Boekenmening

Papieren noodzaak

Na het overlijden van zijn vrouw zet Jerom zijn bakkerij voort met zijn dochter Madelon en knecht Seb. Hoewel Madelon het werk graag doet, wil ze het niet haar hele leven blijven doen. Ze heeft er dan ook geen zin in om de zaak over te nemen. Als haar vader een nieuwe vrouw heeft gevonden, wil hij met pensioen. Hij zou graag willen dat zijn dochter met Seb de zaak overneemt; Seb is een goede bakker maar heeft geen ondernemerspapieren die Madelon wel heeft. Toch besluit ze om ander werk te zoeken en er wordt besloten dat de zaak verkocht zal worden. Madelon krijgt werk op een kantoor, maar door een fusie dreigt ze ontslagen te worden.

De mooie omslag nodigt uit tot het lezen van deze roman. Hij leest als een trein, zoals alle boeken van deze auteur. De bibliotheek heeft er een sticker "christelijk" opgeplakt maar dat klopt niet. Hoewel het taalgebruik netjes is, is nergens te lezen dat er ook maar iemand in het boek gelovig is.

De kleur van haar hart

Ada Mabuse vertelt in dit boek haar persoonlijke verhaal, hoe zij als dochter van de dienstbode, in 1930 is geboren in Cradock House ( Zuid-Afrika) en zij naast de liefde van haar moeder ook de warme aandacht krijgt van Cathleen Harrington. Ada helpt haar moeder met het huishouden, maar krijgt ondertussen ook les van Cathleen in lezen en pianospelen. Ondertussen maakt Cradock zich op voor de Tweede Wereldoorlog. De zoon van Cathleen moet gaan vechten en komt terug met post traumatische stress. Terwijl Ada hem verzorgt, leert ze veel over de strijd in de wereld en de mens. Ze wordt volwassen, terwijl de Apartheid zorgt voor een nieuwe strijd. Ada raakt zwanger van een blanke man, iets wat toen bij wet verboden was. Ada besluit te vluchten naar het township en krijgt een baan als muzieklerares. Het verdriet van Ada, omdat haar kind nergens bij zal horen, doordat mensen de kleur van de huid belangrijker vinden, dan de mens zelf, maakt apartheid tot een persoonlijke strijd. Iets waar Cathleen zich niets van lijkt aan te trekken, als ze ondanks alles toch op zoek gaat naar Ada.

Door het schrijven van een intiem verhaal, zorgt Barbara Mutch ervoor dat je het grote leed in de Zuid-Afrikaanse geschiedenis intens kunt ervaren. Het is knap zoals ze Ada laat groeien in wijsheid. Moeilijke woorden zoekt Ada op, om vervolgens te ontdekken dat ze iets anders kunnen betekenen. Tegelijkertijd blijft Ada iets naÃ¯efs houden, waardoor je goed kunt begrijpen waarom Cathleen een bijzondere band met haar had. Deze liefde over grenzen van huidskleur maakt het verhaal mooi en hoopgevend. De schrijfster gebruikt mooie beelden om haar verhaal te vertellen. "Ze wist niet dat ze net zo was als het bruine water van de Grote Vis die blank en zwart van elkaar scheidde."

Zelf heb ik ook een nieuw woord geleerd, queeste, een persoonlijke zoektocht. 'Een kind dat nergens bij hoort, zal altijd op zoek gaan naar de extremen in de queeste naar een thuis.' Waar hoor je thuis, is het grote thema in deze roman en dat heeft mij als adoptiemoeder van twee kinderen uit Zuid-Afrika erg aangesproken.

Dit is het eerste boek van Barbara Mutch, maar volgens mij zou ze ook een mooi verhaal kunnen schrijven over Thebo, de kleinzoon van Ada, die opgroeit in de regenboognatie.

Verdiend

Als Iris op een dag van haar werk thuiskomt in haar appartement in Amsterdam, vindt ze een enorme ravage. Veel dingen zijn kapot, maar het gruwelijkste is wel dat er met bloed op haar wasmachine het woord 'verdiend' is geschreven. Er zijn geen braaksporen; het blijkt dat haar buurvrouw de sleutel aan een man heeft gegeven die zich uitgaf als Iris' broer, terwijl ze geen broer heeft. Nadat de politie geweest is, vertrekt Iris naar de Betuwe, naar haar ouders. Ze piekert zich suf maar kan niet bedenken wie de dader is.

Na een aanwijzing (een briefje in haar koffiezetapparaat) komt ze erachter dat het iemand moet zijn die bij haar op school heeft gezeten. Intussen heeft ze weer contact met haar ex-vriend Erik. Het blijkt dat ze zich nog steeds tot elkaar aangetrokken voelen. Na een etentje spreken ze nog een keer af. Als Iris niet komt opdagen, blijkt dat ze vermist is...

Een thriller van formaat met diepgang, zo kan ik dit boek het beste beschrijven. Het boek leest als een trein. Eerst wordt er geschreven vanuit het ik-perspectief van Iris en later vanuit het ik-perspectief van Erik. De auteur is er een ster in om de gevoelens van beide personen te beschrijven. De diepgang ontbreekt niet. Het is één van de beste thrillers van Nederlandse auteurs die ik heb gelezen.

Onzichtbaar verbonden

"Wij smullen van waargebeurde verhalen", stond er deze zomer in het tijdschrift Opzij. Toegegeven, de ondertitel van dit boek "Het waargebeurde verhaal van een 11-jarige bedelaar, een drukke zakenvrouw en hun onwaarschijnlijke ontmoeting", was voor mij aanleiding om het te lezen, maar 'waargebeurd' blijkt een verkooptruc van de uitgever, want dit verhaal biedt lang niet zoveel inspiratie als je zou verwachten.

In september 1986 loopt Laura Schroff over straat en ziet ze een jongen bedelen. Ze loopt hem voorbij, maar iets in haar maakt dat ze stopt. Ze draait zich om en biedt hem een maaltijd aan. Maurice komt uit een gebroken gezin en woont bij zijn aan heroïne verslaafde moeder. Laura weet uit eigen ervaring hoe het is om in moeilijke omstandigheden op te groeien; haar vader was alcoholist en regelmatig gewelddadig. Na die eerste maandag volgen er nog vele ontmoetingen.

Laura Schroff beschrijft in onzichtbaar verbonden haar bijzondere vriendschap met Maurice, Twee totaal verschillende milieus komen bij elkaar en dat is een sterk thema voor een goed verhaal. Laura is hierbij geholpen door een gastschrijver Alex Tresniowski, maar ik moet zeggen dat je daar weinig van merkt. Het blijft Laura die haar verhaal vertelt met al haar kennis achteraf. Al vanaf de ontmoeting beschrijft Laura ook uitgebreid het verleden van Maurice, op een gedetailleerde manier, het voelt onwerkelijk om zo vroeg in het verhaal, in de wereld van drugs en het leven van de straat, de toestand van opvanghuizen te worden getrokken, vanuit Laura's perspectief. Ook opmerkingen over hoe Maurice zich voelde toen hij 1 jaar oud was, komen gemaakt over. De twijfels en vragen van Laura zijn nauwelijks gedoseerd en regelmatig lees je hele alinea's met alleen maar vraagtekens. Alles uit haar leven wordt beschreven om een verklaring te geven hoe ze Maurice kan helpen en begrijpen.

Aan het eind van het boek is een brief van Maurice opgenomen en dan merk je als lezer echt wat een gemiste kans het is, dat dit verhaal niet door twee mensen is verteld. Hoe geweldig de vriendschap tussen deze twee mensen is, ik blijf toch het onbehagelijke gevoel houden dat dit vooral een boek is om het ego van Laura Schroff te strelen.

Uit de duisternis neergehaald

Gerard Wijkel heeft een schizofrenieverleden. Hij komt in contact met Eugénie Stauf, een Duitse mediamagnaat met een nazi als vader. Ze dwingt hem om mee te doen aan een tv-show waarin het erom gaat dat hij moet bewijzen dat God bestaat. Zij zal dan bewijzen dat Hij niet bestaat.

Er gebeuren allerlei vreemde dingen sinds hij met Eugénie contact heeft. Gerard wordt op straat in elkaar geslagen. Een meisje wordt voor zijn ogen doodgereden. In Gerards gedachten gebeurt ook van alles. Heeft Eugénie gelijk en heeft Ella de overbuurvrouw vermoord zoals zij beweert? Moet hij naar Berlijn gaan omdat Eugénie dat wil? Moet hij zijn medewerking aan dat programma verlenen?

Hij wordt heen en weer geslingerd maar besluit het dan niet te doen. Totdat hij van gedachten verandert en toch naar Berlijn gaat. Daar gebeuren allerlei vreemde dingen, zoals het kerven van een kruis in zijn voorhoofd, waar hij zich niets van kan herinneren. En als het eindelijk zover is dat de tv-show begint, is Gerard zeker van zijn zaak. Hij kan het publiek ervan overtuigen dat God bestaat.

Een boek zoals ik nog nooit eerder heb gelezen. De auteur heeft heel knap werkelijkheid en gedachten van de hoofdpersoon zo beschreven dat je als lezer vaak op het verkeerde been wordt gezet. Het is geen boek om, 'zomaar tussendoor' te lezen. Je moet je gedachten er echt bijhouden.

En dan ontdek je de diepere laag: als psychiatrisch patiënt wordt Gerard heel knap neergezet en uiteindelijk komt hij bij God uit. Heel erg jammer vind ik de vele vloeken in het boek. Op dezelfde bladzijde staat een gebed en een vloek van Gerard.

Kate

Over de Ierse aardappelhongersnood heb ik verschillende boeken gelezen, bijvoorbeeld het aangrijpende verhaal over de vijftienjarige Fergus O'Brien uit debuutroman van Peter Behrens, een Canadees met Ierse wortels. Het boek 'Kate' is minstens zo hartverscheurend en werd geschreven door Ineke Kraijo, die meerdere boeken op haar naam heeft staan. 'Kate' is haar eerste historische roman en ik vind het leuk om te vermelden dat zij op dit moment werkt aan een vervolg hierop.

Het eerste wat me raakte in dit boek, was het kleine gedeelte van een gebed (genomen uit Serenity Prayer van Reinhold Niebuhr) Het luidt zo: Kalmte om te aanvaarden. Moed om te veranderen. Wijsheid om het verschil te zien. Deze quote raakte me omdat het zo typerend is voor de karakterontwikkeling van de hoofdpersoon van dit boek: Kate met haar donkerrode vlechten, sproeten en groene ogen. Een eerlijk leven van nederigheid en hard werken is het noodlot van alle arme Ieren maar Kate denkt stiekem dat het ook anders kan. Diep in haar hart gelooft ze dat er een manier is om weg te komen van de heuvel, van het armoedige bestaan, van de kou en de honger. Kates moeder is zwanger en Kate hoopt dat het kleine kindje een meisje zal zijn want ze heeft echt genoeg van haar broers, die haar plagen. Haar dromen worden wreed verstoord als haar moeder op een morgen een emmer water leeggiet over haar dronken man. Woedend mishandelt hij haar en schopt haar in de buik. Wanneer de baby zich daardoor veel te vroeg aandient zweert vader haar: 'Maar ik zweer je Kate, God en jij zijn mijn getuige, als God dit kindje spaart zal ik nooit, nooit meer een druppel poitin aanraken, nooit meer. Als ons kindje maar blijft leven.' Helaas sterft de kleine Sean en dit is het begin van een lange reeks vreselijk gebeurtenissen. Als haar vader tenslotte weggaat om werk als visser te zoeken en ze de veel te hoge pacht voor hun eenvoudige pachtershuisje, ondanks hulp, niet kan betalen wordt hun onderkomen ruw verwoest en raken ze dakloos. Dit is het begin van een lange reeks dramatische gebeurtenissen. Kate komt voor keuzes te staan, die bijna onmenselijk zijn. Gelukkig staat haar vriend Fergus haar bij met raad en daad en vergezelt haar op de zwerftocht door het land. Dit indringende verhaal, is zo levensecht dat het kippenvel soms op mijn armen stond. En het gedeelte uit het gebed van Reinhold Niebuhr riep onder het lezen telkens vragen bij mij op: Zal Kate kalmte krijgen om te aanvaarden wat haar overkomt? Krijgt ze de moed om te veranderen en hoe vindt ze de wijsheid om het verschil te zien?

Deze historische roman schokte mij. Ineke Kraijo vertelt een hartverscheurend verhaal over een dapper meisje tijdens de Ierse hongersnood. Ik kwam onder de indruk van de schrijfstijl en genoot van de manier waarop de auteur haar personages neerzette. Het is heel knap dat zij het voor elkaar krijgt de loyaliteit te laten zien in de vader-dochter verhouding, ondanks alle ellende die zijn dronkenschap veroorzaakt. De Ierse mythologie wordt waarheidsgetrouw verweven in het verhaal en laat zien hoeveel invloed bijvoorbeeld de legende van de jammerende fee (banshee) heeft in het Ierse volksleven, ondanks het dominerende katholicisme. Ik raad dit boek, dat zo vol tranen is, bijzonder aan. Kate zal ondanks haar doffe ellende door haar moed en originaliteit toch een glimlach op je gezicht toveren.

Wat genade met je doet

Elke christen heeft te maken met het begrip genade. We kennen het woord allemaal, maar Max Lucado leert ons de diepere inhoud. 'Genade is de stem die ons oproept om te veranderen en ons de brandstof geeft om dat ook te doen.' De betekenis van deze zin wordt in het boekje uitgelegd. Lucado laat zien hoe het woord genade waarheid kan worden in ons leven.

Omgaan met genade blijkt dan best moeilijk te zijn. Wat betekent genade als je angstig bent, wanneer je niet goed in je vel zit? Verandert genade je? Kun je die genade ook doorgeven? Volgens Lucado kun je als christen doordrenkt worden van de genade van God. Daarbij groei je steeds dichter naar Hem toe. In elf korte hoofdstukken bespreekt hij telkens een onderwerp rond genade, met veel Bijbelse voorbeelden en praktische adviezen voor elke dag, zoals we dat van hem gewend zijn. Aan het begin van elk hoofdstuk zijn citaten opgenomen rond het besproken onderwerp van grote denkers, als John Stott en Augustinus. Een echt groeiboekje voor elke christen.

Laat zien wie je bent

In dit mooi uitgevoerde boek laat de auteur zien hoe wij volledig tot ons recht kunnen komen. "Hou op te zijn wie je was, word wie je bent!" is een boeiende uitspraak die Boogerd ergens gelezen heeft.

Hoe vaak geven we sociaal gewenste antwoorden en denken we dat we ons op een bepaalde manier moeten gedragen? God wist wat Hij deed toen Hij ons maakte en het is zijn wens dat we volledig tot ons recht komen. Iedereen is uniek. We moeten kleur bekennen en laten zien wie we zijn.

In korte duidelijke hoofdstukken worden verschillen items behandeld zoals:

zelfbeeld
durf jezelf te zijn
kies je kleur
kies je stijl

Het stukje over kleuren in de Bijbel is erg interessant. Het stukje over kleur en persoonlijkheid gaat over de kenmerken van lente-, zomer, herfst- en wintertypes.

Volgens het boek zou ik een zomertype zijn wat karakter betreft, en van pastel- en grijstinten houden. Dit klopt echter niet, want ik hou juist van felle kleuren zoals die meer bij een herfsttype passen. Er worden praktische tips gegeven zoals make-up adviezen, kledingadviezen, huidverzorgingsadviezen. Het is al met al een interessant, kleurrijk boekje dat de moeite waard is om te lezen en zoals het boek aangeeft- het is een echt doeboek.

De zoutroute

Voor de zomerperiode kwam ik in een campingwinkel, waar ook wat leesboeken uitgestald lagen. De titel van dit boek en de omslag spraken mij wel aan. Ook de levensbeschrijving van de auteur op de achterkant prikkelde mijn nieuwsgierigheid. Zij is namelijk in Marokko getrouwd met een zoon van de stam, waarover zij in dit boek schrijft. En het is helemaal waar wat de recensie op de achterkant van het boek beschrijft: de twee verhaallijnen in dit boek komen bij elkaar in een krachtige, ontroerende ontknoping.

Ik kwam er niet zomaar als vakantieverhaal door. Daarvoor is dit boek te intrigerend en zit er te veel van de echte menselijke werkelijkheid in verwerkt. Gruwelijk, romantisch en gruwelijk romantisch is het ook nog. Spannend, zinderend en zinderend spannend. Ontspannend, poëtisch en poëtisch ontspannend. Informatief, verhalend en knap geschiedkundig. De enorme verschillen tussen een westers mens en een woestijnbewoner worden mooi uitgewerkt. De grenzen waartegen mensen in beide culturen aanbotsen, of de mogelijkheden die mensen in beide culturen ontvangen, zijn prachtig verwoord.

Jane Johnson is een knap schrijfster. Ze zet de kilte van het westerse niet af tegen de hitte van de woestijn, maar laat ze met elkaar kennismaken op een heel bijzondere manier. Ze zet de haast van de moderne mens niet af tegen de traagheid van eeuwenoude tradities, maar laat zien hoe die elkaar raken en niet alleen onbegrip veroorzaken, maar ook mogelijkheden tot groei en ontwikkeling bieden.

Ik heb genoten van dit mooie boek. Het is niet christelijk, maar respecteert de mens als uniek schepsel. Het gaat niet los om met de zeden, maar laat zien hoe echte liefde zich een weg baant, dwars door generaties heen. Ik vind het boek vooral mooi om die ontroerende ontknoping en wat die teweegbrengt in de ene hoofdpersoon: Isabella. Als een schrijfster er voor zorgt, dat de lezer zich volkomen kan identificeren met een van de personen, dan is een van de hoogste doelen van het schrijven bereikt. Ik was Isabella en ik verwonderde mij met haar over de dingen die ik niet begrijp.

Prooi

Andrew Smith wordt op een vreemde manier van zijn werk als commando overgeplaatst naar een baantje als politieman in het kleine plaatsje Waterton in Canada. Daar wordt hij al snel geconfronteerd met bijzondere natuurkrachten en iets of iemand die tegelijkertijd moordend bezig is in het dorp. Als hij de hulp in wil roepen van de politiemacht van een grote plaats dichtbij, krijgt hij te horen dat hij op zichzelf aangewezen is, omdat ook zij te maken hebben met vreemde natuurkrachten. Andrew neemt de leiding van het dorp op zich.

De angstige gebeurtenissen hebben diverse invloeden op de mensen van het dorp. Boosheid, verdriet en rouw om de vermoorde dorpsbewoners spelen een rol, maar ook de kracht van samenwerking bij het te lijf gaan van deze gebeurtenissen. In het dorp blijkt een vrouw te zijn die gecertificeerd patholoog is en de lijken wil onderzoeken. Zo helpt ze Andrew bij zijn moeilijke werk. Sterke mannen uit het dorp gaan in de nachten patrouilleren. Maar het lijkt onbegonnen werk te zijn, er sterven steeds meer mensen op gruwelijk wijze. Welk monster is hier aanwezig met zijn verslindende werk?

Prooi is de debuutroman van Jaques van de Baan. Een zeer sterke debuutroman. De spanning wordt heel goed opgebouwd. Ook is er ruimte voor avontuur en liefde. Bovendien komen ethische kwesties aan bod, waardoor je getriggerd wordt om daarover na te denken. Het geloof komt op een natuurlijke manier naar voren, maar ligt er niet te dik bovenop zoals in veel romantische boeken. Het heeft een vanzelfsprekende plaats, zoals deze ook in de werkelijkheid voorkomt. Heel knap is de manier waarop de fictie is verwerkt; wat in feite science fiction is, is zo geloofwaardig dat het werkelijkheid zou kunnen zijn. Dosering van spanning, romantiek, gedachtevorming en de ontspanning van het lezen van een goed boek gaan subliem samen in deze thriller.

12118

Recensie

Jouw waardering

12117

Recensie

Jouw waardering

12116

Recensie

Jouw waardering

12115

Recensie

Jouw waardering

12114

Recensie

Jouw waardering

12113

Recensie

Jouw waardering

12112

Recensie

Jouw waardering

12111

Recensie

Jouw waardering

12110

Recensie

Jouw waardering

12109

Recensie

Jouw waardering