Boekenmening

Beschadigd

Esmé is een tiener zoals ieder ander. Ze heeft vrienden en vriendinnen, ze houdt van skaten, is heel creatief en voelt af en toe vlinders in haar buik. Toch is er iets met haar. Ze sluit zich steeds meer in zichzelf op, reageert soms vreemd of ze loopt opeens weg. Haar vrienden en vriendinnen maken zich zorgen over haar, maar ze laat niets los over wat haar bezighoudt.

Esmé voelt zich lelijk, saai en dom. Ze vindt haar vriendinnen en haar zussen veel vlotter, leuker en zij kunnen veel beter leren dan zij. Haar sombere en deprimerende gedachten worden haar hoe langer hoe meer de baas. Op Google vindt ze een website waarin ze berichten vindt over tieners die zich onzeker voelen. Ze gaat chatten met een meisje dat haar het advies geeft om zichzelf te gaan beschadigen. Je voelt je even beter omdat er stofjes vrijkomen die je rustiger maken.

Na een poosje voelt Esmé zich zo ellendig dat ze de raad van dit meisje opvolgt en dat is een begin van een neerwaartse spiraal waarin ze terechtkomt. Ze raakt eraan verslaafd en komt diep in de problemen. Ten slotte vermoedt een vriendin waar Esmé mee bezig is en praat erover met haar. Esmé stort haar hart bij haar vriendin uit. Met hulp en steun van haar familie en vrienden, krabbelt ze weer op uit haar depressie en stopt ze met zelfbeschadiging.

Teunie Suijker heeft door het schrijven van Beschadigd een onderwerp voor het voetlicht gebracht dat helaas de nood weergeeft van veel tieners. Het is een eyeopener voor degenen die hier nooit mee te maken hebben gehad, maar zeker ook voor degenen die helaas maar al te goed weten wat dit allemaal inhoudt. In het nawoord roept Teunie jongeren op om er niet langer mee te blijven lopen, maar hulp te zoeken.

Ik heb Beschadigd in één adem uitgelezen. Teunie heeft de gave om het verhaal, ondanks het beladen onderwerp, toch luchtig te houden door er hier en daar humor in te verweven. Het is een boek dat ik van harte aanbeveel en ik hoop dat het vele jonge mensen tot hulp en steun mag zijn!

Verkeerd spoor

Het verhaal van verkeerd spoor begint met een spannende proloog, de moord op een spoorwegbeambte. Luc staat met een hamer in zijn hand boven het lichaam en maakt na de moord dat hij wegkomt. Daarna laat Arie de Ruiter ons kennismaken met de persoon Luc die vredig opgroeit in Vlaanderen, verschrikkelijke dingen meemaakt en met zijn moeder naar Nederland vlucht. Daar komen ze na een lange en vermoeiende reis in het dorpje Giessen- Nieuwkerk terecht waar ze als Vlaams-sprekende katholieke mensen eigenlijk altijd een vreemdeling zullen blijven. De moord is een impulsdaad, er is geen excuus voor te verzinnen. De werkelijke dader, Luc, wordt niet gevonden. Zelfs een bekende rechercheur maakt er een potje van en onschuldigen worden opgesloten. Luc houdt er zijn hele leven last van en dat maakt dat hij later, als alles achter de rug lijkt te zijn, een besluit neemt met grote gevolgen…..ik was er stil van…….

Arie de Ruiter is, geïnspireerd door een oud nieuwsbericht, aan de slag gegaan met een verhaal over deze moord. Hij verzon wie de echte dader is en spon er een verhaal omheen. En dat is gelukt. Er is veel aandacht geschonken aan de gebeurtenissen die in de tijd vanaf de Eerste Wereldoorlog (toen Grote Oorlog genoemd) tot aan de Tweede Wereldoorlog plaatsvonden. Zowel plaatselijk, in Vlaanderen en in Nederland, als internationaal. Door de komst van de radio wordt de wereld groter. Lucs moeder is van grote invloed op zijn gedrag, hij heeft veel verdriet na haar overlijden en hij vereenzaamt. Hij blijft bij zijn besluit om alleen te blijven, bang dat zijn geheim tussen hem en zijn aanstaande komt te staan. Hij keert terug naar Vlaanderen, op zoek naar mensen van toen maar komt gedesillusioneerd weer terug.

En het leven gaat door…. deze zin vind ik regelmatig terug in het boek en dat geeft blijk van de nuchterheid van de hoofdpersonen, het is zoals het is. Dan komt er die dreiging van de Oosterburen en een nieuwe angst voor oorlog. Wat zullen de gevolgen zijn…

Arie de Ruiter heeft zich met respect voor de hoofdpersonen hun levens in deze periode mooi beschreven. Met Luc Verhulst als hoofdpersoon blijft hij bij het verhaal zonder te veel uit te wijken. Hij beschrijft Luc als een echt persoon, aardig, sociaal maar niet te perfect en met zijn eigen menselijke fouten. De gerechtelijke dwaling en de angst van het alsnog ontdekt worden, spelen een grote rol. Maar doordat Luc is wie hij is, ontwikkelt de lezer een empathie voor deze jongeman waardoor je ook niet wilt dát hij ontdekt wordt. Het einde van het verhaal is zeer ontroerend en mooi en laat de lezer met een voldaan gevoel achter.

Verkeerd spoor is een prettig te lezen boek voor mensen die van een goede historische en licht spannende roman houden. De geschiedenisfeiten uit deze periode worden omgeven door een bijzonder verhaal dat je wel aan moet grijpen.

In de schaduw van het kalifaat

Wist je dat een Joods koning ooit christenen heeft onderdrukt en afgeslacht in een Arabisch land? Wist je dat de koning van Jordanië in directe lijn afstamt van Mohammed? Wist je dat er een autochtone evangelische dominee in Koeweit woont? Wist je dat Oman op de lijst van veiligste landen ter wereld staat? Wist je dat er geen kerken zijn in Saudi-Arabië maar wel duizenden christenen?

Nou, dat en talloze andere feiten zijn verwerkt in een prachtig naslagwerk over de Arabische wereld. In vijftien hoofdstukken behandelt de schrijver de geschiedenis van een deel van de Arabische wereld. Hij wil in dit boek het hele verhaal van de landen vertellen. Hij vat elk hoofdstuk samen op een gekleurde pagina. Hij geeft een geschiedenislijn in hoofdpunten weer aan het begin van elk hoofdstuk. Die lijn wordt afgewisseld met persoonlijke verhalen van de auteur over zijn belevenissen in de Arabische wereld. Dit bijna vierhonderd tellende pagina’s dikke boek is een prima naslagwerk voor mensen die benieuwd zijn naar wat er in die landen is gebeurd en hoe die landen zijn ontwikkeld en wat de situatie van het land nu is. Om steeds weer opnieuw in te zien. Om begrip te krijgen voor je islamitische buren of collega’s.

Kiezen

Bij de Stiltelijn van Mirjam van der Vegt verschijnen regelmatig inspiratieboekjes om zelf mee aan de slag te gaan. De titel van nummer zeven is kiezen – lopen in de richting van het licht. In dit boekje staan twaalf stukjes over keuzes maken, met op de linkerbladzijde een eenvoudige zwart-wittekening met genoeg ruimte om te gebruiken als werkblad.

Dat kiezen een pittig en actueel onderwerp is blijkt uit de inleiding van Mirjam, waarin ze kort aanstipt dat keuzevrijheid mensen ook stress geeft of FOMO: the fear of missing out. Een goede keuze maken is niet eenvoudig en het boekje kan daarbij helpen. Als je kiest en verantwoordelijkheid neemt voor je keuze, zul je niet langer leven als een verdeeld mens, maar als een geheeld mens. Dat klinkt mooi. De eerste opdracht om te kiezen voor dat wat je vrijheid brengt, in plaats van slaaf, vind ik een stevig begin. Het begrip hoorzame vrijheid is mij in een paar woorden niet echt duidelijk. Nu is er geen sprake van een handleiding in een keuzeproces, waarbij de opdrachten in een vaste volgorde gemaakt moeten worden. Het past eerder bij verschillende keuzes die we dagelijks maken. Zoals altijd in deze werkboekjes staan er mooie quotes vol wijsheid in, maar juist door de oefeningen te doen, zal de lezer groeien in het maken van keuzes.

Mensen zoals jij

Een maand lang leven met gelovigen uit het Romeinse Rijk

Al dertig jaar lang bestudeert Benno Zuiddam de oudste periode van het christendom als wetenschapper, vooral in combinatie met de Bijbelwetenschappen. In de vroege kerkgeschiedenis en de antieke oudheid heeft hij mensen leren kennen van wie hij merkte dat zij net zo waren als wij allemaal. Je kunt hun veel verwijten, maar niet dat ze dom waren of niet de juiste vragen stelden. Hij leerde van heidenen die nadachten over God en worstelden met het spreken en het zwijgen van de goden. Omdat het in onze tijd al niet anders is, neemt Benno ons mee naar die mensen, en laat ons meemaken wat zij meemaken en nadenken over keuzes die zij soms gedwongen waren te maken en soms in alle vrijheid maakten. En vervolgens laat hij ons nadenken over onze eigen keuzes in onze eigen cultuur en omstandigheden, ook al zijn de vragen soms heel sturend en soms ook heel gesloten en kun je niet veel kanten op na het lezen van zijn onderhoudende geschiedenis. Een vraag als: “Is het belangrijk dat God eerlijk en rechtvaardig is?” lijkt me een gigantische open deur.

Zuiddam schrijft prettig maar niet oppervlakkig. Hij neemt je echt mee naar de dilemma’s die al heel snel na de opstanding van de Heer Jezus Christus ontstonden en hoe daarmee werd omgegaan door de gelovigen in de verschillende delen van de toenmalige wereld.

Ik krijg de indruk dat dit boek voor jonge mensen is geschreven door de vragen, die sturen op levensvormende beslissingen. Maar het niveau is pittig en ik meen dat het iets te hoog gegrepen is voor adolescenten in het algemeen. Tegelijk is kennis van de ontwikkeling van de vroege kerk een pre bij het lezen van dit boek.

Als inleiding tot de vroege kerkgeschiedenis is het lezenswaardig voor alle leeftijden na de adolescentie.

Jij droeg me

Je zult maar veertien jaar oud zijn en een alles veranderende ontdekking doen: jij had niet meer moeten leven, je biologische moeder onderging een abortus, maar dat ging mis. Een zuster in het ziekenhuis hoorde een zacht gehuil en redde de baby van de dood. Dit werd echter niet aan de biologische moeder vertelt. Het kind werd ter adoptie aangeboden, ze werd Melissa genoemd.

Nadat ze deze vreselijke waarheid ontdekte raakte Melissa aan de alcohol verslaafd en kreeg ze een eetstoornis. Toen ze negentien was ging ze de zoektocht aan naar haar biologische moeder. Dat maakte dat ze nog een schokkende ontdekking deed.

Haar moeder wilde helemaal geen abortus, maar werd gedwongen door haar oma. De abortus vond plaats bij acht maanden zwangerschap (!) en oma wist dat het kindje nog leefde, maar het werd voor dood achtergelaten bij het ‘abortusafval’. Hoe is het mogelijk dat een aanstaande grootmoeder haar dochter en kleinkind dit aandoet? En welke arts werkt hier aan mee? Bij deze passage moest ik wel huilen. Zelf heb ik nooit een kindje gekregen, maar de wens was wel groot. Hoe kan dit gebeuren? Welk mens is hiertoe in staat?

Melissa wordt overspoeld door gevoelens van kwaadheid en schaamte. Komt zij hier vandaan? Voor haar moeder voelt ze ook medelijden. En wat moet ze met al die gevoelens ten opzichte van haar geloof?

Vandaag de dag is Melissa Ohden spreekster. Ze heeft haar oude baan opgezegd en gaat rond om te spreken over abortus, in het bijzonder werkt ze voor het ‘Abortion Survivor Network’. Waar zij, geboren in 1977, niemand had om haar te steunen, helpt ze nu mensen, zowel mannen als vrouwen, die te maken hebben (gehad) met abortus. En wat prachtig is: ze heeft het geloof behouden!

Je hoort erbij

Lia heeft al vijf en een half jaar verkering met Maarten, haar buurjongen. Als ze kans maken op een huis, slaat bij Lia de twijfel toe. Vooral als er een nieuwe opzichter komt bij de woningbouwcorporatie waar Lia werkt. Bart is jaren ouder dan Lia en heeft een vrouw en drie dochters. Omdat ze veel samenwerken, leren ze elkaar steeds beter kennen.

Dan merkt ze dat ze verliefd is geworden op Bart en het lijkt wederzijds. Op een dag gaan ze te ver en beiden hebben daarna veel spijt. Lia vraagt haar ontslag aan en in de korte tijd dat ze er nog werkt ontloopt ze Bart zoveel mogelijk.
Ze trouwt met Maarten, en komt er daarna al snel achter dat ze zwanger is. Ze weet bijna zeker dat het van Bart is en ze raakt in paniek. Maarten mag dit niet weten en ze besluit dat dit altijd haar geheim zal blijven.

In de tweede helft van het boek gaat het over Maaike, de dochter van Lia. Zij is dan al volwassen en ze zit met tal van vragen. Haar ouders houden van haar en toch voelt ze een zekere afstand. Is ze geadopteerd? Of is ze ongewenst? Waarom heeft ze geen broertjes en zusjes gekregen, terwijl ze krap negen maanden na de trouwdag van haar ouders geboren is? Maaike trouwt met Ruud en ze kan er met hem goed over praten. Ruud stimuleert Maaike om zoveel mogelijk naar haar ouders te gaan en te proberen de band goed te houden.

Dan wordt moeder Lia ziek en ze krijgt een aangrijpende boodschap. Lia kan niet meer beter worden. Maaike wordt zelfs nu buitengesloten. Het doet haar veel pijn. Op een dag komt Maaike er achter dat ze zwanger is. Ze voelt zich gespannen als ze het grote nieuws aan haar ouders gaan vertellen. Hoe zullen ze reageren? Zal haar moeder haar kleinkind nog kunnen zien? Haar ouders zijn blij, maar haar moeder raakt van streek. Maaike denkt het te begrijpen, maar er blijkt iets heel anders achter te zitten.

Als haar vader haar op een dag belt dat ze bij haar moeder moet komen omdat zij een belangrijke boodschap voor haar heeft, schrikt Maaike. Haar schrik slaat om in ongeloof en woede als Lia haar verteld dat Maarten haar niet vader is, maar Bart, een collega van de woningbouwstichting waar ze werkte. Nu begrijpt Maaike waarom ze zich altijd zo buitengesloten heeft gevoeld en waarom haar moeder het haar vader Maarten altijd zoveel mogelijk naar de zin maakte. Lia vraagt om vergeving, wat Maaike veel strijd kost. Ze weet echter dat er weinig tijd is en daarom schenkt ze haar moeder toch vergiffenis. Direct daarna overlijdt haar moeder.

Maaike gaat een zware tijd door. Ze moet veel verwerken en daarbij is ze ook heel boos op Maarten omdat hij altijd gezwegen heeft. Ze wil niet meer naar hem toe en gaat op zoek naar haar biologische vader. Als ze bij haar tante komt, leest ze daar een krant waarin een rouwadvertentie staat van haar biologische vader. Juist diezelfde middag zal hij begraven worden en Maaike aarzelt niet om meteen door te rijden naar de begraafplaats. Van een afstand ziet ze alles gebeuren en even later ontmoet ze haar halfzus. Na de eerste schok en emoties belooft deze vrouw met haar twee zussen te overleggen of ze contact met Maaike willen. Dat loopt voor Maaike op een teleurstelling uit, want ze willen geen contact. Ze praat het tenslotte met Maarten uit en het komt helemaal goed tussen hen. Als de zoon van Ruud en Maaike geboren is, vernoemen ze hem naar de twee vaders: Maarten Pieter.

Ina van der Beek heeft de gave om je vanaf de eerste bladzij het verhaal in te trekken en het niet eerder weg te kunnen leggen voordat je de laatste zin gelezen hebt. Diepgang, spanning en romantiek zijn ruimschoots aanwezig. Ina heeft een prettige schrijfstijl waardoor het boek heel toegankelijk is om te lezen.

Wonderen verhalen

Dit is het levensverhaal van de auteur en de rode draad door het hele boek is: vertrouwen op God. Carla nodigt de lezer op een prettige manier uit om bij haar op de koffie te komen. Ze laat de woning zien en begint dan te vertellen. Omdat ze op veel verschillende plekken heeft gewoond met haar man en kinderen, beginnen de hoofdstukken in elke nieuwe woning op deze manier.

Carla en haar man Bert werken jaren bij Jeugd met een Opdracht. Daar ontmoeten ze veel mensen, allerlei types en bij de een landt het evangelie wel en bij de ander niet direct. Heel bijzonder is het verhaal van Julan. Vijftien jaar verslaafd, hij komt tot geloof en vertrekt dan weer naar zijn familie in Maleisië, Na vijfentwintig jaar krijgen Carla en Bert van hem een vriendschapverzoek via Facebook . Hij heeft zijn droom waar kunnen maken, een opvang starten en anderen het evangelie brengen.

De moeilijkheden blijven het gezin Kwakkel echter niet bespaard en uiteindelijk vertrekken ze bij Jeugd met een Opdracht. Later worden ze door God geroepen om in Namibië te gaan werken. Ze zouden daar voor vijf jaar naartoe gaan, maar na een jaar keren ze weer terug. Was het wel Gods wil dat ze daar naartoe gingen?

Een boeiend boek waarin veel wonderen worden beschreven. Heel bijzonder is het hoofdstuk waarin Carla Maria ontmoet in de bus.

Met vreugde vrouw zijn

Opnieuw zijn de aantekeningen die Elisabeth Elliot heeft gemaakt om haar dochter voor haar trouwen goede raad mee te geven, uitgegeven. Tijdens het lezen van deze aantekeningen merk je dat Elisabeth in haar jaren gegroeid is, ouder en wijzer geworden en gevormd door het begrijpen van hoe God het heeft bedoeld en hoe het in de praktijk van het leven gaat. “Je offert je leven op, maar niet als deurmat” is een van de uitspraken die een glimlach ontlokken. Ze heeft een verfijnde manier van uitdrukken waar het werkelijk om gaat. “Je geeft jezelf als twee geliefden die genade nodig en ontvangen hebben.” Geen enkele ruimte voor de tweede-, derde- of vierde-feministische-golf-gedachten. Gewoon toewijding en blij zijn met je roeping als vrouw. Natuurlijk is er ruimte om een bediening te hebben of een carrière, maar alleen als God je ertoe roept.

Elisabeth legt verschillende principes uit, die elke generatie christenen opnieuw moeten leren (waarderen). Bijvoorbeeld over gezag. “Mensen die zichzelf christen noemen, zijn mensen die autoriteit aanvaarden. Zij vertrouwen erop dat God hun schouders gemeten heeft (Hij weet hoeveel je aankunt).” Je kunt onmogelijk Jezus volgen zonder gezag te erkennen. “Mij is gegeven alle macht…”, zegt Jezus immers. En vervolgens over onderwerping. “Het onderwerpen aan het gezag dat door God is gegeven, is geen gevangenschap.” Elisabeth blijft vasthouden aan de zuivere bedoeling van de door God gegeven gezagsverhoudingen. “God wil dat we compleet, veilig en sterk zijn. Een van de manieren om heelheid, veiligheid en kracht te vinden is om onszelf te onderwerpen aan het gezag dat God over ons gesteld heeft.” De beloften die daarop staan, zijn: “Ik zal u rust geven”; “Mijn vrede geef Ik u”; “…het eeuwige leven beërven”; “Je leven behouden”; “Het Koninkrijk ontvangen.”

De beperking van de gezagsverhoudingen die God heeft ingesteld, die Hij in het huwelijk aan de partners geeft, werkt als een rivier die door een kloof stroomt, zij krijgt een onmetelijke kracht. Als die rivier de vlakte bereikt, verdwijnt die kracht. Als er geen grenzen zouden zijn aangebracht aan de liefde van man en vrouw, zou de kracht ervan verdwijnen. Het is een krachtig beeld dat Elisabeth hier schetst en als je leest wat die ‘grenzen’ dan zijn kun je er nog veel over discussiëren, maar er zit veel (Bijbelse) logica in.

Ik ben het niet in alles met haar eens, maar zij geeft tenminste een behoorlijke zet om de rol die een vrouw in het huwelijk heeft, nog eens te toetsen aan de Bijbel en te overdenken.

Liefde door scherven heen

Dromend van haar prins op het witte paard, ontmoet ze Martim. Zijn leven is vanaf zijn jeugd erg heftig geweest. Esther wil niets liever dan voor hem zorgen en hem liefde geven. Ze is ervan overtuigd dat ze voor elkaar geschapen zijn. Martim gaat regelmatig naar de kroeg voor de gezelligheid. Hoewel
Esther het graag wil, krijgen ze geen relatie. Die krijgt ze wel met Geert, met wie ze gaat samenwonen. Ondanks dat ze twijfels heeft, trouwt ze met hem en krijgen ze twee kinderen.

Het huwelijk eindigt in een scheiding. Esther heeft intussen Martim weer ontmoet en trekt bij hem in. Hij heeft kinderen uit een eerdere relatie. Dat wordt een samenzijn met veel moeite en problemen. Martims kinderen worden bij hen weggehaald. Martim kan dat niet verwerken en hij begint te drinken. Esther blijft van hem houden maar het wordt steeds moeilijker. Moet ze bij hem weggaan?

Dit is het levensverhaal van de auteur. Een hartverscheurend relaas waarin de enorme problemen die een verslaving met zich meebrengt, op een aangrijpende manier beschreven worden.

20019

Recensie

Jouw waardering

20018

Recensie

Jouw waardering

20017

Recensie

Jouw waardering

20016

Recensie

Jouw waardering

20015

Recensie

Jouw waardering

20014

Recensie

Jouw waardering

20013

Recensie

Jouw waardering

20012

Recensie

Jouw waardering

20011

Recensie

Jouw waardering

20009

Recensie

Jouw waardering