Boekenmening

Minnaars van de Allerhoogste

Minnaars van de Allerhoogste: een leven aan de boezem van God.

Dit boek is een Bijbelstudie en gaat over hoe God aanwezig was en is in deze wereld. Maar de schrijver beweert dat het goede nieuws niet gaat over het doen van Bijbelstudies of het houden van samenkomsten. Uitgangspunt voor dit met sprongen door de Bijbel uitgewerkte thema, is de verandering van het hart van de schrijver aan het eind van een burn-out en zoals hij schrijft, een ontmoeting met de Heilige Geest.

Het overheersende beeld is dat van de huwelijkse liefde tussen een man en een vrouw. God en zijn mensen. Jezus en de Gemeente. Uitgedrukt in een passie om dicht bij elkaar te zijn, om elkaar te beminnen. Hoe dat er precies uitziet wordt bijna nergens verteld. Hoewel de schrijver steeds zegt dat dat niet in woorden te vangen is, meldt hij in het begin dingen als: urenlang tot God zingen in zo’n gemoedstoestand dat je de tijd vergeet. Het doet wat mystiek aan.
Het getuigenis van de schrijver is nergens herkenbaar voor de lezer. Hij schrijft in algemeenheden. Bijvoorbeeld: “Zo raakte God mij aan in ‘een gebied van’ afwijzing, waar ik al jaren mee rondliep.” De schrijver vertelt niet wanneer dat gevoel van afwijzing begonnen was of hoe hij in de tijd erna getriggerd werd op dit gevoel en ook niet hoe God hem daarvan geneest. Dat vind ik een gemiste kans om juist te vertellen over de kwetsbaarheid in de intimiteit met God. Over de pijn en de genezing.

De schrijver wekt een verwachting door te stellen dat hij principes wil aangeven als antwoord op de vraag hoe je God kunt liefhebben. Ik zie deze principes nergens meer verwoord en snap niet hoe ik die uit het vervolg van het boek kan halen. Het zou mooier zijn geweest als de schrijver die principes even punt voor punt had aangestipt en vervolgens de uitwerking had gegeven. Het enige principe dat ik haal uit het verhaal daarna is dat God je persoonlijke crisis gebruikt om een nieuw begin te maken, maar dat is ook voor een leven zonder God vaak het geval. Op een magische manier waren er pijnpunten uit zijn leven verdwenen, gewoon door een aantal uren ‘bij God te zijn’, wat dat dan ook inhield, want dat kan de schrijver niet omschrijven.

De opdracht appelleert aan de omgang van Adam met God. Hij wandelde elke avond met God en kende het geluid waarmee hij de tuin binnenkwam. Het is mooi dat de schrijver deze omgang in zijn opdracht heeft verwoord. Aan de passie die voorondersteld wordt door de titel en de opdracht, wordt geen uitwerking gegeven in concrete gebeurtenissen, maar zij wordt gebruikt als aansporing om te zien en te ervaren dat God in je wil wonen en bij je wil zijn.

Sommige omschrijvingen lijken bijna aanstootgevend en ik zie daarvoor geen ondersteuning in de Bijbel. God ‘neemt’ niemands leven. De schrijver wekt de indruk dat je de controle over je leven moet overgeven. Maar nergens in de Bijbel zie ik zo’n opdracht. Wel, dat je alles wat je bent en doet, voor Hem mag en kunt zijn en doen.
Voor ongelovige mensen zou dit boek onbegrijpelijk kunnen zijn door de ‘tale Kanaäns’ vanuit een bepaalde groep onder de christenen. Voor gelovige mensen zou de inhoud van dit boek opbouwend kunnen zijn en een aanwijzing om meer met de Koning om te gaan dan te werken in Zijn Koninkrijk. Het zou voor hen ook een niet volledig naslagwerk kunnen zijn om in de progressie van de geschiedenis de aanwezigheid van God te bestuderen. De titel geeft de inhoud van het boek niet weer. De benadrukking van woorden door veel accents aigu voelt voor de lezer dwingend en geeft hem geen vrijheid in de interpretatie van de boodschap (zelfs in een Bijbeltekst op bladzijde 183, waarna volgens mij moet staan : interpretatie van de schrijver). Het woord shekinah wordt niet uitgelegd.

Ik zou de schrijver aanbevelen een team van (theologisch gevormde) meelezers om zich heen te verzamelen.

https://www.youtube.com/watch?v=LJb1MppxiFE

De expeditie naar de baobab

Een oude vrouw woont in een holle baobab-boom, diep in de binnenlanden van Afrika. Ze wordt daar verzorgd door inboorlingen, die haar als een geest vereren en ze blikt terug op haar bewogen leven. Verreweg het grootste deel daarvan was ze slavin, in een stad aan de kust. Als jong meisje is ze gevangen genomen. Ze was het eigendom van meerdere, soms wrede mannen, waarvan sommige haar slecht hebben behandeld. Haar laatste eigenaar – en geliefde - neemt haar mee op een ontdekkingsreis die uiteindelijk op een mislukking uitloopt, waarbij hij op een vreselijke manier om het leven komt.

Het verhaal wordt op een bijzondere manier verteld: lyrisch en poëtisch. Af en toe krijg je zelfs het gevoel dat je een gedicht leest. Niet iedereen zal dat kunnen waarderen en daarom is het een boek voor ‘fijnproevers’. De inhoud is echter in zowel literair als historisch opzicht zeker de moeite waard.

Zijn lust en mijn leven

Zijn lust en mijn leven : voor vrouwen die een relatie hebben met een man die porno- of seksverslaafd is,

Anita van Beem heeft een gids geschreven voor partners van porno- en seksverslaafden. Zij is betrokken bij het werk van Kostbaar Vaatwerk, een stichting die hulp, hoop en (h)erkenning biedt aan partners van porno- en seksverslaafden. Vanuit haar eigen leven en de talloze verhalen van andere ‘partners van’ zet ze neer hoe patronen als gevolg van de verslaving in het huwelijk zijn ontstaan. Het boek begint met uitleg wat porno doet. Daarna volgt de reactie van de partner: beheersen of aanpassen en vervolgens werkt Anita de verantwoordelijkheid en de grenzen voor het eigen leven uit. Het stellen van grenzen krijgt bovendien een eigen hoofdstuk. Breken met de verslaving krijgt alle aandacht, net als het samen werken aan herstel van de relatie. Er zijn daarna hoofdstukken over vertrouwen, terugval en seksualiteit en vergeving en berouw.

Een boek om vanuit te werken als echtpaar. Er zijn vragen aan het eind van het boek gericht op elk hoofdstuk. Een boek om door te nemen en te gebruiken als je de vertrouwenspersoon van een verslaafde bent. Een boek om te lezen als je ouders van een verslaafde en/of zijn vrouw bent, zodat je kunt aanmoedigen en ondersteunen. En misschien ook wel een boek voor kinderen van de verslaafde, vanaf een volwassen leeftijd. Een boek voor leiders in de kerkelijke gemeente en een boek voor pastoraal medewerkers.

Een boek om steeds te pakken als je samen een nieuw huwelijk hebt gebouwd en het verleden in de vergetelheid raakt.

Een literatuurlijst ontbreekt niet.

Ik wist het wel

In eerste instantie lijkt ‘Ik wist het wel’ de nieuwe roman van Kristen Heitzman helemaal geen verrassingen te hebben. De cover met een detail van een stel in een intieme omarming belooft een romantisch liefdesverhaal. Natuurlijk kan een boek beginnen met een heftig meningsverschil tussen een man en een vrouw. Het is vast geen spoiler als ik verklap dat ze uiteindelijk een paar gaan vormen. Wat maakt ‘Ik wist het wel’ dan zo aantrekkelijk om te gaan lezen?

Schrijfster Grace Evangeline is een bestsellerauteur, die ondertussen haar eigen merk geworden is; ware liefde wacht. In haar boeken weten moderne vrouwen dat het de moeite waard is om te wachten met seks totdat zij het huwelijksbootje instappen. Hofmakerij wordt weer een trend in New York en elke lezeres droomt van een Grace Evangeline-bruiloft. Ondanks haar succes wil Grace meer; een musical van haar laatste roman. Ze benadert daarvoor niemand minder dan Devin Bressard, een van de meest succesvolle toneelproducenten in New York. Devin wijst niet alleen het voorstel af, hij beledigt ook haar als schrijfster door te zeggen dat haar plotwendingen niet realistisch zijn. Grace laat het er niet bij zitten en wringt zich in zijn leefwereld. Zij interviewt een oudere vriendin van hem, Eileen, voor haar volgende roman. Dan komt Eileen met een opmerkelijk voorstel. Zij wil dat Devin en Grace samen een toneelstuk schrijven; het kassucces dat haar theater van de ondergang moet redden. Beiden bevinden zich in een positie dat zij Eileen niets kunnen weigeren, al kunnen ze elkaar ondertussen niet meer luchten of zien.

Wat volgt is een geweldig gehakketak van botsende meningen dat tot spetterend vuurwerk leidt en natuurlijk een goed toneelstuk. Vooral het eerste deel van deze roman bevat veel dialogen, waarbij het verwarrend kan zijn, wie wat nu eigenlijk zegt, omdat Devin en Grace soms een rol spelen.

Als lezer geniet je van zulke explosieve woordenwisselingen. Het zorgt voor een spanning die je bladzij na bladzij doet omslaan. Alleen echt getuigen van een christelijke omgang met elkaar doet het niet. Vooral in het begin is het veel glitter en glamour, niet verwonderlijk omdat de roman met de theaterwereld van doen heeft. De buitenkant van een persoon lijkt belangrijker dan de binnenkant en dat zorgt voor platte karakters. Dat verandert als het werk voor Devin & Grace erop zit. Langzaam maar zeker kom je dan iets meer van hun achtergrond te weten en wat hun leven heeft gevormd. Hier staan de zinnen die heel treffend iemands diepste gevoel kunnen weergeven. Uiteindelijk heeft Kristen Heitzmann voor de uitwerking van de twist in het verhaal te veel hooi op haar vork genomen. Lang niet alles is geloofwaardig en het mierzoete einde a la Grace Evangeline had van mij ook niet gehoeven.

Van onschatbare waarde

Klarine Sikkema laat met haar boek Van onschatbare waarde de lezer een blik in zichzelf werpen. Met Bijbelstudies, praktische opdrachten, overdenkingen en persoonlijke vragen word je bewust gemaakt van de werkelijke waarden in het leven. Voor jezelf, maar ook voor je gezin. Wat wil je je kinderen meegeven in het leven? Durf je als moeder kwetsbaar te zijn? Waaruit kun je kracht putten? Hoe kijk je terug naar de trouwbelofte aan het begin van jullie huwelijk?

De Bijbel wordt hierbij gebruikt als leidraad voor dit boek. Met teksten en Bijbelgedeelten wordt het zelfonderzoek gestimuleerd. Maar het reikt ook aan op welke eenvoudige manieren je de boodschap van de Bijbel het dichtst bij je kinderen kan brengen.

Omdat Klarine ongeneeslijk ziek is, is ze bewuster gaan leven. Iedere dag die ze krijgt, is voor haar waardevol. "Je gaat waarderen wat je op dit moment mag ervaren, ook als het tegenzit.", schrijft ze aan het begin van haar boek.
Door haar veranderde levensomstandigheden, ‘van gezond naar ernstig ziek’, heeft ze een andere, diepere kijk gekregen op het leven. Heel knap van haar dat ze de ‘waarde van het leven’ met het schrijven van dit boek zo dicht bij de lezer kan brengen.

Wat mij getroffen heeft is dat Klarine juist door haar moeilijke levensomstandigheden de waardevolle momenten naar boven weet te halen. Zelf zegt ze hierover: "Het mensenleven kan soms behoorlijk onstuimig zijn. De golven van de zee zijn af en toe torenhoog…dan word ik weer naar de bodem van de zee gesleurd. Maar weet je wat je daar kunt vinden? Parels: een musje dat buiten fluit, de bloem die bloeit, het zonnetje dat schijnt. Ik noem het mijn parelmomenten op de bodem van de zee."

Ook de volgende uitspraak heeft mij geraakt: "De waarde van ons leven wordt niet bepaald door wat we doen, of wie we kennen, maar door wie we zijn."

Het boek is een echte aanrader voor wie de diepere waarden van het leven wil kennen.

Je peuter begrijpen

De auteurs van dit boek, twee orthopedagogen, hebben prima werk geleverd. Met talloze voorbeelden en informatie over de lichamelijke en verstandelijke ontwikkeling van een peuter, leggen ze uit hoe het in die leeftijd werkt en hoe we er als opvoeders mee om kunnen gaan. Daarbij worden ouders ook zelf aan het woord gelaten en zijn de meningen tussen vader en moeder vaak verdeeld. Het doel is om zowel elkaar als dat kleine mensje te begrijpen en zo hem of haar zo goed mogelijk te kunnen begeleiden in het groter worden.

Het ontwikkelen van de mogelijkheden, de eigen wil en persoonlijkheid van de peuter en zijn behoefte aan veiligheid en geborgenheid komen steeds aan de orde. Met de Bijbelse wijsheid als richtsnoer voor al ons handelen worden ook ouders ‘opgevoed’. Want hoe reageer je zelf als iets niet lukt, of als je iets wilt, maar er zijn geen mogelijkheden voor?

Dat vind ik mooi aan het boek. Er is ruimte voor zowel ouders als peuters om te ontdekken, om te groeien, om te leren en vol te houden. Structuur aanbrengen voor zichzelf en de peuter, het benoemen van gevoelens en het benoemen van gedrag en de eventueel daaropvolgende sancties. Dat geeft houvast voor ouders en ook voor de peuter. Het bevorderen van duidelijkheid in het gezin voorkomt ongecontroleerde emoties en reacties.
Ruimte om vragen te stellen. Zowel voor ouders als voor peuters. Ruimte om na te denken over mogelijke antwoorden. Wijsheid opdoen en ter harte nemen.

Ik vind dit boek helpend en bemoedigend niet alleen voor ouders maar ook voor grootouders en andere verzorgers.

Gerafelde vleugel

Ryan Arlington wordt gearresteerd en moet naar de gevangenis vanwege de vermeende ontvoering van zijn dochter. Gelukkig komt wel zijn hele familie voor hem op en wordt hij door hen gesteund met raad en daad.

Vanwege zijn arrestatie en de aan drugs verslaafde moeder wordt Ryans dochter Emily uit huis geplaatst. Zij verblijft dan in verschillende opvangsituaties. Heel onzeker en verwarrend voor haar, want ze hoort niets van haar vader of moeder, behalve dan de verhalen die via de media naar buiten komen.

Ellen Dunning is door Ryan als nanny ingehuurd voor de zorg voor Emily. Vanwege de rechtszaak van haar werkgever wordt heel haar pijnlijke verleden naar boven gehaald en openbaar gemaakt. Ook zij moet door een intensieve en onzekere tijd heen. Ze ontdekt dat Ryan haar en haar familie al veel langer kent. Hij weet veel meer over haar verleden dan zij zelf.

Al direct vanaf de eerste pagina's werd ik meegetrokken in het verhaal en was ik benieuwd wat de volgende hoofdstukken zouden brengen. Dit boek gaat over acceptatie en vergeving, en dat thema is goed beschreven. Een mooi boek om te lezen ter ontspanning, maar ook nog om verder over na te denken.

Hoe een spin het leven van een man redde

Charles Haddon Spurgeon werd in 1834 geboren en hij stierf in 1892. Hij bekeerde zich al heel jong tot God en werd dominee. Er kwamen steeds meer mensen naar hem luisteren.

Tony Hutter vertelt verhalen uit zijn leven. Het is niet alleen grappig om te lezen. Je pakt iets mee van de tijd waarin Spurgeon leefde en vaak zitten er ook levenslessen in de verhalen.

Spurgeon was een slimmerik, dat merk je wel aan wat hij gedaan heeft in zijn leven, maar hij was ook een mens die oprecht een groot verlangen had om zijn geloof met andere mensen te delen en dat heeft hij zijn hele leven gedaan.

De taal van de Bijbelteksten is ouderwets. Dat zal voor sommige mensen geen probleem zijn en voor sommige mensen wel.

Sara, het meisje dat op transport ging

Het is 1938. Sara heeft een prima leventje in het Duitse Kleve. Dit verandert als op een gegeven moment kinderen van school verdwijnen en de nazi’s op straat verschijnen. Het maakt Sara onzeker, hetgeen nog versterkt wordt door de dag waarop ze zelf haar ouderlijk huis moet verlaten, samen met haar zus. Ze wordt op transport naar Engeland gezet. Vader vertelt haar dat de rest van het gezin later zal volgen.

Wat een zware weg voor een jong meisje. In Nederland raakt Sara haar zus kwijt en ze moet alleen verder naar Engeland. Hoewel de opvang in Engeland goed is, heeft Sara een zwaarmoedig leven. Ze voelt zich schuldig omdat zij het goed heeft. Op een gegeven moment ontmoet ze haar zwaar gebroken vader weer. Ze is dan inmiddels ouder en wijzer. Maar wat is er gebeurd met de rest van de familie?

Lody van de Kamp (rabbijn) is een bekend auteur en spreker. Met deze roman heeft hij een onderdeel van de oorlog belicht die nog niet zo vaak naar voren gekomen is. De manier waarop hij de karakters neerzet is indrukwekkend. Nog nooit eerder las ik een roman waarin het leven van Joden zo authentiek is neergezet. Komt dit doordat hij zelf van Joodse afkomst is? Ik denk dat het zeker meespeelt. Het maakt dat dit boek anders is dan de vele oorlogsboeken met verhalen van Joodse families van andere auteurs. Immers, Van de Kamp heeft het uit de eerste hand. Tel daarbij zijn talent op en je komt bij dit boek uit dat indrukwekkender is dan welk oorlogsboek ook dat ik eerder las. Bijzonder aanbevolen!

Uit het hart

Deel 3 van de serie over Bailey Flanigan.

Bailey en acteur Brandon Paul groeien steeds meer naar elkaar toe. En omdat Cody Coleman niets meer van zich laat horen, gaat Bailey ervan uit dat die relatie echt over is. Bovendien heeft Cody een vriendin. Bailey danst in de musical Hairspray op Broadway en ze is ervan overtuigd dat God haar daar gebracht heeft. Met een paar leden van de cast houdt ze regelmatig Bijbelstudie en een van hen komt tot geloof.

Cody is een succesvolle footballcoach. Hij brengt zijn club naar de overwinning. Dan blijkt zijn vriendin Cheyenne ernstig ziek te zijn. Ze praten veel met elkaar en komen erachter dat ze wel van elkaar houden maar niet op de manier zoals het zou moeten zijn. Cody houdt nog steeds van Bailey. Uiteindelijk neemt hij het besluit om met haar te praten.

Het is heel mooi beschreven hoe Bailey Gerald tot de Heer leidt. De romance met Brandon is te mooi om waar te zijn, ze hebben nooit ruzie, het is bijna volmaakt. Behalve de paparazzi die steeds achter hen aan zitten. De moeite die Bailey daarmee heeft, geeft de relatie met Brandon een scherp kantje. Aan het eind van het verhaal wordt duidelijk met wie Bailey verdergaat.

Jammer van de slechte redactie, media en paparazzi wordt als enkelvoud neergezet, dat leest niet lekker.

17083

Recensie

Jouw waardering

17082

Recensie

Jouw waardering

17081

Recensie

Jouw waardering

17080

Recensie

Jouw waardering

17079

Recensie

Jouw waardering

17078

Recensie

Jouw waardering

17077

Recensie

Jouw waardering

17076

Recensie

Jouw waardering

17075

Recensie

Jouw waardering

17074

Recensie

Jouw waardering