Lunia erft een souvenirwinkel en een som geld van haar oudtante. Ze trekt vanuit Frankrijk “waar ze door haar grootouders is opgevoed “naar het noorden van Nederland, naar het stadje Landsend. Bij haar in de buurt woont Oscar Bennington, waarover negatieve verhalen de ronde doen. Lunia wordt door verschillende mensen voor hem gewaarschuwd. Ze wordt met hem geconfronteerd doordat hij haar een paar keer te hulp schiet. Lunia vindt hem onsympathiek maar dat verandert als hij haar een lift naar Frankrijk aanbiedt omdat haar auto het laat afweten. Ze krijgen een relatie. Maar dan komen er dingen uit Oscars verleden aan het licht die niet zo fraai zijn. Wil Lunia nog wel met hem verder?
De sprookjesachtige titel sprak me niet zo aan toen ik dit boek in handen kreeg. Maar het blijkt een heerlijk weglezende roman te zijn. Er zitten “zoals meestal in dit soort boeken “voorspellende elementen in en in dit boek wel erg veel. Telkens als Lunia in nood is, kun je erop wachten dat Oscar eraan komt en dat gebeurt dus ook. Verder heeft de schrijfster een fantasienoorden verzonnen dat ver voorbij Groningen ligt. Er is een weg door het water en er zijn duinen en kliffen. Ik vind dat afbreuk doen aan het geheel omdat er in de rest van het verhaal wel bestaande plaatsen voorkomen. Dit boek geeft er blijk van dat Zomer&Keuning niet meer de christelijke uitgeverij is van voorheen. Het wordt normaal gevonden om direct nadat Lunia en Oscar elkaar hebben gevonden, met elkaar naar bed te gaan. Aanvankelijk wil Lunia niet samenwonen. Dit heeft echter niets met principes te maken maar met angst voor dorpsroddels.
Geef een reactie