Boekenmening

Tijdens een kampeervakantie van Mackenzie Allen Phillips (Mack) met zijn kinderen slaat de kano waarin Kate en Josh zitten plotseling om. Mack redt zijn zoon Josh en het lijkt een gelukkig einde van een avontuur. Maar eenmaal terug in het kamp, is Missy, de jongste dochter, verdwenen. Een zoekactie leidt nergens toe en de politie wordt ingeschakeld. Dan worden er aanwijzingen gevonden die erop wijzen dat Missy door een misdaad om het leven is gekomen. Haar lichaam wordt echter niet gevonden. Vol diepe pijn gaat de familie huiswaarts. Een nachtmerrie, door Mack "Het grote Verdriet" genoemd.

Na vier jaar is Mack nog steeds van slag en in diepe rouw. Dan ontvangt hij een briefje, ondertekend met 'Papa' waarin hij wordt uitgenodigd naar de hut te komen waar de misdaad heeft plaatsgevonden. Mack twijfelt of dat briefje wellicht van God kan komen, maar hij besluit in elk geval te gaan, zonder zijn vrouw te informeren. Met een geleende auto gaat hij op weg naar de plek des onheils. Wanneer hij daar eenmaal aankomt, volgt een heel bijzonder weekend.

Dit is de eerste roman van W. Paul Young. In eerste instantie schreef hij het voor zijn kinderen, om hen te laten zien dat Gods veelzijdigheid oneindig is. De kern van de roman is de beleving die Mack heeft tijdens het weekend in de hut. Centraal staat de vraag: waar is God bij pijn en verdriet? Waarom ging zo'n klein meisje dood? Is God wreed? Hoe kan ik God zien? Na zijn weekend met God is Mack volledig veranderd.

Technisch is het een goed boek. Het leest vlot, de schrijfstijl is prettig en zal een breed publiek trekken. Ook de indeling van het verhaal is goed. Het taalgebruik is eenvoudig gehouden, maar komt zeker niet simpel over. Er zijn regelmatig passages die een korte overdenking tot gevolg hebben. Gewoon om het even goed tot je door te laten dringen. De citaten van bekende personen aan het begin van een hoofdstuk zijn niet willekeurig gekozen, maar vormen een daadwerkelijke toevoeging aan de roman. Al met al een prima prestatie voor een debuutroman.

Ongetwijfeld zullen er mensen zijn die moeite hebben met de personen van God in dit boek. Het blijkt echter niet de bedoeling te zijn van Young om God als een zwarte vrouw neer te zetten. Hij wil ons wijzen op het feit dat God zich op vele manieren kan laten kennen en dat wij mogen doordringen tot Zijn Vaderhart. Wanneer je zo naar het verhaal van Young kijkt, kun je God beter leren begrijpen. In de bijbel lezen we over God in een wolkkolom en vuurkolom bij de tocht door de woestijn, als mens bij Abraham en Lot, als man bij Jacob en uiteindelijk natuurlijk als De Zoon des Mensen die in de wereld kwam als bewijs van Gods liefde. Sommige beelden vond ik heel mooi: God als werkwoord i.p.v. zelfstandig naamwoord bijvoorbeeld. Of het idee dat voor God het instituut kerk niet bestaat. Anderen spraken me minder aan: de relatie tussen mens en God als horizontale cirkel. Het gedeelte van het lopen over het water vond ik wat gekunsteld.

In Amerika is het boek een bestseller geworden. Het boek werd zelfs vergeleken met 'De Pelgrimsreis' van John Bunyan. Daar zit inderdaad wel iets in. Ik denk dat dit boek een bijdrage kan leveren aan de verhouding tussen mens en God. Om samen met anderen na te denken over wie God is, is er een speciale website geopend bij het boek: www.wieisgodvoorjou.nl. Een uitspraak van Young: "God is zoveel groter dan het doosje waarin Hij zo vaak wordt gestopt." Een (Engelstalig) interview met de schrijver kun je hier zien: