Anja de Jong heeft onderzoek gedaan naar de vraag of rouwverwerking bij ongehuwden anders en/of heftiger is dan bij een gezinssituatie. Over de uitkomsten van dat onderzoek en haar persoonlijke ervaringen hiermee schrijft ze.
Een rouwproces is altijd een worsteling, voor elk mens persoonlijk. Maar wanneer je nooit een partner hebt gehad zijn er toch een aantal punten waardoor de rouw anders verloopt. Anja vertelt over het overlijden van haar broer en wat dat met haar deed. Ze was toen 22 jaar. En wat gebeurt er met je als je vader of moeder overlijdt? Het is een praktisch en nuttig boekje geworden. Eigenlijk heeft het meer iets weg van een scriptie.
Wat een beetje jammer is, Anja schrijft over de ongehuwde nogal algemeen. Ieder mens is uniek is je kunt ook de ongehuwde mensen niet over één kam scheren. Ook schrijft ze in dit boek alleen over haar eigen levensverhaal; het was fijn geweest daar ook andere ongehuwden in te betrekken, dan blijkt dat er geen standaard ongehuwde bestaat, maar dat ook zij/hij heel verschillend reageren. Natuurlijk bestaan er wel algemene problemen, die Anja ook heel goed aanstipt; in de kerk, die als een familie voor je zou moeten zijn, is vaak weinig aandacht voor de ongehuwde. De leefsituatie wordt regelmatig te positief neergezet: “Jij kunt alles doen wat je wilt”. En zo nog een aantal punten.
Zelf kan ik de gevoelens van ongehuwden een klein beetje begrijpen. Wij hebben geen kinderen en ook dan sta je op de een of andere manier ergens ‘buiten’. Bovendien heb ik een zus die alleen door het leven gaat. Zo komt het heel dichtbij. Er zijn veel mensen die in hun familie, vriendenkring, kerk te maken hebben met ongehuwden. Ook voor hen is het goed een boek als dit te lezen. Ik hoop dan ook dat het velen tot zegen mag zijn.
Als afsluiting het gedicht waarmee Anja het boek begint. Heel treffend zien we hier de neiging van mensen om zich terug te trekken in tijden van rouw en verdriet.
Rouw
Is dat uit te leggen?
Met woorden te zeggen?
Ik kan het niet
Vanwege mijn verdriet.
Geef een reactie