Boekenmening

De geheime wereld achter occultisme

Dit boek opent je ogen. Als mensen zijn we zo gewend geraakt aan diverse zaken die heel voor de hand liggend lijken. Wanneer een regulier arts niet veel voor je kan doen, ga je toch gewoon in het alternatieve circuit kijken? Maar veel van deze alternatieve therapieën blijken een occulte achtergrond te hebben. En wanneer we daarmee in aanraking komen, krijgen we er iets van mee.
Niet alleen alternatieve geneeswijzen worden er in dit boek besproken, maar ook zaken als telekinese, levitatie, het ouija bord, astrologie, kaartleggen.

Alle onderwerpen die besproken zijn, zijn vooral bedoeld om te waarschuwen. Er is veel aandacht besteed aan wat de Bijbel zegt over occulte zaken, verdeeld in vier categorieën:
De Bijbel en afgoderij
De Bijbel en toverij
De Bijbel en afgoderij
De Bijbel en het raadplegen van geesten van doden

Wat jammer is, is dat er weinig gezegd wordt over de weg om vrij te komen van occulte invloeden. Gewoon ermee stoppen is meestal niet genoeg. Slechts twee pagina’s gaan over bevrijding van occulte invloeden. Daarvan had ik juist van Wilkin van de Kamp wat meer verwacht, omdat hij veel over bevrijdingspastoraat heeft geschreven en daarover zeer veel kennis heeft. Toch zou ik het boek wel aanbevelen bij mensen. Ik heb erover gesproken met diverse christenen en schrok van de reacties die ik kreeg: heel verbaasd en ongelovig; op de manier van: kom, kom, zo’n vaart zal het toch niet lopen? Wat kan er nu fout aan zijn, het helpt toch? Van de vijf mensen die ik erover sprak, vonden vier het allemaal heel onschuldig. Juist voor christenen die zich (nog) niet bewust zijn van de duistere wereld van Satan kan dit boek de ogen openen. Aan het einde van het boek is nog een uitgebreide lijst met termen die belangrijk zijn.

Zwijgen is goud

Texas 1904. Agent Luke Palmer probeert een bende op te rollen. Er moet een einde gemaakt worden aan de treinberovingen bij het stadje. Hij vermomt zich als monteur en klimt in telefoonpalen, speurt ondertussen naar mogelijke schuilplaatsen en verdachte mensen.

Telefoniste Georgie Hall bestudeert vogels als ze vrij heeft. Maar ze houdt ook iemand in de gaten : haar technische collega Luke, die ze een keer gewapend en ver van enige telefoonlijnen aantreft. Luke moet zijn geheim prijsgeven. Maar Georgie moet haar mond houden, anders loopt ze groot gevaar. Luke en Georgie , de hoofdpersonen, zijn inmiddels verliefd op elkaar. Georgie heeft nooit eerder verkering gehad en heeft weinig eigenwaarde. Luke is verliefd maar denkt niet aan trouwen.

De man van de hoedenwinkel verkoopt hoeden met onderdelen van echte vogels. Georgie en veel vrouwen van het stadje organiseren een actie. Ondanks tegenstand wordt Georgie door steeds meer mensen gesteund. Niet lang daarna wordt er een wet van kracht die de invoer van wilde vogels, of delen daarvan, verbiedt. Was het boek al spannend, het wordt nog spannender ook Luke behaalt een overwinning. Helaas blijkt één van de misdadigers een familielid van hem te zijn! Maar Luke kiest voor de wet, hoe moeilijk ook!

Ik vind dit een flitsend boek dat gemakkelijk leest. Het verhaal heeft een historische context. De vogelbeschermingsbeweging, de Texas Rangers en de groeiende vrouwenbeweging waren in die tijd actuele onderwerpen. Deeanne Gist heeft zich goed in deze en meerdere onderwerpen verdiept. Het boek is geschreven met gevoel voor humor en romantiek. Het is grappig om de zeer geleidelijke ontwikkeling van de liefdesrelatie mee te beleven! Er zit een goede moraal in het boek maar ik zou het geen christelijk boek noemen. Of Deeanne hier ook zo over denkt weet ik niet. Psychologische thema’s die enigszins in dit boek aan bod komen zijn jaloezie en loyaliteit in gezins- en vriendenrelaties. En als laatste maar niet onbelangrijkste: Volgens Georgie kunnen vrouwen niet wat een man kan en ook niet beter. Maar je kunt wel alles wat er in je zit proberen eruit te halen. Dat is heel iets anders dan iemand anders proberen te zijn dan wie je bent, en dat nooit bereiken. Een waarheid lijkt wel dat Georgie alles kan wat ze zich voorneemt.

Tarek en Chajah

De Palestijnse Tarek zit in de laatste klas van de basisschool. Hij woont in Neve-shalom/Wahat al-salam; een dorp dat voor de helft door Joden en voor de andere helft door Palestijnen wordt bewoond. Vandaar de tweetalige naam van het dorp: Oase van vrede. De Joden en Palestijnen gaan gewoon met elkaar om.

Tarek is verliefd op de Joodse Chajah Zij vindt hem ook heel leuk, maar hoe verliefder ze op hem wordt, hoe minder ze tegen hem durft te zeggen. Ze vindt het vreselijk dat ze volgend jaar allebei naar een andere middelbare school gaan omdat er in het dorp geen Palestijns/Joodse middelbare school is. Dan komt tante Rebekka uit Engeland bij Chajah logeren. Haar dochter Perle, een onuitstaanbaar nest, komt mee. Chajah kende haar nog niet en ze vindt het helemaal niet leuk dat Perle bij haar op de kamer slaapt. Perle is verkleefd aan haar laptop en bekijkt geheimzinnige sites die Chajah beslist niet mag zien. Ze flirt met Tarek die dat niet leuk vindt. Dan blijkt dat Perle in Chajahs dagboek heeft gelezen en er een bladzijde uitgescheurd heeft, waarop haar diepste gevoelens staan beschreven. Perle laat het blaadje aan Tarek zien...

Dit is een bijzonder boek dat de vriendschap en beginnende verliefdheid tussen een Joods meisje en een Palestijnse jongen beschrijft. De onzekere stappen op het pad van verliefdheid worden zowel van Tarek als van Chajah heel mooi en integer beschreven. Tieners zullen de puberverschijnselen herkennen die in dit boek naar voren komen. De auteur heeft zich goed ingeleefd in de beide hoofdpersonen en in Perle.

Aslander: Het laatste gezicht

De tweede detectiveroman van Aslander heeft de kenmerkende stereotype die je in een serie kunt verwachten. Weer de enigszins naïeve dominee Aslander, die tegen wil en dank met zijn team gaat stoeien met een onopgeloste moord. Er zijn weer pittige dialogen, er is weer een stuk geschiedenis, Aslander zit weer met Mila opgesloten in een vakantiehuisje en warempel verrassend genoeg lukt het ook deze keer en tenslotte is daar die reflecterende preek aan het eind van het verhaal. Toch zit er groei in de serie. Dominee Aslander en Mila komen dichter bij elkaar en er is een duidelijke cliffhanger; de spanning is nog niet voorbij als het boek is afgelopen.

Deze keer is Aslander uitgenodigd op het huwelijksjubileum van psychiater Egge Johannes. In zijn kliniek is een overlevende van een seriemoordenaar uit Zeeland. Ze is in shock en wel zo dat ze het gedrag van de moordenaar overneemt als iemand haar isoleercel binnendringt. Toch lukt het de politie niet om de identiteit van de moordenaar te achterhalen. Daar is haast bij want de dader werkt volgens een bepaald patroon: elke 33 dagen verdwijnt er een vrouw en 7 dagen later wordt zij vermoord.

Het is een knap uitgewerkte detective, vooral ook omdat er meerdere lagen in ‘Het laatste gezicht’ zitten. Jammer genoeg is het wel enigszins voorspelbaar dat Mila zal verdwijnen, maar dat maakt het verhaal des te spannender. Omdat de serie leuk is om te lezen, ben ik zeker benieuwd naar het volgende deel.

De dans

Marilyn is getrouwd met Jim. Ze hebben een ‘Hou van je, doeg!’ relatie: druk, druk, druk. Het benauwt Marilyn op een gegeven moment te erg, omdat de toon van dat ‘hou van je’ niet meer de lading dekt. Ze vlucht uit haar gouden kooi - het alles-voor-elkaar-leventje naar een eigen baan, een eigen kamertje, een eigen leven waar ze in een nieuwe rust en ruimte wil bekijken wat ze met de rest van haar leven gaat doen en of ze wel of niet wil scheiden. Er is geen sprake van overspel of iets in die geest, er is gewoon geen echte liefde. Het ging al mis bij de eerste dans op hun huwelijk.

Omdat blijkt dat Marilyn erg van dansen houdt, neemt ze dansles. Ze doet het daar erg goed. Jim weet niet hoe hij het heeft als blijkt dat Marilyn van het ene op het andere moment, zo ervaart hij dat, vertrokken is. Hij is ten einde raad en weet niet wat hij moet doen. Door allerlei gebeurtenissen komt hij in aanraking met een oudere dame, die vroeger danslerares was. Ze biedt hem aan wat danslessen te geven. Het blijft niet bij danslessen. Wat deze dame tijdens de lessen overhandigt, zijn compleet prachtige levenslessen. En net als bij dansen: je moet echt gaan oefenen om het zo te kunnen doen, dat je vrij komt van het maniertje en er plezier aan beleeft.

Het is niet alleen zijn vrouw, bij wie blijkt dat Jim niet zo hard geoefend heeft in het liefhebben. Ook zijn kinderen hebben schade opgelopen van zijn levenswijze. Als Jim dat eindelijk inziet, blijkt het moeilijk te zijn om ergens in de puinhoop te beginnen met opruimen. Toch lukt het hem om een begin te maken.

Dit boek krijgt van mij 5 sterren. Het is goed voor ieder mens om dit te lezen met zijn steengoed uitgewerkte ontwikkelingslijnen. Het is ongelooflijk mooi zoals de schrijvers laten zien hoe de liefde kan werken in huwelijken waarvan beide partners God willen gehoorzamen en leven volgens zijn richtlijnen en hoe kwetsbaar tegelijkertijd christenen zijn.

Wie is mijn vader?

Silvia wordt op haar tiende uit het kindertehuis gehaald door haar oom en tante. Haar tante is als een moeder voor haar maar met haar oom kan ze niet overweg en dat is wederzijds. Oom Richard vindt dat ze veel karaktertrekken van haar vader heeft geërfd en haar vader was vroeger niet zo”n lieverdje. Na een conflict wordt ze door hem uit huis gezet en komt ze op de woonboot van haar vriend Jack wonen. Via hem krijgt ze werk bij zijn vader in het autobedrijf.

Jack heeft vroeger in hetzelfde kindertehuis gezeten evenals Mariska, waarmee Silvia door Jack weer mee in contact komt. Mariska heeft iets met drugshandel te maken en gebruikt ook drugs. Silvia wil daar niets mee te maken hebben. Toch lijkt het contact tussen hen beiden goed en dan haalt Mariska haar over om een paar weken met haar mee naar de VS te gaan, naar haar broer Vincent. Vincent zal alles betalen. Jack vertrouwt het niet en waarschuwt Silvia om niet mee te gaan. Silvia slaat zijn raad in de wind en vertrouwt Mariska. Als ze vanuit de VS naar Mexico vliegen, vindt er een drama plaats.

In deze roman pakt de schrijver het onderwerp drugssmokkel aan. De Mexicaanse toestanden worden realistisch beschreven. Het evangelie komt in dit boek duidelijk naar voren. Silvia is christelijk opgevoed maar als ze uit huis is, doet ze er weinig meer aan, behalve bidden voor het eten. Later zegt ze tegen Mariska dat ze niet zonder God kan. Als dat zo is, zou je verwachten dat de schrijver haar laat bidden als ze in nood zit, maar hij laat haar een zelfmoordpoging doen. Die poging en de gevolgen worden in twee bladzijden beschreven en dan gaat het weer over de vraag wie Silvia’s vader is. Haar tante zegt wel erg vaak dat ze als een moeder voor Silvia geweest is. Dat steeds weer herhalen van iets dat je als lezer al weet, is een beetje overbodig naar mijn mening.

Actie voor de apen

Jurre en Jasmijn zijn vrienden en zijn (kinder)directeur van de dierentuin in hun stad. Als je Jurre en Jasmijn al kent ben je vast benieuwd naar hun volgende avontuur. Ze willen geld inzamelen voor de opvang van apen en organiseren daarvoor een sponsorloop in de dierentuin. Daar hebben ze het druk mee, een afspraak met de directeur van de dierentuin, een praatje in de klas, posters maken, sponsorlijsten uitdelen, ervoor zorgen dat niemand hun actie verpest. Ondertussen ontdekken ze ook nog dat iemand een dier thuis heeft wat helemaal niet geschikt als huisdier, echt een klus voor Jurre en Jasmijn. Kortom als je van lezen en dieren houdt, dan is dit echt een boek voor jou.

Mijn jongens houden wel heel veel van dieren, maar vonden dit boek niet leuk. Dat kwam denk ik vooral omdat de vriendschap tussen een jongen en een meisje hun niet echt aanspreekt. Ik begrijp wel dat de schrijfster dit doet om zowel jongens als meisjes te betrekken in het verhaal. Het is geschreven voor kinderen uit de bovenbouw van de basisschool, die een zekere passie hebben om zich in te zetten voor dieren. Verder is het echt een leesboek en veel minder een voorleesboek, omdat er veel gesprekken in zitten. Elk hoofdstuk heeft meerdere simpele tekeningen. Het is een onderdeel van een serie en als je eerdere boeken niet gelezen hebt, val je er zomaar in. Het verhaal is ook niet uit, want in het volgende deel zullen Jurre en Jasmijn nieuwe avonturen beleven bij de apenopvang.

Dit boek is deel 3 uit de serie Zookids, leesniveau Avi E5.

Dochter van de maan

Lunia erft een souvenirwinkel en een som geld van haar oudtante. Ze trekt vanuit Frankrijk “waar ze door haar grootouders is opgevoed “naar het noorden van Nederland, naar het stadje Landsend. Bij haar in de buurt woont Oscar Bennington, waarover negatieve verhalen de ronde doen. Lunia wordt door verschillende mensen voor hem gewaarschuwd. Ze wordt met hem geconfronteerd doordat hij haar een paar keer te hulp schiet. Lunia vindt hem onsympathiek maar dat verandert als hij haar een lift naar Frankrijk aanbiedt omdat haar auto het laat afweten. Ze krijgen een relatie. Maar dan komen er dingen uit Oscars verleden aan het licht die niet zo fraai zijn. Wil Lunia nog wel met hem verder?

De sprookjesachtige titel sprak me niet zo aan toen ik dit boek in handen kreeg. Maar het blijkt een heerlijk weglezende roman te zijn. Er zitten “zoals meestal in dit soort boeken “voorspellende elementen in en in dit boek wel erg veel. Telkens als Lunia in nood is, kun je erop wachten dat Oscar eraan komt en dat gebeurt dus ook. Verder heeft de schrijfster een fantasienoorden verzonnen dat ver voorbij Groningen ligt. Er is een weg door het water en er zijn duinen en kliffen. Ik vind dat afbreuk doen aan het geheel omdat er in de rest van het verhaal wel bestaande plaatsen voorkomen. Dit boek geeft er blijk van dat Zomer&Keuning niet meer de christelijke uitgeverij is van voorheen. Het wordt normaal gevonden om direct nadat Lunia en Oscar elkaar hebben gevonden, met elkaar naar bed te gaan. Aanvankelijk wil Lunia niet samenwonen. Dit heeft echter niets met principes te maken maar met angst voor dorpsroddels.

Op leven en dood

Het boek begint met de tiener Marco, die zich gaat verdiepen in iets dat hij op internet tegenkomt wat hij wil gebruiken voor school. In het tweede hoofdstuk begint het eigenlijke verhaal. Aval is een weesjongen die terecht komt in een weeshuis, dat wordt geleid door een man die zich Vader laat noemen. Hij raakt bevriend met de 12-jarige Tomas, die hem uitlegt hoe de zaken geregeld zijn in het huis. Behalve dat het er streng aan toegaat, is het bijzonder dat de kinderen zo vaak naar de dokter moeten. Van alle kinderen wordt verwacht dat ze bloed doneren, waarom weet Aval niet, maar hij durft er ook niet naar te vragen. Regelmatig gaan er kinderen weg om geadopteerd te worden.

Dan belooft Vader Aval en Tomas opeens een uitje. Ze worden door een auto met chauffeur opgehaald om naar de stad te gaan. Maar nadat ze in een tattoo winkel geweest zijn om een tatoeage te laten zetten, worden ze wakker in een ziekenhuisbed. Het begin van een wonderlijk avontuur, waarbij beide jongens veel moeten doorstaan. Zo komen ze terecht in de wereld van de illegale donorhandel. Met steun van een gefortuneerde graaf uit Frankrijk proberen ze de schuldigen te vinden. In de epiloog van het boek wordt de motivatie voor dit verhaal duidelijk.

Het verhaal leest erg vlot, maar er zit niet veel spanning in. Telkens als het een stukje spannender lijkt te worden, ligt de oplossing ook al klaar. Het geheel is sterk rechtlijnig en dat maakt het bij elkaar wat saai om te lezen. Wel is het boek behalve voor volwassenen ook voor tieners goed leesbaar en een mooie kans voor ouders om met hun kinderen over orgaandonatie te spreken. Jammer dat de auteur, die overigens veel meer in zijn mars heeft (lees bijvoorbeeld “Gevonden mysteries”) hier wellicht zo druk was met het verwerken van het thema, dat de kwaliteit wat achterbleef. Aan de andere kant maakt de eenvoud van het boek het wel geschikt voor een lezerspubliek dat normaal niet zo snel een boek pakt.

De viool van mijn moeder

Op negenjarige leeftijd hoort Else over het NSB- verleden van opa. Een groot geheim voor een jong meisje! Thuis wordt er veel met Else en Bob over gepraat. Else wordt ook steeds vaker door school geconfronteerd met de oorlog. Door het werk van vader verhuizen ze enkele keren. Else speelt fluit. Dan vertelt moeder dat ze vroeger een viool had waar ze goed op kon spelen. Moeder houdt enige wrok naar haar ouders toe. Opa geloofde dat Nederland weer een eigen regering zou krijgen. Hij dacht dat het een overgangssituatie was. Volgens vader had hij eerder moeten stoppen. Oma maakt zich er meestal met een grapje van af. Na de oorlog waren opa en oma alles kwijt. Moeder kan het nog steeds niet verwerken. Dan sterft opa. Oma komt ook in Breda wonen. Else verlangt vaak naar beter (emotioneel) contact met haar moeder. Ze begrijpt niet waarom moeder geen viool meer wil spelen. De sfeer wordt er thuis niet beter op. Else is inmiddels zestien jaar. Het werk van vader houdt de status van het gezin hoog. Bij zijn jubileum bedankt hij zijn vrouw (An) die hem altijd had gesteund. Else is blij voor hen. Vader neemt het altijd voor moeder op. Ze kan niet anders, ze is door haar verleden geworden wie ze is. Else zoekt dossiers op en sluit zich aan bij een groep lotgenoten. Door de dossiers komt ze wel iets meer te weten. Dan wordt haar moeder ernstig ziek. Moeder heeft haar dromen niet allemaal kunnen verwezenlijken en begrijpt haar dochter niet goed. Else had wel de mogelijkheid. Maar Else kwam ook niet in een orkest terecht. Else vertelt niet van haar zoektocht naar de dossiers. Inmiddels woont Else samen met haar vriendin Roos. Dan sterft moeder. De begrafenis wordt geregeld. Moeder had nog een wens: tijdens de begrafenis het muziekstuk laten horen waarop Else gezakt is. Else is verontwaardigd maar hoort later dat het als cadeau voor haar bedoeld was. Moeder (An) wil graag dat haar dochter toch weer gaat spelen. Het blijkt dat An toch ook nog wel viool had willen spelen maar er in haar huwelijk de mogelijkheid niet voor had.

Erg mooi boek met de thema”s oorlogsverleden, klassieke muziek, moeder-dochterrelatie, familierelaties en seksuele geaardheid. Het duurt even voordat je je “thuis voelt” in dit boek maar dan laat je je meeslepen in dit verhaal. Het boek is autobiografisch en Yvonne heeft het opgedragen aan haar broer die hetzelfde heeft meegemaakt als zij. De inhoudsopgave aan het begin van het boek laat overzichtelijk zien hoe het boek is opgebouwd. Achter in het boek staan de composities die in het boek voorkomen. Ze zijn ook te beluisteren op <a href="http://www.Devioolvanmijnmoeder.nl">www.Devioolvanmijnmoeder.nl</a>. De muziek sluit vaak aan bij de gemoedsgesteldheid van de hoofdpersonen in dit boek. De titel en subtitel van het boek dekken de inhoud: het gaat over een (muzikale) familie die veel heeft geleden. Want opa was een NSB-er en zijn kinderen waren lid van de Jeugdstorm en daardoor waren ook zijn kleinkinderen belast. Erg moedige roman! Veel meer dan een verslag! Heel moedig van Yvonne van den Berg om op deze manier dit thema naar buiten te brengen en het ook daardoor zelf te kunnen verwerken. Tevens zal de beschrijving van de relatie met haar moeder voor veel vrouwen herkenbaar zijn.

13092

Recensie

Jouw waardering

13091

Recensie

Jouw waardering

13090

Recensie

Jouw waardering

13089

Recensie

Jouw waardering

13088

Recensie

Jouw waardering

13087

Recensie

Jouw waardering

13086

Recensie

Jouw waardering

13085

Recensie

Jouw waardering

13084

Recensie

Jouw waardering

13083

Recensie

Jouw waardering