Recensie
Roelf woont in een buurschap in Drenthe, 1814, samen met zijn vrouw en zijn zoon die zwaar gehavend uit de oorlog is gekomen. Door dit laatste overdenkt hij wat hij zelf in zijn leven heeft meegemaakt, vanaf de tijd dat hij een kleine jongen was en te weten kwam dat zijn moeder zijn vader vergiftigde. Hij leefde daarna bij zijn oma, maar het verleden werd altijd doodgezwegen en oma verheerlijkte haar vermoorde zoon. In 1779 neemt Roelf het besluit de buurschap te verlaten en gaat hij een zwerversbestaan tegemoet. Ook dit is geen eenvoudig leven. Op een bijzondere wijze komt hij later weer in zijn oude buurschap, maar niet met goede bedoelingen.......
Janne IJmker heeft een vervolg geschreven op het boek 'Achtendertig nachten'. We maken mee hoe zwaar het verleden van zijn ouders op Roelf drukt. Zijn moeder ziet hij als een soort engel die altijd bij hem is. Telkens beleven we een stukje van het heden (1814), waarbij Roelf terugdenkt aan zijn verleden. Vooral in het begin van het boek is dit niet altijd even duidelijk, waardoor je steeds eventjes het verhaal kwijt bent. Wellicht komt dit ook doordat ik 'Achtendertig nachten' niet gelezen heb. Mooi is de beschrijving die toont hoe Roelf als kind zich anders voelt dan andere kinderen; hij merkt aan hen dat er iets bijzonders aan hem is. Dat is prachtig opgetekend; ook zijn reactie wanneer hij langzaam de waarheid ontdekt. De tijd waarin het boek speelt wordt als ellendig en wreed neergezet. Er is geen schroom bij het beschrijven van gruwelijkheden. Natuurlijk komt dit mede door de sociale omgeving van Roelf. Maar die tijd was ook verre van het romantische beeld dat vaak in historische boeken wordt beschreven. Het leven in Holland was hard en de droom van Roelf was dan ook om eens over het water naar De Nieuwe Wereld te ontsnappen.
Een knap geschreven boek waarin de tijd en de personages uitstekend beschreven worden. Wel jammer dat sommige stukjes wel in de jaren 70 van de vorige eeuw lijken te spelen, het woordgebruik is soms te populair, vooral in het begin van het boek, alsof de schrijfster er dan nog in moet komen, want als je de eerste 100 pagina's voorbij bent, wordt het een stuk beter, zelfs zeer goed.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Marieke werkt in de meubelzaak van haar vader. Haar collega is Marien, de zoon van haar vaders compagnon. Marieke kan goed met hem overweg maar ziet in hem niet meer dan een broer. Haar ouders zouden het graag anders zien, maar Marieke heeft verkering met Klaas-Jan, een hovenier. Ze woont nog thuis maar heeft het plan om op zichzelf te gaan wonen. Door een eigenaardig telefoontje versnelt ze haar plan. Via haar vriendin kan ze tijdelijk een woning huren. Dan blijkt dat de beller haar ook daar weet te vinden, zowel via de vaste lijn als mobiel. Als Marieke op een avond thuiskomt van een bezoekje aan haar vriendin, blijkt dat er iemand bij haar thuis is geweest...
Bijna het hele boek gaat over de vraag wie de beller is en daardoor bleef ik doorlezen. Mijn vermoeden dat al lezende kwam opzetten, bleek juist te zijn. Op het eind komt er ineens een andere man op de proppen en die vraagt haar op de laatste bladzijde ten huwelijk. Dat vind ik allemaal wat snel gaan. Verder een vlotlezende roman.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12069
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De wereld is niet mooi, dat blijkt in alle facetten van de thriller 13 uur, die je een dag laat meemaken van Bennie Griessel een inspecteur van de Zuid-Afrikaanse politie in Kaapstad. Een brute moord op een rugzaktoeriste, de vermissing van haar vriendin, die nog steeds wordt achtervolgd door de moordenaars, een tweede moord op de baas in de muziekindustrie, waar het moordwapen gevonden wordt in de handen van zijn dronken vrouw.
Het zijn de feiten waar de dag van politieagent Griessel mee begint. Nog los van zijn eigen problemen; zijn alcoholverslaving, zijn vrouw die hem 'tijdelijk' verlaten heeft, het contact met zijn kinderen, zijn slippertje van de vorige avond, de promotie die uitblijft op het werk en het coachen van de nieuwe generatie rechercheurs, die volgens het quotum van Zuid-Afrika uit verschillende etnische groepen bestaat. Grof taalgebruik, vloeken en ongeoorloofde seks, maken dit boek geen aanrader voor christenen, maar mijn nieuwsgierigheid naar deze VN thriller van het jaar, het Zuid-Afrikaanse decor en de geweldige spanning, zorgden ervoor dat ik het boek niet kon negeren.
Eerlijk is eerlijk: het is goed geschreven. Steeds weer wisselt het perspectief tussen de verschillende verhaallijnen in het boek. Daardoor weet je als lezer soms meer dan de politie. Tegelijkertijd krijgt het verhaal ook verrassende wendingen waardoor de spanning er goed in blijft. De schrijver Deon Meijer weet met woorden de scènes beeldend te beschrijven, zodat je helemaal in het verhaal getrokken wordt en ook letterlijk de afschuw, van misselijk makende details kunt voelen. Hoewel sommige karakters bijna karikatuur zijn neergezet, is het verbluffend wat hij met het samenspel daarvan kan doen. Bennie Griessel heeft ondanks zijn zwakheden een verbazingwekkend goede zelfbeheersing en blijft tot het eind toe onvoorspelbaar. Geen wonder dat het voor de wereld de thriller van het jaar is geworden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12068
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Mzwana Mustawa, de president van Zwamalo, een klein olielandje in Afrika, heeft zich ontwikkeld tot een dictator. David Lamb, een vroeger adviseur van de president kan dit niet verdragen en stuurt hem een anonieme mail. Hij dreigt foto's van de misdaden van de president op internet te plaatsen. De president stelt alles in het werk om erachter te komen wie hem die mail heeft gestuurd. Vervolgens stuurt hij een huurmoordenaar, Ramirez genaamd, op David af.
Maar David is niet bang voor hem en na een schermutseling bindt hij hem vast op een stoel.
Als David na een telefoontje zijn huis verlaat, krijgt Ramirez het voor elkaar om zich los te wurmen en snuffelt in Davids papieren. Dan vindt hij iets en bedenkt een ander plan dat ongetwijfeld moet lukken omdat hij Davids zwakke plek heeft gevonden...
Een boeiend boekje over de strijd voor gerechtigheid dat leest als een trein.
Het enige dat voorspelbaar is, is dat Ramirez zich los weet te wurmen als David weggaat. Het plan dat Ramirez daarna wil uitvoeren, is bijzonder spannend en neemt een verrassende wending. De ontknoping is iets wat je totaal niet verwacht.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12067
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Het Boekgeschenk van Hoogspanning, de christelijke variant van de maand van het spannende boek, heet "Olie op het vuur" van Heerco Walinga. Met dit boek heeft hij zijn naam als thrillerschrijver voorgoed gevestigd.
Prachtig! Realistisch! Indringend! Verrassend! Dat is dit dunne boekje met het steengoede verhaal over de econoom David Lamb, geboren in het land Zwamalo, waar de rebellen op een gewelddadige manier aan de macht zijn. In David Lamb is het gemakkelijk om me te identificeren met zowel het slachtofferschap als het volwassen worden in de overtuiging dat de liefde uiteindelijk wint. Hij is de absolute held van dit verhaal, hoewel hij zich er nooit op zou laten voorstaan. Hij neemt volledig verantwoordelijkheid voor zijn leven en bereidt op nauwkeurige manier voor wat hij ziet als zijn levensmissie. Al vanaf het begin houd je van deze integere man, die niet alleen sterk is door zijn jarenlange militaire training als wel door zijn geestelijke training.
Ik geef deze dunne, maar uitstekende thriller 5 sterren, met name om het plot.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12066
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Dit is het eerste deel van een serie van vijf over Dayne Matthews, een succesvolle Hollywoodacteur. Hij zoekt een tegenspeelster voor een nieuwe film die ongetwijfeld een kassucces zal worden. Hij herinnert zich Katy Hart uit Bloomingtown. Een jaar geleden heeft hij haar gezien en ze is hem bijgebleven. Als Katy auditie doet weet Dayne het zeker: zij moet die rol krijgen. Katy beslist niet direct, ze neemt de tijd. Ze bidt ervoor en praat erover met haar vriendin. Als ze naar Dayne gaat om het contract te ondertekenen, gebeurt er iets dramatisch...
De serie over Dayne Matthews volgt op de familie Baxterserie. Daarop volgt de serie: Het witte doek. Het is jammer dat er van Het witte doek al twee delen in het Nederlands zijn verschenen. Die heb ik gelezen en je komt er personages tegen die in deze serie veel jonger zijn. Beroemd geeft een duidelijk beeld van het filmsterrenleven. De paparazzi, roddelbladen, een gek geworden fan, zijn elementen van het leven van Dayne Matthews. Hij kan er goed mee omgaan, een bevriende actrice durft bijna haar huis niet meer uit.
Er komt duidelijk in dit boek naar voren dat je Gods leiding onjuist kunt interpreteren.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12065
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Amy en haar zus Lou werken samen met hun grootouders en een team op Heartland, een paardenranch. Hun moeder is een paar jaar geleden overleden bij een auto-ongeluk. Amy is klaar met de middelbare school en staat ingeschreven bij de universiteit, maar ze ziet er vreselijk tegenop om Heartland te verlaten. Ze heeft het idee dat de anderen haar niet meer overal bij betrekken omdat ze toch weggaat. Daar baalt ze vreselijk van en als paard Fanfare op de ranch komt, weet iedereen wat er met hem aan de hand is, behalve Amy.
Als ze Ty, haar vriend die ook op Heartland werkt, zegt dat Lou iets voor haar achterhoudt, doet ook hij vaag en zegt dat ze het maar aan Lou moet vragen. Dan wil Amy een buitenrit met Fanfare gaan maken, maar Joni, één van de medewerksters, raadt het haar af. Amy slaat haar raad in de wind en gaat met het paard de weg op. Ze merkt dat het paard doodsbang is in het verkeer...
Omdat ik deze serie niet ken, begon ik nieuwsgierig aan dit boek. Ik miste direct al een verklarende woordenlijst achterin, want als je niet veel van paarden af weet, moet je de termen die gebruikt worden opzoeken. Het begint al met 'longeren', (africhten, laten lopen) dat was nog te vinden in het vreemde woordenboek maar het woord 'piafferen', kostte me meer moeite. In het vreemde woordenboek en het online woordenboek was het niet te vinden. Via google vond ik een filmpje waarin getoond werd wat piafferen is. Het paard laten stilstaan en met zijn benen op en neer laten gaan.
Voor tieners die van paarden houden, is het een leuk boek zonder grof taalgebruik. Mooi om te lezen is ook hoe Ty Amy blijft stimuleren en bemoedigen, ondanks dat ze soms tegen hem uitvalt.
Alvast even proeven? klik HIER
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12064
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Is er een tweede kans voor een huwelijk? Gina Holmes pakt dit thema op in haar tweede roman. Eric Yoshida is een vijftiger, die in het eerste hoofdstuk vertelt hoe hij zijn grote liefde Kyra heeft leren kennen en in het volgende hoofdstuk wakker wordt naast een vrouw die de zijne niet is. Hij wordt overspoeld met spijt en weet dat zijn huwelijk van 20 jaar, waarvan de laatste twee jaren slecht waren, nu definitief voorbij is.
Maar dan blijkt Kyra, zijn vrouw door een ongeluk, een hersenschudding te hebben en tijdelijk geheugenverlies, waardoor ze niets meer weet van die compromitterende email, waardoor ze haar man de deur heeft gewezen. Sterker nog, ze is dolverliefd op hem en zielsgelukkig dat hij niet dood is, wat zij op één of andere manier dacht. Een ingewikkelde situatie voor Eric: hij komt weer thuis, wil niets liever dan een tweede kans bij zijn vrouw, maar kent haar goed genoeg om te weten dat het allemaal voorbij zal zijn als zij haar geheugen terugkrijgt.
Gina Holmes heeft lef om het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van een overspelige man met al zijn emoties. Ze maakt er geen held van: een hardwerkende man, die vooral leeft voor zijn carrière, een controlfreak met zichzelf ingenomen, hoewel hij zich ook schuldig voelt, maar vooral erg laf om de waarheid te vertellen. Dat maakt het verhaal langdradig, bijna slepend. Het is natuurlijk wel realistisch; je zet je niet zomaar over ontrouw heen. Wat dat betreft is haar boek wel geloofwaardig, overigens niet wat betreft het geheugenverlies van Kyra. Het is aan de schrijfstijl van Gina Holmes te danken, de manier waarop ze andere levensechte mensen rond Eric heen zet, dat je geboeid blijft lezen. Op een gegeven moment had ik het boek bijna weggegooid uit verontwaardiging over Erics gedrag, (ware het niet dat ik het verhaal op een e-reader aan het lezen was).
Verder is het een verdienste van Gina Holmes dat ze het geloof op een natuurlijke manier in het verhaal verweeft. Eric zegt christen te zijn, maar daar blijkt niet veel van. Zijn vriend Larry houdt hem de waarheid op verschillende manieren voor, maar het werkt niet als een 'toverstokje' dat Eric zijn gedrag daardoor verandert. Dat heeft tijd nodig. De tweede kans die Eric zoekt voor zijn huwelijk, is uiteindelijk veel meer een tweede kans voor hemzelf. Als hij op een kruispunt staat, blijkt dat hij toch een verrassende keus kan maken. Daarmee raakt dit boek meer thema's dan alleen de huwelijksproblematiek, het gaat ook over het najagen van dromen, wat echt belangrijk is in het leven.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12063
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Saskia van Lieshout is ontslagen, gescheiden en wordt lastiggevallen door haar ex-man. Haar oog valt op een advertentie van een in Zwitserland wonend Nederlands echtpaar, dat een au pair en gastvrouw zoekt. Saskia wordt aangenomen en het klikt direct met Zalia, Jules en de kinderen. Ook met buurman Klaus kan ze goed overweg; ze komen regelmatig bij elkaar en al snel belandt ze bij hem in bed. Na een tijdje merkt Saskia dat Zalia een diep verdriet heeft. Jules heeft problemen van andere aard. Dan vangt ze een gesprek op dat Jules met een andere vrouw heeft. Gaat hij vreemd of is er wat anders aan de hand?
Dit boek moet een thriller voorstellen, maar je moet je door heel wat langdradige stukken worstelen voordat je bij hoofdstuk 40 bent waar het spannend begint te worden en het iets op een thriller begint te lijken. In hoofdstuk 22 en 23 wordt een ski tocht beschreven. Ze skieën, ze remmen, ze slaan af nemen een steile helling, gaan over hobbels en passeren andere skiërs; allemaal heel leuk als je van skieën houdt, maar het wordt beschreven als droge feiten die niets aan het verhaal toevoegen.
Hoewel het laatste gedeelte echt spannend is, is het eind heel tam. Het nodigt mij niet uit om meer van deze auteur te lezen. Hier en daar wordt er ook gevloekt.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12062
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Het is beslist opmerkelijk dat de directeur van de evangelisatiebeweging Agapè, Mark de Boer komt met een boek dat heet: 'Nooit meer evangeliseren'.
Maar Mark de Boer heeft een droom en daar vertelt hij met passie over. Een droom dat de muziek van het evangelie zo mooi zal klinken in zijn leven (en dat van christenen), dat andere mensen er stil voor blijven staan, dat ze geraakt mogen worden en daardoor kennis maken met een andere wereld; van vrede, vreugde en gerechtigheid. De droom van Mark de Boer wordt verteld naar aanleiding van een parafrase over een oude piano die een in leegstaande kerk staat. Het verhaal van de piano wordt in drie bedrijven verteld, telkens ter inleiding van de delen in het boek:
- Verval, wat een duidelijke omschrijving geeft van de huidige maatschappij
- Ontdekking, waarin het gaat om het goede nieuws en hoe dat in deze maatschappij nog doorgegeven kan worden
- Herstel over hoe het evangelie kan worden voorgeleefd, doordat christenen hun leven delen.
Het is een ontzettend vlot geschreven boek, wat heel makkelijk leest. Dat komt doordat Mark de Boer zich kwetsbaar opstelt. Dat gebeurt bijvoorbeeld door de manier waarop hij zich voorstelt; een gewone man zonder spectaculaire 'bekering' met een herkenbare schaamte over een evangelisatieactie op Hoog Catherijne. Veel christenen voelen zich ongemakkelijk als het gaat om evangelisatie. Gelovigen willen wel vertellen over het goede nieuws, maar de meeste niet-christenen staan daar niet op te wachten.
Hoe kan dat en hoe moet het dus wel, dit wordt door Mark de Boer duidelijk uitgelegd. Hij geeft een scherpe analyse van de postmoderne cultuur. Ook over welke ruimte het geloof nog heeft in de 21ste eeuw. De directeur van Agapè daagt christenen uit om wel in deze wereld te zijn, maar niet van deze wereld. Om niet zozeer het geloof te preken, maar zelf de boodschap te zijn. Het evangelie uit te dragen, in de wereld om je heen, door er te zijn in de relaties die je aangaat. Nooit meer evangeliseren is vooral bedoeld als pleidooi, om niet meer te preken of (meer) te praten over je geloof, dan dat de ander van je vraagt. 'Wees gericht op de ontvanger, niet op de boodschap'. Aan het eind van het boek heeft Mark de Boer dan ook 5 praktische handreikingen hoe het leven eruit ziet als je 'nooit meer evangeliseert'.
Een boek dat elke christen zou kunnen lezen; om enerzijds bevrijd te worden van de druk van evangelisatie of anderzijds uitgedaagd te worden het geloof uit te leven.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: