Boekenmening

Het geheim

Er staat op de cover een vrouw voor een huis, wie is zij en wat doet zij daar? Van de achterflap word ik ook niet heel veel wijzer. Daar word ik blij van en vol verwachting begin ik met lezen.

Het geheim is een spannende roman want de tijd dringt voor een van de hoofdpersonen, Jake is zes jaar en heeft een nieuwe nier nodig. De arts raadt zijn ouders aan om eerst in de kring van familieleden te zoeken maar dat is niet gemakkelijk voor hen. Zijn ouders zijn allebei enig kind en de familie is klein.

Beth, Jakes moeder komt achter een geheim. Het geheim waar dit boek om draait.

Kathryn Hughes houdt ervan om twee verhalen te schrijven die op het eerste gezicht weinig met elkaar te maken hebben en om deze verhalen stukje bij beetje bij elkaar te laten komen. De twee verhalen worden een verhaal met goede beschrijvingen van personages en gebeurtenissen bij de tijd waarin ze zich afspelen.

Je voelt je steeds meer betrokken bij het verhaal. Kathryn Hughes weet je ineens compleet te verrassen door de verhalen nét iets anders te laten verlopen dan jij als lezer tijdens het lezen verwacht.

Er zijn wat kleine dingen die een beetje vreemd overkomen maar de opluchting dat het zo loopt zoals het loopt en het leesplezier tijdens en na het lezen is zo groot dat ik dat al snel vergat.

Het geheim is een veelzijdige roman die je als lezer zal verrassen.

In de recensie van De sleutel schreef ik dat ik een nieuwe auteur gevonden had. Ik hoop dat ze nog meer zal gaan schrijven.

Het sprookje van de eeuwige zomer

Tally James ziet haar jongere broer op tv in het nieuws – in een item over een moord. Ze besluit terug te keren naar Mississippi om de confrontatie met haar verleden aan te gaan. Daar ontdekt Tally dat er op sommige wrange vragen al even wrange antwoorden bestaan, maar dat er ook een mogelijkheid is om relaties te herstellen en weer voor het goede te kiezen.

Het leven van Tally staat op de kop als haar broer van moord wordt beschuldigd. Ze gaat terug naar haar roots en haalt veel herinneringen naar boven over haar jeugd en die waren niet altijd even mooi. De lezer wordt lang in het ongewisse gelaten over wat er precies is gebeurd en waarom ze naar San Francisco is gegaan.

Dit is een heel ingrijpende roman om te lezen. Het is rustig geschreven met mooie zinnen waarin teksten staan die je als lezer echt kunnen raken.

“Soms voelt het huis zo zwaar dat het mij niet verbaast dat het niet instort terwijl wij liggen te slapen.”

Met een vader die soms in wintertijd zit en soms in zomertijd, zoals de auteur de schrijver de stemmingen beschrijft en een moeder die er niet voor hen is, groeit Tally op met een te groot verantwoordelijkheidsgevoel.

Het is even doorbijten om het gedeelte over haar jeugd door te komen. Maar daarna wordt jouw geduld beloond. Het sprookje van de eeuwige zomer is een mooie roman van Susan Crandall waarvan je kunt genieten als je de tijd neemt om dit boek te lezen en te ervaren.

Slaappraatjes

Het is tijd om te slapen
Zit je al te gapen?
Nog even dit, nog even dat
Het is elke avond toch weer wat.
Dank de Heer voor deze dag
Dat je nu fijn slapen mag.

De uitgebreide versie van dit gedicht van Marjolein Feenstra staat op de achterkant van het boek en geeft gelijk de sfeer goed weer. Uit eigen ervaring weet ik dat het heel fijn is om samen met mijn kind de dag even door te nemen. Alleen weet ik vaak niet waar ik moet beginnen. Daar kan dit boek bij helpen.

Met vakjes waar je in kunt vullen voor wie je wilt bidden of andere vragen kunt beantwoorden kun je jouw kind zelf inbreng geven op dit moment.

Met de korte verhaaltjes, mopjes, liedjes en leuke plaatjes maak je het geheel niet te zwaar.

Elke dag iets anders om te doen is leuk voor de afwisseling.

Ik vond het een overzichtelijk boek, een dagboekje eigenlijk waar je ook na het invullen samen op terug kunt kijken en tot een gesprek kunt komen. De tekeningen zijn lief, eenvoudig en mooi van eenvoud.

Ik zou dit boekje aanraden aan ouders van kinderen die net naar de basisschool gaan. Dat is zo’n stap in hun leven en zo kun je het begeleiden.

Voor oudere kinderen is er een risico dat ze het weer te kinderachtig vinden maar dat kan de ouder het beste zelf bepalen. Ik vond het erg leuk om te lezen en te recenseren.

Verkeerd spoor

Deze historische roman gaat over een misdaad die nooit is opgehelderd en die in een verzonnen setting in de proloog wordt neergezet. Arie de Ruiter heeft om dit gegeven een levensverhaal bedacht en dat leven in de vreselijke jaren van de beide wereldoorlogen een rol laten spelen. Het verhaal is chronologisch opgebouwd en kabbelt mee in de stroom van de gebeurtenissen. Die gebeurtenissen zijn gruwelijk en ingrijpend. De oorlog verwoest mensenlevens. Luc Verhulst is een vluchteling uit België, die samen met zijn moeder naar Nederland vlucht nadat de Duitsers hebben huisgehouden. Hij voelt zich nergens echt thuis. Niet in het vluchtelingenkamp en later ook niet in het dorp in Zuid-Holland waar ze zich mogen vestigen. Luc krijgt werk en wil dolgraag door mensen om zich heen geaccepteerd worden. Daardoor maakt hij een paar grote fouten. In de climax van zijn wanhoop vermoordt hij iemand om vervolgens een klein bedrag buit te maken. Vanaf dat moment is zijn leven een oorlog op zich. Hij leeft een compleet dubbelleven. In zijn binnenste is daar elke keer de moord en aan de buitenkant wil hij iemand zijn die gerespecteerd wordt en doet daar zijn uiterste best voor. Hij krijgt zelfs een paar vrienden. Toch blijft zijn daad zijn leven verwoesten en neemt hij weer verkeerde beslissingen.

Omdat het boek in de hij-vorm is geschreven, vind ik het moeilijk om mij met de hoofdpersoon te vereenzelvigen, ondanks het lezen van de persoonlijke worsteling van Luc. De zwijgcultuur, de vervreemding, de niet genomen verantwoordelijkheid, de onmacht daartoe, die zijn mij vreemd. De uiteindelijke climax van de gebeurtenissen lijkt een logisch gevolg maar is toch schokkend.

Toch zet dit boek aan tot denken. Zelfs de laatste zin is een rationalisatie. Deze rationalisatie is typerend voor de hoofdpersoon. Hoeveel kansen moet je krijgen om in te zien dat er maar een weg is om van je verleden af te komen? Luc heeft zijn kansen nooit gegrepen. Daarom is het boek deprimerend. Hij kreeg van diverse mensen de weg tot verlossing aangereikt en toch heeft hij het noch begrepen noch aangegrepen om eindelijk in verbinding te kunnen komen met zichzelf en de mensen om hem heen. Dat gegeven is nog het meest schokkend van alles. Hebben de generaties voor ons niets begrepen van het echt goede nieuws terwijl zowel Holland als Vlaanderen bol stonden van de kerken? Misschien is dit wel de kern van het boek. Zo godsdienstig en zo niet in de dienst aan God levend. Het zwijgen, het taboe, de enorme vooroordelen, het kneuterige, het benauwde en de enorme voedingsbodem voor het doen van dingen die het daglicht niet kunnen verdragen.

Als de schrijver de bedoeling had dit voor te stellen, heeft hij het knap gedaan. Onder het voortkabbelende leven is het heftig, schokkend, hemeltergend en triest.

Trouw aan een belofte

Nicolet, de hoofdpersoon in dit eerste deel van de Nicolet-trilogie van Thea Zoeteman, is getrouwd met Maarten. Samen hebben ze een zoon van anderhalf, Robbert. Hoewel ze nog niet zo lang getrouwd zijn, verschijnen er al kleine barstjes in hun huwelijk. Maarten vertoont hoe langer hoe meer vervelende karaktereigenschappen. Hij gaat voortdurend voorbij aan Nicolets wensen en gevoelens. Als het tweede kindje zich aandient, gaat het van kwaad tot erger. Tevergeefs zoekt Nicolet naar de man die ze in hun verkeringstijd heeft leren kennen: charmant, spontaan, behulpzaam en met de nodige humor. Ze wil trouw blijven aan haar belofte, maar hoe? Nicolet voelt zich alleen en begrijpt niet waarom Maarten zo veranderd is. Tot ze ineens een artikel leest dat haar de ogen opent. Trouw aan een belofte is een zeer realistische en meeslepende roman van Thea Zoeteman over een vrouw die zich staande probeert te houden in een zwaar en moeilijk huwelijk door te zoeken naar lichtpuntjes en te vertrouwen op God.

In dit deel staat het huwelijk van Nicolet en Maarten centraal. Ze zijn al een poosje bij elkaar en lijken voor de buitenwereld een dolgelukkig stel, De beste vriendin van Nicolet, Renske is stiekum een klein beetje jaloers op hen. Dit had zij ook graag willen hebben en zij ziet ook niet wat er tussen Nicolet en Maarten aan de hand is. Maarten komt op de lezer heel egoïstisch over. Houdt totaal geen rekening met zijn vrouw en zoon en is soms zelfs heel gemeen.

Dan komt Leon in beeld, een collega van Maarten die af en toe van hun gastvrijheid gebruik maakt omdat hij zijn huis aan het verbouwen is en hij ziet en hoort wat voor de buitenwereld verborgen blijft.

Een artikel in een tijdschrift opent de ogen bij Nicolet. Ze vindt zoveel herkenning en ze gaat naar de huisarts. De vraag is volgt ze het advies van de huisarts op of blijft ze trouw aan de belofte die ze een paar jaar eerder heeft gedaan?

Trouw aan de belofte is een ontroerend verhaal. Je leest aan het begin over de relatie tussen Nicolet en haar man. De mooie herinneringen maar ook de kleine dingen die Thea Zoeterman laat doorschemeren om te laten lezen dat alles niet is wat het lijkt. De karakters zijn heel divers in dit verhaal, de egoïstische Maarten, de hartelijke Leon, De wat nerveuze en onzekere Nicolet en Renske die ook haar moeilijkheden heeft. Hun ouders zien het allemaal van de zijkant aan, maar spelen in de gedachten van Nicolet toch een grote rol.

Thea stelt een moeilijk onderwerp aan de kaak, en dat niet alleen. Ze laat ook ziet hoe Nicolet worstelt met haar geloof in God. Een hele menselijke reactie als je alleen maar problemen ziet groeien en ook onbegrip ervaart bi de mensen om je heen. Je leeft zo met Nicolet mee, maar ook met Maarten want kan hij er wat aan doen? Of niet?

Ondanks de moeilijke situatie waar Nicolet in zit wordt het niet een heel negatief verhaal. Het blijft een mooi verhaal om te lezen.

Wat ik erg waardeer is dat Thea Zoeterman niet aan het einde ineens een oplossing heeft voor de problemen maar alleen een eerste stap laat zien. Daardoor komt het verhaal heel realistisch over. En het maakt de lezer heel benieuwd naar het volgende deel.

Trouw aan de belofte is een roman die heel vlot leest en die je na het lezen in gedachten achterlaat.

Deur naar de vrijheid

Boeken over christenen in landen waar ze worden vervolgd kunnen je aan het relativeren zetten. En dat is goed. Christenen in het veilige Nederland maken zich soms druk om dingen, waarover hun geloofsgenoten in Noord-Korea, China en ook in Soedan zich niet bezig houden.

Dat kunnen ze zich niet permitteren. Het boek van Kelly heeft een westerse hoofdpersoon, Mia, die met haar man Michael en haar kinderen in het Islamitische Soedan is beland. Dat wordt beschreven in een eerder boek, ‘Zij aan zij.’ Ik vond het geen groot bezwaar dat ik dat niet wist. ‘Deur naar de vrijheid’ is prima zelfstandig te lezen.

Mia draagt haar christelijke geloof uit, al zijn er mensen in haar omgeving die dat onverstandig vinden. Maar net als haar man ziet ze het als haar opdracht. Dat levert wel tegenwerking op. Een andere verhaallijn gaat over Rania, de dochter van een rijke Arabier. Haar zus is verdwenen en ze vraagt zich af of Mia haar daar meer over kan vertellen.

De cultuur in landen als Soedan is volkomen anders dan de onze en dat wordt op een goede manier uitgewerkt. Ik ben nooit in het land geweest, maar krijg door deze roman het gevoel dat ik het een beetje heb leren kennen. De moed en het geloof van de hoofdpersonen zetten aan tot nadenken. Wat had ik gedaan in vergelijkbare omstandigheden?

Een interessant boek met diepgang.

Eiland

Nadat hij met zijn studie gestopt is, brengt de negentienjarige Alwin het grootste deel van zijn tijd op zijn kamer door. Hij begint een beetje kluizenaarsachtig gedrag te vertonen.

Er gaan geruchten over een groep alternatievelingen die het dorp onveilig maakt. Ze wonen op een eiland. Als Alwin met hen in contact komt, verandert zijn leven. Hij wordt uitgenodigd om op het eiland te komen kijken en het klikt met de meeste groepsleden. Hun levenswijze spreekt hem aan.

Het leidt ertoe dat hij op het eiland gaat wonen.

De groep heeft een villa gehuurd van de eigenaar van het eiland. Ze houden van drank en feesten. Maar ze hebben een enorme huurachterstand en dat doet de eigenaar besluiten om iemand naar het eiland te sturen die een oogje in het zeil moet houden.

Enkelen van de groep gaan in gesprek met hem maar anderen moeten niets van hem hebben.

Dan vindt er een dramatische gebeurtenis plaats…

Met deze novelle begeeft de auteur zich op het literaire pad en daar is hij uitstekend in geslaagd. Het heeft een diepere lading en toch leest het vlot weg.

Jezus Reconstructie en revisie

Henk Bakker heeft dit boek over Jezus, voluit mens en Jood, geschreven met twee bedoelingen. Hij wil de lezer informeren over de bronnen die we over het leven van Jezus hebben. De tweede bedoeling is een poging om een reconstructie en een interpretatie te geven van opvattingen die in de loop van de eerste eeuw over Jezus zijn ontstaan, zich daarbij baserend op discussies die gaande zijn. In het eerste deel van het boek vat hij onderzoeken samen die belangrijke bouwstenen voor het onderzoek naar de historische Jezus hebben aangedragen. Om vandaaruit het tweede deel van het boek te schrijven, waarbij hij de bronteksten belicht. Na deze twee delen volgt een samenvatting van zijn bevindingen.

Het gaat in de geschiedenis van Israël en Jezus om God die tot zijn volk komt. Jezus wordt voorgesteld als de nieuwe David, koninklijk. Als de nieuwe Mozes, een nieuwe weg tot bevrijding voorafgegaan door een nieuwe Elia, voorgesteld door Johannes. Er worden in de eerste eeuw verschillende accenten gelegd op de betekenis van Jezus, als zoon van God en knecht van God. Die begrippen worden door zijn optreden opgerekt en opnieuw geduid. Vanaf Jezus is het niet meer mogelijk om zonder zijn woorden en daden nieuwe inzichten over God de Vader naar voren te brengen. Deze stelling vind ik het meest indrukwekkend van dit boek. Ik heb die zin nog een keer gelezen en denk er nog over na. Vanaf Jezus is het niet meer mogelijk om zonder zijn woorden en daden nieuwe inzichten over God de Vader naar voren te brengen. Deze visie van Jezus stond niet op gespannen voet met de Joodse belijdenis: Hoor Israël, hoor want de Heer onze God is Een. Dit legt de schrijver uit. Toen de kerk zijn Joodse wortels los ging laten, ontwikkelde zij zich tot een geestelijke replica van de tempel, met priesters en bijbehorende symbolen. Dit kon makkelijk gebeuren, omdat de Joodse tempel was verwoest.

Henk Bakker zet uiteen dat historische reconstructie en narratieve betekenisgeving niet los van elkaar kunnen worden gezien. Door de verhalen zien wij wie Jezus werkelijk is. Een opmerkelijke en belangrijke conclusie is ook: De christelijke kerk heeft een Joods historische bedding nodig, niet alleen bij haar tekstuitleg, maar ook bij haar handelen in het heden.

Een andere conclusies is dat in geloofszaken, ervaring altijd aan de theorie voorafgaat. Er kan geen theologie, Godsleer, zijn zonder contextuele theologie, het kennen van God in de gebeurtenissen en geschiedenissen. Hetzelfde geldt voor de leer van Christus.

Dit is een belangrijke conclusie en een tegenbeweging voor het theologiseren bij de Bijbelse bronnen vandaan.

Ik heb met veel belangstelling voornamelijk het tweede deel van dit boek gelezen, juist omdat de auteur daar de bronnen zelf laat spreken en de verschillende invalshoeken van de (Bijbel)schrijvers en geschiedkundigen uit die eerste eeuw laat zien. Hoewel het eerste deel van zeer groot belang is als je kennis wilt nemen van de theologische discussie over Jezus. Dan is dit een mooie en brede inleiding op dat vraagstuk.

Woelige baren

Deze roman speelt zich af in het begin van de vorige eeuw, een tijd waarin de gewone burger het zwaar had. We leren de vrolijke Anna kennen die hard aan het werk is op een boerderij. Hanny van de Steeg geeft de lezer een inkijkje in het wel en wee van deze jonge meid. De mooie dingen, het harde werken en de toenemende misselijkheid die niet van een griepje lijkt te komen. We leren het dorp waar ze woont kennen als een dorp waar niets lang een geheim blijft en een oordeel snel geveld is. Zeker voor jonge meisjes. Als Anna haar vriend inlicht over de situatie reageert hij niet zoals ze had verwacht en een moeilijke tijd breekt aan. Gelukkig lacht het leven haar na een poosje toe, ze pakt het leven weer op en gaat groente verkopen in haar eigen winkel. Als ze dan alles lijkt te verliezen en de toekomst er donker uitziet, komt ze voor enkele keuzes te staan. De vraag is of Anna in het nemen van een beslissing aan haar eigen geluk voorbij zal gaan of niet.

Tijdens het lezen waan je je in de tijd van crisis, hard werken en een andere manier van met elkaar omgaan. Naast aandacht voor het leven van Anna en haar gezin laat Hanny van de Steeg de lezer ook meeleven met de mensen om hen heen. Ze vertelt over hoe mensen elkaar helpen, hoe moeilijk ze het hebben. Hun vertrouwen in God en dat het uiteindelijk goed zal komen, hoe donker het leven ook lijkt. De verschillen tussen arm en rijk, de arbeider en de notabelen worden mooi weergegeven. Ook hoe mensen met elkaar omgaan is mooi om te lezen en zijdelings vertelt Hanny over de veranderende wereld. Een fiets hebben is bijzonder maar een auto zal er wel nooit komen voor de gewone burger. Ik vond het eind mooi maar een beetje plotseling. Ik wilde graag meer lezen over Anna en hoe het verder met haar gaat. Ik hoop dat Hanny van de Steeg de pen weer snel oppakt om weer over Anna te schrijven.

Vreemde vogels

Saskia Schouten

Jean Julio wordt door iedereen JJ genoemd. Dagelijks loopt hij naar school met de tweeling Victor en Valeria. Onderweg komen ze veel plastic afval tegen en ze besluiten het te verzamelen. Ze willen hun klas hiervoor ook enthousiast maken.

JJ zit op een plek in de klas waar hij veel vogels ziet. Hij is een liefhebber van vogels en hoopt ze ooit eens te kunnen schilderen. Zijn gedachten dwalen vaak af en regelmatig krijgt hij hierover wat te horen van de leerkracht.

Als hij op een dag uit school thuiskomt, staat er een vreemde motor voor de deur. De berijder hiervan valt zijn moeder lastig. Het heeft te maken met het werk van JJ’s vader die regelmatig een tijd van huis is.

Dan doet JJ op een morgen een vreselijke ontdekking. Er dreigt gevaar, dat is duidelijk. Zijn vader neemt een ingrijpende beslissing.

In dit jeugdboek wordt het dagelijkse leven in Colombia op een boeiende manier beschreven. Dat je het als christen moeilijk kunt hebben in dit land, wordt duidelijk door dit verhaal.

Frea Kroese

Juan Julio woont in de kustplaats Santa Marta in Colombia. Hij houdt van vogels en weet veel over ze. Omdat zijn vader, die journalist is, heeft geschreven over drugskartels in het land en er als gevolg daarvan, zijn opgepakt, willen ze hem en zijn familie doden. De bedreigingen aan hun adres worden steeds erger. Daardoor moeten ze verhuizen en een veilige plek zoeken. JJ wordt door zijn vader naar een vluchthuis gebracht, waar hij veilig zal zijn. In het huis maakt hij kennis met andere kinderen die ongeveer hetzelfde meemaken. Het verhaal is voor de hoogste klassen van de basisschool en ook onderhoudend voor tieners. Het is een spannend verhaal.

Geschikt om voor te lezen en er een actie aan verbinden om Open Doors, de stichting die dit goede werk doet, te steunen. Bijvoorbeeld door deze kinderen een kaart te sturen.

20123

Recensie

Jouw waardering

20122

Recensie

Jouw waardering

20121

Recensie

Jouw waardering

20046

Recensie

Jouw waardering

20120

Recensie

Jouw waardering

20118

Recensie

Jouw waardering

20118

Recensie

Jouw waardering

20117

Recensie

Jouw waardering

20116

Recensie

Jouw waardering

20115

Recensie

Jouw waardering