Boekenmening

Het tuinfeest

“Het tuinfeest” gaat allerminst over een tuinfeest. Het idee voor een tuinfeest is alleen maar de aanleiding tot de ontwikkelingen die in de roman staan beschreven. En die zijn niet zomaar wat! De schrijfster neemt ons met onvermoeibaar gemak mee in de levens van Alice, haar man David, hun kinderen en kleinkinderen. Door de gedachten en het gedrag van deze heel gewone en toch boeiende mensen te beschrijven, schildert de schrijfster een mooi canvas van onze cultuur met de generationele diepte die bij de personen van dit gezin hoort.

Alice en haar man zijn 40 jaar getrouwd. Hun kinderen kunnen maar niet getrouwd blijven, trouwen internationaal of trouwen niet, maar krijgen toch kinderen. De kleinkinderen zijn op hun beurt behoorlijk in de war over de seriële monogamie van hun ouders. Ook komt breed aan de orde hoe moeilijk het voor verschillende vrouwen in onze cultuur is om zowel kinderen groot te brengen als een carrière te (moeten) maken of in ieder geval een eigen inkomen te hebben.

Het is bijna hilarisch hoe David zich (niet staande) houdt en het is ontroerend hoeveel liefde Alice haar man toont. Het grappige aan dit boek is dat je in iedere persoon wel iets van jezelf zou kunnen herkennen. Hoe onzeker zijn we soms over de te nemen stappen in ons leven en hoe blij kunnen we zijn als iets goed uitpakt of ronduit prachtig wordt.

Hoewel het boek niet christelijk is, heb ik het met belangstelling en plezier gelezen. De schrijfster begrijpt haar cultuur en kan mensen aan het denken zetten over hun persoonlijke keuzes. Een mooie feel-good roman!

Amelie, het meisje dat er niet mocht zijn

Rachel Kramer gaat met haar vader die wetenschapper is naar Duitsland voor zijn werk. Daar krijgt ze van een vriendin een vreemde vraag: of Rachel haar dochtertje van vier jaar mee wil nemen naar Amerika, omdat ze voor het leven van haar kind vreest, gezien de ontwikkelingen in Duitsland tegenover ‘onvolmaakte’ kinderen. En Amalia is doof, al vanaf haar geboorte. Omdat haar man een hoge positie binnen de SS heeft, weet ze dat hij van zijn dochtertje af wil. Hij wil enkel een perfect nageslacht.

Dit begin leidt tot allerhande ontwikkelingen. In snel tempo verslechteren de mogelijkheden in Duitsland, zodat Rachel niet meer naar Amerika kan. Dan blijkt dat haar vader met Duitsland samenwerkte in eugenetische projecten die niet door de beugel kunnen. Als de Duitsers niets meer aan hem hebben, wordt hij omgebracht. Rachel blijft achter met het idee dat ze enkel een studieobject is, ze hoort dat ze een tweelingzus heeft die in Duitsland is opgegroeid. Al bij haar geboorte is ze beloofd aan de SS-officier waarmee haar vriendin getrouwd was, maar ze weigert dit huwelijk. Dan is haar leven niet meer zeker. Bij alle moeilijkheden krijgt ze hulp van Jason, een journalist. Hij heeft contacten binnen het verzet en zorgt ervoor dat Rachel en Amelia kunnen onderduiken in Beieren.

Dit is een roman waarin werkelijk alles klopt. Het is mooi, ontroerend, vreselijk en ongelofelijk. Ook spannend, niet voorspelbaar. Hoofpersoon Rachel is niet eens een heel sympathieke vrouw, dat maakt het meeleven in het boek heel anders, maar niet minder. Je wordt volledig in het verhaal meegetrokken. De angst die er is over wie je kunt vertrouwen komt als het ware over je heen. De Tweede Wereldoorlog wordt als het ware jouw ‘werkelijkheid’. Zeer geschikt voor zowel mannen als vrouwen die van een goede historische roman houden.

Ik dacht dat ik heel wat wist over de oorlog. Maar dat in de jaren ’30 Amerika en Duitsland samenwerkten in eugenetische projecten om te komen tot volmaakte mensen, daarvan had ik nog nooit gehoord. Juist ook in deze tijd merk je dat in Amerika die wens weer opkomt. Het doet me ook denken aan de wereldwijde abortussen van kinderen die niet volmaakt zijn. In het Westen zijn nog nooit zo weinig kinderen met Down Syndroom geboren als nu. Daarom is dit boek ook een oproep voor de mensen van deze tijd: hoe gaan wij met deze materie om?

Hoe God naar je kijkt

Dit boekje is een vervolg op 'Wie je bent in Christus', maar kan prima als 'zelfstandig' boek gelezen worden.

In het voorwoord schrijft Van de Kamp dat hij "je wil helpen ontdekken hoe God echt naar je kijkt en af te rekenen met Godsbeelden die niet overeenstemmen met het beeld dat Jezus ons van God heeft geschetst". Van de Kamp neemt dus de Bijbel als basis, maar beperkt zich niet tot de uitspraken van Jezus. De gebruikte teksten komen uit de hele Bijbel. Het boek telt 25 hoofdstukken, die lang genoeg (maar niet té lang) zijn om dagelijks in je stille tijd te overdenken.

Elk hoofdstuk start met een Bijbeltekst, die het onderwerp van dat hoofdstuk goed weerspiegelt. De onderwerpen zijn heel verschillend, maar als een rode draad door het hele boek loopt de gedachte dat jij voor God mooi en waardevol bent. Tijdens het lezen werd ik een aantal keren – zoals Van de Kamp in zijn voorwoord al aangeeft – geconfronteerd met een Godsbeeld dat ik niet direct herkende. De ondersteunende Bijbelteksten (deels opgenomen in eindnoten) maken dan duidelijk dat de schrijver zijn beweringen niet zomaar ergens vandaan heeft.

Al lezende kan de gedachte boven komen dat het allemaal wel érg mooi wordt voorgespiegeld, alsof zonde, straf en oordeel niet zouden bestaan. Van de Kamp gaat daar in dit boekje niet aan voorbij, maar schrijft vanuit een positief gezichtspunt: Je bent in Christus vrijgesproken!

Het taalgebruik is prettig; korte zinnen zonder ingewikkelde taal maken het boek makkelijk leesbaar. Lastig vond ik wel dat de citaten uit nogal wat verschillende Bijbelvertalingen komen, aangeduid met een afkorting.

Op eigen benen

Dit is het eerste deel over Bailey Flannigan, de geliefde bijpersoon in de serie over de familie Baxter en de serie ‘Het witte doek’. Dat is prettig lezen omdat er veel personages al bekend zijn, alhoewel het boek ook zeker op zichzelf gelezen kan worden.

Ook in dit boek komt Bailey weer over als een spontane, gedreven vrouw die veel in de musicalwereld hoopt te bereiken en daar hard voor werkt. Wat betreft haar liefdesleven twijfelt ze tussen Cody, die ze al sinds haar jeugd kent, en Brandon Paul met wie ze in een film heeft gespeeld. Dat ze dit allemaal met haar moeder bespreekt, haar zelfs de desbetreffende sms’jes laat lezen, komt niet heel reëel over.

Bailey is een duidelijk beschreven personage met wie je tijdens het lezen gemakkelijk meeleeft. Toch vond ik alles wel erg positief, vooral in het gezin waar ze vandaan komt. Zonder enig gemopper helpen alle zes kinderen mee met huishoudelijke taken, het is altijd gezellig, iedereen is letterlijk kapot van verdriet als Bailey, toch al een volwassen vrouw, naar New York vertrekt. Het is allemaal net té en dat vind ik jammer, want de boeken van Karen Kingsbury zijn vlot geschreven en bevatten een duidelijke, christelijke boodschap.

Onder mijn huid

Marlies Slegers heeft in ‘Onder mijn huid’ een heftig, actueel verschijnsel mooi uitgewerkt. Coco is al heel lang verliefd op Nick en helemaal in de wolken als hij werk van haar begint te maken. Zijn vriendin/ex-vriendin is minder blij. Ook Eileen, de beste vriendin van Coco, heeft zo haar bedenkingen omdat ze Nick een player vindt.

Het contact met Nick is, vind ik, een beetje tweeslachtig. Aan de ene kant voelt Coco zich geliefd en gehoord. Ze kan over veel dingen met Nick praten, zoals over de relatie met haar vader die moeilijk is voor haar. Maar anderzijds dwingt hij haar met overbekende woorden tot het sturen van naaktfoto’s en seksfilmpjes. Coco doet dit duidelijk tegen haar wil en Nick belooft alles meteen te deleten. Natuurlijk doet hij dit niet, maar gaat hij opscheppen bij zijn vrienden. Coco maakt het uit. Daarna ontvangt ze anonieme sms’jes met bedreigingen dat haar naaktfoto’s viraal gaan tenzij ze de afzender een nieuwe naaktfoto stuurt.

Coco’s wanhoop is goed beschreven. Ze zit in de val en kan eigenlijk geen kant op. Nick komt iets minder goed uit de verf. Is hij de aardige Nick op wie Coco verliefd is geworden en heeft hij echt niets met de bedreiging te maken? Het in mijn ogen niet consistente gedrag van Nick maakt het boek net iets minder sterk dan het had kunnen zijn. Desondanks is het zeker de moeite waard om te lezen! Leeftijd indicatie van dit boek: 13-15 jaar.

Heb het lef

Het eerste dat in mij opkomt, na het doorlezen van dit boek is: “Adeldom verplicht”. Deze studie van de strijd tussen David en Goliat, Israël en de Filistijnen, God en de satan, christenen en ‘de wereld’, kun je niet lezen en er vervolgens niets mee doen. Dat kan gewoonweg niet, hoewel het wel lijkt of veel christenen leven alsof ze de lessen uit de Bijbel niet leren, zoals blijkt uit één van de vragen die steeds aan het eind van een deelstudie worden gesteld: “Slechts twee procent van de christenen ontwikkelt zich tot ‘geloofsheld’. Wat moet er in jouw hart veranderen om deel uit te maken van die twee procent? Als je alle vragen eerlijk beantwoordt, moet je daaruit kunnen komen. En dan blijkt of je een karakter hebt ontwikkeld om ervoor te gaan, wat het ook kost. Dit is de kern van de studie, weergegeven in zinnen als: “Het kwam gewoon niet in David op om…” of “Zonder dat hij het zich bewust was, was David getraind voor deze dag…”

Wat mij persoonlijk erg raakt zijn opmerkingen van de schrijvers als: “Geen enkele verantwoordelijke ouder zou toch zijn kind bewust naar zo’n gevaarlijke situatie sturen?” en dan de vraag aan het eind van de studie waarin deze zin voorkomt: Welke verantwoordelijkheden heeft God jou gegeven die gevaarlijk lijken? Ben jij bereid om je verantwoordelijkheden na te komen, ondanks het gevaar of de waarschuwingen van mensen om je heen die zeggen dat je maar beter kunt stoppen?

Pittig Bijbelstudieboek met pittige vragen en pittige uitdagingen voor ons hart en leven. Anne van de Bijl en Al Janssen leggen de vinger precies bij de zere plekken. Voor Wiens eer doe ik de dingen die ik doe? Waarvoor leef ik eigenlijk? Hoe ben ik met de reuzen in mijn leven omgegaan? Ben ik gehoorzaam aan wat God aan mij vraagt? Die en veel andere vragen komen in me op bij het lezen van dit kleine boek.

Heb jij het lef om zo’n confronterend boek te lezen en vervolgens tot daden over te gaan? Heb jij het lef om als David te zijn? Toegewijd, vertrouwend, klaar om te vechten. Dit boekje spiegelt en moedigt aan. Wil jij in dit rijtje staan: David, Daniël, Timotheüs, Corrie ten Boom, Dietrich Bonhoeffer, Anne van der Bijl… Van jongs af aan de Bijbel lezen, God leren kennen en gehoorzamen, dat zet je in de lijn van de edelen van de wereldgeschiedenis.

Schimmenspel

Met Schimmenspel zoomt schrijfster Marguerite Poland in op slechts een aantal jaar van de Zuid-Afrikaanse geschiedenis, tegen het einde van de 19de eeuw. Belangrijke gebeurtenissen van toen bepalen het lot van hele generaties daarna. Het missiewerk van de Anglicaanse kerk zorgt ervoor dat stammen in de binnenlanden kans krijgen om zich te ontwikkelen. Er ontstaat een intellectuele generatie die mondig wordt en wat ze geleerd hebben combineren met hun cultuur van oudsher. De veepest brengt enorme schade toe aan de traditionele vorm van het in stamverband leven. De jongens van het platteland worden geronseld om in de mijnen te gaan werken, die net ontdekt zijn. En dan is daar ook nog die Grote Boerenoorlog die het land verdeelt…

Schimmen staan onder andere voor de betekenis van voorouders in de Xhosa-cultuur. Maar je kunt ook aan andere vormen van bijgeloof en traditie denken. Met een historische roman kun je schimmen een stem geven en Marguerite Poland heeft een boeiende manier gevonden om iets van haar eigen schimmen door te geven.

Hoofdpersoon is Walter Brownley, een betrouwbare dertiger, die ondanks zijn twijfels gaat werken op een missiepost in de Oost-Kaap. Hij organiseert diensten, geeft lezingen en leert Xhosa. Hij is een intelligent man en gebruikt zijn fantasie om een hopeloze liefde te kunnen overleven. De alwetende verteller volgt Walter Brownley op de voet, maar verdeelt haar aandacht ook over de gezinsleden van liefdevolle, barmhartige Vader Charles en zijn vrouw Emily met haar onbuigzame victoriaanse instelling op de missiepost. Ze hebben twee kinderen, de temperamentvolle Frances, die in haar spel niet onderdoet voor de jongens om haar heen en de stille Crispijn, die minder goed kan leren, maar intuïtief aanvoelt hoe te overleven in de natuur en tussen zijn Xhosa-vrienden. Dan is daar nog dominante Victor, een neef, die in de vakanties altijd op de missiepost is. Tot slot hangt Benedict bij het gezin. Hij is een Xhosa, die te vondeling is gelegd. Zijn opleiding wordt betaald door een rijke vrouw uit Engeland. Deze vier kinderen groeien samen op en moeten ieder op hun eigen manier ontdekken wat hun bestemming is en hoe ze hun hart kunnen volgen.

Het is een boek om je in te verliezen, langzaam maar zeker. Vooral in het begin lijkt het verhaal te vertragen doordat veel gebeurtenissen uitvoerig worden verteld. Je raakt daardoor vertrouwd met het wel en wee van een missiepost en de onvermijdelijke dilemma’s als je woont op de rand van een heidense cultuur; wat neem je van elkaar over? Waar ligt de grens met traditionele rituelen?

Als Victor, Crispijn en Francis de missiepost verlaten en Walter Brownley een andere missiepost krijgt, verspreidt het verhaal zich als een olievlek over het land. De lezer krijgt daardoor meer details over de onterende gevolgen van de veepest en schandelijke praktijk rondom het werk in de mijnen. Daarnaast weet Marguerite Poland heel scherp zaken over het geloof, de tradities en de manier waarop mensen zich tot elkaar verhouden in haar roman te verwerken. Daardoor lees je iets waar je over na wilt denken en met anderen over in gesprek kunt gaan. Ten slotte is het verlangen naar liefde van de eenzame Walter zo schitterend verweven in de pagina’s van Schimmenspel, dat het lezen van deze roman je niet onberoerd laat. Aanrader!

Ik had een vriend in Gaza

Nadat er een bomaanslag vlak bij haar huis is geweest, neemt de Joodse Tal een besluit: ze wil in contact komen met de Palestijnen in Gaza. Ze vraagt zich af waarom er toch steeds van die gewelddadige acties zijn. Via haar broer die in het Israëlische leger dient, krijgt ze het op een originele manier voor elkaar om via e-mail in contact te komen met een Palestijnse jongen die zich ‘Gazaman’ noemt. Maar hij wil niets over zichzelf loslaten. Dat gebeurt uiteindelijk wel. Het contact wordt intensiever. Na een half jaar schrijft ‘Gazaman’ haar zijn laatste mail omdat hij een besluit heeft genomen.

Dit vlotlezende boek geeft een goed beeld van de situatie in Israël en Gaza. Omdat het vanuit het ik-perspectief is geschreven, kun je je goed identificeren met de hoofdpersonen.

Wees wakker!

Dit jaar bestaat Open Doors 60 jaar. Een jaar om mensen wakker te schudden, te betrekken bij de vervolgde kerk. Ter ondersteuning van de actie is dit boekje uitgebracht.

Aan de hand van het levensverhaal van Anne van der Bijl komt de geschiedenis van Open Doors voorbij. En denk dan maar niet dat dat saai is! Het begint met het moment dat Anne zelf wakker werd geschud: in het Poolse Waschau werd hij gegrepen door de Bijbeltekst: ‘Wees wakker en versterk het overige dat dreigt te sterven.’ Deze tekst werd de missie van zijn leven.

Behalve een stukje geschiedenis worden ook wij bemoedigd en gevoed. We worden opgeroepen op God te vertrouwen en Zijn woord uit te delen. Er is vooral ook een oproep tot gebed en omzien naar de ander. Anne van der Bijl: “Ik ben geen bijzonder mens. Wie ben ik nu helemaal? Ik heb zelfs geen opleiding gehad. Alles wat ik gedaan heb, kunt u ook doen.”

Wees wakker!

Café Wonder

Deze heerlijke roman lijkt wel een omgekeerde chicklit: aan het begin van het verhaal is het sprookje al voorbij. Chelsea Chambers staat er alleen voor met haar twee kinderen, haar droomhuwelijk met de ster footballspeler uit de NFL (National Football League) is door overspel voorbij. Ze heeft weliswaar een huis geërfd van haar moeder, maar die heeft haar ook laten zitten met een torenhoge schuld. Het prachtige oude pand biedt ruimte aan een sfeervol koffiehuis, waar Chelsea naar hartenlust haar taarten en muffins kan bakken, maar dat is niet genoeg om klanten te krijgen in San Antonio (Texas).

Evengoed blijft het een makkelijk te lezen roman. Dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn is blijkt wel in de loop van het verhaal. Er liggen allemaal kleine brokstukjes uit het verleden, een ongeluk, een verbitterde verhouding met haar vader, enzovoort. Het is allemaal een beetje voorspelbaar en oppervlakkig, misselijkmakende clichés wat dat betreft, maar Café Wonder heeft wel meer.

De twist in dit verhaal zit in het ingrijpen van hogerhand. Zonder dat Chelsea het weet heeft zij een beschermengel, die wel een heel moedig plan opzet om haar te helpen. De woorden die gewijd zijn aan de realiteit achter de schermen van ons dagelijks bestaan, hebben een bemoedigende kracht. Als je leest hoe gebed dingen in beweging zet, dan motiveert dat om Gods hulp te blijven zoeken. Overigens is de insteek in het boek anders, daar krijgt het café van Chelsea een wifi-verbinding die alleen werkt voor het Blog van God. Iedereen mag daarop één vraag stellen en krijgt persoonlijk antwoord. Zo’n trendy mogelijkheid om God te zoeken, trekt mensen, als het niet is om een vraag te stellen dan wel om de vragen en antwoorden van anderen te lezen.

15124

Recensie

Jouw waardering

15123

Recensie

Jouw waardering

15122

Recensie

Jouw waardering

15121

Recensie

Jouw waardering

15120

Recensie

Jouw waardering

15119

Recensie

Jouw waardering

15118

Recensie

Jouw waardering

15117

Recensie

Jouw waardering

15116

Recensie

Jouw waardering

15115

Recensie

Jouw waardering