Boekenmening

Liefde is lavendelblauw

Echt een heerlijke vakantieroman! Na de dood van haar man Henry moet Heidi verder met haar leven. Maar het eerste deel van het boek laat zien, dat het voor Heidi niet eenvoudig is. Toch heeft Bridget Asher geen boek willen schrijven over rouw en verlies alleen. Op een subtiele manier met alle Henry verhalen wordt een schitterend verhaal van liefde geschreven vol met clichés, die je zo op een tegeltje zou willen zetten.

Maar er zijn nog meer verhalen, verhalen over het huis in de Provence, waar mensen liefde vinden. Heidi is er als kind vaak geweest met haar moeder en haar zus. Nu vinden haar moeder en zus dat het tijd is voor Heidi om haar leven weer op te pakken en daarom sturen ze haar met een list naar Frankrijk. Zij moet de renovatie van het vakantiehuis opzetten. Heidi gaat samen met haar zoon en haar 16-jarig nichtje. Ze beleven allerlei avonturen, heel herkenbaar voor vakantiegangers. Ondertussen wordt er aan veel meer gewerkt dan alleen aan het huis, ook haar eigen leven komt weer tot bloei, door alle geuren en smaken van Zuid-Frankrijk.

Brigdet Asher sluit haar roman af met een paar recepten uit de Franse keuken en een toelichting waarom ze dit verhaal heeft geschreven. Er zijn zelfs gespreksvragen opgenomen aan het eind.

Het is geen christelijke roman, maar er valt geen verkeerd woord. Aan de andere kant is het wel een boek waar het huidige 'spirituele' klimaat in doordruppelt. Heidi bezoekt kerken en ontdekt tot haar spijt dat ze niet meer kan bidden, iets wat ze vroeger voor het slapen gaan wel heeft gedaan. Als de familie beslissen moet nemen, gaan ze uren voor de berg zitten. "Voelen, contact maken en beslissingen die zich vanzelf aandienen" is ook een terugkerend refrein in het boek.

De dood van Callista de Vries

In de Grift, een riviertje in natuurgebied De Blauwe Kamer, wordt door een duikteam een lijk gevonden. Het blijkt Callista de Vries te zijn die sinds twee dagen als vermist te boek staat. Rechercheur Bram Petersen en zijn rechercheteam hebben al vrij snel een verdachte op het oog. Maar het lijkt er niet op dat hij de dader is en verder speurwerk levert verschillende verdachten op.

Als bij John van Keeken, assistent van Bram, plotseling zijn vader op de stoep staat, weet hij niet hoe hij het heeft. Hij heeft een slechte jeugd gehad, is mishandeld door zijn vader en heeft nooit meer contact met hem gehad. Zijn vader blijkt meer te weten van de moordzaak en beweert dat hij weet wie de dader is...

Dit is weer een super spannend boek van Books. Doordat je als lezer steeds weer op een ander spoor wordt gezet, weet je tot op het laatst niet wie de dader is. Het is ook boeiend om over het privéleven van John en Bram te lezen. Bram krijgt heel wat voor zijn kiezen wat zijn vrouw betreft en het einde van het boek is dan ook dramatisch te noemen. Het is jammer dat het nog een jaar duurt voor het volgende boek uitkomt, want je blijft met de vraag zitten hoe het verder gaat.

Het is ook interessant dat de auteur vier verwijzingen naar gebeurtenissen die echt hebben plaatsgevonden in het boek heeft verwerkt. Door te googelen kwam ik erachter in welk jaar het verhaal speelt. Een groot pluspunt van de boeken van Books vind ik dat er geen vloeken worden gebruikt. Het is onbegrijpelijk dat zijn boeken nog steeds niet door de grote boekenketens worden verkocht.

Ongepland

Abby is jong en naïef wanneer ze als vrijwilligster gaat werken voor Planned Parenthood, een organisatie die haar heeft uitgelegd dat ze vrouwen willen helpen die zwanger zijn. Omdat er ook abortussen worden uitgevoerd, heeft ze moeite dit met haar ouders en vrienden te delen. Toch werpt ze zich volledig op het werk en krijgt zelfs een betaalde baan na verloop van tijd.

Abby heeft het gevoel dat ze daadwerkelijk vrouwen helpt en dat op deze manier zelfs het aantal abortussen zal dalen. Hoewel ze zich soms wel ongemakkelijk voelt, accepteert ze de baan als directeur van de kliniek. Dan komt op een dag het verzoek van het bestuur om meer abortussen uit te gaan voeren, omdat er geldgebrek dreigt. Dit zet de wereld van Abby behoorlijk op z'n kop. Is deze baan wel zo vol mensenliefde? Helpt ze hier wel echt de vrouwen mee? En hoe zit het met de kinderen? Uiteindelijk gaan de ogen van Abby open, wanneer ze in de kliniek assisteert bij een abortus met echo. Deze echo verandert haar leven......

Ongepland is een aangrijpend persoonlijk verhaal van de auteur. Heel sterk wordt beschreven hoe ze zich laat verleiden (misleiden) en zelfs met veel fanatisme zich stort in het werk voor de kliniek. Ik heb veel passages in het boek gelezen met een knoop in mijn maag, maar ik kon het toch niet wegleggen. Dit boek geeft een unieke blik op de vragen rond abortus die veel mensen hebben. Het kan helpen om de waarheid onder ogen te gaan zien. Bijzonder zijn ook de ontwikkelingen in de anti abortusbeweging die ze beschrijft en de manier waarop haar visie op de Pro Life beweging wijzigt.

Een boek voor elk mens; christen en niet-christen. Alleen al voor je algemene ontwikkeling zou je dit boek moeten lezen, het geeft heel veel informatie. En het kan je leven en je visie op het leven veranderen.

Alles opgeven en rijk worden

Op een wonderlijke manier ervaart de auteur de roep van God om naar Mongolië te gaan.

Ze waagt de 'sprong in het diepe' na een paar reizen naar Mongolië en nadat ze een trainingsschool van de organisatie "HELP" heeft gevolgd.

Het leven daar lijkt in totaal niet op haar leven in Nederland. Ze mist familie en vrienden en realiseert zich dat er een prijskaartje zit aan het volgen van Jezus. Ze maakt kennis met Mongoolse mensen en begint met het leiden van een kring, met behulp van een tolk.

Later houdt ze openluchtbijeenkomsten die goed bezocht worden. Er komen mensen tot geloof en er worden mensen genezen.

Dit is een prachtig getuigenisboek van iemand die Gods roeping heeft verstaan. Het leven in Mongolië wordt mooi beschreven en als lezer word je opgebouwd in je geloof. Op de omslag prijkt een mooie foto die de sfeer van Mongolië goed weergeeft.

Koning voetbal

Een boek met columns waarin voetbal met het christelijk geloof vergeleken wordt. Hoewel ik niet van voetbal houd, sprak dit boekje me erg aan.

Enkele vergelijkingen:

Trainen is belangrijk voor een voetballer maar ook voor een gelovige. Beiden zijn geroepen om hun talenten te gebruiken.
In voetbal en in geloof is het belangrijk om goed en intens diep te kunnen gaan.
Een christen voelt zich, evenals een bankzitter/wisselspeler wel eens buitenspel gezet, mentaal of fysiek.
Scoren in blessuretijd wordt vergeleken met de moordenaar aan het kruis. In zijn geval was de match afgelopen en had hij verloren. Maar bij Jezus kreeg hij nog de kans om te 'scoren in blessuretijd' ofwel om zich te bekeren.

Er wordt een hoofdstuk gewijd aan j.c. ofwel Johan Cruijff en J.C. Jezus Christus.

Er blijken veel christenvoetballers te zijn. De Koreanen hebben de gewoonte om na elke succesvolle wedstrijd op het veld de Heer te loven.

Een treffend citaat: We moeten aanbidden, niet maar wat aan bidden. De laatste column gaat over de perfecte pass. De auteur geniet daar erg van, maar nog meer van de Perfecte Paas, waarmee hij Pasen bedoelt.

Dit boekje is een aanrader, ook voor niet voetballiefhebbers zoals ik.

Kennis

Met "Kennis" heeft Heerco Walinga zijn naam gevestigd als thrillerschrijver. Deze boekverkoper heeft heel wat meer in zijn mars dan zakendoen. Op een knappe manier weet hij zowel de psychologische ontwikkeling van de hoofdpersoon als de verhaalontwikkeling in kaart te brengen.

Philip van den Berg is psycholoog in een ziekenhuis in Washington DC in de USA. Door het overlijden van zijn vader moet hij naar Nederland komen, waar hij geconfronteerd wordt met de erfenis van zijn vader, die al zijn verwachtingen overtreft. En dat in heel veel opzichten. Hij komt niet alleen tot de ontdekking dat het beeld dat hij van zijn vader had, al lang al niet meer klopt, maar ook dat zijn vader plotseling betrokken werd in een internationale intrige, die hem zeer waarschijnlijk het leven heeft gekost. Omdat ook Philip binnen een aantal uren een paar zeer vreemde dingen overkomt, wordt ook hij er bij betrokken en weet hij niet meer wie hij wel en wie hij niet moet vertrouwen.

Heerco heeft mij van begin tot eind met dit verhaal weten te boeien.

Staatsgevaarlijke botsing

In korte verhalen beschrijft de auteur zijn reiservaringen voor Open Doors. De verhalen zijn uitdagend, boeiend en bevatten soms een vleugje humor. Uitgebreid wordt beschreven hoe de douane van de toenmalige DDR zijn auto "behandelde", op zoek naar Bijbels.

In een ander verhaal lezen we over de uitgestrektheid van Mongolië, dat toen nog een communistische dictatuur was. De afschrikwekkendheid van Noord-Korea wordt beschreven. Evert en zijn reisgenoten stonden op een heuvel naar een stad te kijken. Tot hun ontsteltenis zagen ze niet één brandende schoorsteen, er reed geen enkele auto en de treinen stonden stil. Het enige dat bewoog waren de mensen die door de stad schuifelden. Het ergste waren de "molshopen" verspreid door de stad. De Chinese gids vertelde luchtig dat dit de graven waren van de vele slachtoffers van de hongersnood. Ze stonden als aan de grond genageld en realiseerden zich ineens dat zelfs de vogels stil waren...

Het weten dat de christenen daar op een afschuwelijke manier onderdrukt worden, doet hem uitschreeuwen naar God: "Hoelang nog?"

Een boekje dat een duidelijk beeld geeft van het werk van Open Doors, de landen waar ze werken en de risico's die de medewerkers die naar die landen reizen, nemen.

Afscheid van een engel

Roelf woont in een buurschap in Drenthe, 1814, samen met zijn vrouw en zijn zoon die zwaar gehavend uit de oorlog is gekomen. Door dit laatste overdenkt hij wat hij zelf in zijn leven heeft meegemaakt, vanaf de tijd dat hij een kleine jongen was en te weten kwam dat zijn moeder zijn vader vergiftigde. Hij leefde daarna bij zijn oma, maar het verleden werd altijd doodgezwegen en oma verheerlijkte haar vermoorde zoon. In 1779 neemt Roelf het besluit de buurschap te verlaten en gaat hij een zwerversbestaan tegemoet. Ook dit is geen eenvoudig leven. Op een bijzondere wijze komt hij later weer in zijn oude buurschap, maar niet met goede bedoelingen.......

Janne IJmker heeft een vervolg geschreven op het boek 'Achtendertig nachten'. We maken mee hoe zwaar het verleden van zijn ouders op Roelf drukt. Zijn moeder ziet hij als een soort engel die altijd bij hem is. Telkens beleven we een stukje van het heden (1814), waarbij Roelf terugdenkt aan zijn verleden. Vooral in het begin van het boek is dit niet altijd even duidelijk, waardoor je steeds eventjes het verhaal kwijt bent. Wellicht komt dit ook doordat ik 'Achtendertig nachten' niet gelezen heb. Mooi is de beschrijving die toont hoe Roelf als kind zich anders voelt dan andere kinderen; hij merkt aan hen dat er iets bijzonders aan hem is. Dat is prachtig opgetekend; ook zijn reactie wanneer hij langzaam de waarheid ontdekt. De tijd waarin het boek speelt wordt als ellendig en wreed neergezet. Er is geen schroom bij het beschrijven van gruwelijkheden. Natuurlijk komt dit mede door de sociale omgeving van Roelf. Maar die tijd was ook verre van het romantische beeld dat vaak in historische boeken wordt beschreven. Het leven in Holland was hard en de droom van Roelf was dan ook om eens over het water naar De Nieuwe Wereld te ontsnappen.

Een knap geschreven boek waarin de tijd en de personages uitstekend beschreven worden. Wel jammer dat sommige stukjes wel in de jaren 70 van de vorige eeuw lijken te spelen, het woordgebruik is soms te populair, vooral in het begin van het boek, alsof de schrijfster er dan nog in moet komen, want als je de eerste 100 pagina's voorbij bent, wordt het een stuk beter, zelfs zeer goed.

In gesprek

Marieke werkt in de meubelzaak van haar vader. Haar collega is Marien, de zoon van haar vaders compagnon. Marieke kan goed met hem overweg maar ziet in hem niet meer dan een broer. Haar ouders zouden het graag anders zien, maar Marieke heeft verkering met Klaas-Jan, een hovenier. Ze woont nog thuis maar heeft het plan om op zichzelf te gaan wonen. Door een eigenaardig telefoontje versnelt ze haar plan. Via haar vriendin kan ze tijdelijk een woning huren. Dan blijkt dat de beller haar ook daar weet te vinden, zowel via de vaste lijn als mobiel. Als Marieke op een avond thuiskomt van een bezoekje aan haar vriendin, blijkt dat er iemand bij haar thuis is geweest...

Bijna het hele boek gaat over de vraag wie de beller is en daardoor bleef ik doorlezen. Mijn vermoeden dat al lezende kwam opzetten, bleek juist te zijn. Op het eind komt er ineens een andere man op de proppen en die vraagt haar op de laatste bladzijde ten huwelijk. Dat vind ik allemaal wat snel gaan. Verder een vlotlezende roman.

13 uur

De wereld is niet mooi, dat blijkt in alle facetten van de thriller 13 uur, die je een dag laat meemaken van Bennie Griessel een inspecteur van de Zuid-Afrikaanse politie in Kaapstad. Een brute moord op een rugzaktoeriste, de vermissing van haar vriendin, die nog steeds wordt achtervolgd door de moordenaars, een tweede moord op de baas in de muziekindustrie, waar het moordwapen gevonden wordt in de handen van zijn dronken vrouw.

Het zijn de feiten waar de dag van politieagent Griessel mee begint. Nog los van zijn eigen problemen; zijn alcoholverslaving, zijn vrouw die hem 'tijdelijk' verlaten heeft, het contact met zijn kinderen, zijn slippertje van de vorige avond, de promotie die uitblijft op het werk en het coachen van de nieuwe generatie rechercheurs, die volgens het quotum van Zuid-Afrika uit verschillende etnische groepen bestaat. Grof taalgebruik, vloeken en ongeoorloofde seks, maken dit boek geen aanrader voor christenen, maar mijn nieuwsgierigheid naar deze VN thriller van het jaar, het Zuid-Afrikaanse decor en de geweldige spanning, zorgden ervoor dat ik het boek niet kon negeren.

Eerlijk is eerlijk: het is goed geschreven. Steeds weer wisselt het perspectief tussen de verschillende verhaallijnen in het boek. Daardoor weet je als lezer soms meer dan de politie. Tegelijkertijd krijgt het verhaal ook verrassende wendingen waardoor de spanning er goed in blijft. De schrijver Deon Meijer weet met woorden de scènes beeldend te beschrijven, zodat je helemaal in het verhaal getrokken wordt en ook letterlijk de afschuw, van misselijk makende details kunt voelen. Hoewel sommige karakters bijna karikatuur zijn neergezet, is het verbluffend wat hij met het samenspel daarvan kan doen. Bennie Griessel heeft ondanks zijn zwakheden een verbazingwekkend goede zelfbeheersing en blijft tot het eind toe onvoorspelbaar. Geen wonder dat het voor de wereld de thriller van het jaar is geworden.

12078

Recensie

Jouw waardering

12077

Recensie

Jouw waardering

12076

Recensie

Jouw waardering

12075

Recensie

Jouw waardering

12074

Recensie

Jouw waardering

12073

Recensie

Jouw waardering

12072

Recensie

Jouw waardering

12071

Recensie

Jouw waardering

12070

Recensie

Jouw waardering

12069

Recensie

Jouw waardering