Boekenmening

In de proloog van dit boek vertelt Sanne Hillemans hoe Emily gevonden wordt door Cesar, die een rondreizend circus bezit. Dat is een behoorlijk heftige entree om het verhaal mee te beginnen. Als je het eerdere boek hebt gelezen, weet je dat Emily op het oog een mooie prestatie heeft neergezet. Maar de bom is gebarsten en in hoofdstuk 1 is Emily op de vlucht geslagen en heeft ze de mensen van het circus in onbegrip en verwarring achtergelaten. De show moet veranderd worden, er is veel werk te doen en Emily is niet de enige persoon die mensen bezorgd achterlaat. De clown Isaac verliest zich steeds meer in zijn alcoholverslaving. Noah, de manus-van-alles in het circus, neemt het op zich om in ieder geval elke dag een ontbijt bij de clown te brengen. Noah merkt, ondanks dat hij Emily heel erg mist als maatje, dat hij uit zijn verdriet is gekomen en begint ook met het idee te spelen om weg te gaan en iets anders te gaan doen. Hij praat erover met Cesar, die altijd ruimte en liefde geeft en niets liever wil dan dat het zo gaat, dat mensen geheeld weer verder trekken met hun leven.

Ondanks het feit dat Emily twee keer op de omslag van de boeken over circus Cesar staat, gaat dit boek voor het grootste deel over Marco, haar vriend. Vanaf het allereerste (seksuele) contact is haar leven met hem verweven. Het vergt veel praten, voordat Emily haar vriend zijn misstappen vergeeft. Ze geeft hem een tweede kans, terwijl je als lezer weet, dat de kans dat deze relatie werkelijk een goede relatie wordt misschien klein is. Allebei bloeien ze op door de verliefdheid voor elkaar en het laat je als lezer jezelf afvragen of het wel goedkomt, omdat Marco een verleden in de criminele sfeer heeft en hij daar Emily in meegenomen heeft.

Zou zij haar vriend hieruit kunnen redden, terwijl de liquidateurs bij wijze van spreken op de stoep staan? Zou hij haar uit hun handen kunnen houden? Als je leest wat een verlamming er optreedt bij de uitoefening van de macht in die wereld, dan houd je je hart vast. En dat is precies de bedoeling van de schrijfster. Gelukkig, zoals ze zelf zegt, houdt ze van een gelukkig eind.

Net als bij het eerste boek, of meer nog, komen de thema’s vergeving, familie en liefde aan de orde. Wat ik mis is de werkelijke bescherming, die een man een vrouw moet bieden, door met haar te trouwen. In wezen kun je elkaar niet beschermen, maar het idee is duidelijk, als je maar genoeg van elkaar houdt, ben je veilig bij elkaar. Dat is een leugentje om het verhaal van Marco een goede kans te geven. Hij heeft nog een lange weg te gaan om verantwoordelijkheid te leren, maar het mooie is dat ze uiteindelijk weer bij het circus terechtkomen en hij de omgeving, die hij al zijn leven lang mist, eindelijk krijgt aangeboden. Intussen is Isaac, de clown gestorven. Cesar moet inzien dat hij mensen in wezen niet kan redden. Ook een zorgende familie en een goede structuur schieten in dit geval te kort. Uiteindelijk moet de mens zelf besluiten of hij gered wil worden. Dat is ook een van de mooie (of eigenlijk realistische) thema’s in dit boek. Ik geef dit boek 4 sterren met wederom de aanbeveling om dit samen met de tienermeiden in je omgeving te lezen en erover door te praten.

Circus Cesaria is een rondreizend circus, opgericht door Cesar. Cesar is een oudere man. Nadat zijn vrouw gestorven is, is hij op zoek gegaan naar een nieuw doel. Dat is het circus geworden. Het bedrijf wordt gekenmerkt door de goede verstandhouding onder het personeel. Dat komt omdat Cesar hen bijna allemaal onder bijzondere omstandigheden heeft ontmoet en ze vervolgens een baantje aanbood in zijn circus. Daar kregen ze de kans om in een structuur te komen, zich te verbinden met andere gewonde en gebroken mensen en samen een mooie show aan de wereld te bouwen. Het circus staat voor: een nieuwgevonden familie, liefde, aandacht, een beetje hemel op aarde. Hard werken en voldoening over het harde werken bepalen het bedrijf.

Noah komt op een bijzondere manier in aanraking met het circus en vindt er een uitweg voor zijn groeiende alcoholverslaving, die gekomen is nadat zijn zusje bij een verkeersongeval is overleden. Hij mag in de camper van Emily op de bank zijn slaapplaats inrichten. Emily is een meisje met een strak ritme en een eeuwig stralende glimlach. Vet onder die glimlach gaat een verleden schuil. Maar Emily heeft alles goed ondergestopt en zet een geweldige show neer, zowel in het circus als in haar persoonlijk leven.

Het is boeiend om te volgen wat er gebeurt in de maanden dat Noah aan het circus verbonden is en tegelijkertijd krijgt de lezer door flashbacks (gemarkeerd door datering) details over wat er gebeurd is zowel het leven van Noah als in Emily’s leven. Als Noah bij piepkleine stukjes merkt dat er toch wel iets is in het verleden van Emily en hij het idee krijgt haar eeuwige beschermer te moeten worden, duikt dat verleden opeens op en eist al haar aandacht. Het is al aan het eind van het verhaal dat Emily besluit dat ze niet bij het circus kan blijven en ze rent onder druk van de ontwikkelingen spontaan weg.

Gelukkig is er een vervolg op het verhaal: Ave Cesaria.

Als je een tienerdochter of leerling hebt, die het onderwerp interessant vindt, is het veel waard om het samen te lezen en er samen over te praten. Emily maakt iets traumatisch mee als gevolg van haar eigen keuzes. Het is goed om hierover door te praten.

God is nergens in het verhaal te bekennen, maar zijn principes wel degelijk. Het gaat in dit boek om vertrouwen. Wie kun je eigenlijk vertrouwen? Het gaat om verdriet? Kun je verdriet en pijnlijke dingen echt verwerken? Het gaat om vergeving. Is het mogelijk om iemand te vergeven die je verraden heeft? Het gaat om omzien naar elkaar. Hoe kun je iemand die gewond en gebroken is de ruimte en de zorg geven die hij of zij nodig heeft om te genezen? Dat zijn uitstekende thema’s en de schrijfster is met die thema’s een concrete weg gegaan. Knap!