Circus Cesaria is een rondreizend circus, opgericht door Cesar. Cesar is een oudere man. Nadat zijn vrouw gestorven is, is hij op zoek gegaan naar een nieuw doel. Dat is het circus geworden. Het bedrijf wordt gekenmerkt door de goede verstandhouding onder het personeel. Dat komt omdat Cesar hen bijna allemaal onder bijzondere omstandigheden heeft ontmoet en ze vervolgens een baantje aanbood in zijn circus. Daar kregen ze de kans om in een structuur te komen, zich te verbinden met andere gewonde en gebroken mensen en samen een mooie show aan de wereld te bouwen. Het circus staat voor: een nieuwgevonden familie, liefde, aandacht, een beetje hemel op aarde. Hard werken en voldoening over het harde werken bepalen het bedrijf.
Noah komt op een bijzondere manier in aanraking met het circus en vindt er een uitweg voor zijn groeiende alcoholverslaving, die gekomen is nadat zijn zusje bij een verkeersongeval is overleden. Hij mag in de camper van Emily op de bank zijn slaapplaats inrichten. Emily is een meisje met een strak ritme en een eeuwig stralende glimlach. Vet onder die glimlach gaat een verleden schuil. Maar Emily heeft alles goed ondergestopt en zet een geweldige show neer, zowel in het circus als in haar persoonlijk leven.
Het is boeiend om te volgen wat er gebeurt in de maanden dat Noah aan het circus verbonden is en tegelijkertijd krijgt de lezer door flashbacks (gemarkeerd door datering) details over wat er gebeurd is zowel het leven van Noah als in Emily’s leven. Als Noah bij piepkleine stukjes merkt dat er toch wel iets is in het verleden van Emily en hij het idee krijgt haar eeuwige beschermer te moeten worden, duikt dat verleden opeens op en eist al haar aandacht. Het is al aan het eind van het verhaal dat Emily besluit dat ze niet bij het circus kan blijven en ze rent onder druk van de ontwikkelingen spontaan weg.
Gelukkig is er een vervolg op het verhaal: Ave Cesaria.
Als je een tienerdochter of leerling hebt, die het onderwerp interessant vindt, is het veel waard om het samen te lezen en er samen over te praten. Emily maakt iets traumatisch mee als gevolg van haar eigen keuzes. Het is goed om hierover door te praten.
God is nergens in het verhaal te bekennen, maar zijn principes wel degelijk. Het gaat in dit boek om vertrouwen. Wie kun je eigenlijk vertrouwen? Het gaat om verdriet? Kun je verdriet en pijnlijke dingen echt verwerken? Het gaat om vergeving. Is het mogelijk om iemand te vergeven die je verraden heeft? Het gaat om omzien naar elkaar. Hoe kun je iemand die gewond en gebroken is de ruimte en de zorg geven die hij of zij nodig heeft om te genezen? Dat zijn uitstekende thema’s en de schrijfster is met die thema’s een concrete weg gegaan. Knap!
Geef een reactie