Boekenmening

De vreugde van luisteren

Wat kan luisteren betekenen voor mensen? Vooral over deze vraag gaat dit boekje. In korte hoofdstukken komen verschillende aspecten van luisteren aan de orde. De vreugde van luisteren is vertrouwen geven, achter de woorden van de ander kijken, niet oppervlakkig mee kletsen. Luisteren betekent jezelf openstellen voor anderen, de tijd voor hen nemen. Maar ook is er een hoofdstuk over luisteren naar je lichaam. Zo komen veel aspecten van luisteren voorbij in dit bijna filosofische boekje.

Om te lezen en te luisteren staat na elk hoofdstuk een gedicht of lied. De liederen staan op de cd die bijgevoegd is. Rustige, inspirerende muziek die je aan het nadenken zet over de teksten. Eva de Mooij licht in het boekje de liederen kort toe.

Een mooi project van Marinus van den Berg en Eva de Mooij. Alles sluit naadloos op elkaar aan, soms is een hoofdstuk opbouwend, soms verrassend. De liederen en gedichten zijn aan de ene kant liefelijk, aan de andere kant confronterend. Zoals op de achterzijde staat: een bundel voor wie privé of in zijn werk inspiratie kan gebruiken om echt naar de ander te luisteren. Ik vind het een geslaagd project. De vorm van het boekje (ietwat groter dan een CD) met het slappe kaft is iets minder geslaagd. De inhoud verdient het om een mooie buitenkant te hebben.

Kijk me in de ogen

Katryn Jonis kan niet lezen of schrijven, maar praten kan ze! 'Kijk me in de ogen' staat vol met pittige dialogen van deze bijzondere vrouw. Ze is een kleurlinge uit het Richtersveld, een gebied in het Noordwesten van Zuid-Afrika, begrensd door Namibië, de Oranjerivier en de Atlantische Oceaan. Ze is het kleinkind van Barend Goosen en een Nama-vrouw, bruine huid blauwe ogen. Al jong ontdekt ze hoe ze achtergesteld wordt door haar huidskleur, maar ze laat zich niet klein krijgen, deze bijdehante vrouw, een harder werker. Ze heeft ideeën voor een eigen kudde, een moestuin en spaart voor een eigen stukje grond.

Maar als het verhaal begint in 1959, zit ze op de grond in een gevangeniscel, verdacht van de moord op Koos Klink, de zoon van haar aartsvijand. Alle bewijzen getuigen tegen haar; op de bewuste vrijdag rende ze met haar keukenmes achter Koos Klink aan, langs de rivier. Haar keukenmes is gevonden bij het slachtoffer en op haar jurk zit het bloed van het slachtoffer. Terwijl haar leven de revue passeert voordat het proces begint, komt er nog een bijzondere gave van Katryn Jonis aan het licht; ze kan oppraten. Dat is een kracht van één Namavrouw om met name kinderen uit de dood terug te praten.

Katryn Jonis is een bijzonder karakter. In eerste instantie komt ze niet al te sympathiek over, zo rap van tong en scherp van geest. Ze lijkt iedereen in haar omgeving te doorzien, maar ze heeft een punt; de waarheid. Er volgt een boeiende rechtszaak, waarin Katryn Jonis zichzelf verdedigt zonder enige kennis van de rechtsgang, maar met haar talent van praten en passie voor waarheid, zou geen enkele advocaat haar beter hebben kunnen vertegenwoordigen.

'Kijk me in de ogen' is een scherp verhaal over recht en buitengewone kracht. Ik had moeite met Katryn Jones en dat kwam ook door haar grove taalgebruik, waarvoor ze later in de rechtbank gewaarschuwd wordt. Aan de andere kant is dat ook het unieke van deze roman. Jan Huisamen heeft hier een kleurlinge een stem gegeven waar je niet om heen kan. Het is geen zoetsappige christelijke roman. Katryn Jones is weliswaar een gelovige vrouw, maar kent ook de krachten van haar stam en praat over het opperwezen als Elotse. De waarde van deze roman, zit hem vooral in het zoeken naar rechtvaardigheid, maar dat is een deugd die niet alleen christenen zal aanspreken. Daarnaast is het ook interessant om te lezen over het harde leven in het Richterveld, een voor mij onbekende streek uit Zuid-Afrika. Achter in het boek staat daar meer informatie over en ook over de schrijver Jan Huisamen, die door zijn kinderen geëerd wordt als een groot verteller. Wij als lezers zullen het helaas maar met één boek moeten doen.

Zoete zonde

Barry en Lieve hebben geen goed huwelijk. Op een dag vertrekt Lieve met de kinderen naar haar moeder in België. Bernhard worstelt met een geheim. Als blijkt dat zijn neef Joris met hetzelfde probleem worstelt en er openlijk voor uitkomt, durft Bernhard het aan; onder ogen zien dat hij homo is. Hij begint een relatie met Taco.

Bernhards broer Jos is getrouwd met Ina, een enorme roddeltante. Ze weet altijd wel wat negatiefs te melden over iemand. Leon is getrouwd met Marlies en is Barry's beste vriend; Barry kan altijd bij hem terecht. Jantine is getrouwd met Max die kanker heeft gehad. Als gevolg daarvan heeft hij moeite met zijn lichaam en de liefkozingen van Jantine. Barry en Jantine voelen zich sterk tot elkaar aangetrokken.

Al deze mensen zijn lid van een evangeliegemeente. Er gebeuren allerlei dingen die niet stroken met een christelijke levenshouding en het wordt zo erg dat er een gemeentelid bijna dood geslagen wordt.

De auteur heeft wederom een roman van formaat neergezet. Hoewel dit boek een thriller wordt genoemd, vind ik het meer een psychologische, spannende roman. De gevoelens, worstelingen van de verschillende gemeenteleden worden levensecht beschreven. De auteur schroomt niet om hete hangijzers bij christenen, zoals homofilie, onder de loep te nemen.

Mara

Tekst: Hij geneest wie gebroken zijn en verzorgt hun diepe wonden Psalm 147 : 3

Het is 1931. De 16- jarige Maria wordt door haar stiefvader, een streng gereformeerde dominee, verbannen naar haar tante op het platteland. Maria, de hoofdpersoon, is in een benarde situatie terechtgekomen. Ze is zwanger van haar stiefvader. Ze ontwikkelt een diepe haat tegen hem. Toch heeft ze ook steeds last van schuldgevoel: zij liet haar stiefvader zijn gang gaan. Ook trekt ze de rol van haar moeder in twijfel. Had zij echt niets kunnen doen? Maar de liefde van haar tante en diens dominee is sterk genoeg om haat te overwinnen en te veranderen in liefde. Mara, de baby, wordt naar een ander gezin gebracht. Maria had ook niet specifiek aangegeven dat ze Mara wilde houden. Wel was ze steeds meer naar haar kind toegegroeid. Tante denkt ook dat dit het beste is. Tante Bé hoort pas na de bevalling de werkelijke toedracht. Ze kiest voor Maria. Dominee (stiefvader) mag niet meer in het huis van tante komen. Tante Bé en Reijer , de dominee van tante, doen hun best het kind te vinden. Maria schrijft een brief aan haar moeder. Ze wil hem posten maar moeder leest immers geen post? Ze zal de brief moeten brengen. Samen met tante heeft ze haar kind gehaald en gaat tijdelijk bij de zusters in het klooster wonen. Wat nu? Een zuster vindt dat ze weer bij tante moet gaan wonen. Daar is alles wat ze nodig heeft. Maria wil haar tante de schande besparen maar de reactie van de dorpsbewoners valt erg mee. Ze besluit om met Maria weer bij tante te gaan wonen. Voordat ze naar tante reist, gaat ze eerst moeder opzoeken, met de brief. Ze is zelfs zo ver gegaan dat ze haar moeder wil vergeven ook als moeder alles heeft geweten. Maar moeder komt niet in beweging als Maria haar opzoekt. Ze kan of wil niet meer veranderen. Moeder blijft achter bij die man, zal voor altijd zijn wil volgen. Maar Maria niet. Niet meer! Ook hem ziet ze nog even; hij is geen steek veranderd. Ze kan alleen maar bidden voor moeder. Maria reist af naar tante Bé. Ze heeft niet verteld wanneer ze aankomt. Maar tante is er! Maria is thuis!

Ik vind dit een vlot geschreven en spannend boek. Je kunt het boek niet gemakkelijk wegleggen. Dit debuut van Lisette van de Heg haalde binnen een halfjaar de derde druk en won de Publieksprijs Christelijk Boek. Het onderwerp is heftig, iets waar mensen liever niet over nadenken. Thema's zijn incest, eenzaamheid en herwinnen van vertrouwen. Mooi geschreven bijna historische roman. Knap om met zo weinig 'gegevens' zo'n boeiend verhaal te schrijven. Vooral omdat de schrijfster nog zo jong is. De bevalling is een scene waarin heel veel samenkomt. Veel vrouwen beleven dan het verleden weer. Het is ook een hoopvol verhaal: God is er altijd, ook als je nare dingen meemaakt. Ook Jan Siebelink en Maarten 't Hart hebben zich afgezet tegen de zware kerkelijke milieus . De één minder, de ander teveel. Wetticisme en zondebesef met bijbehorende ervaringen staan vaak centraal. Een inhoudsopgave had het boek iets overzichtelijker gemaakt, het is maar waarvoor je kiest.

Fleur en Avril 2 Far

Emigratie zorgt altijd voor een scala aan emoties: boosheid, ongeloof, verdriet. Het rukt niet alleen families uit elkaar maar ook vriendschappen. Daarover gaat dit verassende boek. Fleur en Avril zijn hartsvriendinnen. Hun vriendschap is begonnen toen Fleur haar sleutelbeen brak en een tijdje niet naar school kon. Avril vond het zielig en ging iedere dag even om het hoekje kijken. Na die tijd werd hun vriendschap zo hecht dat Avrils moeder wel eens zei: "Als je Avril zegt, zeg je ook Fleur. Die zijn net een tweeling."

Het besluit van Avrils ouders om naar Australië te verhuizen brengt een vreselijke schok teweeg. Hoe moet het met hun vriendschap, als ze zoveel uur vliegen uit elkaar komen te wonen? De meiden besluiten elkaars BFF's te blijven. Best Friends Forever. Ik wil niets verklappen over de inhoud. Alleen dit: Fleur besluit op een dag weg te lopen van huis. Ze wil naar Avril in Australië, want het gaat niet goed met haar vriendin in dat verre land.

Dit vlotte meidenboek is ontstaan op een besloten forum tijdens een schrijfmarathon. Wilhelmina de Vries en Petronella Bult schreven elk hun deel. Wilhelmina vanuit Nederland en Petronella vanuit Australië. Deze bijzondere omstandigheden komen de levensechtheid van het verhaal ten goede. Het geeft het verhaal een bepaald elan en stevige ondergrond.

Fleur en Avril 2 Far is vlot geschreven. Het is leerzaam voor meisjes die interesse hebben in echte vriendschap en in het dagelijkse leven in andere culturen. Humor, ernst en spanning wisselen elkaar op een gezonde en leuke manier af. Mijn dochter heeft het verhaal in één avond uitgelezen. Ze vond het een leuk boek om cadeau te geven aan één van haar hartsvriendinnen.

Zowel mijn dochter als ik vonden de cover niet zo passend bij de leeftijdscategorie. Hoewel vrolijk toch een beetje kinderachtig voor meiden boven de tien jaar. Bij een volgend boek misschien een fotocover? Er is van Fleur en Avril ook een website, http://fleurenavril.com.

Strandrit in de storm

Maudi, Josja en de steenrijke Vera gaan met Vera's bodyguard Markus naar Schoorl om een strandrit te maken. Ze komen een in het zwart geklede ruiter tegen op een groot zwart paard. Hij lijkt hen in de gaten te houden. Markus vertrouwt het niet, zeker niet als later tijdens de rit de richtingaanwijzers voor de route weg blijken te zijn. Markus gaat met Josja en Vera terug terwijl Maudi, in Vera's jas op Vera's pony, doorrijdt. Ze wordt ergens opgewacht door een man die denkt dat ze Vera is. Hij wil haar ontvoeren voor losgeld. Als hij zegt waarvoor hij het geld nodig heeft, barst Maudi in tranen uit en vertelt over haar eigen verdriet. Ze komen elkaar onwaarschijnlijk snel naderbij en het boek eindigt wel erg goed.

Dit is het zesde deel uit de serie "De pony's van de Pegasus". De sfeer tussen de drie vriendinnen is prettig en zeker realistisch neergezet.

Je bent welkom

Dertig korte en zeer vlot leesbare hoofdstukken over de grote genade van God. Dit boek van Max Lucado inspireert mensen opnieuw om moed te vatten, opnieuw op te staan in hun leven. Voel je je ontmoedigd, lees dan Max, zou ik zo zeggen. Hij weet als geen ander hoe het is om weer opnieuw kracht te krijgen, op zijn nummer gezet te worden, liefde te mogen ontvangen en te geven, vergeving te vinden. De verhalen van Max Lucado zijn levensverhalen en het is of jij de hoofdpersoon bent. Max berispt niemand, hoogstens zichzelf en doordat hij zich als auteur zo kwetsbaar opstelt komt hij naast ons lopen op de donkere paden van eenzaamheid, angst, jaloezie, woede en twijfel.

Dit boek van 'de tweede kans' is weer een gouden boekje om steeds opnieuw te pakken en een hoofdstuk te kiezen. Steeds opnieuw, omdat we het zo nodig hebben om weer te horen dat God zielsveel van je houdt.

Moord op Methusalem

Vincent is directeur van een groot pensioenfonds in dit verhaal dat zich afspeelt in 2020. De vergrijzing is onbetaalbaar geworden, zijn huwelijk is een ramp. Er is niets dat zijn leven waarde geeft en een mensenleven ziet Vincent ook niet als waardevol. Zijn leven draait alleen om geld en seks en is zonder inhoud. Zijn baan is uitzichtloos.

Dat maakt dat hij een afschuwelijk plan bedenkt om de vergrijzing te stoppen: het doden van bejaarden. Hij schrikt er niet voor terug en heeft zelfs plezier in dit plan als het zich bijna vanzelf ontwikkelt. Zelfs zijn zoon wil er aan meehelpen.

Een tweede verhaallijn gaat over Henk. Ook Henk is alleen geïnteresseerd in seks met veel vrouwen en een goed leven. Daarom besluit hij het op een akkoordje te gooien met de overheid: hij is zestig en kan stoppen met werken, hij ontvangt een eenmalige uitkering van 250.000 euro, maar dan gaat hij wel akkoord met de voorwaarde dat hij op zijn drieënzestigste gedood wordt. Een tweede manier om van bejaarden af te komen.

De auteur vertelt een luguber verhaal. De hoofdpersonen proberen voldoening te halen uit hun leefwijze. Ze zijn mensen zonder enige vorm van moreel besef. Het wordt niet duidelijk waarom de auteur hiervoor gekozen heeft; is dit alleen bedoeld als ontspanning? Of om mensen te laten gruwelen? In de beide verhaallijnen zit weinig ontwikkeling, er is geen plot, maar het verhaal sleept zich een beetje voort. De titel echter is goed gekozen.

De christelijke lezer (die de doelgroep vormt van onze website) zal dit boek niet waarderen. Het staat vol platte taal, vloeken en het leven van een mens heeft geen enkele waarde. Ook het huwelijk is slechts een blok aan het been. Misdaad loont. Vele wisselende seksuele contacten worden voorgesteld als prettig. Trouw is onzin, zowel aan je vrouw als aan je kinderen. Moord wordt niet veroordeeld, eerder verheerlijkt. Als we de samenvatting van de 10 geboden van Jezus horen: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf, dan is dit boek een uiting van het tegengestelde: jezelf liefhebben boven alles en je naaste haten of gebruiken als je iets aan hem kunt hebben.
Het zal niemand verbazen dat ik dit boek onze bezoekers niet kan aanraden.

Cappuccino en Milaan

Als Tess in een klap haar vriend en haar baan kwijtraakt, komt haar vriendin Gwen met een aanbod. Als ontwerpster kan ze aan het werk in Milaan en ze wil graag dat Tess haar modellen showt. Dat heeft Tess drie jaar geleden succesvol in Amerika gedaan maar door een ellendig voorval is ze daar weggevlucht en heeft ze het modellenwerk afgezworen. Omdat ze nu geen inkomen meer heeft, besluit ze om mee te gaan naar Milaan.

Door een onfortuinlijke val op Schiphol, komt Tess in contact met dokter Milan die in Milaan woont. Tess is erg gecharmeerd van hem maar Alessandro, haar werkgever, laat haar ook niet onberoerd. Alessandro gaat met haar uit, pronkt met haar en lijkt wel verliefd op haar te zijn. Maar Tess gaat ook uit met Milan en wordt verliefd op hem. Dan blijkt dat er enkele mensen voor Alessandro werken die Tess nog uit Amerika kent...

Deze chicklitachtige roman zou vlot weg lezen als er niet zoveel taalfouten in zouden staan. Veel d en t fouten en ‘de/die’ waar ‘het/dat’ moet staan. Maar dat is vaker het geval met boeken van deze uitgever. Het doet afbreuk aan het geheel want het verhaal zit wel leuk in elkaar, vooral op het eind als er zich een voor Tess levensgevaarlijke situatie voordoet.

Later

Toen Ben Vervoort zes jaar en drie weken oud was, verdween zijn moeder. Zo begint het verhaal in "Later" en het beschrijft hoe vader en zoon het moeten redden zonder een vrouw. Een mannenhuishouden, waarbij niet veel gezegd wordt, maar wel gerookt, waar Ben zelf zijn bedtijd kan bepalen, waar de vader uiteindelijk meer leert koken dan alleen maar pap. Bovendien is er tijd en ruimte voor een echte mannenklus; namelijk het opknappen van een oude Volkswagen bus. Het jarenlange project bevestigt de band tussen vader en zoon. Als de klus klaar is, gaan ze er mee op pad. Nog steeds stoere mannendingen; kamperen, leren vissen met alleen een lijn, barbecueÃ«n, vogels en sterren bestuderen. Het verhaal staat in schril contrast met de proloog, waarin moeder nog wel een rol speelt, waar de liefde vanaf stroomt, ook door het verhaal wat ze voorleest. Geen wonder dat ze wordt gemist, dat vader en zoon verlangend uitkijken naar later, als ze terug komt.

Later is zo'n woord dat zo makkelijk kan worden gezegd en juist in dit verhaal een verwachtingsvolle klank krijgt. Voor je het weet is het later, dan is Ben een volwassen man met een bijna burn-out, die het even rustig aan moet doen. Dan heeft hij tijd om met zijn vader de reis te maken, die hij steeds uitgesteld had tot later.

Lisette van de Heg kan veel zeggen in een klein boek. De manier waarop ze de gelijkenis van de verloren zoon verwerkt in dit boekje onderstreept de mogelijkheid van later. Trefzeker schets ze met weinig woorden de scènes in het verhaal. Zo gebruikt ze bijvoorbeeld de historische televisie-uitzending over de maanlanding om het verhaal te dateren. De stiltes die voorkomen in de gesprekken, worden extra benadrukt door de witruimte tussen de regels. Het verhaal houdt ook iets mysterieus, niet alleen door de vraag wat er met de moeder van Ben is gebeurd. Ook de karakters van Ben en zijn vader zijn niet vastomlijnd. Dat is knap want zo zullen verschillende lezers er iets in herkennen. Ik zelf was wel verrast door de brief die Ben van zijn vader heeft gekregen. Een toegift die de uitgever op de website heeft geplaatst. Later is een boek met passie, erg mooi.

14035

Recensie

Jouw waardering

14034

Recensie

Jouw waardering

14033

Recensie

Jouw waardering

14032

Recensie

Jouw waardering

14031

Recensie

Jouw waardering

14030

Recensie

Jouw waardering

14029

Recensie

Jouw waardering

14028

Recensie

Jouw waardering

14027

Recensie

Jouw waardering

14026

Recensie

Jouw waardering