In het negentiende-eeuwse Engeland waren de straffen voor relatief kleine vergrijpen hoog. Het stelen van een brood vanwege de honger, kon je voor jaren in de cel brengen. Niet alle ‘kleine criminelen’ werden opgesloten. Duizenden van hen werden verbannen naar de kolonie Australië.
‘Zwarte zwanen’ van Hope Adams gaat over het transport van tweehonderd vrouwen naar dat verre oord. Deels is het gebaseerd op historische feiten. In het verhaal wordt midden op zee een moord gepleegd. Die is ontsproten aan de fantasie van de auteur. Het onderzoek naar deze misdaad speelt een grote rol in de roman. Voor doorgewinterde lezers van detectives is het plot wat te eenvoudig. Ook is het verhaal hier en daar duidelijk wat geromantiseerd. Ik vrees dat de werkelijkheid harder was dan hoe ze wordt beschreven.
Dat neemt niet weg dat het een interessant boek is. Ook door de manier waarop het leven in de micro-samenleving op het schip wordt weergegeven. Er ontstaan vriendschappen, er is zelfs liefde maar ook gekte en afkeer. Qua structuur zit de roman goed in elkaar. Stukjes uit het heden en uit het verleden worden afgewisseld en dat pakt goed uit.
Geef een reactie