Boekenmening

Is er een tweede kans voor een huwelijk? Gina Holmes pakt dit thema op in haar tweede roman. Eric Yoshida is een vijftiger, die in het eerste hoofdstuk vertelt hoe hij zijn grote liefde Kyra heeft leren kennen en in het volgende hoofdstuk wakker wordt naast een vrouw die de zijne niet is. Hij wordt overspoeld met spijt en weet dat zijn huwelijk van 20 jaar, waarvan de laatste twee jaren slecht waren, nu definitief voorbij is.

Maar dan blijkt Kyra, zijn vrouw door een ongeluk, een hersenschudding te hebben en tijdelijk geheugenverlies, waardoor ze niets meer weet van die compromitterende email, waardoor ze haar man de deur heeft gewezen. Sterker nog, ze is dolverliefd op hem en zielsgelukkig dat hij niet dood is, wat zij op één of andere manier dacht. Een ingewikkelde situatie voor Eric: hij komt weer thuis, wil niets liever dan een tweede kans bij zijn vrouw, maar kent haar goed genoeg om te weten dat het allemaal voorbij zal zijn als zij haar geheugen terugkrijgt.

Gina Holmes heeft lef om het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van een overspelige man met al zijn emoties. Ze maakt er geen held van: een hardwerkende man, die vooral leeft voor zijn carrière, een controlfreak met zichzelf ingenomen, hoewel hij zich ook schuldig voelt, maar vooral erg laf om de waarheid te vertellen. Dat maakt het verhaal langdradig, bijna slepend. Het is natuurlijk wel realistisch; je zet je niet zomaar over ontrouw heen. Wat dat betreft is haar boek wel geloofwaardig, overigens niet wat betreft het geheugenverlies van Kyra. Het is aan de schrijfstijl van Gina Holmes te danken, de manier waarop ze andere levensechte mensen rond Eric heen zet, dat je geboeid blijft lezen. Op een gegeven moment had ik het boek bijna weggegooid uit verontwaardiging over Erics gedrag, (ware het niet dat ik het verhaal op een e-reader aan het lezen was).

Verder is het een verdienste van Gina Holmes dat ze het geloof op een natuurlijke manier in het verhaal verweeft. Eric zegt christen te zijn, maar daar blijkt niet veel van. Zijn vriend Larry houdt hem de waarheid op verschillende manieren voor, maar het werkt niet als een 'toverstokje' dat Eric zijn gedrag daardoor verandert. Dat heeft tijd nodig. De tweede kans die Eric zoekt voor zijn huwelijk, is uiteindelijk veel meer een tweede kans voor hemzelf. Als hij op een kruispunt staat, blijkt dat hij toch een verrassende keus kan maken. Daarmee raakt dit boek meer thema's dan alleen de huwelijksproblematiek, het gaat ook over het najagen van dromen, wat echt belangrijk is in het leven.

Jenny Lucas vertelt over haar laatste levensmaanden in deze debuutroman van Gina Holmes, waarmee Gina in Amerika een prijs won voor beste christelijke fictie. Jenny keert terug naar haar ouderlijk huis. Zes jaar geleden heeft zij dat verlaten, nadat haar vader haar een preek gaf over ongehuwd zwanger zijn en sindsdien heeft ze hem niet meer gesproken. Voor ze het haar jeugdliefde David Preston destijds had kunnen vertellen dat hij vader werd, verbrak hij de relatie. Bovendien kan haar vader zijn vader niet luchten of zien, omdat Jack Lucas dokter Preston de dood van zijn vrouw (de moeder van Jenny) verwijt. Toen haar dochter geboren was, bleek David al getrouwd te zijn. Kortom, genoeg ingrediënten voor een aangrijpend verhaal, want Jenny moet in de laatste maanden dat ze leeft op zoek naar een nieuw gezin voor haar dochter Isabella omdat ze ongeneselijk ziek is. Wordt dat thuis bij haar vader en zieke oma of toch bij David en zijn nieuwe vrouw?

De roman is geschreven vanuit het ik-perspectief en zo oprecht dat je je al gauw met Jenny kunt identificeren. Hoewel haar dochtertje natuurlijk een geweldig kind is, opvallend goed praat voor een vijfjarige, (slechts een keer is er een soort taalverhaspeling) is Jenny gewoon mens, een moeder die fouten kan maken, nog niet los van haar jeugdliefde (maar dat wel wordt tijdens het verhaal), ontzettend jaloers en vooral makkelijk ruzie makend met haar vader en David. Er gebeurt veel in de laatste maanden (ze wordt ook nog verliefd) en de ontwikkelingen zorgen ervoor dat je blijft lezen. Meerdere keren raakt Gina Holmes je met dit verhaal tot tranen toe. Het siert de schrijfster dat ze niet voor een wonder gekozen heeft en daarmee voor de goede afloop. Juist de scène waarin Jenny haar dochter over haar nadere dood vertelt, naar aanleiding van het beeld wat ze gebruikt voor sterven, het oversteken van de oceaan, is ontroerend. Beslist een aanrader als je van christelijke romans houdt.

Minpuntje van dit boek is de epiloog waarin de dochter de dagboeken van haar moeder leest. Het boek dat je als lezer net uit hebt, is zeker geen dagboek, dus ergens klopt er iets niet. Maar je kunt er natuurlijk voor kiezen om de epiloog niet te lezen.