Nog niet eerder had ik het gedaan; een boekpresentatie bezoeken. Nu het vijfde boek van Saskia Schouten uitkwam, de feelgood roman ‘Dubbel geluk’ besloot ik de stap eens te wagen. Je moet het tenslotte een keertje meegemaakt hebben.
In de bibliotheek van Harderwijk was een halfronde opstelling gemaakt rond een klein podium. Saskia liep, duidelijk zenuwachtig, rond tussen de mensen die al aanwezig waren. Ook ons begroette ze persoonlijk. Dat was prettig, je voelde je meteen welkom, want van de andere mensen die er waren, kende ik er slechts eentje, de fotografe. Koffie met cake stond voor iedereen klaar.
De inleiding van Arie de Ruiter was goed voorbereid, met informatie die echt leuk was om te weten. Daarna mocht de nog steeds zenuwachtige Saskia. Zij overhandigde het eerste exemplaar van haar boek aan de burgemeester van Harderwijk. Deze sprak nog een paar woorden.
En toen vielen de zenuwen van Saskia weg: ze ging voorlezen uit haar boek. Met vaste stem en prachtig op toon met een Twents accent las ze een passage die duidelijk past in een feelgood roman. Vragen vanuit de zaal kwamen er niet en we gingen over op het informele gedeelte, met een hapje en een drankje. Saskia verkocht alvast een paar boeken en overhandigde mij een exemplaar om een recensie te schrijven. Ik ben oprecht benieuwd, weet al dat ze toegankelijk schrijft en volgens Arie wordt haar werk met elk boek beter. Dat belooft dus wat.
Toen ik nog wat googelde op het boek zag ik dat het al uitgekozen is als populair boek bij Bliyoo (Bruna) en dat wil best wel iets zeggen. Ik ga dus maar gauw eens aan het lezen…….
Cora van Dijk
18 november 2016
Vorige week had ik een hele week vakantie. Maar geen tijd om te luieren! Met over acht weken een verhuizing in de planning ligt er werk genoeg voor een hele maand.
De zolder staat als eerste op het programma. Op maandagmorgen vroeg staat Knelis op de stoep om te assisteren. Geweldig, zo’n vader die je altijd kunt bellen als er iets te doen is. Gewapend met stoffer, blik en stofzuiger trekken we het luik open en schuiven we de vlizotrap omlaag. Brr, de stofwolken stuiven ons om de oren. Er staat bijna niets op die zolder en dus was daar al jarenlang niet schoongemaakt. Net als Knelis wil beginnen met stofferen, valt mijn oog op de wandhoge kast vol boeken, net achter het luik. Ik zie al dat stof al neerdwarrelen op die kostbare boekenschat. “STOP!” roep ik. “Eerst moeten die boeken weg!”
En daar komt mijn tweede assistent om de hoek kijken: al wekenlang had mijn moeder bananendozen gespaard, want ik zou er volgens haar straks heel veel nodig hebben. Dus, hup, in de Twingo, bananendozen ophalen. Achttien dozen, drie keer rijden, rode hoofden en wat zweet, maar het is gelukt: alles staat keurig afgedekt met een kleed bij paps en mams op zolder. Over een half jaar – als de verbouwing achter de rug is – mogen ze weer naar huis, het nieuwe huis dan welteverstaan.
Na al dat gesjouw moest natuurlijk alsnog de zolder geraagd en gezogen worden en enigszins buiten adem zit ik bij te komen met een witte boterham met kaas. Pfffff … nu even een boek erbij …. Ik word op mijn wenken bediend als er een bestelautootje stopt en de deurbel gaat. Jippie: een nieuw boek! Nou ja, nieuw, deze keer een tweedehands besteld. ‘Door mijn schuld’ van Désanne van Brederode. Dat gaan we volgende maand bespreken in de leeskring. Ik heb nog maar enkele bladzijden gelezen, maar het boeit gelijk. “Wat is hier allemaal gebeurd”, vroeg ik me gelijk af. Het weekend staat inmiddels voor de deur, ik ga beslist wat uurtjes leesplezier reserveren.
Oh ja … inmiddels staan er alweer meer dan twintig nieuwe bananendozen klaar in de garage. Volgende week maar eens aan de kelder beginnen .
Ina Velthuizen
1 november 2016



















