Sinds haar man is overleden, lijdt Nanda aan angsten en waanideeën. Ze durft het huis niet uit en niet naar de deur te gaan als er iemand aanbelt. Haar dochter Sophie doet alles voor haar. Als er op een avond een man voor de deur staat die beweert haar tweelingbroer Finn te zijn, weet Sophie niet hoe ze het heeft. Het blijkt dat ze geadopteerd is en navraag bij Nanda levert niet veel informatie op omdat alles destijds via tante Emma is geregeld.
Nanda gaat voor de zoveelste keer in behandeling bij een psychiater. Deze keer lijkt de behandeling aan te slaan en langzaam maar zeker komt er verandering in de situatie, mede doordat Nanda geholpen wordt door Sven, Finns vader, die weduwnaar is. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken.
Sophie en Finn hebben aanknopingspunten gekregen over hun biologische ouders en gaan op zoek. Ook leert Sophie de nieuwe tandarts beter kennen. Uiteindelijk komt alles goed.
Een lekker leesbare roman waarin veel gebeurt. Maar op het eind lijkt de auteur alles te willen afraffelen want nadat de biologische ouders zijn gevonden, gaat alles heel snel. Sophie heeft nauwelijks een relatie met de tandarts of ze gaan al trouwen. Dat vind ik een beetje onrealistisch en leest ook niet zo prettig.
Geef een reactie