Recensie
Aan het begin van de twintigste eeuw was er eens een lieve, onbetekenende jonge domineesdochter, Alice Ripley genaamd. Zo zou dit boek kunnen beginnen als een soort sprookje. De titel vooronderstelt ook dat het over een sprookje gaat, maar Alice ontdekt in dit boek hoe het echte leven in elkaar kan zitten, met intriges, moord, ellende, honger, onderdrukking, gevaar. Deze jonge en naïeve vrouw komt haast van de een op de andere dag in een ongewenst levensavontuur terecht dat haar hele toekomstverwachting op zijn kop zet.
Lynn Austin is als geen ander begaafd om je in Alices levensverhaal te trekken en je er in te houden. Ik kon het boek niet wegleggen en ik moest weten hoe het af zou lopen. Het boek is als een film waar je middenin zit. Je voelt zelf de blaren op het onderste deel van je rug en je rilt van de neerstromende regen als je samen met Alice door de bossen van Wonderland Creek op weg bent. Op de juiste tijd is daar de ontspanning van een verliefdheid en een feest, de glimlach van een kind, de dankbaarheid van een vriendin, anders zou je het niet uithouden van de stress om de ontwikkelingen.
Ik geef dit boek 5 sterren! Heerlijk om te lezen als je griep hebt. Maar dan heb je wel drie of vier van dit soort boeken nodig, want het leest als een TGV.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12027

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Boekenweekgeschenk t.g.v. de week van het christelijke boek.
Dominee Lammert Aslander is door zijn kerkenraad in de Stille Week op vakantie gestuurd. Hij vertrekt naar Ameland, maar de reis duurt langer dan verwacht omdat de veerboot vastloopt op het wad. Lammert zit met vijf mensen aan tafel. Een vrouw die hem sterk doet denken aan een roofvogel, Thera genaamd. De Turkse Bülent, de Slavische Mila en psychiater Egge.
Samen buigen ze zich over een krantenartikel dat handelt over een op het eiland gepleegde moord. Bülent heeft het slachtoffer gekend en vraagt Aslander of hij wil proberen de moordzaak op te lossen, omdat de politie volgens hem niets doet. Als de boot eindelijk loskomt en ze het eiland bereiken, komt Aslander direct in contact met een eilander journalist die het artikel geschreven heeft. De zaak komt aan het rollen.
Een heel boeiend boekje dat meer is dan een detective. Er zit een diepe boodschap in. Aslander komt zichzelf heel erg tegen en beseft wat zijn fout is geweest. Het boekje eindigt met een preek die grote indruk maakt op zijn toehoorders maar waar je ook als lezer even stilgezet wordt en tot nadenken wordt gestemd.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12026

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Marnix van Ditselaer runt een goedlopende graanhandel. Zijn arrogante, egoistische zoon Egbert is zijn assistent en zal later de touwtjes in handen nemen. Zoon Coenraad maakt naam als kunstschilder, Rogier werkt zich via knecht in een houtzaagmolen op als scheepstimmerman op een werf die later door zijn vader gekocht wordt.
Rogier en Anna houden van elkaar maar Anna wordt uitgehuwelijkt aan Egbert. Ze krijgen een zoon maar Egbert kijkt niet naar zijn vrouw om. Zijn vader stuurt hem onder het mom van ‘ervaring opdoen’ naar Batavia. Anna blijft bij haar schoonouders. Ze krijgt een dochter die onmogelijk van Egbert kan zijn. Als Egbert na jaren terugkomt, is Anna net overleden en hij weet niet beter dan dat haar dochter van hem is. Hij probeert zijn broers uit de weg te ruimen omdat hij alleenheerser wil worden van zijn vaders bedrijf. Dat lijkt aanvankelijk te lukken...
De auteur schetst een goed beeld van het leven in de Gouden Eeuw. Het verhaal wordt hier en daar afgewisseld met interessante hoofdstukken over het leven in Amsterdam in die tijd. Joost van de Vondel wordt genoemd evenals prins Frederik Hendrik en andere beroemde figuren uit de vaderlandse geschiedenis. Je kunt merken dat de auteur een grondige kennis heeft van de tijd waarover hij schrijft.
Het verhaal lijkt een kant op te gaan die je als lezer niet wilt. Egbert lijkt op alle fronten succes te hebben, maar de verrassende ontknoping laat zien dat dat geenszins het geval is.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12025

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Hoe de kerk opnieuw missionair kan zijn?
In dit boek wordt vooral 'de missionaire kring' besproken en aanbevolen. Het principe van missionaire kringen wordt besproken met veel ervaringsverhalen en praktische tips.
Mooi is dat begonnen wordt met de liefde. Er moet altijd gewerkt worden vanuit de liefde voor God en de naaste. Daarbij worden drie hoofdtaken van een gemeente genoemd: aanbidding, gemeenschap en missionair zijn. Deze drie moeten met elkaar in evenwicht zijn. Vervolgens wordt het principe van de missionaire kring verder uitgewerkt.
Als eerste wordt aangegeven dat het belangrijk is om je eigen (gemeente)drempel over te gaan om mensen te bereiken. Dit in navolging van Jezus die ook de mensen opzocht. Je kunt je daarbij het beste richten op een bepaalde doelgroep die je samen vaststelt. Hiervoor wordt een missionaire kring gevormd van mensen die als eerste taak heeft een hechte groep te vormen. Met deze groep bepaal je je missionaire doelgroep, bijvoorbeeld buitenlandse moeders. Vervolgens ga je deze groep proberen te bereiken, bijvoorbeeld met inloopochtenden. Je maakt ruim tijd vrij om je doelgroep te leren kennen. Op den duur kan zich een groepje ontwikkelen dat meer wil weten over het geloof. Met deze mensen kun je dan een christelijke cursus gaan doen, bijv. Alpha. Bij dit alles is het heel belangrijk dat de gemeente achter het werk staat.
Het boek behandelt de missionaire kring zeer uitgebreid. Hierdoor lijkt het enigszins alsof dit de enige mogelijkheid is in Nederland voor evangelisatie. Ik mis dan ook de verwijzing naar overige mogelijkheden, want "missionair gemeente zijn" is wel een populaire term in deze tijd, maar er is nog zoveel meer. Soms worden de voorbeelden wat te uitgebreid besproken, waardoor het te veel over de gemeente van Vlaardingerbroek gaat. Wel realiseert de auteur zich dat er vele soorten kerken zijn in Nederland en laat hij kort zien hoe ook in andere gemeentes dit principe kan werken, van gereformeerde gemeente tot pinkstergemeente.
De auteur werkte jarenlang in Haagse achterstandswijken en heeft een ruime ervaring met missionair gemeente zijn. Momenteel is hij een veel gevraagd spreker. Het boek is geschikt voor voorgangers en gemeenteleden die na willen denken over deze vorm van werken die kan uitlopen op gemeentegroei.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Al heel jong wordt Sally Parker "Granny" genoemd en nadat haar man gestorven is, trouwt ze met de man die haar zo noemde en zo blijft ze haar hele leven Granny. En dat is een heel leven, een lang leven. Je leeft haar leven intensief mee, doordat je haar gedachtewereld leest. Haar herinneringen, haar emoties, haar onvermogen, haar liefde en haar haat.
Dwars door haar leven heen krijg je een idee van wat het was voor de eerste Amerikanen om het nieuwe land in bezit te nemen. Het kost Granny haar alles. Haar grote liefde, haar kinderen en kleinkinderen en bijna haar leven. Voor de door de Indianen ontvoerde kleinkinderen leeft ze door en probeert hen terug te vinden.
Haar lichaam is verminkt, haar geest helder, haar emoties breekbaar en toch taai. Wonderlijk mooi heeft Arthur Japin beschreven hoe mensen naar hun vijanden kunnen kijken en hoe wreed de mensen van je eigen soort kunnen zijn en hoe zelfs je familie zich tegen je kan keren.
De schrijver heeft gedegen historisch onderzoek gedaan en de feiten heel knap verwerkt in deze roman. Het meest ontroerende gedeelte van het boek, vind ik, is wanneer Granny beseft dat ze haar kleindochter opnieuw los moet laten, maar nu uit haar eigen vrije wil.
Hoewel het de ruwheid van de cultuur weerspiegelt, is het jammer dat de schrijver zo vaak een vloek in haar gedachten en ook uit mannenmonden laat komen. Ik ervaar het als storend voor mezelf. Arthur Japin schrijft onnavolgbaar boeiend en ongelooflijk knap wisselt hij de focus van de betekenis van een moment op een kleine plaats af met een overzicht in land en tijd.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12023

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Dit boekje bevat korte hoofdstukken met een diepe inhoud over allerlei onderwerpen.
Uit de geschiedenis, uit de Romeinse tijd, de Bijbel, hedendaagse verschillen tussen kerkgenootschappen en veel andere onderwerpen. Elk hoofdstuk nodigt uit tot nadenken en eindigt met een passende Bijbeltekst.
Een jongen vroeg zich af of God bestaat. Iemand heeft bij een openbaar toilet geschreven: God is dood - Nietsche.
Een week later komt hij daar weer en ziet dat iemand het geschrevene heeft veranderd. Er staat: Nietsche is dood - God.
Mooi is ook het verhaal van de hardrijdende man die op verschillende plaatsen dezelfde lifter ziet staan. Hij verbaast zich hierover en neemt uiteindelijk de lifter mee. Hij zegt tegen hem dat hij nooit lifters meeneemt en vraagt hoe hij heet. De man zegt dat hij Jezus heet en vraagt dan wie de persoon op de achterbank is. Daar blijkt een duistere figuur te zitten...
Een vlotlezend boekje met een diepe inhoud.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12022

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Onuitwisbaar, een roman met een prachtige cover, opent midden in een dramatische gebeurtenis.
Trevor Mc Daniël, die de innerlijk drang voelt om mensen te helpen, redt de kleine Cody uit de klauwen van een poema. Door deze heldhaftige daad komt hij in contact Nathalie Reeve, een beeldhouwster, die de tante van de peuter is. Zij heeft een fotografisch geheugen en is in staat zich allerlei kleine en zeer specifieke details te herinneren. Ze wordt vaak bijna verpletterd door de details van emoties op iemands gezicht en ze ontlast haar gemoed door die dan perfect weer te geven tijdens het beeldhouwen. Trevor en Nathalie zijn complexe persoonlijkheden en voelen zich tot elkaar aangetrokken. Het feit dat er vreemde dingen gebeuren nadat Trevor de kleine jongen redde van poema drijft hen steeds dichter naar elkaar toe. Er gebeuren bizarre dingen. Kinderen verdwijnen. De grote vraag is: wie is de mysterieuze fan van Trevor, die hem zulke walgelijke foto's stuurt?
Onuitwisbaar is het tweede deel van een serie, hoewel dat op de cover niet te ontdekken is. Het is vertaald door Connie van de Velde en opgedragen aan Alfred Otto Heitzmann (1913 - 2011). De roman heeft een rustige bladspiegel en telt 379 pagina's. Aan elke hoofdstuk gaat een kort stukje vooraf, wat begint met een citaat uit de roman Paradise Lost van John Milton.
Dit helse diep houdt hemelgeesten immers
Niet vast, de afgrond zal hen ook niet lang
Hullen in duisternis
Doordat ik het eerste deel maar oppervlakkig gelezen heb, voelde ik me niet direct thuis in de personages en had ik iedere keer het gevoel dat ik iets miste. Dat ik er net naast greep. Het is bijna onmogelijk om deze roman te lezen en gelijk alles te begrijpen. Misschien dat een tweede keer lezen het boek beter tot zijn recht laat komen. Gedeeltelijk komt dat door de vele subplots. Ook de langdurige aandacht die de auteur besteedt aan groot aantal onbelangrijke (ondersteunende) personages, maakt de verhaallijn een beetje grillig.
Er gebeurt ontzettend veel in deze roman. Ik vind dat er een gezonde mix van spanning en romantiek en geheimzinnigheid in zit en het leuke is dat Kristen Heitzmann de spanning er heel lang inhoudt. Het duurde lang voordat ik in de gaten kreeg wie de geheimzinnige persoon was, die het op Trevor voorzien had en ondanks de niet zo mooie verhaallijn boeide het boek me van het begin tot het eind. Stiekem dacht ik wel: bijna iedereen in dit boek is geknakt door gebeurtenissen in zijn of haar verleden. Het zou geloofwaardiger zijn als niet iedereen een probleem had. Het einde van het boek was een afknapper voor mij. Veel te abrupt. Maar wie weet heeft de auteur dat opzettelijk gedaan en komt er een derde deel?
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12021

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Omdat zijn broer door de Taliban is vermoord, moet Parwish van zijn vader vluchten naar Europa. Parwish vindt het vreselijk om zijn familie achter te laten. Hij is verliefd op Sohela die ook gevlucht is. Zijn oom brengt hem naar Pakistan. Onderweg nemen ze andere vluchtelingen mee. Dan worden ze geconfronteerd met de Taliban en wordt Parwish gegijzeld.
In het asielzoekerscentrum in Nederland maakt Parwish kennis met Omar, een Afghaanse jongen die christen is geworden. Ze sluiten vriendschap maar Parwish staat afkering tegenover het christendom omdat zijn vader hem daarvoor gewaarschuwd heeft. Toch denkt hij er wel over na.
Dan komt er een Afghaans gezin in het asielzoekerscentrum; Parwish kent hen nog, zij zijn met hem meegereden naar Pakistan. Zoon Rostam is geïnteresseerd in het christendom. Hij krijgt van Omar een Bijbel. Parwish is erachter gekomen dat Sohela in Nederland verblijft en via internet gaat hij naar haar op zoek. Als hij haar adres bemachtigd heeft, gaat hij haar opzoeken. Als hij bij haar aan de deur komt, lijkt ze hem niet meer te kennen...
Een boeiend, realistisch boek over het leven in Afghanistan en de onvrijheid waar de mensen onder gebukt gaan. De dreiging van de Taliban is goed beschreven evenals de gevaren die dreigen bij een vluchtpoging. Het evangelie komt duidelijk naar voren in dit vlot lezende boek.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Recensie
Emma is voor haar afdeling op zoek naar een vervangster van een collega met zwangerschapsverlof. Angela komt hierdoor op kantoor te werken. Maar soms twijfelt Emma aan de juistheid van haar beslissing, want Angela is beslist een aparte vogel. Ze heeft een nierziekte en wel een heel vreemd verleden, bovendien kan ze niet goed met mensen omgaan, de relaties met collega's gaan heel stroef.
Toch besluit Emma Angela te steunen en weet haar af en toe te ontdooien. Vergeleken bij de problemen van Angela zijn haar eigen 'dingetjes' niets, het uitzoeken van een nieuwe keuken en badkamer. Met het accepteren van haar kinderloosheid heeft ze het wel erg moeilijk.
Het boek leest heel gemakkelijk. Het verhaal is echter oppervlakkig en er komt weinig uit. Veel te uitgebreid wordt ingegaan op de keuken en badkamer, met weinig variatie, zodat herhaling nogal eens voorkomt. Hierdoor wordt het lezen wat saai. Wel is het einde verrassend en de schrijfstijl vlot. Vooral een boek voor als je niet te diep wilt denken, bijvoorbeeld in de vakantie.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
12019

Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Na haar scheiding wil Ingrid een nieuwe start maken. Ze huurt een huisje op het erf bij een boer in Groningen. Maar met huisbaas Max botert het niet zo; wel met zijn knappe, charmante neef René, journalist in oorlogsgebieden. Hij brengt zijn verlofperiodes door bij Max. Als hij en Ingrid elkaar beter leren kennen, stelt hij voor om samen op vakantie naar Parijs te gaan.
Omdat haar man regelmatig in Frankrijk verblijft, logeert Max' zus Sonja met haar dochtertje tijdens zijn afwezigheid bij haar broer. Ze kan goed met Ingrid opschieten. Ze komt dan ook met het voorstel om met z'n vijven naar Parijs te gaan.
Tijdens deze vakantie wordt het contact tussen Max en Ingrid beter. Max wil haar beter leren kennen maar Ingrid houdt de boot af. Ze worstelt met haar verleden. Ze draagt een vreselijk geheim met zich mee dat ze niet aan Max durft te vertellen...
Voor Max Ingrid leerde kennen, is hij christen geworden nadat hij de Alphacursus heeft gevolgd. Hij twijfelde aan God omdat zijn beide ouders jong zijn overleden. Waarom had God hen niet genezen? Waar was Zijn almacht? Op een thema-avond gooide hij deze frustraties eruit en constateerde dat God een grote leugen is. De gespreksleider was hiervan niet onder de indruk. Deze zin is het enige commentaar op Max' vragen. Ik vind het jammer dat de auteur niet op deze vragen ingaat, maar alleen vermeldt dat Max na de Alphacursus christen is geworden. Het komt een beetje makkelijk over omdat er verder niets over deze vragen -waar ongetwijfeld ook veel lezers mee worstelen- geschreven wordt. Het lijkt alsof de Alphacursus het antwoord heeft op deze vragen. Wat meer uitleg zou goed zijn voor de lezer.
Al met al wel een boeiend boek dat ik 3 sterren geef.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: