Boekenmening

De onvergetelijke reis van August King

Natuurlijk heeft Maya Angelou een voorwoord voor dit prachtige en vreselijke verhaal geschreven. En zoals zij een voorwoord schrijft waarin ze precies zegt wat er gezegd moet worden over de reis van August King, zo kan ik het in de recensie nooit verwoorden. Natuurlijk kan ik dat ook niet. Ik heb Maya’s geschiedenis niet. Zij is als Afro-Amerikaanse waarschijnlijk ook door diepe dalen gegaan, net zoals Anne tijdens deze reis. Deze reis die vanuit August wordt beschreven. Zijn simpele en moedige boerenhart gaat ook door diepe dalen en over hoge bergkammen. Je beleeft wat hij beleeft tijdens deze onverwachte reis aan het eind van het groeiseizoen. Een reis die alleen maar tot doel had om zijn jaarlijkse voorraden te kopen en zijn schuld af te betalen, zodat zijn boerderij eindelijk zijn eigendom was. Jaren van hard werken waren er aan voorafgegaan en tijden waarin het lijden hem niet bespaard was gebleven.

Ik heb genoten en in vette angst gezeten tijdens deze reis. Die angst was niet zozeer Augusts angst maar meer die van Anna. Wonderlijk hoe je door de reis van een persoon betrokken raakt bij het leven van andere personen. Hoe je door een verhaal meegetrokken wordt naar een onmogelijk stuk van onze geschiedenis. Een stuk dat nooit geschiedenis had mogen zijn. Hoe vreselijk ging het eraan toe. Mensen waren gebruiksvoorwerpen voor alle mogelijke doelen, de economie en de seks. En wie in het systeem was nu werkelijk vrij. De vreselijke binding van macht, de onmacht binnen het systeemdenken, de onrechtvaardige toestanden, het grote onrecht, de leugens, de dood.

Het diepe verlangen naar zuiverheid dat August koestert, komt steeds weer terug. Het raakt aan je eigen verlangens. Je ziet hoe snel dat een te hoog verlangen wordt. Hoe snel het bezoedeld is. Hoe onbereikbaar het wordt. En toch klaart hij de klus, wordt hij uiteindelijk de held. Ondanks de diepe worstelingen, de onmacht, de angsten en de uiteindelijke vrijheid. Vrijheid omdat hij alles kwijtraakt maar het belangrijkste heeft gevonden.

Een prachtig boek met meer lagen.

Dodelijk complot

Randy Singer is een meester in het schrijven van rechtbankthrillers. In Dodelijk Complot ontmoet plaatsvervangend openbaar aanklager Rebecca Crawford, alias Barracuda, meerdere keren Charles Arnold. Eerst omdat deze zwarte professor, deskundig in de Amerikaanse grondwet, zichzelf verdedigt tijdens een hoorzitting. Later omdat hij gevraagd wordt voor de zaak van Thomas en Theresa Hammond. Deze streng gelovige ouders zoeken, mede door de leer van hun kerk, geen medische zorg voor hun zoontje Joshua, maar vertrouwen op God voor genezing. Als Joshua dan in kritieke toestand in het ziekenhuis komt, kan dokter Amistead niet veel meer voor hem betekenen en overlijdt de jongen onder zijn handen. Hij belt zijn vriendin Rebecca omdat hij mogelijk een interessante zaak voor haar heeft.

In deze thriller waar het recht op godsdienstvrijheid op het spel staat, doet de christelijke invalshoek het prima. Deze is subtiel, haast natuurlijk ingebracht door het karakter van Charles Arnold. De man die doordeweeks studenten lesgeeft over rechtszaken waarbij men in beroep gaat op basis van de Amerikaanse grondwet, is op vrijdagavond straatprediker. Al direct in het begin van deze thriller gaat het mis en wordt hij door twee blanke agenten opgepakt, zogenaamd omdat hij geen vergunning zou hebben en geluidsoverlast veroorzaakt. Dit gebruik van discriminatie door de politie maakt Dodelijk Complot actueel. In de gevangenis komt Charles in contact met een grote crimineel Buster Jackson, die de diensten van professor Charles wel kan gebruiken, omdat er bij zijn arrestatie ook sprake zou zijn van rassenprofilering.

Processen bij de rechtbank, hoorzittingen, getuigenverklaringen en dergelijke, het kost allemaal tijd en het staat garant voor pittige dialogen en uren leesplezier. Randy Singer weet de dynamiek die er in een rechtszaal speelt ijzersterk te beschrijven, zodat het juridisch spel van de bladzijden spat. Voortdurend zijn er ontwikkelingen in verschillende verhaallijnen, die langzaam maar zeker bij elkaar komen. Kleine details blijken later doorslaggevend te zijn en zo blijft de lezer geboeid. Vooral het karakter van Charles Arnold, met zijn eigen worstelingen privé en op geloofsgebied, is sterk neergezet. Het schimmige, maar daarmee juist uit het leven gegrepen, in deze roman is dat goed en fout aan alle romanfiguren kleven. De bad guys doen goede dingen en good guys houden hun handen ook niet zuiver. Bovendien zijn de good guys en girls in deze roman zeker niet alleen maar christenen. Relaties lopen stuk omdat geloof een wig lijkt te zijn. Als lezer is het net alsof je zelf in de jurybank terecht komt en een oordeel zult moeten vellen over de schuld van Thomas en Theresa Hammond. Dat maakt Dodelijk Complot tot een fantastisch boek in zijn genre.

De stenen getuigen

In Amsterdam is een hoogleraar vermoord. Rechercheur Roderik krijgt de leiding over het onderzoek, Hij komt erachter dat de moord te maken heeft met een wetenschappelijke vondst uit de jaren zeventig van de vorige eeuw: een bijzondere serie kleitabletten. De archeoloog die de ontdekking deed, is destijds vermoord.

Dan wordt er zogenaamd bewijsmateriaal gevonden waardoor Roderik geschorst wordt. Maar hij is zo geïntrigeerd door deze zaak dat hij op eigen houtje verdergaat. Samen met Valerie, de dochter van de vermoorde hoogleraar, duikt hij dieper in de zaak.
Er blijken in totaal vier mensen vermoord te zijn die ermee te maken hadden. Dan ontdekt Roderik dat hij gevolgd wordt en ze gaan nog voorzichtiger te werk dan ze al deden. De zoektocht brengt hen via Antwerpen naar Turkije. Ook daar wordt hij gevolgd maar uiteindelijk vindt hij de gezochte kleitabletten…

Dit is een bijzonder boeiende, spannende thriller. Het bijzondere van dit boek is dat behalve de verhaallijn van Roderik en diens zoektocht naar de serie verloren gewaande kleitabletten, er nog twee andere verhaallijnen zijn. De verhaallijn van de daders, vanuit verschillende perspectieven geschreven en een verhaallijn van de hoofddader. Die gaat over zijn jeugd en waardoor hij zo geworden is die hij nu is. Ik vroeg me af om wie het ging, want dat is niet direct duidelijk. Ik vind het knap hoe de auteur de verhaallijnen bij elkaar laat komen.

Tevens wordt er veel over Genesis verteld op een interessante manier.

Drie Duitse vrienden

Dit boek speelt zich af in Duitsland in 1938. Hermann is bevriend met zijn neef Otto en de Joodse jongen Jakob, die beiden bij hem in de klas zitten. Maar de sfeer in de klas en op school wordt steeds meer anti-Joods, ook door de meester die vindt dat Jakob eigenlijk op een Joodse school hoort.
Jakob wordt steeds meer gepest. Hermann neemt het altijd voor hem op maar Otto laat hem steeds meer in de steek.

Langzamerhand begint Hermann de leugens omtrent de Joden te geloven en raakt hij er steeds meer van overtuigd dat Hitler het land heel veel goeds heeft gebracht. Hij wil graag bij de Hitlerjugend waar Otto zich inmiddels bij heeft aangesloten. Vader is het helemaal niet met Hitler eens en verbiedt het.

Dan wordt vader opgepakt en als hij weer thuiskomt, geeft hij Hermann toestemming om bij de Hitlerjugend te gaan. Daar raakt Hermann steeds meer in de ban van de führer. Vooral als hij met de andere Hitlerjongeren naar de partijdag in Neurenberg gaat en Hitler hen aankijkt. Hermann is zwaar onder de indruk, maar als het: “Heil… heil”, na blijft klinken in zijn oren, ziet hij ineens zijn vader voor zich… En lijkt dit niet verdacht veel op een Bijbelverhaal waarin het volk onder dwang voor een beeld buigt maar drie mannen blijven staan? Hermann weet niet goed hoe hij hiermee om moet gaan. Hij vindt dat de führer wordt vereerd alsof hij God is. Als Otto en een paar andere jongens, Jakob bijna laten verdrinken, schiet Hermann te hulp. Dat wordt het einde van zijn vriendschap met Otto. Jacob wordt in veiligheid gebracht bij een oom van Hermann.

Dit is een indrukwekkend jeugdboek waarbij de lezer een goede indruk krijgt van het vooroorlogse Duitsland. Als je het niet met Hitlers ideeën eens was, kon je zomaar worden opgepakt, zoals Hermanns vader. De indoctrinatie op de scholen, het volk beïnvloeden zodat de mensen zouden geloven wat voor slechts de Joden op hun geweten zouden hebben, dat Joden geen mensen waren, al deze dingen worden beschreven.

Wijsheid voor de vrouw

Dit boek gaat over het Bijbelboek Spreuken, toegepast op vrouwen. Met nadruk stelt de auteur dat de ware wijsheid alleen te verkrijgen is door te leven in de vreze des Heren. Er wordt een hoofdstuk gewijd aan de onschatbare wijsheid en vervolgens komen de ernstige gevolgen van de waarheid aan de orde. Vervolgens worden er zes dingen besproken die wijze vrouwen horen te doen:
Zij kennen de kracht van woorden.
Zij kiezen hun vrienden zorgvuldig.
Zij kennen het geheim van zelfbeheersing.
Zij denken, voelen en willen met verstand.
Zij beschermen hun seksualiteit.
Zij begroten en budgetteren bewust.

Het laatste hoofdstuk gaat over de beroemde vrouw van Spreuken 31. Hier wordt een niet-bestaande vrouw beschreven. Het is een gedicht in de vorm van een acrostickon. Dat houdt in dat elk vers begint met een volgende letter van het Hebreeuwse alfabet. (Net als Psalm 119 dat dezelfde opbouw heeft). Het idee achter dit gedicht is om jonge mannen te laten zien waar ze naar moeten zoeken in een vrouw.

Achter in het boek staan vragen over elk hoofdstuk. Daarom is dit boek uitermate geschikt voor vrouwenkringen of Bijbelstudiegroepen. Het boek is mooi uitgevoerd met een luxe omslag en de hoofdstuktitels zijn in sierlijke letters geschreven.

Tussen paniek en Psalmen

Je eigen boek uitgeven om je verhaal te kunnen vertellen over hoe het is om moeder/ouders te zijn van Gersom, een jongen bij wie al vroeg wordt vastgesteld dat hij autisme heeft en welke steun je dan hebt ervaren door het geloof en de persoonlijke relatie met God, de Schepper, dat doet Gea Bijl in haar boek tussen Paniek en Psalmen.

Met korte stukjes neemt Gea je mee vanaf het moment dat ze zwanger was tot het moment dat Gersom uit huis gaat om onder begeleiding zelfstandig te gaan wonen. Alle ups en downs van een leven met een autistisch kind komen voorbij. Gea Bijl is er heel open over. Als het erop aankomt is zij niet op haar mond gevallen en vecht ze als een leeuw voor haar jong, om te ontdekken wat er mis is met Gersom, om een juiste zorgplek voor hem te krijgen, voor extra steun bij de opvoeding enzovoort. Voor veel ouders van special need kinderen zal dit herkenbaar zijn. Toch zijn er opvallend weinig clichés in haar verhaal te vinden en dat maakt het de moeite waard dat zij het heeft opgeschreven. Ik werd bijvoorbeeld getroffen door het beeld dat Gea gebruikt toen de diagnose autisme werd genoemd. “Het voelde alsof ik tijdens het besef hiervan, als een tablet in een glas water, in hele kleine stukjes uit elkaar viel…Opluchting en gebrokenheid tegelijk… “

Een verhaal lezen van een andere moeder in een zoektocht voor de juiste (psychische) zorg voor je kind is bemoedigend. Vooral omdat Gea laat zien hoe God met Gersom zijn weg is gegaan. Toch is het niet zo dat in elk stukje van de jeugd van Gersom over God en geloof wordt gesproken, dat is ook niet nodig om toch duidelijk te kunnen maken dat God wel degelijk een verschil maakt in dit leven, ook als Hij autisme toelaat of niet geneest. Het wonder is veel meer dat Hij zijn nabijheid laat zien op momenten dat het nodig is, de goede antwoorden, voorbeelden op het juiste moment. In het verhaal blijkt dat uit liedteksten, stukjes uit de bijbel, een woord of een ingeving van jezelf of anderen, visioenen, preken en toch ook gebedsverhoringen. De anekdotes die Gea hierover deelt, raken mij.

De herkenning zorgt ervoor dat je dit boek zo uit hebt. Als je ervaring hebt met kinderen die psychische zorg nodig hebben, dan heb je aan een half woord genoeg om te begrijpen wat er speelt en hoe de paniek voelt die je kan aanvliegen. Aan de andere kant vind ik Tussen Psalmen en Paniek summier voor iemand die weinig weet van autisme. Het verhaal is daardoor niet meer dan waardevolle bemoediging.

Lila

Lila is de hoofdpersoon in het derde boek van Robinson dat zich afspeelt in het plaatsje Gilead. In de twee eerste boeken speelde ze een bijrol, hier leren we haar beter kennen. Dit boek is prima zelfstandig te lezen, ik was zelfs blij dat ik nog niets wist over bijvoorbeeld de dominee van Gilead. Het geheel speelt zich af rond het jaar 1930 in Iowa. Ik las de nieuwe uitgave van 2016 die uitkwam als midprice boek voor 12,50.

Lila is een gecompliceerde vrouw. Vanaf haar jeugd zwerft ze met een groep mensen rond om klusjes te doen en zo wat geld te verdienen. Als peuter had ze al te maken met huiselijk geweld. Dit kon Doll, een rondtrekkende daglonersvrouw, niet aanzien en ze nam het kind onder haar hoede. Lila staat een zwaar jeugdleven te wachten. Tot ze op een gegeven moment in de plaats Gilead een dominee ontmoet die haar aandacht trekt en haar liefdevol opvangt.

De tijd en het perspectief wisselen vaak in het boek. Nu lees je over een getrouwde Lila, dan weer over haar zwervende bestaan. Maar vooral leren we Lila kennen door haar gedachten. Zeer boeiend beschreven door Robinson, het boek doet filosofisch aan. Het leest beslist niet makkelijk, zet aan tot nadenken. Zelf was ik vanaf de eerste pagina geboeid door dit meisje dat ‘gestolen’ werd. Natuurlijk spelen ook relaties een belangrijke rol. Hoe het zwervend bestaan een meisje achterdochtig maakt; altijd een mes op zak om je te beschermen. Ondanks dat komt ze later in de prostitutie terecht, wat ze afschuwelijk vindt. Lila ontbeert veel liefde, dat maakt haar schuchter en wantrouwend; zelfs tegenover de dominee die haar zo veel liefde schenkt.

Marilynne Robinson is in Amerika een heel bekende vrouw. Ze won onder andere de prestigieuze Pullitzer Prize. In Europa kennen we haar nauwelijks, behalve dan door deze drie boeken. President Obama noemde haar de meest interessante Amerikaan en interviewde haar. Hier kun je dit interview zien. Ik hoop nog meer van haar te gaan lezen.

De eerste gijzelaar

J.B. Collins is buitenlandcorrespondent van de New York Times en hij bevindt zich bij een vredestop in het Midden-Oosten als er een aanslag door ISIS wordt gepleegd. Zoals altijd zit je door Rosenbergs schrijfstijl direct midden in de haard van de internationale spanningen. Door vanuit het ik-perspectief te schrijven beleef je de een na andere spannende en soms vreselijke gebeurtenis samen met de hoofdpersonen.

Rosenberg schrijft boeken, maar het lijkt of je een in een filmmarathon zit. Terwijl de oeroude elementen van de romantische liefde en het redden van de wereld door de held in het verhaal zeker worden meegenomen, kun je er niet omheen dat de schrijver de lezer in de werkelijkheid van de hedendaagse Midden-Oosten problematiek trekt. Hoewel de overheden andere namen dragen, stoort dat niet. De gruwelijkheid van wat er in oorlogen gebeurt, wordt vooral aan het eind van het boek duidelijk. De gemeenheid van de loyaliteiten die dwars door het internationaal gebeuren heen lopen, kunnen je ook niet ontgaan. Spionnen, dubbelspionnen, de goeden en de slechten. Ze krijgen allemaal hun plek.

Om zo’n boek te kunnen schrijven, moet je zowel een gewoon mens zijn als wel heel veel kennis van zaken hebben over militairen en hun systemen, politiek, spionage, internationale verhoudingen, eindtijdtheorieën, de islam, het christendom en journalistiek. Dus veel onderzoek doen naar verschillende details (wapens, menselijk gedrag in buitengewone omstandigheden, corruptie en terrorisme bijvoorbeeld).

De gijzelaar is de president van de Verenigde Staten en omdat ik nu eenmaal graag wil weten hoe het afloopt en omdat ik van de ene spannende situatie in de andere rol, blijf ik lezen. Soms word ik dan wel een beetje moe van de hoeveelheid doden die er vallen. Het knapst verweven in het boek vond ik de uiteindelijke analyse van de vindplaats van de president en hoe daar een Bijbelse profeet op een natuurlijke manier een plek in had gekregen.

Kind van de schemering

Nymfa wordt al jaren tot prostitutie gedwongen door Taänak, haar wrede heidense meester. Ze moet mannen versieren en als dat niet lukt, wordt ze in elkaar geslagen. Het leven van haar en haar collega’s Esther en Hagaï wordt op z’n kop gezet door de komst van een rondtrekkende rabbi die wonderen doet. Nymfa wordt geraakt door de ogen van de rabbi als Hij haar aankijkt. Ze ervaart een diepe liefde en is niet meer dezelfde. Ze wil niet meer voor Taänak werken, maar wat hem betreft hoeft dat ook niet meer want hij heeft besloten om haar en Esther aan zijn god Kamos te offeren…

Als de vader van Lazarus en Maria is overleden, doen ze wat ze hebben beloofd: Ze verkopen het huis en vertrekken naar Jeruzalem om hun zus Maria te zoeken, die als klein meisje ontvoerd is. Het lijkt een vruchteloze zoektocht.

Zelden heb ik zo’n indrukwekkende, ontroerende Bijbelse roman gelezen. Hoewel er fictieve personen en gebeurtenissen in voorkomen, heeft de auteur zich aan de Bijbelse lijn gehouden. Ik kon het boek moeilijk wegleggen. Behalve dat het bijzonder boeiend is, heeft de auteur er ook een grote dosis spanning ingestopt.

Geheimtaal

Rese is een vrouw met capaciteiten. Ze is bezig van een oud pand een mooi hotelletje te maken. In haar werk zoekt ze afleiding van de problemen die in haar familie hebben gespeeld. Als Lance bij haar langskomt en zij hem aanneemt als kok, kan haar hotel beginnen.

Dat Lance een verleden heeft en met een reden hier wil werken, weet Rese niet. Het oude pand is in bezit geweest van zijn familie en Lance wil meer te weten komen over zijn voorouders. Zijn oma ligt op sterven en hij wil haar graag vertellen wat er met de familie is gebeurd in het verleden.

Natuurlijk zijn er allerlei ontwikkelingen bij beide hoofdpersonen die het verhaal redelijk boeiend maken. Wel is het voorspelbaar, maar toch wordt het op zo’n manier verteld dat het boek prettig leest en niet verveelt. Eigenlijk is het een gewone liefdesroman, met het bekende patroon van aantrekking – afstoting – aantrekking – problemen – en tenslotte een happy end.

Hoewel liefdesgeschiedenissen niet mijn persoonlijke favorieten zijn om te lezen, heb ik dit boek wel met veel plezier gelezen. Er is echt moeite gedaan om iets meer te bieden dan een romannetje. Dit komt doordat Kristen Heitzmann een ware verteller is. Ze speelt met de personages, er is een uitgebalanceerd taalgebruik en ze neemt de tijd om dingen uit te werken. Dit alles zorgt voor ruim 500 bladzijden leesplezier. Ik las de goedkope uitgave van Barnabas uit het voorjaar van 2016. Voor een tientje heb je dan veel leesgenot te pakken. Heel geschikt voor als je nog op vakantie gaat.

16080

Recensie

Jouw waardering

16079

Recensie

Jouw waardering

16078

Recensie

Jouw waardering

16077

Recensie

Jouw waardering

16076

Recensie

Jouw waardering

16075

Recensie

Jouw waardering

16074

Recensie

Jouw waardering

16073

Recensie

Jouw waardering

16072

Recensie

Jouw waardering

16071

Recensie

Jouw waardering