Boekenmening

Wat een dag!

De vrijgevochten Jolij wordt door haar vriendin Petra gevraagd om op haar trouwdag de neef van de bruidegom te vergezellen. Hij is namelijk de enige single onder de daggasten en omdat Jolij momenteel ook zonder partner is, besluit ze op het verzoek in te gaan. Mark heeft bovendien een auto dus ze kan meerijden. Ze zijn absolute tegenpolen, Mark is reformatorisch en Jolij doet nergens aan. Het lijkt dan ook totaal niet te klikken tussen de twee maar gaandeweg gaat het beter.

Het stereotype beeld dat men in het algemeen van refo's heeft, wordt hier benadrukt. Geen televisie, het Reformatorisch Dagblad, de SGP, veel tussen 'ons soort mensen' verkeren, orgelmuziek en roken hoort erbij. Dit alles wordt met de nodige humor beschreven maar enige diepgang zit er ook in doordat Jolij door een gesprekje met de domineesvrouw tot nadenken wordt gezet en erover denkt een Alphacursus te gaan volgen. Mark baalt ervan dat hij nog geen kans heeft gezien om met Jolij over het geloof te praten.

Op geestige wijze beschrijft de auteur de verschillen tussen reformatorische gelovigen en mensen die niet geloven. Kortom, een leuk vlotlezend boekje, heel geschikt om cadeau te geven.

Alles is geloven

In dit boek vertelt Feike ter Velde zijn levensverhaal. Wat valt er nog te ontdekken over deze bekende EO-presentator, spreker en schrijver van artikelen voor 'Het Zoeklicht'? Omdat hij in 1940 geboren is, begint Feike met de ervaringen uit de oorlog en vooral ook de bevrijding. Zoals veel mensen die tussen 1939-1942 geboren zijn, weet Feike veel meer over zijn peuter- en kleutertijd dan de meeste mensen. Het heeft duidelijk grote indruk gemaakt.

Zijn ouders voedden hem christelijk op in de plaats Zaandam. In het gezin heerste ook na de oorlog armoede. Je kunt goed merken dat Ter Velde gewend is aan schrijven, de manier waarop hij vertelt, is beeldend. Hij neemt ons mee naar zijn tienertijd, het tot geloof komen, verkering hebben en trouwen. Over zijn tijd in Nieuw Guinea horen we niet zo veel, maar het hoofdstuk dat gaat over zijn thuiskomst en daarna is getiteld: "Het leven kan beginnen!"

Opvallend. Het verdere levensverhaal laat ik aan de lezer, maar het is me wel opgevallen dat Feike ter Velde veel over zijn leven vertelt, maar zich niet echt laat kennen. Pas aan het einde van het boek, geeft hij werkelijk iets van zichzelf bloot.

Tussen het levensverhaal door, lezen we stukken die we gewend zijn van de auteur, beschouwende stukken. Het is me niet duidelijk waarom hij ervoor heeft gekozen om deze 'preken' aan zijn persoonlijke verhaal toe te voegen.

Vooral het onderwerp schepping tegenover evolutie komt uitgebreid aan bod. Hier zie je de man die gewend is te spreken met autoriteit, maar ook soms een beetje doordrammend. De titel 'Alles is geloven' wordt als het ware uitgelegd als: je bent gewoon dom als je het niet gelooft; je moet het wel geloven, de bewijzen liggen voor het oprapen. Voor mezelf als lezer van 'Het Zoeklicht' wel herkenbaar, daar denk ik ook regelmatig: Feike, het kan wel iets minder; je voelt als het ware dat hij zijn visie wil doordrukken en zelfs al ben ik het vrijwel altijd met hem eens, dat is niet prettig.

Het boek eindigt wel heel persoonlijk. Het sterfbed van zijn vader en de confrontatie met zijn zoon Peter: hier komen we heel dicht bij de emoties van Feike ter Velde. Ook de grote liefde die hij voor zijn vrouw heeft laat ons dieper in zijn hart kijken.

Het is een boek dat de moeite waard is om te lezen, zowel het levensverhaal als de 'prekerige' gedeelten. Mooi is het om dit boek te zetten naast het boek van zijn zoon Peter. Deze roman is juist doordrenkt van menselijke gevoelens en emoties. Het is de moeite waard om beide boeken naast elkaar te lezen.

De vader en de zoon

Johan is een jongen die opgroeit in een christelijk gezin. Zijn vader is voorganger en vindt het heel normaal dat zijn zoon zijn voorbeeld volgt. De jonge Johan merkt echter dat hij niet aan die verwachtingen kan voldoen, wat leidt tot een soort dubbelleven; dit gaat zelfs zover dat Johan voorganger wordt van een evangelische gemeente, alleen hijzelf weet dat zijn geloof niet echt is. Hij kan prachtig preken en de gemeente is tevreden.

Een reünie van de middelbare school brengt Johan op het idee te liegen over zijn werk en geloof. Naast zijn leven als vader van een gezin en voorganger van een gemeente leidt hij vanaf nu een tweede leven en hij merkt dat dit veel beter bij hem past. Maar natuurlijk is dat niet eindeloos vol te houden en komt hij voor de keuze te staan: welke kant kies ik? Wanneer ik kies voor een leven zonder geloof, raak ik dan mijn vader niet kwijt? Mijn gezin?

Dit semi-autobiografische verhaal loopt langs twee lijnen: heden en verleden. Via flashbacks maken we kennis met de jeugd van Johan, terwijl de andere lijn het heden bevat. Het taalgebruik is eenvoudig, maar niet simpel; er worden diepe menselijke gevoelens besproken. Door de jonge Johan leren we zijn weliswaar liefdevolle, maar ook standvastige (autoritaire) vader kennen, met wie Johan nooit heeft durven praten over zijn innerlijke belevingen.

Het tweede leven dat zich eerst alleen in zijn hoofd afspeelt, maar later ook werkelijkheid wordt, is erg goed neergezet. Wat gaat er om in een mens als hij een zo belangrijke levensbeslissende keuze moet maken? Een heel sterk boek dat nog meer spreekt als je de achtergrond van de auteur kent.

De bewoonde wereld

Abbie wordt vastgehouden op een onbekende plaats. Ze is aan handen en voeten gebonden, heeft een kap over haar hoofd en een prop in haar mond. Een man komt haar regelmatig eten en drinken geven - dan maakt hij haar los - en laat haar op een emmer plassen. Vervolgens wordt ze weer vastgebonden. Abbie is alle besef van tijd kwijt. Ze weet niet wie het zou kunnen zijn die haar vasthoudt. Ze kan zich niet meer herinneren dat hij haar heeft meegenomen. Verder dan dat ze op haar werk was, gaat haar herinnering niet. Er is een stuk uit haar geheugen weg. De man dreigt haar te vermoorden. Abby houdt zich groot tegenover hem maar is ervan overtuigd dat hij zijn dreigement zal uitvoeren.

Ze wordt steeds wanhopiger maar dan ontdekt ze dat er een mogelijkheid is om zich van haar boeien te bevrijden en het lukt haar om te ontsnappen. Ze belt ergens aan en smeekt om de politie. Omdat ze erg vermagerd is en er slecht aan toe is, komt ze in het ziekenhuis terecht en wordt daar ondervraagd door de politie en verschillende hulpverleners. Het draait eropuit dat men haar niet gelooft...

Weer thuisgekomen bij haar vriend Terry probeert Abbie erachter te komen wat er in de dagen voorafgaande aan haar ontvoering is gebeurd. Ze kan zich daar niets van herinneren; er zit een gat in haar geheugen. Terry vertelt dat ze bij hem is weggegaan en dat klopt ook wel want al haar spullen zijn verdwenen. Abbie gaat bij verschillende van haar vrienden langs om alles omtrent de 'verloren' dagen te weten te komen en zo komt ze tot een totaalplaatje van de gebeurtenissen. Ze blijkt te zijn ingetrokken bij haar vriendin Jo, die ze zich echter niet meer kan herinneren.

Maar Jo blijkt vermist te zijn. Abbie vermoedt dat zij door de bewuste man is vermoord. Dan wordt Sally, de nieuwe vriendin van Terry, vermoord aangetroffen... Abbie vindt op haar zoektocht een vrouw die op dezelfde manier wordt vastgehouden als zij. Ze probeert haar te bevrijden maar dan komt de bewuste man eraan...

Een spannend boek waarin de gevoelens van Abbie goed worden beschreven. Jammer dat niet op alle vragen antwoord wordt gegeven zoals: wie vermoordde Sally , wat is er met Jo gebeurd en behalve de naam van de ontvoerder van Abbie wordt er verder niets over zijn motief geschreven. Achterin het boek staat een interview met de auteurs,( het is een echtpaar dat achter de auteursnaam schuilgaat). Dat is erg interessant om te lezen.

Heel erg jammer en storend zijn de vele grove vloeken die in het boek voorkomen. Om niks wordt er al gevloekt. Hier en daar wordt ook schuttingtaal gebezigd. Dat weerhoudt me ervan om nog meer van deze auteurs te lezen.

Sporen in het zand

Ryan Coe is fotograaf en moeder van twee zonen. Ze is gescheiden en woedend. Woedend op het leven. Ze is net terug van drie maanden fotograferen van de vreselijkste dingen in de derde wereld en woont sinds kort in dezelfde stad als haar ex-man en twee zoons, omdat ze graag in haar relatie met haar zoons verder wil gaan.

Dan gebeurt er iets heel ergs met een van haar zonen. Maar voordat Ryan haar woede kan uitleven, begrijpt ze dat ze een psycholoog nodig heeft. Iemand die zijn vak uitvoert vanuit zijn christen-zijn. Ze komt bij Sullivan Crips terecht, die zelf de nodige problemen heeft.

De gesprekken tussen deze twee intrigerende hoofdpersonen vinden plaats terwijl er ook in hun leven een ontwikkeling gaande is. Ryan leert in de diepte van de moeilijkheden haar boosheid een andere vorm te geven en Sully werkt zijn eigen plannen voorzichtig uit, terwijl hij probeert uit te vinden welke motieven hij heeft voor zijn gedrag.

Dit boek is een spiegel, een verhaal over de liefde (tussen allerlei mensen) die van God gegeven is, en ook nog superspannend. Aan het eind van het boek hebben de schrijvers nog wat gespreksvragen toegevoegd, voor als je het boek tegelijk met een paar vrienden wilt lezen en nabespreken. Echt de moeite waard om dat te doen!

Toekomstplannen

Jeroen Prinsen heeft na de dood van zijn ouders de geërfde boerderij verhuurd als zorgboerderij. Als hobby houdt hij bijen en brengt wekelijks potjes honing naar het ANWB/VVV kantoor. Daar werkt Sanne van Gemert. Ze voelen zich tot elkaar aangetrokken. Ze krijgen een relatie maar het vuur van verliefdheid ontbreekt. Hoewel Sanne hart heeft voor de zorgboerderij en de imkerij, ligt haar passie in de reiswereld. Ze droomt ervan om in het buitenland te werken. Jeroen wordt benaderd om de boerderij te verkopen. Berend Hulsebos, eigenaar van de nabij gelegen camping wil uitbreiden en meent daarvoor Jeroens land nodig te hebben. Jeroen weigert te verkopen, mede door de opdringerige en onsympathieke manier van doen van Berend. Toch wordt Jeroen aan het twijfelen gebracht omdat hem een baan aangeboden wordt op de Afrika-savanne van de dierentuin. Dat is altijd een jeugddroom van hem geweest. Maar ook wil hij met Sanne een toekomst opbouwen op de zorgboerderij.

Felice en haar zoontje Tijmen, gasten op de camping, bezoeken regelmatig de boerderij. Tijmen is er helemaal weg van en Jeroen krijgt een warm plekje in zijn hart voor de jongen. Dan solliciteert Sanne naar een tijdelijke baan als reisleidster op Madeira. Maar kunnen Jeroen en zij een jaar zonder elkaar?

In dit boek komen heel veel personen en verhaallijnen voor, maar het is wel goed te volgen. Volgens de bibliotheek is het boek christelijk maar het enige wat daarvan is te merken dat Tijmens oma voor hem bidt, dat Jopke in de kerk trouwt en dat Jeroen voor het eten bidt.

Bijbel & Wetenschap

Dit boekje uit de Morgenrood-serie heeft als uitgangspunt dat de Bijbel het Woord van God is en daarom autoriteit heeft voor gelovigen. Als we kijken naar de wetenschap, merken we direct dat er veel tegenstellingen zijn. In het boekje wordt natuurlijk gesproken over de schepping en de contrasten tussen Bijbel en wetenschap. In onze wereld is door de wetenschap de Bijbel als betrouwbare bron van informatie allang buitenspel gezet. De evolutietheorie heerst. Maar naast de schepping zijn er meer zaken die in de Bijbel anders worden benaderd dan wetenschappelijk de gewoonte is. Geloven wij de Bijbel op zijn Woord?

Peter Slagter slaagt erin om met verrassende Bijbelteksten te komen; niet alleen Genesis, maar juist ook teksten uit Romeinen, Efeze en meer worden toegelicht om te laten zien dat de Bijbel een betrouwbare bron is en de waarheid van God. Daarnaast gaat de auteur in op de geschiedenis van de ontwikkeling van de wetenschap omtrent het menselijk bestaan. Hij bespreekt achtereenvolgens de invloed van onder andere Copernicus, Darwin, Bultman; van ongeveer 1450 tot nu toe. Boeiend om te lezen. Ook gaat hij in op de manier waarop Satan ons probeert te misleiden, juist door de wetenschap.

Ik kan goed meeleven met wat de auteur schrijft. De Bijbel is voor mij het onbetwistbare Woord van God. Wat ik wel een beetje mis is de nuance van wat we letterlijk moeten nemen en wat figuurlijk is bedoeld. Daarover leven bij mij nog wel vragen, bijv. over het duizendjarig rijk, of de zeven geesten voor Gods troon en zo zijn er meer dingen te noemen. Nieuw was voor mij het idee dat de auteur letterlijk de aarde als middelpunt van het heelal neemt; hij is ervan overtuigd dat de aarde stil staat en de zon er omheen draait. Een punt om nog eens te bestuderen, want ik heb dit op school toch heel anders geleerd... Zeker de moeite waard om te lezen en overdenken, dit boekje.

Verbroken stilte

Heleen is brandwondenverpleegkundige. Als er een vliegtuig neerstort, komen de overlevende slachtoffers in het brandwondencentrum terecht. Dan ontdekt Heleen dat één van hen een oude bekende van haar is: Mark, met wie ze jaren geleden een verhouding heeft gehad. Destijds koos ze toch voor haar verloofde, trouwde en is later gescheiden.

Het blijkt dat de aantrekkingskracht tussen hen niet is verdwenen. Heleen doet tegenover haar collega's alsof ze Mark niet kent vanwege het feit dat ze geen bekenden mag verplegen. Dan verspreekt ze zich en een collega krijgt argwaan.

Als Mark later met zijn brandwonden geconfronteerd wordt, is hij eerst heel optimistisch maar later niet meer en hij reageert dat af op Heleen. Hij slingert allerlei beledigingen naar haar hoofd. Ze kan er niet meer tegen en probeert het verplegen van hem aan haar collega's over te laten. Als Mark spijt krijgt en zijn excuses aan Heleen wil aanbieden, wil Heleen daar niets van weten. Zou het nog goed komen tussen hen?

Een vlotlezende roman over een brandwondenpatiënt. De lezer krijgt een goed beeld van hoe het er in een brandwondencentrum aan toe gaat. Het is realistisch geschreven. Jammer dat er af en toe gevloekt wordt.

Sjaco

Een prachtige historische roman. Geheel in stijl wordt de vorm gebruikt waarin een verteller (Tobias van Thuynhuizen) beschrijft hoe hij verstrikt raakt in het leven van Sjaco.

Sjaco is een verdachte die opgepakt is vanwege inbraak, mishandeling en moord. De zaak intrigeert Tobias en via zijn oudoom, die hoofdofficier is, krijgt hij de gelegenheid om een kroniek te schrijven. Onze verteller komt terecht in een wereld waar hij geen weet van had. De manieren om Sjaco en anderen tot bekentenis te dwingen, de mishandelingen, wreedheden en de wijze waarop zij die bekennen ter dood worden gebracht, schokken hem zeer.

Sjaco echter bekent niet en Tobias krijgt de gelegenheid hem te bezoeken in zijn cel. Vanaf dat moment ontstaat er een relatie tussen beide mannen. Tobias kan nauwelijks geloven dat zo'n sympathieke man de hem toegeschreven wandaden heeft gepleegd en samen met zijn buurvrouw, een rijke weduwe, gaat hij op onderzoek uit. Dat leidt ertoe dat de terechtstelling van Sjaco steeds wordt uitgesteld. Tobias komt in delen van Amsterdam die bekend staan als de achterbuurten, er komt een advocaat die Sjaco wil verdedigen en er ontwikkelt zich een felle strijd tussen het stadsbestuur en Sjaco, vertegenwoordigd door zijn advocaat, geholpen door Tobias en buurvrouw Machteld, die in het geheim pamfletten verspreidt ten gunste van Sjaco.

In het boek komen veel misstanden uit begin 18e eeuw aan de orde:

De hypocrisie van bestuurders (inclusief oom Ferdinand). Zij blijken het met de christelijke normen niet erg nauw te nemen.
De slavenhandel, waarvan de impact nog nauwelijks bekend was bij de burgerij.
De wrede manieren om verdachten tot een bekentenis te dwingen.
De grote afstand tussen rijk en arm, waarbij het nauwelijks mogelijk is in elkaars wereld te treden.

Dit boek is een uitstekende historische roman. Verrassende wendingen maken het prettig leesbaar. Als vanzelf ga je meeleven met Sjaco en hoop je tot het einde dat het goed zal aflopen. Er is goed onderzoek gedaan en verwerkt in het verhaal. Zo komt Tsaar Peter nog voorbij en meer details uit de geschiedenis. Een aantal van de personages uit het boek heeft daadwerkelijk bestaan. Ik kan dit boek aan iedereen aanbevelen, al wordt er wel een paar keer in gevloekt.

Een keukenmeidenroman

Dit boek speelt zich af in het begin van de jaren zestig in Jackson, Missisippi. De misstanden tussen blank en zwart worden aan de kaak gesteld. Zwarte vrouwen zijn in dienst van blanke vrouwen. Ze zijn heel onderdanig en er wordt op hen neergekeken. Toch wordt praktisch de hele opvoeding van de kinderen aan hen overgelaten. Op de achterflap staat dat het poetsen van het tafelzilver niet aan hen wordt toevertrouwd, maar dat klopt niet. Het is gebruikelijk dat de hulpen een eigen toilet hebben omdat de blanke mevrouwen bang zijn om negerziektes op te lopen. Aibileen, de hulp van Elizabeth, heeft nog geen apart toilet maar onder invloed van haar vriendin Hilly zorgt Elizabeth dat Aibileen een eigen toilet krijgt in de garage.

Hilly verspreidt leugens over hulp Minny die daardoor moeilijker werk kan krijgen. Uiteindelijk komt ze bij een excentrieke mevrouw terecht, Celia genaamd. Haar man mag niet weten dat ze een hulp heeft. Ze weet niets van het huishouden en Minny moet haar kookles geven. Op een maandag treft Minny Celia in de badkamer aan, helemaal onder het bloed en met een te vroeg geboren baby in het toilet. De dokter die snel gewaarschuwd wordt, reageert onrealistisch bot en zegt met een vals lachje dat Celia vrijdag voor controle langs moet komen. Celia is er vreselijk slecht aan toe. Het hoofdstuk eindigt en je blijft in het ongewisse hoe dit afloopt. Pas vele hoofdstukken later is Celia weer gezond en verder wordt niets over haar herstel geschreven.

Skeeter, de vriendin van Hilly en Elizabeth, droomt ervan om schrijfster te worden. Ze kan een baantje als columniste krijgen bij de krant. Ze moet huishoudelijke vragen beantwoorden maar omdat ze daar niets van afweet, klopt ze bij Aibileen aan. Het leidt ertoe dat Skeeter het idee dat in haar opgekomen is, waar kan maken. Ze wil een boek schrijven over de zwarte hulpen en hoewel het heel moeilijk is, krijgt ze de medewerking van andere hulpen. Ze interviewt hen in het diepste geheim. Uiteindelijk verschijnt het boek met gefingeerde namen en plaatsen maar Hilly komt erachter dat het over de hulpen in Jackson gaat...

De titel vind ik misplaatst en doet afbreuk aan de originele titel die luidt: 'The Help' geeft precies de inhoud van het boek weer. De hulpen zijn veel meer dan een keukenmeid. Het boek is geschreven vanuit het ik-perspectief van Aibileen, Minny en Skeeter. Bij de hoofdstukken over Minny en Aibileen heeft de vertaalster gekozen voor een soort dialect dat niet zo prettig leest. Er staat d'r, m'n, mekaar, m'n eigen, wor', soms meerdere keren in één zin. Verder wordt er regelmatig gevloekt. Als Skeeter bij de krant aangenomen wordt, gaat dat met een grove vloek van de redacteur gepaard. Ik vraag me af of zoiets in die tijd in Amerika gebeurde.

13021

Recensie

Jouw waardering

13020

Recensie

Jouw waardering

13019

Recensie

Jouw waardering

13018

Recensie

Jouw waardering

13017

Recensie

Jouw waardering

13016

Recensie

Jouw waardering

13015

Recensie

Jouw waardering

13014

Recensie

Jouw waardering

13013

Recensie

Jouw waardering

13012

Recensie

Jouw waardering