Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In het negentiende-eeuwse Engeland waren de straffen voor relatief kleine vergrijpen hoog. Het stelen van een brood vanwege de honger, kon je voor jaren in de cel brengen. Niet alle ‘kleine criminelen’ werden opgesloten. Duizenden van hen werden verbannen naar de kolonie Australië.
‘Zwarte zwanen’ van Hope Adams gaat over het transport van tweehonderd vrouwen naar dat verre oord. Deels is het gebaseerd op historische feiten. In het verhaal wordt midden op zee een moord gepleegd. Die is ontsproten aan de fantasie van de auteur. Het onderzoek naar deze misdaad speelt een grote rol in de roman. Voor doorgewinterde lezers van detectives is het plot wat te eenvoudig. Ook is het verhaal hier en daar duidelijk wat geromantiseerd. Ik vrees dat de werkelijkheid harder was dan hoe ze wordt beschreven.
Dat neemt niet weg dat het een interessant boek is. Ook door de manier waarop het leven in de micro-samenleving op het schip wordt weergegeven. Er ontstaan vriendschappen, er is zelfs liefde maar ook gekte en afkeer. Qua structuur zit de roman goed in elkaar. Stukjes uit het heden en uit het verleden worden afgewisseld en dat pakt goed uit.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In mei 2021 is er een artsencongres over mensenhandel, waarbij Sameena van der Mijden haar verhaal doet. Als adoptiekind uit India komt zij naar Nederland in een christelijk gezin in Tiel. Haar ouders scheiden als ze zeven jaar is. Ze gaat naar de havo en valt in handen van de afschuwelijke loverboy Dennis, die haar twee jaar lang dwingt in de prostitutie te werken. Door diepe dalen heen gaat zij zichzelf doelen stellen, zoals het toch halen van de havo en een HBO-opleiding tot verpleegkundige volgen. En hardlopen, ook ’s nachts, waarin ze steeds hoger doelen stelt: van een kilometer, een halve marathon en daarna een hele, wordt zij Nederlands kampioene ultrarun op de honderd kilometer. Zelfs een vijfhonderd kilometer loop en in juni 2021 in tien dagen duizend kilometer. Het boek is een echte pageturner. Hoe iemand uit een volkomen hopeloze situatie zich een weg naar boven vecht om eruit te komen. Voor iedereen, ook wie zelf in een dal zit is het een aanrader. Sameena houdt ook lezingen over haar verhaal.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Dit geschenkboek is zo opgebouwd, dat aan elke regel uit psalm 23 een hoofdstuk is gewijd. De auteur vertelt rondom elke zin zijn gedachten. Concreet wordt eerst verteld over de taak van de herder. Bijvoorbeeld: schapen zijn bang voor een waterstroom omdat ze door hun dikke vacht kunnen verdrinken. Daarvoor is de herder nodig. En dan vindt steeds een ‘vertaling’ plaats naar mensen en Jezus als herder. Vraag of je zomaar het gedrag van schapen op mensen mag projecteren. Sommige uitingen van de auteur zijn voor discussie vatbaar: “Mij zal niets ontbreken” mag je ook volgens hem lezen als: “Ik mag erbij zijn, je bent deel van Gods familie”. Psalm 23 was de enige psalm die ik drie keer daags bad, toen ik zelf in een dal zat. Het spoort aan de kleine zegeningen van elke dag te zien en te waarderen. Niet voor niets is het de meest populaire psalm. Verder op internet lezend, kwam ik het mooie initiatief van Wilkin en zijn vrouw tegen: Pan da Vida, 42 restaurants voor kinderen in Peru. Ik ben meteen donateur geworden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In negentig bladzijden beschrijft de auteur vijftig kenmerken van farizeeën. Hij gebruikt daarvoor telkens een van de uitspraken van Jezus over de farizeeërs. Het boek heeft als ondertitel: hypocrisie, huichelarij en schijnheiligheid in de kerk ontmaskerd. Juist bij ambtsdragers komt dit vaak voor. Het is een actueel thema en o, wat is het herkenbaar in het dagelijks leven, niet alleen in de kerk, maar ook op andere plekken waar mensen samenkomen. Natuurlijk spoort het boek ook aan om de eigen schijnheiligheid te ontmaskeren. Want zo stelt de auteur: je bent pas vrij van huichelarij en hypocrisie als je voor honderd procent op Jezus lijkt, uiteraard alleen maar iets om een leven lang naar te streven, maar niet haalbaar. Een goed boek om te lezen en je eigen leven te overdenken. Het kost 7,50 euro.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Een econoom, een journalist en drie theologen hebben dit Bijbelstudieboekje samen geschreven. En ik ben ervan overtuigd dat het de moeite loont. Als je met je kring dit boekje doorwerkt, krijg je vanuit de Bijbel en de huidige leefsituatie op aarde praktische vragen, goed onderwijs, duidelijke uitleg, mooie stimulansen om goede stappen te zetten en stof genoeg om er met elkaar over te praten.
“Overdaad en overmaat doen pijn,” lees ik in een van de toegevoegde ‘groene verhalen”, sterker nog, denk ik erachteraan, het is dodelijk op de lange termijn, zowel voor degene die zich ermee bezighoudt als degene van wie geroofd wordt om die levensstijl in stand te houden.
En daarmee zit je direct bij de kern van het boek. Je kunt er niet omheen en de quote van Rabbi Tarfon (tweede eeuw na Chr.) op het opdrachtblad voordat je de inhoud kunt opslaan is duidelijk: “Het is niet aan jou om de taak te volbrengen, maar je hebt ook niet het recht ermee te stoppen.” De urgentie van verandering van levensstijl en denken om de wereld en de mensen om je heen, wordt hiermee wel duidelijk. Aan de andere kant:
“We zijn de eerste generatie die weet dat we de wereld aan het vernietigen zijn.” Door deze openhartige constatering wordt de lezer weinig vrijblijvendheid gelaten. Kiezen we voor het Goede en het Leven? Durven wij als Christen in te gaan tegen de cultuur van de dingen? Aanbevolen voor elke kring in elke kerk of christelijke gemeente.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Pleisterplaats op zee zegt een roman te zijn op de omslag. Om meer redenen geloof ik deze genrekeuze niet. Ik kan er verschillende redenen voor aanreiken: - de dialogen zijn verhandelingen vanuit eenzelfde vooronderstellingenpakket. Gijs en Mendina hebben geen eigen karakter en er vindt ook geen karakterontwikkeling plaats. Het boek begint met een verhaal over hoe Mendina’s voorgeschiedenis eruitziet. Het wordt kleurloos verteld, als een feitenrelaas. Dit zou al een hele roman kunnen zijn. Daarna begint het geheel van de twee geschiedenissen van Ben, die een ramp meemaakt en die van Mendina en Gijs die op een onwerkelijke manier met elkaar praten en voortdurend allerlei dingen bespreken waarbij de lezer al gauw de draad kwijt is. Waar gaat dit werkelijk over? Echt geen idee. Het is een mengsel van complottheorieën en pseudowetenschappelijke termen die de echtelieden naar elkaar beweren. Het is geen echt gesprek. Het boek omvat een bij elkaar gepropt geheel van verhalen, monologen en overwegingen waar niet echt verhaal in zit. Mendina praat vanuit een soort alwetendheid die eng aanvoelt. Er zijn meer elementen. Door het hele boek heen worden songtitels genoemd, met de naam van de band of de zanger die ze gezongen heeft. Het werkt niet versterkend voor het mogelijke verhaal omdat er niks bij wordt uitgelegd en het is allemaal veel te veel van hetzelfde. Uiteindelijk komen de dobberende drenkelingen en de doelloze dwarsdenkers bij elkaar en vervolgens vertellen ze elkaar allerlei verhalen. Ik weet niet precies hoe deze verhandelingen ertoe bijdragen dat de personen in het boek heling van hun verlies ondervinden zoals in de recensies wordt gezegd. Door de als los zand aan elkaar hangende alinea’s kreeg ik het niet voor elkaar om het boek van begin tot eind door te lezen. Ik verloor alle belangstelling omdat er geen enkele bocht werd gemaakt. Het is een lange rechte weg vol modderige litanie.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Wie de stad Londen bezoekt zal in veel gevallen rondlopen op Trafalgar Square. Vlakbij dat beroemde plein staat een monument dat is gewijd aan de Britse verpleegster Edith Cavell, die in de Eerste Wereldoorlog in het door de Duitsers bezette België werkte en daar hulp verleende aan geallieerde soldaten. Ook aan Duitse soldaten trouwens.
In 1915 werd ze opgepakt en ter dood veroordeeld.
‘Een beker koud water’ gaat over deze moedige vrouw. Het boek oogt als een roman maar is (vooral) een biografie. Daar is natuurlijk niets mis mee maar de lezer die hoopt dat het verhaal vooral over Edith Cavell in oorlogstijd gaat, zal worden teleurgesteld.
Daarover gaat alleen het laatste gedeelte van het boek. Haar hele leven passeert de revue. Edith Cavell wordt getekend als een liefdevolle en gelovige vrouw die zich laat inspireren door onder andere de beroemde Florence Nightingale.
Het slot van het boek is ontroerend. De laatste woorden van de moedige Edith, voor het vuurpeloton, waren: ‘Nu ik hier sta, in het licht van de Heer en de eeuwigheid, besef ik dat vaderlandsliefde niet genoeg is. Ik moet ook geen haat of bitterheid voor wie dan ook voelen.’
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Het verhaal begint met een proloog waarin het leven van Evelyn compleet verandert. Haar moeder gaat weg en laat haar achter bij haar grootvader op Wyndcliff Hall. Twaalf jaren verlopen rustig en Evelyn blijft hoop houden op een hereniging met haar moeder. Dan komt de erfgenaam van de landheer, Liam, ineens opdagen. Deze neef is een vreemdeling in het dorp en op het landgoed en zet alle verhoudingen op scherp. Evelyn en Liam hebben een goed contact en door onverwachte gebeurtenissen komen ze voor een keuze te staan. Kiezen ze voor familie, de dorpsbewoners, het landgoed of voor elkaar? Een heerlijk romantisch en bij vlagen spannend verhaal is dit derde verhaal van Sarah Ladd dat zich in Cornwall afspeelt.
Het was voor mij het eerste boek dat ik las in deze serie en het is prima los te lezen. De schrijfstijl van Sarah Ladd verraste mij. Daarom heb de eerdergeschreven romans: De gouvernante van PenWhyte Hall en Te gast op Lanwyn manor op mijn wensenlijst staan.
Sarah Ladd heeft meer romans geschreven over de Regency periode en op het moment dat je leest over de omgeving, de jurken, de sfeer en vooral ook de cultuur en hoe mensen met elkaar omgaan geeft zij de lezer het gevoel dat ze zich helemaal heeft ingeleefd in de sfeer en de personages.
Ze brengt een onbekend stuk geschiedenis naar voren, ze neemt de hoofdpersonen en de lezer mee naar de wereld van de schipbreuken, al dan niet veroorzaakt door de natuur of door smokkelaars. Dit zorgt ervoor dat een heel romantisch boek ineens best wel spannend wordt. Mooi beschreven hoe Evelyn ontwikkelt met betrekking tot familierelaties. Haar moeder speelt hierbij een karakteristieke rol.
Hoewel de romance wat lang op zich laat wachten maakt de onverwachte spanning in dit boek veel goed en nodigt het uit om door te lezen. Een christelijke roman voor liefhebbers van boeken over de Regency periode.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In zijn boek ‘De andere wang toekeren? Over de lastige Bergrede’ bespreekt Daniël De Waele de zes zgn. antithesen uit de Bergrede, die opgetekend staan in Mattheüs hoofdstuk 5 de verzen 17 tot 48. Bij het brede publiek zijn deze antithesen beter bekend als de ‘U hebt gehoord dat er gezegd is … maar Ik zeg u’-uitspraken van Jezus. De titel is een beetje misleidend alsof het boek over de gehele Bergrede zou gaan, terwijl het in werkelijkheid slechts over ongeveer een dertigtal verzen gaat. Anderzijds moet er worden gezegd dat de inzichten die De Waele in dit gedeelte van de Bergrede doorgeeft, prikkelen om ook de rest van deze Bergrede (en bij uitbreiding het gehele evangelie van Mattheüs) ernstig te herlezen.
In zijn inleiding en twee inleidende hoofdstukjes bereidt de schrijver zijn lezers erop voor om de zes antithesen te gaan lezen en onderzoeken. In de zes volgende hoofdstukken bespreekt De Waele dan telkens een van deze zgn. antithesen. Twee afsluitende hoofdstukjes brengen de lezer terug tot de kern van de zaak van deze antithesen, of eigenlijk van de gehele Bergrede.
Het is boeiend dat de schrijver ook de visies uit vroegere tijden en uit diverse hoeken geeft op deze verzen. Zo verwijst hij onder meer naar Albert Schweitzer, enkele kerkvaders, Calvijn, Luther en diverse rabbijnen. De grootste meerwaarde is nog wel dat De Waele de uitspraken van Jezus plaatst in de tijd en in de context waarin ze werden uitgesproken, namelijk in het Jodendom van de eerste eeuw. Hij verwijst dan ook naar de geboden zoals die in de wet van Mozes voorkomen en hoe ermee werd omgegaan in de geschiedenis van het Jodendom en in Jezus’ tijd. Het gevolg is dat we een bredere kijk en meer inzicht krijgen op zowel het gebod van Mozes zelf alsook op de bespreking ervan door Jezus. Dat maakt dit boekje zeer boeiend.
Wie schrik zou hebben dat De Waele ofwel pro ofwel contra ‘de wet’ zou spreken heeft het fout. Hij spreekt met respect over de wet, maar laat eveneens zien dat Jezus de uitspraken uit de wet van de uiterlijke daden naar het binnenste hart brengt. Wie deze uitspraken van Jezus in de Bergrede wil begrijpen, zal beslist veel deugd hebben van dit boekje.
Daniël De Waele heeft met zijn boek ‘De andere wang toekeren? Over de lastige Bergrede’ een boeiende studie afgeleverd over (een deel van) de Bergrede.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Geïnspireerd door de boodschap in Mattheüs 25: 37-40 gaan verschillende mensen aan de slag. Zij vertellen hun ervaringen met kunst rondom dit onderwerp en laten deze werken ook zien. Kunst in de kerk is ook een uitdaging, zoals Rien Wattel in het eerste hoofdstuk zegt: “Kunst in de kerk vraagt ook léf, mag schuren.”
Daarna kan de lezer zich verwonderen over mooie gedichten en schilderijen.
Het stuk van Astrid van de Weijenberg over diëten en honger op allerlei fronten sprak mij als eerste aan, dat lees je overal om je heen. Of het stuk over vreemdelingen herbergen van Almatine Leene wier man moeite moet doen om hier te mogen blijven. Dit zijn maar enkele voorbeelden van de mooie columns die de auteurs bij elk onderwerp schreven. Het zijn persoonlijke ervaringen met deze thema’s. En dat maakt dat het een levendig boek is geworden.
Ik werd verrast door de mooie wandelroute aan het einde van het boek, het Peerkepad. Het lezen erover maakte dat ik voor mijn gevoel een stukje mee heb gelopen. Dank daarvoor.
De columns worden afgewisseld met platen, gedichten en (song)teksten die bij de zeven wegen horen.
Ik heb enkele nummers online opgezocht en er op die manier van kunnen genieten. Ze passen goed bij de verhalen die verteld worden omdat ze in een enkele zin de kern kunnen weergeven.
Wat de lezer vooral zal leren uit dit boek is dat kunst voor alle tijden is, ook al is een schilderij of lied honderden jaren oud.
“Helpen is menselijk, A ziet B in de penarie en vraagt C te helpen” (vrij naar Sidney Smith).
Bij het boek hoort een werkschrift met suggesties en ideeën rondom dit onderwerp en een cd met Seven songs of mercy van het Zeeuwse trio Sunshine cleaners. Deze heb ik niet gekregen om te recenseren dus kan ik die niet beoordelen.
Maar ze lijken me een mooie aanvulling, zeker als je dit boek in een groep binnen school of kerk wilt gaan gebruiken.
Maatschappelijk betrokken predikanten Rieks Hoogenkamp en Rien Wattel verzamelden in dit mooie nieuwe boek verhalen, schilderijen, liederen, columns en artikelen rondom het thema ‘barmhartigheid’.
Kijk en lees, geniet, verwonder, maar laat je bovenal uitnodigen om zelf je handen uit de mouwen te steken, want doen is geloven.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: