Boekenmening

Hete thee en drie klontjes suiker

Hete thee en drie klontjes suiker is een boekje dat Netty Dijkstra in eigen beheer heeft uitgegeven. Haar verhaal toont hoe zwaar het leven kan zijn als je moeder bent van kinderen met autisme. Netty beschrijft in korte stukjes haar ervaringen, de zegeningen en haar passie in het moederschap, maar ook hoe hun gezinsleven door autisme wordt beheerst. Haar oudste zoon wordt al op jonge leeftijd tijdelijk uit huis geplaatst en in het tweede deel van het boekje lees je hoe Netty zelf moet worden opgenomen om tot rust te komen en te herstellen. Tot slot staan er in het boekje meer dan twintig gedichten, die een kijkje geven in de ziel van Netty.

Allereerst vind ik het dapper dat Netty haar eigen verhaal heeft willen delen en zo duidelijk maakt hoe groot het sociaal isolement rondom gezinnen met zorg-intensieve kinderen kan zijn. Ze stelt zich kwetsbaar op en daardoor word je vanaf het begin haar verhaal ingetrokken. Uiteindelijk is haar stem horen belangrijker dan schrijffouten die ik tegenkom. Ik word geraakt door het sociale isolement waar zij als gezin in terechtkomen.

Als lezer mis ik structuur in het verhaal, dat had gekund door het noemen van data of duidelijkheid rondom de diagnose autisme bij hun oudste zoon. Nu maak je eerst kennis met autisme zoals het zich voordoet, in metaforen als oorlog of monster. Wat autisme is, wordt pas uitgelegd op pagina 93. Aan de andere kant benadrukt dit wel het hoe lastig (en vermoeiend) het is om voortdurend gestructureerd te zijn.

Sommige stukjes zijn echt pareltjes zoals het gesprek dat ze met haar kinderen aan tafel heeft over de hemel. Op dat punt in het boek voel je als lezer inderdaad het verlangen om eindelijk God te zien. Het gedeelte over de psychotische depressie is niet zo’n openbaring als het eerste gedeelte van haar boek, daarom zijn de gedichten een goede aanvulling.

100 prikkels voor mannen

Een dagboekje voor mannen met honderd dagstukjes. De eerste vijftig zijn geschreven door Arjan van den Noort en de tweede vijftig zijn geschreven door Wim van Gent. De eerste vijftig zijn gebaseerd op teksten uit Spreuken en de tweede vijftig zijn gebaseerd op teksten uit Prediker. Rechttoe rechtaan korte stukjes om tijdens je tijd met God nog voor je naar je werk racet te lezen en over na te denken of door te bidden als je alweer onderweg bent.

De teksten zijn bedoeld om je te prikkelen het leven in toewijding te leven. Toewijding aan de principes van God. Om je te prikkelen de wijze woorden op te nemen en toe te passen, zodat je blijdschap hebt. Werk, seks, geld en eeuwigheid. Het komt allemaal voorbij.

Al zou je twee dagstukjes in een week doen, dan heb je met een jaar toch heel wat wijsheid ‘binnengekregen’. Aanbevelenswaardig voor alle mannen.

Het geheim van de bakker

Acht gelijkenissen over het Koninkrijk der hemelen

Dit dunne boekje van 95 pagina’s heb je zo uit, in een dag. Maar de inhoud zet aan het denken, waar je niet zomaar klaar mee bent. Aren van Waarde is vrij stellig over wat de 8 gelijkenissen in Matteüs 8 zouden moeten betekenen. En ik moet zeggen, dat sommige gedachtelijnen behoorlijk overtuigend zijn. Het begint al bij de stelling dat vier van de gelijkenissen door Jezus zijn uitgesproken in de openbare ruimte voor een menigte mensen en de daaropvolgende vier in zijn huis voor zijn discipelen. Dat samengenomen met de uitspraak van Jezus dat de gelijkenissen voor de menigte juist ten doel hadden, dat zij het niet zouden begrijpen en die voor de discipelen dat zij het wel zouden (moeten) begrijpen, rechtvaardigt de verdere uitwerking.

In ieder geval is het zeer de moeite waard om kennis te nemen van deze gedachtelijnen. De schrijver beveelt zelf aan om de Bijbel te onderzoeken of de dingen zo zijn, zoals hij heeft gevonden. En dat is alleszins een uitnodiging om met de schrijver in gesprek te kunnen zijn over mogelijke benaderingswijzen of uitlegging.

Het zou kunnen zijn dat het schema waarin de gelijkenissen zijn ondergebracht wat geforceerd overkomen, maar het kan ook helpend zijn om je gedachten een goede richting te geven. Het geponeerde gaat niet altijd goed op. De schrijver beweert dat de tweede reeks gelijkenissen, die tot de discipelen gericht zijn, een positieve strekking hebben. Dat is bij de gelijkenis van het sleepnet met de goede en rotte vis niet helemaal waar. Maar de bedoeling is wel duidelijk.

Het negatieve in de ongewenste groei van de mosterdzaadboom is ook nog wel iets, dat ik er niet zo direct had uitgehaald. Het betoog kan overtuigen, maar er zijn ook bomen in de schrift die absoluut een positieve betekenis hebben. Maar ook van deze uitleg is de bedoeling duidelijk.

Op een bepaald moment polariseert de schrijver zeer bewust en zet zijn karakterisering van de verschillende typen personen in ‘de kerk’ sterk aan. Het is zwart of wit. Het zijn werken of genade. Het is macht of onderwerping, Christus alleen of Christus plus. De dualiteit in het betoog gaat wellicht verder dan Jezus’ gelijkenis en missie. Ik snap de bedoeling, maar de geestelijke realiteit zal ingewikkelder in elkaar zitten dan dat.

In ieder geval heeft deze studie op de acht gelijkenissen in Matteüs 13 mij aan het denken gezet en me ervan overtuigd dat je altijd in de context moet lezen en zeker in aanmerking moet nemen, wat God er zelf van vindt. (In dit geval dan wat Jezus erover zegt dat zijn motieven zijn). Dat er ook in zijn missie progressie zat en Hij eerst van het Koninkrijk getuigde en na deze gelijkenissen niet meer, heeft me ook stilgezet. Ook in zijn leven en handelen was een ontwikkeling te bespeuren en werd de gang naar het kruis meer en meer de weg, omdat mensen Hem vanaf het begin van zijn prediking verwierpen. Bijzonder dat de schrijver dit meeneemt in zijn overwegingen.

Advent en Kerst

Als je het boek Advent en Kerst in je handen hebt, heb je echt het idee dat je een cadeau krijgt. Het is zo mooi gemaakt, goed verzorgd en voorzien van een leeslint, waar zie je dat tegenwoordig nog!

De voorkant is bedekt met een mooie foto, een tak met sneeuw en bladeren. En in het boek zijn er foto’s bij de teksten gezocht die echt bij de sfeer van het boek passen. Het is voorzien van teksten die je dagelijks kunt lezen maar die je ook in een gespreksgroep zou kunnen gebruiken.
Er staan geen datums boven de pagina’s dus is het gebruik niet aan dit jaar gebonden. Ik vond een foto met allemaal handen op elkaar in de derde week van advent echt ontroerend.

Ik heb altijd veel bewondering gehad voor Dietrich Bonhoeffer. Vanaf het moment dat mijn leraar Duits op de MAVO zijn gedicht “Door goede machten trouw en stil omgeven’ voorlas dat hij in de gevangenis schreef in 1944, was ik door zijn verhaal geraakt. Dit gedicht komt in dit boek in gedeeltes terug. 73 jaar nadat hij het schreef is het nog steeds actueel en ontroerend.

Dit boek begint ook met een verhaal over deze brief aan zijn verloofde. Het is geen treurig verhaal maar een verhaal over de belofte om vandaag nog op zoek te gaan naar het wonder van Kerst. Elke dag staat er een tekst voor je klaar. Wie denkt dat het zware en ouderwetse teksten zullen zijn kan opgelucht ademhalen want het is bemoedigend en inspirerend om elke dag een moment te nemen tijdens de weken voor de feestdagen.. Het las heel prettig zodat ik niet kon stoppen met lezen en daarom las ik het boek in een weekend uit in plaats van elke dag een stukje. Ik werd blij van de teksten en het gaf mij hoop.

Het verhaal stopt niet na de kerst, net als in de bijbel begint het eigenlijk dan pas echt, ook de dagen na kerst tot oud en nieuw en de eerste zondag in het nieuwe jaar spreekt Bonhoeffer over geborgen zijn in de vrede van God en honger naar blijdschap, toekomstdromen en verwachtingen. Hij eindigt met een mooie uitleg over Epifanie. En daarmee is dit mooie verhaal afgerond. En kijken we uit naar de lijdenstijd. Daarna wordt het levensverhaal van Bonhoeffer verteld en dat verhaal was bij mij bekend maar maakt nog steeds veel indruk.

Dit is een heel mooi vormgegeven boek, geschreven naar aanleiding van de teksten die een theoloog ruim 70 jaar schreef en die nog steeds actueel zijn en elke dag een bemoediging voor mij, in een periode dat je naar de feestdagen toeleeft.

Eva

Na De uitnodiging en De oversteek, heeft W. Paul Young zich weer toegewijd een boek te schrijven met meer lagen in de tijd en meer lagen in bewustzijn. Het boventijdse en bovennatuurlijke krijgen bij hem een aardse en tegelijk mystieke sfeer. In dit verhaal gaat het niet om Eva, maar om een van de talloze slachtoffers van slavernij en seksueel geweld. Het meisje Lillie heeft zowat het ergste meegemaakt wat iemand maar kan meemaken als gevolg van de zondeval van de mensheid. Het is heel knap hoe Young die twee feiten met elkaar verbindt en uitwerkt in het leven van dit kwetsbare meisje.

De bovenste laag is die van Lillie in onze wereld, lichamelijk en geestelijk totaal kapot en opgesplitst in meerdere persoonlijkheden, maar dat begrijp je eigenlijk pas naderhand beter. De laag eronder is een geestelijke wereld, waarin Lillie heling en genezing vindt, maar ook tegenwerking en verleiding om in de gebrokenheid te blijven. De laag daaronder is de geschiedenis van de hof van Eden waar Young een geheel eigen invulling aan geeft. Het is handig om de geschiedenissen in de Bijbel en eventueel de mythes omtrent het paradijs te kennen. Dat helpt om het een en ander goed te plaatsen.

In de tweede laag vindt het grote gevecht om Lillies leven eigenlijk plaats. Zelf heeft ze er deel aan, maar ze is niet alleen. Er zijn verschillende mensen uit de geschiedenis en engelen, die om haar heen zijn en haar helpen om verder te komen. Parallel eraan loopt het verhaal van het paradijs waar ze eerste toeschouwer maar later ook deelnemer is.

Als lezer identificeer je je met Lillie en maakt haar strijd mee, haar verwarring, schuld en ellende, haar opluchting, haar ontmoetingen. Zelfs met God. Op de achterflap staat dat je dit boek meer keren zou moeten lezen, en daar ben ik het mee eens, dan krijg je door hoe de lijnen met elkaar verweven zijn en toch meer ideeën of zo je wilt werelden deel uitmaken van het grote verhaal van onze geschiedenis. Ik geef dit boek 4 sterren omdat het zo knap in elkaar steekt.

Het kerstverhaal

Wat ben ik enthousiast over dit speelgoed. Het verhaal wordt kort verteld in het boekje dat leuk is om voor te lezen. Goede illustraties voor de allerjongste peutertjes. Maar dan….

Dan vind je van Maria, Jozef en Jezus een houten popje om mee te spelen. Verder een puzzel van 16 stukjes (wel iets aan de moeilijke kant voor de allerjongsten, maar zo hebben ze er het volgende jaar ook nog iets aan). Dan een vel met poppetjes om uit te drukken. Deze kun je op de puzzel plaatsen. Van de doos waarin het boekje met speelgoed zit kun je een echte stal bouwen (natuurlijk moet pappa of mamma dat even doen) en daarin kun je de houten poppetjes plaatsen.

Een geweldig project, mijn eerste verhalendoos. Ik hoop dat er nog meer verhalen gaan volgen.

Romke D’13

We hebben hier te maken met een roman, maar eigenlijk ook niet. De hoofdpersoon maakt namelijk nauwelijks iets mee, er zijn bijna geen ontwikkelingen. Het einde van het boek begint eindelijk de vorm van een spannend verhaal te krijgen.

Hoe komt dit? Er zitten grote monologen in het verhaal, waarin vooral maatschappijkritiek, kritiek op religie en persoonlijke frustraties van de auteur naar voren worden gebracht. Dit had beter in een andere vorm gegoten kunnen worden dan die van een roman. Er gebeurt te weinig, er is nauwelijks dialoog en al helemaal geen actie. Wel is het boek op zich goed geschreven, ik denk dat de auteur beslist beter had gekund.

Het ‘verhaal’ draait om de politieke en maatschappelijke ideeën van een groepje rond de ik-figuur dat samenkomt in een kroeg. Via lange monologen wordt de maatschappij afgekraakt. Althans, zo lijkt het. Gelukkig komt er later in het boek iets op gang waarbij door de oprichting van een politieke partij oplossingen worden aangedragen. Dat is positief. Het enige wat enigszins een verhaallijn heeft, is het probleem rond het onterecht geruimde graf. Verder gebeurt er nauwelijks iets, behalve dat er een verbouwing plaatsvindt en een hond (Romke) wordt gekocht.

Hofstra gebruikt wel humor in zijn boek. Vaak op een goede manier, soms iets over de top. Hij heeft een atheïstische levensvisie. Die komt duidelijk naar voren. Al bij de eerste bladzijde moest ik glimlachen: zou deze schrijver zich realiseren dat hij het boek heeft toegestuurd aan een christelijke website? Ik denk het niet. Hofstra maakt onderscheid tussen ‘kristenen’ en christenen. De eerste groep zijn hen die wel de naam dragen maar er niet naar leven. De tweede groep is echt. Als je door het vloeken heen kunt lezen, heb je een aardig boek. Vooral de laatste bladzijden zijn sterk.

Heilige strijd

Beatrice de Graaf is een bekende terrorisme-expert en treedt regelmatig op in de media om toelichting te geven als er aanslagen zijn geweest. Haar boek Heilige Strijd is een uitwerking van een toespraak die ze gehouden heeft bij de opening van het academisch jaar aan de universiteit van Utrecht, waar zij hoogleraar is. Met de tekst wil ze lezers motiveren na te denken over ons verlangen naar veiligheid. Ze doet dat op een wetenschappelijke manier; door veel informatie uit andere bronnen (literatuurverwijzingen staan onder aan de bladzijden), wetenschappelijk onderzoek en lessen uit de geschiedenis, met name die van Augustinus uit de 5e eeuw na Christus. Opvallend hoe de aanvallen op de gemeenschap toen lijken op wat wij tegenwoordig meemaken. Daarnaast is het boek geschreven in opdracht van de Protestantse kerk. Dit biedt Beatrice de Graaf de ruimte om verder te gaan dan het wetenschappelijke kader en betekenis te geven aan de vragen over de terreur vanuit haar christelijk geloof.

Het christelijke perspectief in dit boek gaat uit van het feit dat alle mensen geneigd zijn tot het kwaad en de wereld is gevallen in zonde, maar dat mensen ook geroepen zijn en in staat worden gesteld tot het goede en dat deze gebroken wereld nog niet is verloren. Deze schijnbare tegenstelling wordt op meerdere manieren uitgewerkt in het boek. Beatrice de Graaf gelooft dat het kwaad is overwonnen door God. Dat gegeven zal ons motiveren om (soms met angst en beven) ons in te zetten voor een rechtvaardige strijd. Concreet maakt ze dat bijvoorbeeld door de Bijbelse waarden uit Micha 6 vers 8 “Er is jou gezegd, mens, wat goed is, je weet wat God van je wil, niets anders dan recht te doen, trouw te betrachten en nederig de weg te gaan van je God.” Daarmee laat zij zien dat het christelijk perspectief iets is wat de huidige gepolariseerde links - rechts schema’s overstijgt. In het boek blijkt dat omdat ze in iedere partij, die bezig is met rechtvaardige strijd, wel iets ziet. Dat geeft ruimte om te zoeken naar hoe je in deze samenleving wilt staan. Ik merk al lezend dat ik Beatrice kan volgen omdat ik haar geloof deel, maar twijfel of haar betoog ook overtuigend is voor mensen die het christelijk geloof niet kennen of kunnen beamen.

De tekst is duidelijk opgebouwd, maar er is ook veel dat lijkt onder te sneeuwen in de veelheid van opmerkingen die Beatrice de Graaf in dit boekje behandelt. Soms zegt of citeert zij iets wat verder niet wordt uitgewerkt, maar wel je wel over na kunt denken. Soms is het pittig leesvoer omdat er veel moeilijke woorden tussen staan. Lang niet alles wordt even duidelijk vertaald of uitgelegd. Daarmee is dit vooral een boek voor de hoogopgeleide lezer of gemotiveerde lezer.

Toch vind ik dat Beatrice de Graaf wel een boodschap heeft voor jan en alleman. De heilige strijd maakt duidelijk dat het niet alleen weggelegd is voor een paar selectieve mensen. Vooral de lessen van Augustinus, het voorbeeld van hoe vervolgde christenen in Egypte omgaan met een aanslag, maar ook de gesprekken van moslims over het begrip jihad, laten zien van hoe belangrijk onze levenshouding is in een onveilige wereld. Dat de grootste strijd niet gevoerd moet worden naar buiten toe, maar dat die zich afspeelt in het menselijk hart. Beatrice hoopt dat kerken en andere christenen zich meer gaan uitspreken over de hoop die wij hebben.

Nieuw Leiderschap: van bezitten naar delen

Leiderschap wordt in dit boek gedefinieerd als: invloed uitoefenen op het gedrag (van jezelf en anderen) om gewenste resultaten te bereiken (blz. 88).

Tegenwoordig maakt klassiek hiërarchisch leiderschap plaats voor gespreid of gedeeld leiderschap. Top-down organiseren verdwijnt meer en meer naar de achtergrond en bottom-up organiseren is in toenemende mate het nieuwe normaal. Niet wie de baas is mag het zeggen, maar wie het weet.

In het boek Nieuw leiderschap - van bezitten naar delen worden deze veranderingen in hun context geplaatst, kritisch bekeken en gelegd naast Bijbelse bezinning. De auteurs geloven dat christelijk leiderschap goed past bij een beweging van bezitten naar delen.

Nieuw leiderschap - van bezitten naar delen verschijnt op een moment dat leiderschap en organiseren volop in beweging is. Niet slechts de vorm maar de ‘grammatica’ van leiderschap is aan het veranderen! Deze ontwikkeling klakkeloos omarmen of afwijzen is niet aan de orde. Bezinning en reflectie zijn nodig om gefundeerd richting te bepalen. Door de portretten van collega-leidinggevenden wordt de lezer het thema ingetrokken en geconfronteerd met zijn eigen manier van leidinggeven. Het kompas op de cover verwijst naar gefundeerd koers kiezen nu het nog kan.

Auteur Alex de Bruijn: "In ons boek schetsen we eerst de veranderende maatschappelijke context aan de hand van een aantal herkenbare voorbeelden. Dan plaatsen we deze veranderingen in historisch perspectief en openen we een venster op de toekomst. Vervolgens proberen we de organisatie, de medewerker en de leidinggevende van toen en nu beter te begrijpen. We kijken naar de invloed die de ontwikkelingen in de afgelopen honderd jaar hebben (gehad) op het samenwerken binnen en leidinggeven aan organisaties. Daarna brengen we de veranderingen in relatie met Bijbelse noties."

De portretten van collega-leidinggevenden worden spiegels genoemd. Het zijn de reacties van deze mensen op de kernpunten die in het boek genoemd worden.

De auteurs delen een interesse in christelijke visie op leiderschap. Zij geloven dat christelijk leiderschap goed past bij een beweging van bezitten naar delen.

Een literatuurlijst is achterin opgenomen.

Op 9 februari 2018 organiseren de auteurs een symposium rondom dit boek.

17154

Recensie

Jouw waardering

17153

Recensie

Jouw waardering

17152

Recensie

Jouw waardering

17151

Recensie

Jouw waardering

17150

Recensie

Jouw waardering

17149

Recensie

Jouw waardering

17148

Recensie

Jouw waardering

17147

Recensie

Jouw waardering

17146

Recensie

Jouw waardering

17145

Recensie

Jouw waardering