"Wij smullen van waargebeurde verhalen", stond er deze zomer in het tijdschrift Opzij. Toegegeven, de ondertitel van dit boek "Het waargebeurde verhaal van een 11-jarige bedelaar, een drukke zakenvrouw en hun onwaarschijnlijke ontmoeting", was voor mij aanleiding om het te lezen, maar 'waargebeurd' blijkt een verkooptruc van de uitgever, want dit verhaal biedt lang niet zoveel inspiratie als je zou verwachten.
In september 1986 loopt Laura Schroff over straat en ziet ze een jongen bedelen. Ze loopt hem voorbij, maar iets in haar maakt dat ze stopt. Ze draait zich om en biedt hem een maaltijd aan. Maurice komt uit een gebroken gezin en woont bij zijn aan heroïne verslaafde moeder. Laura weet uit eigen ervaring hoe het is om in moeilijke omstandigheden op te groeien; haar vader was alcoholist en regelmatig gewelddadig. Na die eerste maandag volgen er nog vele ontmoetingen.
Laura Schroff beschrijft in onzichtbaar verbonden haar bijzondere vriendschap met Maurice, Twee totaal verschillende milieus komen bij elkaar en dat is een sterk thema voor een goed verhaal. Laura is hierbij geholpen door een gastschrijver Alex Tresniowski, maar ik moet zeggen dat je daar weinig van merkt. Het blijft Laura die haar verhaal vertelt met al haar kennis achteraf. Al vanaf de ontmoeting beschrijft Laura ook uitgebreid het verleden van Maurice, op een gedetailleerde manier, het voelt onwerkelijk om zo vroeg in het verhaal, in de wereld van drugs en het leven van de straat, de toestand van opvanghuizen te worden getrokken, vanuit Laura's perspectief. Ook opmerkingen over hoe Maurice zich voelde toen hij 1 jaar oud was, komen gemaakt over. De twijfels en vragen van Laura zijn nauwelijks gedoseerd en regelmatig lees je hele alinea's met alleen maar vraagtekens. Alles uit haar leven wordt beschreven om een verklaring te geven hoe ze Maurice kan helpen en begrijpen.
Aan het eind van het boek is een brief van Maurice opgenomen en dan merk je als lezer echt wat een gemiste kans het is, dat dit verhaal niet door twee mensen is verteld. Hoe geweldig de vriendschap tussen deze twee mensen is, ik blijf toch het onbehagelijke gevoel houden dat dit vooral een boek is om het ego van Laura Schroff te strelen.
Geef een reactie