Boekenmening

Het Rosie effect

Zodra ik begon te lezen, dacht ik: “Vreemde manier van vertellen. Veel feiten en getallen. Tijden en data. Iedere keer bij een ontmoeting de vermelding wat de vermoedelijke leeftijd en BMI van een persoon is.” Heel vervelend. Het verhaal schiet niet op. Irritant en zeker niet hilarisch. En naarmate het verhaal verder gaat wordt het steeds meer irritant. Toch is misschien juist deze perfect volgehouden manier van vertellen het aspect dat uitnodigt om verder te lezen. Ik begreep dat de verteller niet begrijpt in wat voor hilarische toestanden hij terechtkomt. Hij kan het ook niet begrijpen, want hij is autistisch, zoals aan het eind van het boek blijkt. Het verhaal gaat als volgt:

Juist als Don zijn vrouw op de hoogte wil brengen van het feit dat zijn vriend Gene uit Australië overkomt en tijdelijk bij hen zal slapen, komt Rosie met het nieuws dat ze zwanger is. Don Tillman, de briljante wetenschapper die echter op sociaal vlak wat minder begaafd is, heeft moeite om om te gaan met plotselinge veranderingen en onverwachte gebeurtenissen. Het liefst bereidt hij zich nauwgezet voor op uitdagingen in zijn persoonlijke leven. Dus ook op de komst van de baby. Terwijl hij zich verdiept in de technische aspecten van het krijgen van een baby, heeft Rosie moeite om de komst van de baby in hun relatie een plek te geven. Zij is inmiddels gewend aan het excentrieke gedrag van Don, maar diep in haar hart beseft ze dat Don misschien wel eens niet geschikt zal zijn als vaderfiguur.

Don wil zijn vrouw ontzien wat stress betreft. Dit zorgt ervoor dat hij dingen moet gaan oplossen die hij eerder aan zijn vrouw overliet. Zoals bijvoorbeeld het feit dat Gene nog steeds bij hen logeren zal. Natuurlijk levert dit allerlei problemen op. Om een greep te nemen uit de belevenissen van Don: hij wordt opgepakt als stalker van jonge kinderen in een speeltuin, hij vraagt een vriendin om zich voor te doen als Rosie, en hij speelt het klaar om hun woonruimte kwijt te raken en een andere woning te regelen, die weliswaar ruimer is, maar waarvan het bewonen een aantal bijna onoverkomelijke problemen met zich meebrengt.

Ik begon het verhaal pas leuk en interessant te vinden bij het ingrijpen van Don en Rosie wanneer de bevalling van een vriendin inzet (hoewel ik ook moest lachen bij Dons optreden in de mannengroep waar hij één keer verplicht aan moet deelnemen). De hectiek zoals in de welbekende trant beschreven is, is dan zowel hilarisch als constructief en heeft de vaart die op de omslag van het boek gesuggereerd wordt. Alle puzzelstukjes beginnen vanaf dat moment ook beter op hun plek te vallen, de mensen om hem heen worden voor Don vriendelijker en begripvoller beschreven, hoewel Rosie nog een heel eind te gaan heeft, voordat ze inziet dat ook het vaderschap iets is dat zelfs autisten zouden kunnen volbrengen.

God komt in dit boek niet voor, waardoor er voor mij de belangrijkste dimensie mist aan het leven van de personen. Alcohol heeft daarentegen een te belangrijke plaats in dit boek.

Margje

In de roman Margje komen dezelfde personen voor als in het boek “Knielen op een bed violen”. Hans en Margje zijn de ouders van Ruben en Thomas. Ruben, inmiddels bejaard, kijkt bij het graf van zijn moeder terug op zijn leven. In vele flashbacks komen we het leven van Margje binnen.

Ruben is in feite de hoofdpersoon wat mij betreft en niet Margje. Hij adoreert zijn moeder en zoekt terug naar de momenten die hij met haar beleefde. En foto die hij als kind eens van zijn moeder vond, waarop zij Roland Garros bezocht brengt zijn fantasie op hol. Wie was zijn moeder eigenlijk? Eigenlijk heeft hij zich tot zelfs na de dood van moeder, afgewezen gevoeld. Minder waard dan zijn broer Thomas.

Een tweede thema is de relatie van Ruben met zijn broer Thomas, de zonderling. Hoewel Ruben de gewenste keurige zoon speelt, komt Thomas met alles weg, Thomas is zichzelf en vertoont geen gewenst gedrag. Hij komt over als een grote zonderling. Ruben voelt zich ten opzichte van zijn broer in de schaduw staan.

Waar in het vorige boek een grote rol voor vader Hans was weggelegd, hier is hij een bijfiguur. Margje is prima te lezen zonder voorkennis over de familie, het is duidelijk een zelfstandig boek.

Hoewel het boek draait om het thema relaties, is veel aandacht besteed aan het kleuren van omgeving en omstandigheden. Dat heeft Jan Siebelink heel sterk gedaan. Hij neemt je werkelijk mee naar andere tijden en gelegenheden. Toch boeide het boek me minder dan “Knielen op een bed violen”. Als je dat nog niet gelezen hebt, zou ik de boeken andersom lezen: Margje als eerste. Hierdoor krijg je een mooie kijk op de familie die je helpt om het boek dat vrijwel volledig draait om de relatie tussen vader en zoon, te begrijpen.

Street god

Het is voor Dimas Salaberios, predikant in New York, een gewoonte; op straat bidden waar het gebeurt, tussen mensen die God nog niet kennen. Zo is zijn leven in de straten van New York heel anders dan hij droomde toen hij jong was. Zijn biografie begint met heftig geweld in de straten van New York. Dimas is een tiener die op een coole manier indruk maakt tijdens een vuurgevecht. Als hij door zijn moed de kans krijgt om drugs te gaan dealen, grijpt hij die met beide handen aan. Hij wil een street god zijn, een man van de straat met gouden sieraden, dure horloges, vette auto’s en macht.

De goede adviezen van zijn ouders om school af te maken gelooft hij niet. Hij ziet dat jonge gasten alles hebben wat hun hartje begeert door een leven op de straat. Voorbeelden van dure horloges, mooie sieraden, coole auto’s proberen de lezer te overtuigen hoe aanlokkelijk de straten eind jaren 80 in New York eruit moeten hebben gezien voor een jongen. Het is een leven vol geweld, de kick om van niets iets te maken door crack te delen, is op zich al verslavend.

Het zijn stoere verhalen van verschrikkelijke avonturen in de gevangenis en spectaculaire ontsnappingen met veel namen en details op die zwarte bladzijden van het leven van Dimas Salaberrios, die ik nooit zal kunnen begrijpen in een biografie met verder opvallend weinig data. Al vrij gauw kreeg ik genoeg van deze street god. Ik bleef doorlezen omdat ik nieuwsgierig was naar de omslag in het leven. De bekering van Dimas Salaberrios is beslist opmerkelijk te noemen. De verlossing van ellende kwam ook voor een traditionele gelovige uit een heel andere hoek dan verwacht. Op schimmige wijze blijkt Dimas te zijn aangeraakt door een heks en nemen demonen de controle van het lichaam over. In die verschrikkelijke nacht belandt hij op een gegeven moment in het huis van drie oude vrouwen die voor hem gaan bidden. Dat is het keerpunt. Hij gaat voortaan naar de kerk, maar blijft nog wel handelen in wiet, want dat is een natuurlijk product. Het is komisch om te ontdekken welke gevolgen dat heeft voor de kerk die hij bezoekt. Als Dimas groeit in zijn geloof komt de nieuwe christen tot radicale stappen. Hij was al jaren voorvluchtig maar geeft zich aan en belandt opnieuw in de verschrikkelijke gevangenis. Hij is mooi om te zien hoe de aanwezigheid van een christen daar al iets verandert. Hij voelt zich door Jezus kracht veel sterker. Het radicaal veranderde leven is een opmerkelijk getuigenis, dat inspireert. Dat is veel krachtiger dan het boek zelf.

Natuurlijk samen koken

Dit prachtig uitgevoerde receptenboek kwam tot stand door een initiatief van Irene Lelieveld. Ze besloot om haar beste Facebookvrienden uit te nodigen voor een uniek plan: samen een boek maken over gezonde voeding en lekker eten. Zeventien dames en een heer hebben recepten en foto’s voor dit boek aangeleverd.

Er zijn negentien hoofdstukken, een gezamenlijk hoofdstuk en verder heeft iedere deelnemer aan dit project een eigen hoofdstuk gekregen. De deelnemer stelt zich eerst voor en vervolgens komen de recepten aan bod. Er is voor elk wat wils: Broodgerechten, koolhydraatarm, soep, tussendoortjes eetbare bloemen en nog veel meer.

Het boek werd gepresenteerd in november 2015 en in december kwam er al een tweede druk.

52 x wij samen

Deze sprankelende “Hemels Huwelijk Kalender” zoals dit in een ringband gebonden werk wordt genoemd, brengt je dichter bij elkaar. Het is een creatief geheel. Voor elke week is er een tekst met een foto met aan de achterkant van elk blad een idee om samen te doen.

Enkele voorbeelden:
Jezus inspireert – Ook al kies je niet wat je overkomt, je kiest wel hoe je ernaar kijkt.
Hoe meer we spelen, hoe minder depressief we zijn.
Genade maakt een aantrekkelijk mens van je.
In de taal van de Bijbel is vrijheid een relatie: vrij zijn voor de ander.
Kwetsbaar zijn is eng, maar wel nodig! Het is nodig om écht te zijn voor elkaar.

Dit is een prachtig artikel om cadeau te geven aan (aanstaande) bruidsparen. Het is een kleurrijke uitgave in een handzaam formaat. Makkelijk om ergens neer te zetten, bv. op een nachtkastje of een bureau.

Dicht bij God, dicht bij elkaar

Met behulp van veelbetekenende voorbeelden van huwelijken uit de Bijbel heeft Ina van der Beek een vlotlezend dagboekje voor (jong) getrouwde mensen gemaakt. Al direct komt het onderwerp conflict in beeld, omdat na de fase van verliefdheid de blinde ogen opengaan voor de verschillen bij de ander. Vanuit dit concept van verschillend zijn, werkt Ina andere thema’s als eenzaamheid, vertrouwen, geven en ontvangen, echt luisteren en bijvoorbeeld geluk en vriendschap uit. Ze eindigt het boek met de waardering die mannen voor hun vrouw zouden kunnen opbrengen en uiten.

Alles wat Ina schrijft is herkenbaar en goed om bij stil te staan. De mooie illustratie van een strak gestileerde huiskamer is knap voortgezet in het boek. In de korte stukjes staan voldoende vragen die uitnodigen tot reflectie, maar ik mis een korte prikkelende vraag voor de echtparen aan het eind van elk ‘hoofdstukje’, vragen die zorgen dat de lezers werkelijk met elkaar in gesprek zullen raken. Zoals bijvoorbeeld: Op welk gebied vind jij dat we uit elkaar groeien? Hoe kan ik jou het meest verrassen of plezieren? Bij welke actie van mij voel jij je het meest geliefd? Wanneer heb jij je in ons huwelijk eenzaam gevoeld? Welk cijfer zou jij ons huwelijk op dit moment geven, en wat zou je willen doen om dat cijfer te verhogen? Etc.

Voor alles is dit boekje bemoedigend en sturend richting de principes van God. Door de ruime opzet zou je er zelfs een soort samenspraakboekje van kunnen maken. Maar elk punt is kort behandeld. Om er verder over door te kunnen praten, als je merkt dat dit een heel belangrijk item is in je huwelijk, heb je meer kennis nodig.

Mooi is dat er veel huwelijken uit de Bijbel ter illustratie zijn opgevoerd. Zo lees je als stel de Bijbel weer eens anders. Ideaal zou geweest zijn als Ina dit boek samen met haar man had geschreven. Nu heb ik toch het gevoel dat de onderwerpen vooral vanuit vrouwelijk uitgangspunt zijn gekozen.

Als de waarheid aan het licht komt….

Amelia Wagner is een zelfbewuste vrouw die een ingrijpende beslissing neemt: na het overlijden van haar vader besluit ze zijn krant voort te zetten. ‘De Gazette’ heeft als motto: ‘De waarheid zal u vrijmaken’ en Amelia is vast van plan om in de geest van die woorden te handelen.

Dat valt echter niet mee. Zeker niet als ze in conflict komt met de dubieuze investeringsmaatschappij ‘Great Western.’ Dit bedrijf stuurt Ben Stone naar haar toe, om haar over te halen om geen negatieve berichten over de onderneming te publiceren, maar als Stone ontdekt dat zijn werkgever zaken voor hem verbergt, kiest hij Amelia’s kant. En Amelia is daar maar al te blij mee …

De historische achtergrond van het verhaal is absoluut boeiend, zeker als het gaat over het reilen en zeilen van de ‘Gazette.’ Het plot van de roman vind ik wat minder, maar als je je niet te veel aantrekt van een paar ongeloofwaardigheden is het best een boeiend verhaal, dat zich afspeelt aan het einde van de negentiende eeuw.

Lijden verlichten

Marinus van den Berg vat zijn eigen boek op de laatste bladzijde zelf samen: Het verhaal van de lijdende mens kent veel variaties. Lijden laat zich niet vergelijken. Lijden moet wel erkend en ‘aangezien’ worden. Wie het lijden erkent, erkent het leven.

Vooral deze laatste zin gaat dwars door me heen en niet in de laatste plaats omdat ik direct moet denken aan het lijden van Christus, die mijn Leven is. Als ik Hem erken in zijn lijden en sterven, erken ik het Leven dat God heeft gegeven, dwars door dit lijden heen. Maar nergens in dit boek wordt dit genoemd, er wordt wel op allerlei manieren naar verwezen. De schrijver waarschuwt zelfs om in contact met de mens die lijdt niet direct met God aan te komen. Ik moest het hele boek lezen om deze raad in de context beter te begrijpen.

De auteur noemt veel soorten lijden. Het was overigens heel goed dat ik het boek op dit moment las, aan het eind van het jaar 2015. Alles wat erin genoemd wordt aan grote gebeurtenissen is actueel. Daardoor komt het ook dichtbij wat Van den Berg erover zegt. Wat mij vooral opvalt aan dit boek is de tedere aandacht die op elke bladzijde te merken is. Je ziet ook het leven van de schrijver zelf als stille aanwezigheid, als grote toehoorder, als voorzichtige spreker, als zelf ontvangend hart. Er zijn uitdrukkingen en gedachten die je later terug moet lezen, waar je opnieuw bij stil moet staan. Het zijn de zinnen en de gedachten die helpen je eigen verdriet beter te begrijpen, of met het verdriet van een ander beter om te kunnen gaan.

Een pareltje vond ik het volgende deel van een gedicht:
Hoop is
uitgenodigd te worden als pastor van katholieke oorsprong
op een christelijke school genoemd naar Calvijn
waar de meeste leerlingen moslim zijn
om te vertellen over mijn werk op de donderdag voor Pasen

Hier zit alles in: ‘de liefde voor andere mensen, wie zij ook zijn; de eerbied voor ons fundament, dat uiteindelijk Christus is, de overgave aan de bediening van het luisteren te midden van het lijden’. Heel mooi om stil te staan bij de woorden: “Een mens is niet open, maar een mens gaat open.” Het is een appel aan mijn eigen functioneren in contact met andere mensen.

Zintimiteit

Dit praktische ‘seks’boekje, inderdaad voor stellen die het goed met elkaar hebben, is opgedeeld in drie delen. Het eerste gaat over ons denken met betrekking tot seksualiteit. Het tweede deel gaat over je omgeving en hoe je die zelf kunt veranderen, zodat er betere voorwaarden zijn om intimiteit te beleven met elkaar. Het derde gaat over het verbeteren van je seksuele vaardigheden.

Ik vind dit boekje praktisch om samen met je echtgenoot door te lezen en door te spreken en wellicht door te werken in praktische zin. Als je het met sommige dingen niet eens bent, bespreek je dat ook en leert je partner jouw grenzen kennen, alleen maar mooi voor een betere intimiteit.
Sommige dingen gaan voor mijn gevoel over mijn grenzen, maar zouden voor andere mensen goed kunnen werken. Zo lang je het open en transparant bespreekt, zal de ontwikkeling in je seksuele intimiteit goed verlopen. Je mag het boekje dus absoluut nooit gebruiken in de zin van: Marc zegt het, dus moet het zo. Dat bestrijdt de schrijver zelf ook.

Een sterk punt van Marc vind ik dat hij aangeeft dat er een ongelijkwaardigheid kan zitten in de seksuele relatie. De één wil graag en de ander geeft toe. Hiervoor geeft hij praktische voorbeelden en richtlijnen. Ook legt hij soms kort en bondig iets uit.
Het mooie aan dit boekje is de laagdrempeligheid. Iedereen kan er mee aan de slag gaan. Marc heeft wel over sommige dingen een sterke eigen mening of poneert een vooronderstelling. Dat is niet erg zolang je je eigen mening over het onderwerp hebt gevormd en daarin eigen keuzes hebt gemaakt. Sterk hierbij is, dat de schrijver zijn mening enigszins onderbouwt, maar ik vind dat hij daarin een eenzijdigheid toont. Bijvoorbeeld met betrekking tot het kijken naar porno en masturbatie. Ik geef dit boek 4 sterren, vanwege de moed die Marc toont om mensen te helpen met betrekking tot hun seksualiteit in een christelijke vrijheid te komen.

De belofte

Vanaf de prachtige omslag van ‘De belofte’ staren de indringende ogen van een jongetje je aan. Ik ben over het algemeen niet heel gevoelig voor omslagen, maar van deze ben ik behoorlijk onder de indruk. En dat ben ik ook van het verhaal, al hadden sommige zaken van mij best wat meer uitgewerkt mogen worden.

‘De belofte’ is vooral het verhaal van twee vrouwen. Van Catherine, een pianiste die haar geboortestad vanwege een schandaal ontvlucht en na verloop van tijd trouwt met Oscar, een vroegere aanbidder. En van Nan, de huishoudster van Oscar, die tot dan toe voor hem en zijn zoontje André heeft gezorgd. Locatie: een melkboerderij op een eiland voor de kust van Texas, niet ver van de bruisende stad Galverton. Een primitief en onaantrekkelijk oord in Catherines ogen. Althans: in het begin. Wat volgt is een boeiend en geloofwaardig verhaal over geheimen, onderlinge rivaliteit, beloftes en liefde. En dat terwijl er zich een verschrikkelijke storm aankondigt.

Een mooi verhaal. En zeker het laatste gedeelte is ook behoorlijk spannend. Psychologisch zit het goed in elkaar, al had de groeiende band tussen Catherine en de jonge André van mij wel wat meer aandacht mogen krijgen. Het verhaal is losjes gebaseerd op historische gebeurtenissen. In 1900 werd een deel van Texas, en met name de omgeving van Galverton, getroffen door een zeer zware storm die duizenden slachtoffers heeft geëist.

16023

Recensie

Jouw waardering

16022

Recensie

Jouw waardering

16021

Recensie

Jouw waardering

16020

Recensie

Jouw waardering

16019

Recensie

Jouw waardering

16018

Recensie

Jouw waardering

16017

Recensie

Jouw waardering

16016

Recensie

Jouw waardering

16015

Recensie

Jouw waardering

16014

Recensie

Jouw waardering