeg bovendien heimwee. Ethan moest daarmee zijn droom opgeven en samen trekken ze in het huis van Simon, Ethans vader, met de bijbehorende kapel en de bijbeltuin. Simon verhuist naar een aanleunwoning.

Eva, de dochter van Simons andere zoon en schoondochter, Job en Hanneke, zwerft in erbarmelijke omstandigheden, op straat in Groningen. Als de wanhoop en ellende voor Eva zo groot wordt en ze daardoor besluit dat het leven voor haar niet meer hoeft, wordt ze gevonden door Jim, haar ex-verloofde. Hij neemt haar mee en zorgt voor haar eerste levensbehoeften; nieuwe kleren, eten en een comfortabel bed in een hotel. Daarna krijgt ze onderdak bij haar oom en tante: Ethan en Lydia.

Simon maakt zich erg bezorgd over zijn kleindochter, die hem zeer na aan het hart ligt. Dagelijks neemt hij haar mee in zijn gebed. Als hij hoort dat Eva gevonden is en bij Ethan en Lydia in huis is, is zijn dankbaarheid en opluchting groot. Toch duurt het nog geruime tijd voordat hij zijn kleindochter kan zien en spreken. Door een val breekt hij zijn heup en komt hij in het ziekenhuis terecht.
Simon is niet alleen een biddende opa, maar ook steunt hij zijn schoondochter Hanneke, de moeder van Eva. Zij zit met een groot schuldgevoel.

Lydia neemt haar nichtje in huis. Ze ziet het als haar nieuwe taak, nu ze weer in Nederland woont. Maar tegelijk maakt het haar onzeker of ze deze taak wel kan volbrengen. Daarin krijgt ze onvoorwaardelijke steun van haar schoonvader Simon. En, zoals Marianne Grandia het mooi verwoord: aan de het uiteinde van de arm, is Gods helpende hand te vinden.

Het boek leest als een trein. Wat de oorzaak is van Eva’s zwerven op straat, houdt Marianne tot op het laatst geheim. Dat maakt dat je nieuwsgierig wordt naar de climax van het verhaal. Wel is duidelijk dat er een grote breuk is ontstaan tussen Eva en haar ouders. Marianne is er sterk in om op een mooie manier het geloof en vertrouwen in God door het verhaal te weven. Het stemt de lezer tot nadenken en bewustwording om al je vragen en onzekerheden in Gods hand te leggen.

Of alles weer goed komt tussen de diverse personen is soms duidelijk, maar niet altijd. Dat is jammer. Ook vind ik het een minpuntje dat Eva onzeker blijft en een te laag zelfbeeld blijft houden, waardoor het een nieuwe relatie met haar ex-verloofde in de weg staat.

Dat overkomt mij niet

Jacqueline beschrijft in Dat overkomt mij niet! op indringende wijze hoe haar leven is verlopen, vanaf het moment dat de tweeling Ritha en Reina in haar leven kwam totdat ze volwassen worden. Zij en haar man halen de vijfjarige tweeling op en proberen hen zo goed mogelijk op te voeden en vooral te begeleiden in hun nieuwe thuis. Jacqueline ervaart echter totaal geen steun van haar man Johan en een jaar na de adoptie strandt hun huwelijk. Wat volgt zijn gebeurtenissen in goede en slechte tijden. Goede tijden, als ze wel ontwikkeling ziet bij haar kinderen en leuke momenten en vakanties meemaken. Een bijzondere rootsreis naar Haïti met een ontmoeting met hun familie, maakte veel indruk. Slechte tijden, als de problemen zoals hun gedrag steeds moeilijker worden, het niet begrepen voelen door zorginstanties en scholen en tijden waarin de problemen zo erg worden dat Jacqueline nog maar één oplossing ziet, namelijk, de kinderen uit huis laten plaatsen. Ze wordt in deze tijd behoorlijk tegengewerkt door haar ex-man en zijn nieuwe vrouw die de problemen niet onderkennen en erkennen. “maar bovenal ben ik verdrietig omdat ik een ander plaatje voor ogen had toen we de meiden op gingen halen in het kindertehuis. “

Dat overkomt mij niet! is voor veel mensen een bron van herkenning. Ik denk daarbij aan adoptie- ouders en hun kinderen, maar ook aan mensen die te maken hebben met problemen in de GGZ. Het is alsof je bij Jacqueline op de bank zit terwijl ze haar verhaal vertelt. Ze schrijft soms meer als therapeut dan als moeder en neemt daarbij een afstandje om jou als lezer ook een beter overzicht te geven van wat er allemaal speelt. Het geeft haar bijna een dubbelrol, aan de ene kant de moeder en aan de andere kant behandelaar, zorgcoördinator of mentor.

Het is absoluut geen mislukte adoptie; ik lees namelijk een verhaal over een gezin waarin twee oudere kinderen worden opgenomen, met liefde ontvangen en waar een moeder vecht als een leeuwin voor de juiste zorg voor haar kinderen. Zij wordt daarbij heel erg tegengewerkt door alle instanties en ook door familie omdat zij niet zien wat Jacqueline ziet. Dat komt onder andere doordat de meisjes zich juist door hun problematiek uitstekend aan kunnen passen aan elke situatie onder andere door kopiëren van gedrag van anderen en zij professionals, zoals hun therapeuten en ook hun vader die wat verder van ze afstaat, volledig om de tuin kunnen leiden.

De schrijfstijl van Jacqueline is vlot, ze spaart zichzelf ook niet helemaal en blijft bij het verhaal waar het om gaat. Ze beschrijft haar emoties en het gebrek aan emoties bij haar dochter zo mooi, zo intens, ze wil zo graag dat het anders zou zijn. Maar dat is het niet. “Hartverscheurend huil ik achter mijn stuur terwijl ik verblind door tranen de snelweg oprijd.”

Wat moet het moeilijk zijn geweest om dit verhaal aan het papier en aan lezers toe te vertrouwen. Diep onder de indruk en met respect voor deze moeder sla ik het boek dicht. En het verhaal blijft nog lang in mijn hoofd rondgaan.

20104

Recensie

Jouw waardering

20103

Recensie

Jouw waardering

20102

Recensie

Jouw waardering

20101

Recensie

Jouw waardering

20100

Recensie

Jouw waardering

20099

Recensie

Jouw waardering

20098

Recensie

Jouw waardering

20097

Recensie

Jouw waardering

20096

Recensie

Jouw waardering

20095

Recensie

Jouw waardering