Al vanaf het begin weet de lezer dat er 'iets afschuwelijks' is gebeurd; iets dat vreselijk is voor de hoofdpersoon Julia, maar ook voor haar verloofde Sean. Iets waar ze zich allebei schuldig over voelen. Het doet hun hele relatie wankelen en Sean vlucht meer en meer in de alcohol terwijl Julia haar troost zoekt en vindt bij de sympathieke Ryan.

Yvonne van den Berg heeft een autobiografische roman geschreven over de verschrikkingen die een lid van de tweede en derde generatie NSB-kinderen kan treffen. Het stigma van slechtheid en schuld is een voortwoekerend trauma in de levens van deze mensen. Het zorgt voor enorme barsten in de familie- en vriendschapsrelaties en ook in de school- en werksituatie werkt het nog door.

In korte, meeslepende fragmenten vertelt de auteur het verhaal van Els. Ze is gelukkig getrouwd en heeft met haar man Leo vier kinderen. Dan overlijdt Leo aan de gevolgen van een auto-ongeluk. Haarfijn weet de auteur de vloedgolf aan emoties van Els weer te geven.

Liset krijgt de dood van haar vriendin Roos te verwerken. Als ze samen met de broer van Roos alle spullen van haar vriendin opruimt, komt ze een foto tegen uit een oosters land en een overeenkomst in het Arabisch met daar onder een handtekening van haar vriendin. Dit laat haar niet los.

De kleindochter van de senator is actief als callgirl. Op een dag wordt ze vermoord gevonden en inspecteur Eve Dallas wordt belast met deze zaak. Het enige spoor dat de moordenaar achtergelaten heeft, is het moordwapen. De senator dringt erop aan dat de moord zo snel mogelijk wordt opgelost.

De hoofdpersoon van deze dramatische roman met thrillerinslag is Abbi Mandelbaum, een jonge, zelfstandige Joodse vrouw. Ze heeft een huis gehuurd in het Zwitsers-Italiaanse Lugano om een tijd alleen te zijn. Alleen is ze in dat huis niet alleen, omdat het huis uit meer delen blijkt te bestaan. Het is knap hoe Mirjam Rotenstreich de verdorven idealen van het nazisme in een persoon tot leven kan roepen.

Dit boekje bevat een aantal columns over de schrijfster, haar dagelijks leven, de liefde, haar kinderen, haar werk als docent Duits, vakanties en nog veel meer.

Katryn Jonis kan niet lezen of schrijven, maar praten kan ze! 'Kijk me in de ogen' staat vol met pittige dialogen van deze bijzondere vrouw. Ze is een kleurlinge uit het Richtersveld, een gebied in het Noordwesten van Zuid-Afrika. Ze is het kleinkind van Barend Goosen en een Nama-vrouw, bruine huid blauwe ogen. Al jong ontdekt ze hoe ze achtergesteld wordt door haar huidskleur.

Emigratie zorgt altijd voor een scala aan emoties: boosheid, ongeloof, verdriet. Het rukt niet alleen families uit elkaar maar ook vriendschappen. Daarover gaat dit verassende boek. Fleur en Avril zijn hartsvriendinnen. Hun vriendschap is begonnen toen Fleur haar sleutelbeen brak en een tijdje niet naar school kon. Avril vond het zielig en ging iedere dag even om het hoekje kijken.

Vincent is directeur van een groot pensioenfonds in dit verhaal dat zich afspeelt in 2020. De vergrijzing is onbetaalbaar geworden, zijn huwelijk is een ramp. Er is niets dat zijn leven waarde geeft en een mensenleven ziet Vincent ook niet als waardevol. Zijn leven draait alleen om geld en seks en is zonder inhoud. Zijn baan is uitzichtloos.