Winterkinderen is een aangrijpende oorlogsroman, die niets kinderlijks heeft. Het gaat om dood en leven. Het gaat om heftige emoties, waarmee kinderen niet geconfronteerd zouden moeten worden. Als hun begeleiders door de Duitsers zijn doodgeschoten en hun enige terugweg naar Frankrijk is opgeblazen, zijn de kinderen opgesloten in het hoge niemandsland van de Pyreneeën. Bovendien is het net winter geworden. Het is één dramatische zoektocht; een geheel van dramatische zoektochten.
Boven alles komt de zoektocht naar echte liefde sterk naar voren. Hierin speelt seks een behoorlijk grote rol. Voor mijn gevoel een rol die meer bij onze eigen cultuur en tijd past dan die van de oorlogstijd. Daarnaast de altijddurende zoektocht naar eten. Die zoektocht is goed beschreven. De enorme drang om te mogen blijven leven houdt de spanning er stevig in. Dan is er de zoektocht naar vrede over het verleden, die gaat ook na de oorlog nog door. De ergste zoektocht is die naar veiligheid, zowel voor de geest als het lichaam. Het zorgt ervoor dat sommige tieners hun eigen plannen smeden en zonder aankondiging proberen een uitweg te vinden. Dat wordt door de anderen niet gewaardeerd. Ook zij willen gered worden. De spanningen onderling worden wat al te veel uitgekauwd en uitgelegd. Dat is een beetje jammer.
Ik denk niet dat dit echt gebeurd zou kunnen zijn. De omstandigheden zijn daarvoor te extreem. Toch kan het de ogen van tieners openen voor het belang van overlevingsstrategieën en psychologie, het belang van samenwerking en de betekenis van onderlinge betrokkenheid.
Dit is geen boek voor kinderen en voor volwassenen is het wat te simpel. Het zou goed door oudere tieners kunnen worden gelezen, misschien zelfs samen met hun ouders, zodat zij de ontwikkelingen die plaatsvinden in de tienertijd zouden kunnen bespreken en ook aandacht kunnen geven aan de Tweede Wereldoorlog. Ik zou dit boek graag cadeau geven aan jongeren van 16 jaar en ouder omdat de auteur eerlijk is over het leven en de moeite die wij als mens hebben met de communicatie van ons hart. De verhaallijn is duidelijk, de ontknoping een beetje te ver gezocht (een mini-oorlog voor de schuilplaats van de kinderen).
Geef een reactie