Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
“Het is elke dag moederdag,” is de eerste gedachte die bij me opkomt als ik dit boek ter hand neem. In twaalf overdenkingen schrijft Eline Zandee over moederschap. Haar moederschap, dat soms zoekend is, omdat ze van haar oudste kinderen de tweede moeder is; soms juichend getuigend omdat ze zo dankbaar in het leven staat. De prachtige tekeningen zijn van haar moeder en de gedichten van haar tweede man. Beiden hebben zij hun eerste levenspartner door ziekte en dood verloren. Bemoedigend voor alle moeders. Een prachtig boek om cadeau te geven. Een prachtig boek om zelf te lezen. Er is ruimte voor je eigen gedachten, gebeden en gedichten en toch past het in een handtas of op je nachtkastje.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De zussen Lenie en Janna Vos runnen een kindertehuis voor longpatiëntjes.
Als de oorlog uitbreekt, worden de kinderen door hun ouders weer naar huis gehaald.
Lenie komt op het idee om Joodse kinderen te herbergen. Janna durft het in eerste instantie niet maar raakt er later van overtuigd dat dit is wat God van hen vraagt.
Er komen tien kinderen die allemaal een Nederlandse naam krijgen en hun haren worden geverfd. Ze moeten zich voordoen als longpatiëntjes en daarom leren ze om regelmatig te hoesten.
Het gaat goed tot eind 1943. De kinderen wandelen met Lenie in het park. Dan wordt Annie (die Lea heet) herkend door een echtpaar. Ze worden verraden en weggevoerd. De zussen komen in kamp Vught terecht.
Deze aangrijpende roman las ik in een adem uit. Ontroerend hoe de auteur de gevoelens van de kinderen en de zussen heeft beschreven. Er gaat heel wat uit van het vertrouwen dat de zussen hebben op God.
Het meest bijzondere vind ik de cursief gedrukte hoofdstukken. Die zijn geschreven vanuit het ik-perspectief van de zesjarige Rosie. Hoe haar ouders haar vertellen dat zij ergens gaan ‘logeren’ en dat de kinderen bij twee tantes gaan logeren, de treinreis naar het concentratiekamp, haar hoop op het weerzien van haar moeder. Rosie verheugt zich erop dat ze straks weer schoon zal zijn omdat ze gaan ‘douchen’…
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Als je je huidige leven beu bent en je ergens een vermoeden hebt dat er een betere manier is om mens te zijn, dan kun je dit boek niet missen. Bovendien: als je dit leest is het net of je gezellig met de schrijver zit te lunchen of samen aan het wandelen bent. Hij schrijft waarschijnlijk net zoals hij praat en dat voelt ontzettend aangenaam. Hij zegt terloops ontzettend rake dingen:
- Het zou best kunnen dat wat ‘succes’ wordt genoemd, een mislukking zal blijken te zijn.
- Ik hecht meer waarde aan wie ik word dan waar ik naar toe ga.
- God heeft geen haast geschapen.
- Jezus zegt nooit: “Gij zult niet haasten”, maar wel “Volg Mij.”
- Als kerken zouden begrijpen dat de grootste bedreiging voor het geloof niet het hedonisme is, maar de afleiding, dan zouden ze misschien meer aansluiting vinden bij de uitgeputte digitale generatie.
- Oneindige verlangen plus een eindige ziel is rusteloosheid.
- In dit leven blijven al onze symfonieën onvoltooid.
- Het is tijd om radicaal haast uit te bannen en de beste manier is: spelenderwijs.
Hij citeert vrienden en andere mensen:
- John Ortberg: Haast heeft niet alleen te maken met een ontregelde agenda. Het komt voort uit een ontregeld hart.
- Anne Lamott: “’Nee’ is een volledige zin.”
- William Irvine: “Het gevaar bestaat dat je misleeft. Dat je op je sterfbed terugkijkt op je leven en beseft dat je je enige kans om echt te leven hebt verspeeld. In plaats van iets na te streven wat echt waardevol is, heb je je leven verkwist omdat je je liet afleiden door de vele prullen die het leven te bieden heeft.
Ik moet je wel waarschuwen: als ik dit boek lees, kan ik er niet meer omheen. Tenminste als ik eerlijk wil zijn: Het misleven kleeft mij aan en vaak wel uren in de week. De schrijver is het aangegaan: de omkeer. Hij koos voor een andere werkomgeving, een andere woonomgeving, minder spullen, het houden van de sabbat, het volgen van Jezus, aandacht hebben in het nu. Hij legt op helder manier uit hoe en waarom. Ik ben het meest geschrokken van het feit dat wetenschappers hadden vastgelegd dat de afgelopen tientallen jaren het focusvermogen van de mens op het werk kleiner is geworden dan die van de goudvis. (De goudvis 9 seconden en de mens 8 seconden). Oeps. Nogmaals, je kunt er niet omheen. Dit boek heeft enorme indruk op me gemaakt, juist omdat het raakt aan mijn verlangen naar een leven met meer aandacht en inhoud. Natuurlijk kun je niet alles zomaar veranderen, maar als je kunt veranderen en wilt veranderen, dan is dit een motiverend en praktisch boek om de eerste stappen te zetten.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Toekomstnevel is een roman over Jessica en Mark die elkaar ontmoet hebben toen ze in het Riethuys kwamen wonen. Deze roman is heel goed los te lezen van dit verhaal. In dit boek staan de ouders van Jessica meer centraal. Wouter (niet Ad) en Marina zijn aan het genieten van een heerlijk camperrondreis als Wouter ineens achteruitgaat. De eerste conclusie is oververmoeidheid maar al snel blijkt er meer aan de hand te zijn. Marina belt in paniek hun dochter om hen op te halen; zij kan namelijk de camper niet terugrijden naar Nederland. Een spannende reis volgt en eenmaal thuis houdt de rollercoaster niet op.
Het verhaal waarom dit boek draait, begint al snel. Marina en Wouter zijn op reis met de camper maar Kirstin Rozema laat dingen gebeuren die laten zien dat het niet helemaal lekker loopt. Hun dochter Jessica is nietsvermoedend in Almelo aan het werk als ze het paniektelefoontje krijgt. Haar buurman Mark biedt aan om mee te gaan en krijgt op die manier zijn eigen rol in dit verhaal. Jessica’s vader gaat per dagdeel achteruit en op het laatst is het een race tegen de klok om hem op tijd in het ziekenhuis te krijgen. Daar krijgen ze heel slecht nieuws. Wouter heeft de ziekte Creutzfeldt-Jakob.
Kirstin heeft een meer dan ontroerend verhaal geschreven met emotionele momenten waarbij deze vreselijke ziekte zijn rol speelt. Knappe lezer die tijdens het lezen niet geraakt wordt of een traan moet laten. Kirstin raakt met haar pen de gevoelige kanten, zonder daarin door te slaan. Ze beschrijft wat het met de persoon en zijn naasten doet als iemand van het ene op andere moment ziek wordt. De pijn is voelbaar tussen de regels door.
Ze vertelt ook over Creutzfeldt-Jakob en de symptomen die erbij horen zonder dat het een medisch verslag wordt. Ze laat goed zien hoe moeilijk het is om een diagnose te stellen en welke problemen erbij komen als dit je overkomt.
Laten we ook de mooie rol voor de Twente Wens Ambulance niet vergeten. Wat goed dat deze organisatie er is en dat Kirstin hier aandacht aan geeft.
Daarnaast kan Kirstin soms wel net iets te praktisch zijn als ze precies vertelt hoe alles in zijn werk gaat. Dat doet ze bijvoorbeeld door uit te leggen hoe Mark en Jessica zich voorbereiden op de reis naar Kroatië of waarom Jessica later in het verhaal zomerjurkjes meeneemt.
De romantiek is gelukkig niet vergeten en volop aanwezig want vonden Jessica en Mark elkaar al leuk in het vorige verhaal, nu komen ze door de omstandigheden dichter bij elkaar. Gelukkig hebben ze ook woordenwisselingen of een enkele ruzie en is niet alles pais en vree.
Toekomstnevel is een mooi verhaal met een bijzonder einde. Vooral omdat Kirstin in het nawoord schrijft dat het verhaal al in grote lijnen op papier stond voor ze iemand ontmoette die deze ziekte van dichtbij meemaakte met haar vader en er meer overeenkomsten waren tussen Wouter en hem. Dat geeft mij weer kippenvel!
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De ondertitel van dit boek is: Geliefd leven in het proces van overgave. Dat raakt een kern waar veel christenen moeite mee hebben: ik weet mij wel geliefd door God, mijn Vader, maar hoe kan ik mij aan Hem overgeven? Hillie neemt je mee in haar worsteling met God.
Opgroeiend in een gemeenschap waar veel draait om het houden van regels om God te behagen, gebeurt er plotseling iets ernstigs in het leven van Hillie; ze raakt in coma na een ernstig ongeluk. Na tien dagen komt ze bij, maar door onderzoek blijkt dat ze blijvend letsel heeft: Niet aangeboren hersenletsel (NAH). Dit heeft tot gevolg dat ze een aantal beperkingen heeft. Omdat de beperkingen niet direct zichtbaar zijn, heeft Hillie moeite met werken. Uiteindelijk wordt ze ZZP’er, iets dat goed bij haar past.
Loslaten is een moeizaam proces. Hillie kent God al jong, maar zijn al die regels wel nodig om een kind van God te zijn? Afscheid nemen van de Broederschap betekent immers loslaten wie je lief zijn. Maar het leven binnen de gemeenschap betekent faalangst en het gevoel anders te zijn dan de anderen. En dan doet Hillie het beste wat ze kan doen: ze klampt zich vast aan God. Bij Hem zoekt ze naar de weg die ze gaan moet.
En God is trouw aan Zijn kinderen. Nee, het leven van Hillie is niet van de ene op de andere dag alleen maar geweldig, zoals sommige welvaartspredikers ons willen laten geloven. Ze heeft bergtoppen, maar ook diepe dalen, zoals depressies. Maar God zegent haar met dromen, die letterlijk uitkomen. Een weg op zoek naar een andere kerkelijke gemeente is niet makkelijk en ook hier wisselen teleurstelling en hoop elkaar af. Hillie leert zien dat elke christen zijn waarde heeft en zoekt naar verbinding met hen.
Inmiddels werkt Hillie als journalist, schrijver en doet ze vrijwilligerswerk. Het schrijven van dit boek was geen makkelijk proces, maar ze heeft volgehouden om andere mensen een liefdedienst te schenken. Ze wil met dit boek, zoals op de achterflap staat: “het leven en de openbaring van Gods liefde zichtbaar maken.” Daarin is ze geslaagd.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Tom, vader en Hannah, dochter, zijn de twee hoofdpersonen van deze roman. Relaties en het leven, ze hangen aan een zijden draad. Maar je kunt niet je hele leven bezig zijn met de dood, dus zoeken zowel Tom als Hannah manieren om om de zijden draad heen te dansen. Een van de manieren die Tom hanteert, is om met Hannahs verjaardag zijn plaatselijke toneelclub een geliefd sprookje van Hannah te laten opvoeren met een eigen verhaallijn en improvisatie van de acteurs.
Door de jaren heen is dit toneelgezelschap als een thuis en een familie voor Hannah en Tom geworden. Het boek speelt tijdens Hannahs vijftiende levensjaar. Een jaar waarin het slechter met haar gaat en de zijden draad dreigt te knappen. Een jaar waarin zij gewoon vijftien wil zijn, verliefd wordt en haar dochterliefde nieuwe vormen geeft. Door de ziekte aan haar hart sta je als lezer constant op scherp en je realiseert je dat mensen die met zo’n ziekte leven met een verhoogd gevoel voor leven en afscheid nemen en ook hoe vermoeiend dat alleen al kan zijn, laat staan dat de ziekte effect heeft op je lichaam en je geest.
Het is een prachtig verhaal. De namen van Jezus en God en andere woorden worden onnodig vaak gebruikt en dat doet voor mij als lezer afbreuk aan de intentie, in plaats van dat het die zou versterken.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Saskia:
Gerben is eigenaar van een bouwmarkt. Als zijn vrouw Giny om het leven komt bij een verkeersongeval blijft hij achter met de tweeling Cato en Fay. Giny’s zus Irene en haar ouders helpen zo veel ze kunnen. Cato en Fay komen regelmatig bij hen. Maar medewerkster Heleen biedt ook haar hulp aan en krijgt het voor elkaar dat de tweeling hun grootouders steeds minder ziet. Ze dringt zich aan Gerben op en zet hem steeds meer onder druk. In de winkel neemt ze steeds meer de leiding, tot ongenoegen van het personeel.
Uiteindelijk krijgt Heleen het voor elkaar om Gerben en zijn schoonfamilie uit elkaar te drijven en om een relatie met hem te beginnen. Ze wil met hem trouwen. Gerben wil dat nog niet maar zwicht uiteindelijk. Hij voelt zich steeds ongelukkiger en vraagt zich af of er nog wel een uitweg is.
Lodewijk:
Dit is het eerste deel van het tweeluik: Duet van het zwijgen.
Ik heb dit boeiende, aangrijpende boek in een ruk uitgelezen. Het gaat over een narcistische vrouw die alles naar haar hand zet. De gevoelens van Gerben en andere personen worden levensecht beschreven zoals men van deze auteur gewend is.
Zeer boeiend boek over een weduwnaar die in aanraking komt met een narcistische vrouw die hem in de loop van enkele jaren geheel inpakt, met hem trouwt en hem doet vervreemden van vrienden en familie. Uiteindelijk wordt hij van haar bevrijd door zijn vroegere schoonfamilie. Zeer actueel boek, met name omdat het deze keer laat zien dat narcisme ook bij vrouwen voorkomt, niet alleen bij mannen. Zeer herkenbaar geschreven. Aanrader! Er volgt nog een tweede deel.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Zinvol leven is een boek vol wijze raad en tegelijkertijd een werkboek. Je kunt er op de gelinieerde pagina’s na elk hoofdstuk je aantekeningen in maken. En ook zijn er een paar prikkelende vragen te vinden na elk hoofdstuk. Het boek is fris vormgegeven. Voor jonge mensen, maar ook voor ouder dan jong, zinvol om tot je te nemen. Een korte lijst van bronnen op de laatste bladzijde. Het boek staat ook vol quotes van mensen uit de geschiedenis of liederen uit onze tijd. Het boek staat vol moedige hoop tegen de klippen op. Bijvoorbeeld de moed van Dietrich Bonhoeffer, die de kans had om weg te gaan uit Duitsland maar in plaats daarvan stierf als verzetsheld. Zinvol leven kent heel veel facetten. Het gaat over de houding van je hart. Over je motieven. Over je bereidheid. Over je omgang met problemen en moeilijkheden. Over de mate waarin je kunt ontvangen.
Opmerkelijke uitspraken van Els: “Je moet iets van de slang overnemen (zijn slimheid) om te begrijpen wat je bedreigt en dan gáán als een duif (argeloos).” “Het tegenovergestelde van liefde, van kunst, van leven: onverschilligheid.” Het intensieve van onze tijd en cultuur: “Ieder heeft de taak om gelukkig te worden.” Als je dit zo leest, begrijp je meteen, dat het niet waar is en dat het toch zo schrijnend is dat heel onze cultuur dit verkondigt als waarheid. Gelukkig ben je als kind van God bevrijd van die taak, heerlijk! En wat is hoop? Hoop is niet ‘wat je had verwacht’; het is wat je nooit hebt durven dromen!
Prachtig boek. Belijdenisgeschenk; cadeau voor als iemand zich laat dopen; helpend als iemand in zijn of haar laatste middelbare schooljaar zit; of in een tussenjaar zit; of al aan het studeren is. Of gewoon zo maar, omdat het je helpt te groeien en een nieuwe kijk op jezelf te krijgen.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Door de podcast ‘Bij Jorieke’ met Harry van de Pol te luisteren, werd ik nieuwsgierig naar dit boek: Harthorend. Dit boek over luisteren heeft een bredere insteek dan ik in eerste instantie verwachtte. Een sterk uitgangspunt is dat je pas goed kunt luisteren naar anderen als je ook goed kunt luisteren naar jezelf. Daar zit een scharnierpunt.
Gelukkig reikt Harry dan ook verschillende zaken aan om dat te leren. Hij maakt het nog helderder met goede voorbeelden, zodat je ziet hoe dat bij iemand anders ging. Het kwartje moet vallen. En dat gaat pas als je gaat oefenen met luisteren. Gelukkig bekent Harry dat hij zelf graag praat. Bijzonder dus, dat hij dit boek heeft geschreven. Sleutelwoorden: Zonder oordeel angst behoefte ruimte echt horen proeven gevoel begrijpen aanvaarden erkennen luisteren met de intentie om te geven.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Fiora Salviati, de mooie dochter van de bibliothecaris die door Catherine de Medici wordt aangetrokken, komt op die manier aan het hof van deze oude koningin. De koningin heeft haar eigen bijzondere geschiedenis. Ze trouwt met de Franse koning Hendrik II. In de tijd dat deze historische roman speelt, is zij oud en heeft ze te maken met een strijd om de troon van Frankrijk, die Catherine wil behouden voor de Valois. Maar haar zoon Henri heeft niet zoveel belangstelling voor de instabiele politieke situatie in Frankrijk, waar twee partijen voortdurend met elkaar overhoop liggen: de hugenoten en de katholieken. Fiora wordt Catherines eerste hofdame en er ontwikkelt zich een hechte band tussen die twee, hoewel dat op langere termijn een haat-liefde verhouding wordt doordat Catherine wil dat Fiora in de hofhouding van haar zoon infiltreert en haar informatie geeft over wat er tijdens de avonden tussen Henri en zijn intimi wordt besproken en gedaan.
Ze doet het, maar komt daardoor in een onmogelijke positie terecht. Ze heeft liefde opgevat voor de jonge schildersgezel Amédee van Catherines hof en tegelijkertijd wordt haar het hof gemaakt door een van Henri’s intimi, die ze dus aan het lijntje moet houden om in de kring van intimi te kunnen blijven. De situatie wordt steeds minder prettig en de opdrachten komen steeds minder overeen met haar geweten. Tijdens deze ontwikkelingen gaat het over de onverkwikkelijke zaken die in Parijs gebeuren en lees je over de Bartholomeusnacht, waarin De Coligny, de voorman van de Hugenoten bruut aan zijn eind komt.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: