Boekenmening

Tijdens de watersnoodramp in 1953 bevalt Elsa van een zoon, Pieter. In haar kamer is een onbekende vrouw die gevlucht is voor het water, ook bezig een kind te krijgen. Zij bevalt eveneens van een zoon, Simon. Als Pieter opgroeit, blijkt dat hij totaal niet voldoet aan de droomwens van zijn vader: interesse voor zijn autobedrijf om het later over te nemen. Pieter emigreert naar Canada met als gevolg dat zijn vader weigert hem nog langer als zoon te erkennen.

Simon groeit op in een arbeidersgezin. Hij is anders dan zijn broers; hij kan goed leren en door toedoen van zijn oma mag hij naar de hbs. Van zijn oma heeft hij gehoord dat zijn alleenstaande moeder bij zijn geboorte is overleden en dat zijn oom en tante hem hebben opgevoed. Hij gaat theologie studeren en wordt dominee in het dorp waar hij geboren is.

Elsa en haar man horen bij deze kerk. Elsa ontdekt dat Simon in de rampnacht geboren is en dus net zo oud is als Pieter. Het angstzweet breekt haar uit. Zou het waar zijn?

Een vlot lezende, meeslepende roman die ik in één adem heb uitgelezen. De koppigheid van Elsa's man; Elsa's strijd en het schuldgevoel dat ze al jaren met zich meedraagt en tenslotte haar overgave aan God en het accepteren van Zijn vergeving; het verrassende slot maakt het tot een boek dat je niet snel vergeet.

Dit boek is een zelfstandig te lezen vervolg op "Ongrijpbare schaduw" en "Over de grens".

Max en Nina ontmoeten elkaar op een Utrechts terrasje en ontdekken dat ze als kleuter veel met elkaar omgingen. Ze vragen zich af hoe het komt dat beide families het contact hebben verbroken. Nina hoorde vroeger dat Max en z'n familie verhuisd waren, maar Max houdt vol dat dat niet het geval is geweest. Als Nina haar moeder Annemarie er naar vraagt, komt deze in een gewetensconflict. Moet ze haar dochter vertellen wat er vroeger is gebeurd? Het verleden dat ze dacht achter zich gelaten te hebben, komt weer helemaal terug. Dan belt Jan, Max' vader haar...

De tweede verhaallijn is die van Mieke en haar zoon Ruben. Ruben is de neef van Max en komt via hem in contact met Nina. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken, maar Ruben houdt afstand. Als hij voor vier maanden naar Bangladesh gaat voor zijn stage, vraagt hij Nina geduld met hem te hebben. Hij zit ergens mee maar kan haar niet zeggen wat het is. Dan gebeurt er iets met Mieke en komt hij weer terug naar Nederland...

Een prettig leesbare, eigentijdse roman met herkenbare problemen. De auteur heeft het in zich om de hoofdpersonen te beschrijven op een levensechte manier. Ook het worstelen met de problemen die ze hebben, wordt realistisch beschreven.

Dit boek is een zijdelings vervolg op "Ongrijpbare schaduw".

Erik en Annemarie zijn met hun dochtertje pas in Delft komen wonen . Erik heeft een heel drukke baan waardoor hij regelmatig 's avonds weg is. Ook is hij ouderling en deze functie brengt veel afwezigheid met zich mee. Annemarie begint zich eenzaam te voelen en zoekt werk.

Ze vindt een parttime baan bij Emma die een makelaarskantoor aan huis heeft. Haar man is pedagoog en heeft eveneens een kantoor aan huis. Bij hem werkt Annemarie één dag in de week. Ze kan goed met hem overweg en hij wordt haar praatpaal. Hij geeft in zijn vrije tijd pianoles en raadt Annemarie aan om les bij hem te nemen. Dat doet ze en op de bridgeavond van Emma vinden de lessen plaats.

Mieke en Ed zijn een paar jaar getrouwd en ze verwachten een kindje. Tijdens de zwangerschap lijkt het er op dat Ed verandert hoewel Mieke ook wel eens denkt dat het aan haar ligt. Ed hoopt op een meisje, maar als het een jongen -Ruben- blijkt te zijn, is hij er toch blij mee.

Maar Mieke is er van overtuigd dat er toch iets aan de hand is met Ed. Hij wordt steeds stiller en gaat er slechter uit zien. Hij gaat 's avonds vaak weg of zit uren voor zijn computer. Mieke vraagt hem meermalen wat er toch is, maar hij houdt vol dat hij van haar houdt en doet er verder het zwijgen toe.

Met Mieke gaat het ook slechter en de dokter stelt vast dat het een postnatale depressie is. Als Mieke haar moeder in vertrouwen neemt, stelt deze voor om op Ruben te passen; dan kunnen Mieke en Ed er een weekje tussenuit. Mieke hoopt dat ze dan alles uit kunnen praten, maar dat gebeurt niet. Wel hoort ze iemand iets zeggen en dan weet ze wat er met Ed aan de hand is...

Ze verdringt het en wil het niet weten. Het gaat steeds slechter tussen hen en uiteindelijk is er maar één mogelijkheid...

Een aangrijpende roman over een hedendaags thema. De auteur heeft zich goed ingeleefd in zowel Mieke als Ed. Het is een vlot lezend, goed lopen boek dat je in één adem uitleest.