Boekenmening

De getrouwde monnik

Als kind kwam Norbert in een klooster terecht waar hij opgroeide. Als hij vijftien jaar is, legt hij de kloostergeloften af: gehoorzaamheid, armoede en kuisheid. Het kost hem strijd om daarin te volharden, vooral wat betreft de kuisheid. Op een dag ontmoet hij de mooie Beatrijs die vlak bij het klooster woont. Hij valt als een blok voor haar. Hij komt tot het besef dat zoiets moois als de liefde tussen man en vrouw door God geschapen moet zijn. Maar in hem woedt tweestrijd. Hij komt vaak bij Beatrijs maar ze waarschuwt hem om dat niet te doen. Norbert heeft immers de belofte afgelegd om celibatair te leven? Maar de drang om bij elkaar te zijn is sterker dan de leer. Dan wordt hij voor een half jaar uit het klooster verbannen. Hij moet het leven buiten het klooster leren kennen.

Deze roman geeft een uitermate boeiend beeld van het leven in de Middeleeuwen. Bijgeloof, geloof, liederlijkheid, een dubbele moraal en een pestepidemie komen allemaal op een vlotgeschreven manier met hier en daar een vleugje humor, aan de orde. Toen ik in het boek begonnen was, had ik moeite om het weg te leggen. Het boek heeft een bijzonder mooi beschreven ontroerend eind.

Lopen op het water

Lynn Austin krijgt vijf jaar geleden de kans om naar Israël te gaan en ze gaat, want ze heeft behoefte aan een pelgrimsreis. Het leven van Lynn Austin loopt op dat moment niet zoals zij zelf had verwacht. Haar kinderen vliegen het huis uit om letterlijk ver bij haar vandaan verder te gaan met hun eigen leven. Daarnaast vallen er andere geliefden rondom de familie Austin weg door ziekte en de dood. Het vertrouwde christelijk geloof biedt geen uitkomst; Lynn krijgt te maken met depressieve gevoelens. Moedig, deze biecht van een succesvolle bestsellerauteur. Ze verwacht veel van de reis: "Ook verlang ik aan het begin van deze pelgrimstocht naar geestelijke vernieuwing. Ik wil het grotere plaatje van Zijn plan zien en alles in Zijn wil leren aanvaarden. Ik wil mijn gebedsleven nieuw leven inblazen, echt luisteren naar wat Hij tegen mij zegt en vragen om zijn hulp in alle veranderingen. Misschien zal ik mijn eigen leven kunnen loslaten en de veranderingen in mijn leven met vreugde tegemoet kunnen treden. Dat is veelgevraagd voor een reis van twee weken. Maar dit is Israël is het toneel waarop het Oude en Nieuwe Testament zich afspelen, een land waar de Bijbel driedimensionaal tot leven komt als een pop-upboek voor kinderen."

Dat gebeurt in "Lopen op het water". Je leest als het ware drie verhalen door elkaar. Allereerst het reisverslag met de bekende toeristische hoogtepunten: de woestijn in het zuiden, het fort Massada, de Dode Zee, de wadi van Engedi, Jeruzalem, de heuvels van Judea, Caesarea en Joppe, het meer van Galilea, Sichem bij het tegenwoordige Nablus, de berg Hermon enzovoort. Het is geen volledige reisgids, maar Lynn Austin gebruikt de toeristische informatie om het geloof of haar eigen situatie te illustreren. In het boek bekent ze eerlijk dat ze last heeft van haar grote verbeeldingskracht; het heeft ervoor gezorgd dat ze een vastomlijnd plaatje van haar eigen leven voor zich zag, wat ze maar moeilijk los kon laten. Tegelijkertijd is die verbeeldingskracht ook een zegen, als ze daarmee zoveel toepassingen voor haar leven (en dat van haar lezers) kan maken.

Daarnaast verweeft Lynn Austin heel veel Bijbelteksten met de plekken die ze bezoekt. Ze brengt Bijbelverhalen uit het Oude en Nieuwe Testament inderdaad tot leven. Ze komen op verrassende plekken bij elkaar, zoals dat van Jona en Petrus in Jaffa, of dat van Jozef, Jozua en de Samaritaanse vrouw in Sichem. Lynn Austin is vooral bekend geworden van haar Bijbelhistorische romans, maar in dit non-fictie boek zit de waarde vooral in de toepassing die Bijbelse plaatsen en personen dus kunnen hebben voor het geloof.

Tenslotte is het een persoonlijk dagboek; de twijfels en de vragen, het zelfonderzoek, de gebeden waar Lynn Austin mee aan de slag gaat. Ze is verrassend open en eerlijk tijdens deze reiservaringen. Hier blijkt ook wat ze zelf zo waardeert aan de Joodse manier van de heilige schrift bestuderen; bevragen ook als vragen niet één twee drie te beantwoorden zijn. Juist omdat het thema worstelen met verandering is, wordt het een verhaal waar anderen door bemoedigd zullen worden.

Ik vond het een eer om dit persoonlijke reisverslag van Lynn Austin te lezen en ik heb veel van haar geleerd. Al lezend ontdekte ik dat ze soms streng voor zich zelf is. Ze moet veel doen om haar geloofsleven weer op orde te krijgen. Toch twijfel ik niet aan haar oprechtheid om vooral het evangelie van genade door te geven. Lynn Austin wil veel, heel veel vertellen (zouden er nog geestelijke lessen te ontdekken zijn in Israël?) Ik was verrast over de Bijbelkennis die ze paraat had. Zoveel gedachten, die tijdens een dag voorbij komen, het leek mij teveel om te bevatten.

Het boek is mooi vorm gegeven met extra flappen, waardoor je één van de gebeden van Lynn als bladwijzer kunt gebruiken. Er is een eenvoudige plattegrond zodat de lezer zich kan oriënteren. De hoofdstukindeling verwijst naar de reisdagen, hoewel die niet gedateerd zijn. In de hoofdstukken zijn tussenkopjes, wat het terugzoeken kan helpen, maar persoonlijk ervaar ik die niet als volledig. Een register achterin met trefwoorden en of Bijbelverzen zou handig geweest zijn. Temeer omdat de voorbeelden, toepassingen voor het geloof, de moeite waard zijn om nog eens terug te lezen of om zelf studie te doen.

Een leven lang anders

Dit boek bevat een verzameling columns van Sigrid die eerder op Hyves en in haar vorige boek "Bewoond eiland" werden gepubliceerd. Ook staan er enkele nieuwe columns in. Ik bewonder de schrijfster om haar moed. Ze deelt haar diepste zielenroerselen met haar lezers en schroomt niet om heel erg open te zijn over haar niet zo positieve gedragingen. In "Ik schaam me kapot" en "Voelen met autisme" komt dit heel duidelijk naar voren.

Veel mensen denken dat autisten geen gevoel hebben. Integendeel, ze uiten het alleen op een onhandige manier en veel later dan gebruikelijk. Een aanrader voor wie niet weet wat autisme inhoudt. Na dit boek ben je volledig op de hoogte.

Hemeldauw

Derde en laatste deel van Grandia's succesvolle trilogie. Met de eerste twee delen won zij in resp. 2012 en 2013 de Publieksprijs Christelijk Boek.

In dit deel sterft Jaap en krijgt zijn vrouw Riet vlak daarna een herseninfarct. Met name Roos, de jongste en eigenlijk de lievelingsdochter van Riet, heeft het hier heel moeilijk mee. Zo moeilijk dat het ten koste gaat van de tijd en liefde die zij overhoudt voor haar man Geert en hun beide kinderen.

Als lezer herkende ik in Roos veel van Riet zelf: onzeker, gevoelig, snel emotioneel en niet altijd even rationeel. De kracht van Grandia ligt in haar personages die zij levensecht op het papier weet te brengen. Zo levensecht dat ik me nu nog steeds afvraag hoe het met ze gaat. Bovendien maken haar personages allemaal een ontwikkeling door, die vaak zo geleidelijk wordt beschreven dat je als lezer continu geboeid blijft.

Zelfs in Riet, die na haar herseninfarct in een verpleeghuis moet wonen ('gevangen in dit lichaam, gevangen in dit huis') verandert er iets wezenlijks. De sympathieke ziekenhuispastor Martijn en zijn vriendin Merle hebben elkaar na alle worstelingen in de vorige delen echt gevonden en trouwen in de epiloog. Ik geef het boek 5 sterren omdat dit een boek is dat ik blijf herlezen. De personen zijn echt voor me gaan leven.

C.S. Lewis

De ondertitel van het boek luidt: Excentriek genie, onwillige profeet. En dat blijkt het hele boek door. Al jong was Lewis (Jack) een zonderling. Zeer gedetailleerd beschrijft McGrath zelfs de voorgeschiedenis van de ouders en de vroege jeugd van Lewis. Eerlijk gezegd zijn de eerste honderd pagina’s nogal droog. Dat is helaas wel al een groot deel van het boek.

Het overige van dit werk is zeer lezenswaardig. Je kunt goed merken dat de auteur zich al langere tijd in de persoon Lewis heeft verdiept. Daarbij blijven toch over nog veel vragen over: Wat was de invloed van de Eerste Wereldoorlog op het leven van Lewis? Hoe groot was de invloed van zijn broer? En wat was nu eigenlijk de relatie die hij had met mrs. Moore? Vragen zonder eenduidig antwoord. De aandacht voor de diverse publicaties van Lewis is goed gedoseerd. Niet al te uitgebreid, daar bestaat immers al genoeg literatuur voor, maar vooral de invloed die er was op zijn persoonlijke leven komt aan bod. De vriendschap met Tolkien heeft een flinke hoofdrol gespeeld in zijn werk, maar dat was ook wederzijds. Wat gebeurt er dan als die vriendschap lijkt af te koelen? Er is ook veel aandacht voor de loopbaan van Lewis. Er was niet alleen enthousiasme voor zijn schrijven en zijn leraarschap. Ook heel wat tegenstand merken we in de academische wereld.

Het christen zijn van Lewis is vaak een punt van discussie. Wanneer kwam hij tot geloof? Is hij werkelijk atheïst geweest? Welke kerkelijke richting hing hij aan? Het is duidelijk dat Lewis zelf niet in een hokje paste. Hij probeerde een vaste christelijke richting te vermijden. Hij werd geboren in Belfast en vanuit zijn ouders hoorde hij bij de Anglicaanse kerk.

De grootste bekendheid kwam vanaf het jaar 1942, een tijd van oorlog waarbij we wederom geen duidelijk beeld krijgen van de invloed hiervan op het leven van Lewis. Zijn beroemde kinderboeken en science fiction romans kwamen later. Pas na zijn dood werd de belangstelling voor zijn totale werk groot. Zijn overlijden vond plaats op een beroemde dag: de dag van de moord op Kennedy. Inmiddels is Jack Lewis geworden tot een veelgeprezen auteur en boeiende persoonlijkheid. Deze biografie maakt me nieuwsgierig naar het werk dat ik nog niet van hem ken. Ik ben dan ook van plan me meer in deze auteur te gaan verdiepen. Wat ik een beetje mis in deze biografie zijn de tegenstanders (vooral theologen) die juist ook in de kinderboeken een vorm van atheïsme zien.

Conclusie: we zullen Lewis nooit helemaal begrijpen. Desondanks heeft McGrath een goed beeld neergezet van deze grillige man, een buitenbeentje in het kerkelijke, maar ook in het academische wereldje. Het is goed dat deze biografie in het Nederlands is vertaald, want hiermee hebben we een waardevolle toevoeging aan het materiaal dat over het leven van deze zonderling beschikbaar is. Het is geen boek om snel te lezen; ik deed er twee maanden over.

Ooit zal ik je weer zien

'Ooit zal ik je weer zien' is het tweede boek van Ellen Lina.

Al vanaf het begin weet de lezer dat er 'iets afschuwelijks' is gebeurd; iets dat vreselijk is voor de hoofdpersoon Julia, maar ook voor haar verloofde Sean. Iets waar ze zich allebei schuldig over voelen. Het doet hun hele relatie wankelen en Sean vlucht meer en meer in de alcohol terwijl Julia haar troost zoekt en vindt bij de sympathieke Ryan. Aanvankelijk denk je als lezer wellicht nog aan iets 'voorspelbaars' als overspel, maar dat vermoeden wordt in het verhaal al snel ontkracht. Meer dan honderd pagina's laat de schrijfster de lezers in het ongewisse en bouwt zo heel knap een spanningsboog op.

Julia en Sean kunnen het leven samen niet meer aan en op een gegeven moment verdwijnt hij uit haar leven. Alhoewel Julia heel veel voor Ryan voelt en met hem een nieuw leven opbouwt, kan ze Sean en haar verleden niet loslaten. Haar strijd en twijfel worden goed beschreven. Ook de brieven die haar moeder in het verleden aan Julia schreef en die tussen de hoofdstukken in staan, maken veel duidelijk over de hechte relatie tussen Julia en Sean.

Het boek leest heel vlot weg en de karakters zijn goed uitgewerkt, met name Sean. Ik kijk nu al uit naar het volgende boek van deze schrijfster!

Facetten van het werk van de Heilige Geest

In dit boek behandelt de auteur zeer uitgebreid het werk van de Heilige Geest. Er wordt benadrukt dat Gods Woord de norm is waaraan alles getoetst moet worden. De Heilige Geest zal nooit iets influisteren wat tegen de Bijbel ingaat. Gods Woord is allesbeslissend. Doordat er mensen zijn die de Bijbel onvoldoende kennen, kan het gebeuren dat zij makkelijk meegaan met hypes en bewegingen waarin dingen gebeuren die je niet in de Bijbel terugvindt.

Het boek is overzichtelijk verdeeld in delen die uit hoofdstukken bestaan. De Bijbelteksten staan tussen de tekst, zodat de lezer die daar behoefte aan heeft, direct de betreffende tekst op kan zoeken. Aan de orde komen o.a. de doop in de Geest, de gaven van de Geest, de vrucht van de Geest, spreken in tongen, genezing, de Geestesgaven, genezing en leven door de Geest.

De Geest wil leiden naar een rein en heilig leven, onbesmet van de wereld. Vergelijk het met Noach die de ark met pek bestreek zodat het water niet binnen kon komen. Zo moeten wij erop letten dat 'het water van de wereld' niet doorsijpelt in ons denken waardoor wereldse invloeden kunnen binnendringen.

Er is een verschil of Gods Geest bij je is en aan jou een werk doet, of dat Hij in jou woont en met jou en door jou kan werken. Dan zorgt Hij ervoor dat er stromen van levend water uit je binnenste vloeien. Het gebed: Heer, maak mij een kanaal van Uw zegen, kunnen we beter vervangen door: Heer, laat mij een bron zijn van Uw levend water. Een kanaal staat namelijk op zichzelf en is dus een dood ding, steriel, strak en door mensen gegraven. Kanalen zijn voorspelbaar en niet verrassend. Gods Geest werkt nooit op dezelfde manier, dus kunnen we er beter naar verlangen om een bron te zijn, waaruit een rivier ontspringt, vol van energie en krachtige stroming. Dan ben je betrokken en word je actief ingeschakeld. Als je gedoopt bent in en vervuld bent met de Heilige Geest, dan werkt God in je en kun je mensen bereiken.

We moeten naar de gaven streven; ze zijn tot opbouw van de gemeente en tot welzijn van allen.
De satan doet er alles aan om ons te laten geloven dat de gaven voor vroeger waren of voor later zijn. Met tekstverwijzingen geeft de auteur aan hoe het werkelijk in elkaar steekt. Boze geesten komen ook aan de orde. Zoals de vraag of de engel bij het badwater van Betesda een boze geest was of een engel van God. Er wordt een hoofdstuk gewijd aan de vroege en de late regen., vuur van de Geest of van de boze. Het is een zeer verhelderend boek in klare taal geschreven dat ik iedereen kan aanraden die meer wil weten over de Heilige Geest.

Kleren maken de m/v

Dominee De Boer heeft met dit boekje eindelijk uit de doeken gedaan wat ik zo graag in mijn oud-gereformeerde jeugd had willen weten: waarom moet ik een rok aan en waarom moet ik in de kerk een hoed op?

Maar eigenlijk gaat dit boek in wezen niet over deze vraag die ongetwijfeld leeft bij de kerkelijke en reformatorische jeugd waaronder deze dominee zich beweegt. Dominee De Boer neemt de alleszins gerechtvaardigde moeite om te kijken naar het begin van het kleden van de mensheid en de betekenis ervan. Ik ben verbaasd en verrast over zijn overduidelijk positieve aanpak. Dat wij kleding dragen is een teken van Gods verlangen dat wij met hem en met elkaar kunnen omgaan en zijn liefde en zijn zorg voor ons. Dat de Heer Jezus naakt aan het kruis hing, vertelt ons ook over de volkomen verzoening die Hij heeft bewerkt, alles heeft Hij gedragen, al onze zonde, schaamte en schuld.

De Boer gaat het misbruik van bepaalde teksten door zijn eigen groepering om de volgende generatie te dwingen hun kledinggewoonten over te nemen, niet uit de weg, maar stelt die zelfs aan de kaak. Hij geeft een veel overtuigender argument om je kleding een uiting te laten zijn van die van een kind van God: Het brengt je dichter bij God en dichter bij andere mensen op een zuivere manier. Hij gaat het ook niet uit de weg om het seksuele aspect van het gebruik van kleding te noemen en daarbij de taak van vaders en moeders om uit te leggen hoe kleding kan aansluiten bij lust en ongemak.

Ook noemt De Boer hoe in de reformatorische geschiedenis is omgegaan met kleding als protest tegen het standsverschil dat door kledinggebruik binnen de kerk was ontstaan. Het is zeer leerzaam om dat in het denken over hoe je je wilt kleden, mee te nemen.

Ik ben erg blij met dit boekje, ook al kan ik niet alles in de praktijk brengen wat dominee De Boer aanbeveelt. Ik zie mijzelf al met welk andere hoofdbedekking dan ook behalve een hoed in zijn kerk binnenstappen. Bijvoorbeeld een hoofddoek, een kapje, een fez of een tulband. Ik denk ergens toch dat ik minder gezien wordt als kind van God door de andere kinderen van God, ook al doe ik dan precies wat de dominee zegt: een hoofdbedekking op mijn hoofd tijdens de eredienst.

Dit boek is vooral voor eigen parochie geschreven, maar kan zeker goed door elke andere christen gelezen worden in het nadenken over hoe je kleding draagt. Je kunt er niet omheen: naast dat je je met Christus dient te kleden, draag je met je fysieke kleding een boodschap uit en die boodschap kan wel eens wat meer met jou te maken hebben dan met het feit dat je van God bent. Ik geef dit boek 4 sterren om de duidelijkheid van het onderwerp en de positieve benadering.

Zacharia keer terug

Na jarenlange ballingschap in Babylon krijgt het volk Israël toestemming van de Perzische koning Cyres om terug te keren naar Jeruzalem om de tempel te herbouwen. Priester Iddo vertrekt met zijn vrouw Dina en kleinzoon Zacharia. Tot zijn verdriet willen zijn zonen met hun gezinnen in Babylon blijven. Zacharia twijfelt eerst maar krijgt dan - tijdens zijn Bart Mitswa - een aanraking van God en de overtuiging dat hij mee moet gaan met zijn grootouders.

Zijn vriendin Jaël houdt zich bezig met het lezen van de sterren. De Babylonische zieneres die veel bij haar zieke moeder kwam en rituelen op haar toepaste - zonder resultaat - wil graag dat Jaël bij haar komt wonen omdat haar vader Mattania naar Jeruzalem vertrekt. Jaël wil dat wel maar haar vader is er fel op tegen en uiteindelijk gaat Jaël wel mee. Zacharia waarschuwt haar telkens dat ze moet stoppen met het sterren lezen maar Jaël slaat zijn waarschuwingen in de wind. In Jeruzalem aangekomen sluiten Jaël en haar vader vriendschap met een Samaritaans gezin. Ze beweren God te dienen maar houden zich ook bezig met afgoderij zoals astrologie. Het doet Zacharia verdriet dat Jaël zich met astrologie blijft bezighouden. Jaren later trouwt hij met haar en zweert ze de astrologie af en gaat God dienen. De tempelbouw vordert en het boek eindigt met de inwijding van de tempel.

Ik verwachtte veel van deze roman omdat ik de andere Bijbelse romans van deze auteurs bijzonder boeiend vind. Dit boek valt een beetje tegen. Het gaat grotendeels over Jaël, haar astrologie en haar contacten met de Samaritaanse familie en de gevolgen daarvan. Pas aan het eind van het boek krijgt Zacharia de profetieën die in de Bijbel staan en wordt hij priester. Dat is heel mooi beschreven.

Zacharia en Jaël krijgen vier kinderen en dat heeft de schrijfster beetje in onze tijd geplaatst. In die tijd kregen de kinderen tot ongeveer hun vierde jaar borstvoeding en werd een vrouw daarna pas weer zwanger. Jaël en Zacharia hebben kinderen van vier jaar, twee jaar en nul jaar. Na achttien maanden komt er dan weer een kind. Dit is het eerste deel uit een serie over Bijbelse profeten.

De viool van mijn moeder

Yvonne van den Berg heeft een autobiografische roman geschreven over de verschrikkingen die een lid van de tweede en derde generatie NSB-kinderen kan treffen. Het stigma van slechtheid en schuld is een voortwoekerend trauma in de levens van deze mensen. Het zorgt voor enorme barsten in de familie- en vriendschapsrelaties en ook in de school- en werksituatie werkt het nog door.

Mevrouw van den Berg heeft een ontzettend indringend verhaal over haar leven geschreven. Een verhaal waarin muziek een grote verwoestende en tegelijk reddende rol speelde. Het is heel knap hoe Yvonne de onmacht van de moeder van Else beschrijft. Het is ook knap hoe ze haar eigen beleving van onmacht in het leven van Else neerlegt. Hoe kan een kind, hoe kan een tiener, leven met problemen die veel te groot zijn voor haar bevattingsvermogen? Hoe kan een kind omgaan met haar moeder, terwijl de oorlog haar tentakels ver vooruitwerpt in de vrijheid? Is het goed om alles te weten? Is het goed om de waarheid te weten? Alles levert ontzettend veel emotionele spanning op. Spanning die geen goede wegen gaat. Spanning die Else eronder houdt en die ervoor zorgt dat ze veiligheid moet zoeken voor zichzelf, wil ze er niet door verwoest worden.

Na zoveel verhalen van Joodse mensen en verzetsstrijders, vond ik het een eye-opener om dit eerlijke en prachtige boek te lezen. Oorlog is nergens goed, niet aan de kant van de verliezers, maar ook niet aan de kant van de 'winnaars'. De verschrikkelijke realiteit van de gevolgen van de oorlog is tekenend voor het leven van Else en het laat je nadenken over je eigen reacties, onmacht, angsten en schuldgevoelens. Ik geef dit boek 5 sterren om de integere en eerlijke manier waarop Yvonne is omgegaan met dit vreselijke taboe.

14060

Recensie

Jouw waardering

14059

Recensie

Jouw waardering

14058

Recensie

Jouw waardering

14057

Recensie

Jouw waardering

14056

Recensie

Jouw waardering

14055

Recensie

Jouw waardering

14054

Recensie

Jouw waardering

14053

Recensie

Jouw waardering

14052

Recensie

Jouw waardering

14051

Recensie

Jouw waardering