Boekenmening

Een huisje aan zee

Isabel wil het verleden vergeten. Ze vertrekt uit het ouderlijk huis en gaat in Arnhem wonen. Haar ouders gingen scheiden toen ze kind was. Moeder Bianca hertrouwde en kreeg nog een dochter, Britt. Er volgt weer een scheiding om dezelfde reden als waarom de vader van Isabel vertrok. Bianca heeft een psychische stoornis waar bijna niet mee te leven valt.

De reden dat Isabel nog af en toen thuiskomt, is haar halfzusje Britt. Per telefoon onderhouden ze contact. Dan komt Bob in Isabels leven. Ze krijgen een relatie maar Bob ervaart een afstand tussen hen. Isabel wil niet dat hij iets over haar verleden te weten komt. Zal de relatie standhouden?

Hoewel de titel doet vermoeden dat het om een luchtig geschreven verhaal gaat, is dat geenszins het geval. Levensecht worden de gevoelens van Britt, Bianca en Isabel beschreven. De auteur kan zich meesterlijk inleven in haar personages.

De olijke tweeling op zaal 9

De Olijke Tweeling is een Nederlandse jeugdboekenserie geschreven door Arja Peters en na haar overlijden voortgezet door andere auteurs. Ondanks dat de boeken best ouderwets zijn (dingen als chatten, mobieltjes en facebook komen er niet in voor) trekken ze toch veel kinderen aan. Vanaf 2013 verzorgt Uitgeverij Columbus, een onderdeel van Uitgeversgroep Royal Jongbloed de reeks.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit eerder een boek uit deze serie gelezen heb. Omdat ik als kind van spannende jongensboeken viel, koos ik meestal voor een boek met een meer uitdagende titel en cover. Toch viel me dit boekje mee qua zoetigheid. Ik vond het af en toe zelfs ontroerend.

De inhoud
Ellis en Thelma, de hoofdpersonen worden allebei erg ziek. Ze krijgen longvliesontsteking. Zo’n ontsteking ontwikkelt zich vaak uit longproblemen die al langer sluimeren. Voor een half jaar moeten ze weg uit hun vertrouwde omgeving om aan te sterken in Dennenhorst. Een half jaar … Wat een ramp! Een half jaar in bed liggen terwijl het buiten voorjaar wordt! Dagen waarop de zon schijnt en iedereen lekker buiten is. Een rustkuur, alsof ze tachtig zijn. Wat een verschrikkelijke tegenvaller. Eén voordeeltje hebben ze: ze zijn samen ziek. Dat is in ieder geval stukken leuker dan in je eentje ziek zijn. Ellis en Thelma vrolijken de boel in het kinderziekenhuis een beetje op. Ze doen leuke spelletjes op zaal 9 en houden zelfs een kussengevecht. Ook genieten ze van een zwerfkatje. Toch gebeuren er ook erg verdrietige dingen. En hoe zal het aflopen met Hanneke, die steeds zulke vervelende opmerkingen maakt?

Mijn mening
Dit boek is een leuk verhaal om te lezen voor meiden rond tien jaar. Het is hier en daar een beetje oppervlakkig en saai. De dialogen zijn niet zo sprankelend en de karakters van de meisjes komen niet echt naar voren. Van diepe, intense gevoelens is echt geen sprake. Voor meiden die van series houden, is het een prima verhaal. De cover van het boek is mooi en past duidelijk bij de inhoud. Ook het lettertype is gemakkelijk te lezen.

De wens

Dit is het derde boek in de serie over de familie Anderson. In deel 1 gaat het om de moeilijkheden tussen de ouders: Jim en Marilyn. Deel 2 vertelt over de oudste zoon Tom.

In dit deel gaat het om dochter Michele met haar man Allan. Michele en Allan zijn een jaar getrouwd en Michele is nog niet zwanger. Dit neemt haar heel erg in beslag. Eigenlijk beheerst het min of meer haar leven. Allan zet zich enorm in voor zijn zendelingenwerk en ziet niet hoezeer Michele onder hun kinderloosheid lijdt. Al snel komt het tot een goed gesprek en is hun huwelijk gered, maar zwanger wordt ze nog steeds niet.

Het boek is mooi geschreven, maar het conflict had mijns inziens veel verder uitgediept kunnen worden.

De lege stad

Rotterdam en de Tweede Wereldoorlog, dan denk je aan het verschrikkelijke bombardement, aan de dagenlange brand die de binnenstad heeft verwoest. Dat er veel meer over te vertellen is bewijst Simone van der Vlugt in haar nieuwe historische roman De lege stad.

Katja van Kesteren is 21 jaar als de oorlog uitbreekt. Ze heeft een onbezorgd leven, misschien een beetje leeg omdat ze, hoewel ze al een jaar getrouwd is met arts Daniel, nog geen baby heeft. Om haar lege dagen te vullen trekt ze nog regelmatig naar de kruidenierszaak van haar ouders in het centrum van de stad. In het grote katholieke gezin is extra hulp altijd welkom. Ook op 14 mei als haar jongste zusje Lieke van vier ziek is. Haar ouders vinden het goed als Lieke met Katja meegaat. Ze zijn nog maar net vertrokken als ze worden overvallen door het bombardement. Samen met haar broer Thijs kan ze een schuilkelder bereiken. Katja beseft nauwelijks hoe haar leven in één klap is veranderd. Bij het bombardement zijn haar ouders en een broer en zus omgekomen. De twee broers, die toevallig met bestellingen voor hun ouders op pad waren en een zus, die buitenshuis werkt, gaan bij Katja in Kralingen wonen. Katja’s leven is gevuld met zorgen voor haar familie en vrienden.

Alles wat je kunt bedenken bij een verhaal uit de Tweede Wereldoorlog heeft Simone van der Vlugt in haar historische roman verweven; Katja’s broers zitten in het verzet, haar schoonfamilie is lid van de NSB, haar beste vriendin is Joods. Haar man Daniel wordt opgepakt als hij samen met andere artsen een protestbrief schrijft. Het maakt het leven voor Katja niet makkelijk. De keuzes die ze moet maken om de oorlog te overleven: wel of niet onderduikers helpen, wel of geen relaties aanknopen met Duitse officieren? Met Katja als hoofdpersoon laat Simone van der Vlugt de lezer inzien dat het allemaal niet zo eenvoudig was in de Tweede Wereldoorlog.

Maar dat is het dan ook wel, want de roman is toch met een zeker gemak te lezen. De karakters zijn oppervlakkig. Er zijn scenes die een zekere spanning hebben, maar van een gewaardeerd thrillerschrijfster had ik toch een sterkere spanningsboog voor de hele roman verwacht. Nu zijn vooral de historische feiten verwerkt in het boek, hoe goed en nauwkeurig ook het is wat mij betreft niet voldoende voor een goede historische roman. Hoewel ik moet nageven dat Simone van der Vlugt op een laagdrempelige manier kan vertellen over de geschiedenis van Rotterdam. De lege stad verwijst veel meer naar wie er zijn verdwenen in de loop van de oorlogsjaren, dan na de kaalslag van het bombardement en dat blijft toch aangrijpend.

Het afscheid

Sinie heeft in de oorlog haar man verloren en heeft een nieuwe liefde gevonden, Ad. Ze trouwt met hem en trekt met de kinderen bij hem in. Ze is gelukkig met haar gezin en er komt een dochtertje bij. Met enige regelmaat komen de kinderen bij school een vreemde man tegen die hen af en toe aanspreekt. Sinie is bang dat het misschien familie is van Rebecca, haar Joodse pleegdochter. Dan doet ze een ontdekking die heel haar leven op de kop zet. Ze kan er niet met Ad over praten en met lede ogen ziet hij aan hoe het steeds slechter met haar gaat.

Dit is een moeilijk weg te leggen boek dat ik in een ruk heb uitgelezen. De auteur weet de spanning erin te houden. Ze brengt de lezer op een heel ander spoor zodat je wel door móet lezen. De gevoelens van de hoofdpersonen worden levensecht beschreven. Het eind is bijzonder ontroerend.

Dit boek is een zelfstandig te lezen vervolg op ‘Alleen verder’. Later dit jaar volgt er nog een derde deel.

De tuin van Adam

Hoofdpersoon Madeline woont in een rustig stadje in Ontario. Als haar zoontjes Jesse en Adam in de tuin aan het spelen zijn overkomt Adam een vreselijk ongeluk. Hierdoor raakt hij verstandelijk gehandicapt. Dit eerste deel van het boek is heel sterk geschreven. Je leeft helemaal mee met de wanhopige moeder die haar zoon bijna ziet omkomen. En dan de weg naar (gedeeltelijke) genezing. Het raakte me diep.

Helaas begint het tweede deel van het boek nogal saai. Verhalen van mensen uit het stadje waarvan de samenhang nog onduidelijk is. Er komt pas weer wat leven in het boek als het stadje wordt opgeschrikt door inbraken en zelfs moord. Madeline wordt aangevallen. En met haar zoon Adam wil het niet goed lukken in het gezinshuis waar hij met enkele andere gehandicapten en twee toezichthouders woont. Ook met de vader van Madeline gaat het niet goed, hij lijdt aan dementie. Madeline vindt het erg moeilijk om met hem om te gaan. Soms praat hij in het Nederlands, omdat dat zijn moedertaal is, ze begrijpt hem dan niet. Madeline zelf heeft de lastige ziekte ms. Door haar beperkingen heeft ze ook moeite om bijvoorbeeld de hond uit te laten. Als zelfs haar geliefde hond wordt vermoord, weet Madeline niet meer hoe ze verder moet. Zal ze dan toch hulp van anderen moeten vragen?

Jammer dat in het boek een groot stuk zit dat doorworstelen is. Maar wel goed is de manier waarop relaties in beeld worden gebracht. Ouders die niet in de gaten hebben dat hun kind ontspoort. Madeline die niet goed weet hoe ze met Adam en haar vader moet omgaan; hoe ze haar zware ziekte kan dragen. Ze wil alles zonder hulp van anderen, maar is dat wel reëel? En wat moet ze als Adam wegloopt? Het beeld van de handicap van Adam wordt goed neergezet. Ook de ziekte van Madeline zelf en de dementie van haar vader.

De auteur van dit boek is zelf in Nederland geboren en op zijn zevende naar Canada vertrokken. Zijn eerste boek verscheen in 1985. Al eerder werd een boek van hem vertaald in het Nederlands. Dit boek leest in elk geval prettig. Het is van gemiddelde kwaliteit.

De Koorleider

Dr. E.W. Bullinger (1837-1913) was een rechtstreekse nakomeling van de Zwitsers Hervormer J. Heinrich Bullinger. Hij was een Anglicaanse geestelijke. Toen hij klaar was met zijn studie werd er van hem gezegd dat hij een betrouwbare geleerde van het Grieks was met de beheersing van het Hebreeuws die slechts door enkelen geëvenaard werd. Hij ontving de titel ‘Doctor of Divinity’ in 1881. Deze informatie maakte me nieuwsgierig naar dit boek, dat ik ter recensie toegestuurd kreeg: De Koorleider. Studies in de psalmen en hun titels.

Dit boek is een vertaling is van het in 1908 verschenen boek: The Chief Musican – or, Studies in the Psalms, and their titles.

Inhoud
Dit boek is zo rijk van inhoud. Het bestaat uit vier delen, die elk weer bestaan uit talloze kleinere hoofdstukken.
1.   De psalmtitels
2.   Bijzondere woorden in de tekst – Higgajon en Sela
3.   De liederen van de treden ( Pelgrimsliederen, opgangsliederen)
4.   De vijftien ‘liederen van de treden’ – Structuren en nadere uitleg
De Psalmen in de Bijbel bevatten allerlei aanwijzingen en omschrijvingen in hun opschriften, waar wij vaak niets van snappen. Zelfs in de gangbare Bijbelvertalingen wordt daar soms verkeerd mee omgegaan. Dit boek staat boordevol informatie over hoe het er eigenlijk staat. Ook legt de auteur heel breedvoerig en helder uit wat de muzikale termen te beteken hebben in de titels. Vaak hebben ze helemaal niets met muziek te maken.

Wat ik ervan vind
Dit boek is zo mooi. Ik ontdek heel veel dingen, die ik absoluut niet wist. Het is verrijkend voor mijn persoonlijk geloofsleven. Ik lees het in mijn stille tijd, als een soort Bijbelstudie.

Warm aanbevolen
Dit boek beveel ik van harte aan. Ik denk aan studenten theologie, voorgangers en kerkenraadsleden. Verder aan iedereen die graag een psalm leest.

Winterkinderen

Winterkinderen is een aangrijpende oorlogsroman, die niets kinderlijks heeft. Het gaat om dood en leven. Het gaat om heftige emoties, waarmee kinderen niet geconfronteerd zouden moeten worden. Als hun begeleiders door de Duitsers zijn doodgeschoten en hun enige terugweg naar Frankrijk is opgeblazen, zijn de kinderen opgesloten in het hoge niemandsland van de Pyreneeën. Bovendien is het net winter geworden. Het is één dramatische zoektocht; een geheel van dramatische zoektochten.

Boven alles komt de zoektocht naar echte liefde sterk naar voren. Hierin speelt seks een behoorlijk grote rol. Voor mijn gevoel een rol die meer bij onze eigen cultuur en tijd past dan die van de oorlogstijd. Daarnaast de altijddurende zoektocht naar eten. Die zoektocht is goed beschreven. De enorme drang om te mogen blijven leven houdt de spanning er stevig in. Dan is er de zoektocht naar vrede over het verleden, die gaat ook na de oorlog nog door. De ergste zoektocht is die naar veiligheid, zowel voor de geest als het lichaam. Het zorgt ervoor dat sommige tieners hun eigen plannen smeden en zonder aankondiging proberen een uitweg te vinden. Dat wordt door de anderen niet gewaardeerd. Ook zij willen gered worden. De spanningen onderling worden wat al te veel uitgekauwd en uitgelegd. Dat is een beetje jammer.

Ik denk niet dat dit echt gebeurd zou kunnen zijn. De omstandigheden zijn daarvoor te extreem. Toch kan het de ogen van tieners openen voor het belang van overlevingsstrategieën en psychologie, het belang van samenwerking en de betekenis van onderlinge betrokkenheid.

Dit is geen boek voor kinderen en voor volwassenen is het wat te simpel. Het zou goed door oudere tieners kunnen worden gelezen, misschien zelfs samen met hun ouders, zodat zij de ontwikkelingen die plaatsvinden in de tienertijd zouden kunnen bespreken en ook aandacht kunnen geven aan de Tweede Wereldoorlog. Ik zou dit boek graag cadeau geven aan jongeren van 16 jaar en ouder omdat de auteur eerlijk is over het leven en de moeite die wij als mens hebben met de communicatie van ons hart. De verhaallijn is duidelijk, de ontknoping een beetje te ver gezocht (een mini-oorlog voor de schuilplaats van de kinderen).

Het erfdeel

Marten heeft het werk van zijn vader overgenomen. Deze is herstellende van een bedrijfsongeval. Hij heeft een eigen verblijf bij de boerderij van zijn ouders. Hij is al een hele tijd verliefd op Amanda, die regelmatig bij zijn ouders over de vloer komt. Het feit dat zij een vriend heeft, doet daar niets aan af.

Dan ontdekt Amanda dat zij toch niet met Freek verder wil en ze maakt het uit. Maar Freek begint haar te stalken. Het komt tot een handgemeen tussen Marten en Freek. Voordat het tussen Marten en Amanda meer wordt dan vriendschap, krijgt hij nog een flinke worsteling te verduren die met zijn verleden te maken heeft.

Dit is een vervolg op “De verloren zoon” dat de eerste Valentijnprijs heeft gewonnen. Het is net als het eerste deel erg boeiend geschreven. De auteur heeft zich goed ingeleefd in de personages.

Weg van Damascus

De Palestijns-Syrische dichter Ghayath Almadhoun werd geboren in het Palestijnse vluchtelingenkamp Yarmouk in Damascus. Sinds 2008 woont hij in Stockholm.

Met zijn gedichtenbundel 'Weg van Damascus' heeft hij mij recht in het hart geraakt. Dat begint al met de kaft, die zowel liefde ('De kus' van Gustav Klimt) als verwoesting (een kapotgeschoten flat) laat zien. Deze tegenstelling gaat verder in de introductie waarin Handelingen 9: 3-4 (Saul is onderweg naar Damascus) scherp contrasteert met de 'hij' die nu voor het checkpoint Damascus staat.

De hele bundel wordt gekenmerkt door de emoties 'heimwee naar het vaderland' en 'schuldgevoel dat vaderland verlaten te hebben'. Soms lijkt de dichter zich zelfs daarvoor te verontschuldigen ("Hij was gedwongen te emigreren naar een plaats waar hij een vrouw ontmoette die leek op herinneringen").

Het is knap dat de dichter in al deze emoties toch een ironische toon kan treffen die de lezer ondanks alles een (bitter) lachje ontlokt:

"De sluipschutter richtte op mij, zonder de moeite te nemen
te achterhalen of ik allergisch was voor sluipschutterskogels
Een allergie van de beste soort
die de dood tot gevolg kan hebben."

Door de lay-out lijken sommige gedichten op het eerste gezicht op proza, maar het blijven gedichten, die je leest en herleest; die je wakker houden zodat je opnieuw naar de bundel grijpt en probeert te doorgronden.

Als lezer probeer je misschien ook om na te voelen wat de dichter moet voelen, maar Joost Baars tikt je in het nawoord genadeloos op de vingers: "Maar die dichter dicht natuurlijk juist niet over de dingen op het journaal ... Het werk begrijpen vanuit mijn eigen herkenning zou daarom betekenen dat ik me voor een belangrijke essentie afsluit."

15064

Recensie

Jouw waardering

15063

Recensie

Jouw waardering

15062

Recensie

Jouw waardering

15061

Recensie

Jouw waardering

15060

Recensie

Jouw waardering

15059

Recensie

Jouw waardering

15058

Recensie

Jouw waardering

15057

Recensie

Jouw waardering

15056

Recensie

Jouw waardering

15055

Recensie

Jouw waardering