Boekenmening

Bij het kruis

In dit dagboekje voor in de lijdensweken, komen heel wat Bijbelse vrouwen voorbij, maar zoals het voorwoord zegt: “Het gaat in de serie niet in de eerste plaats om de vrouwen. Het gaat om Hem bij Wie je deze vrouwen ontmoet: Jezus.” Ik ben verbaasd om in een van de eerste citaten ‘de heilige verliefdheid op Hem’ genoemd te zien door iemand uit onze kerkgeschiedenis die veel genoemd wordt in de orthodoxere kringen uit de lappendeken van gelovigen in ons land. Dat is een verfrissende ervaring.

De taal van dit dagboek is een tikje ouderwets. De inhoud is per lijdensweek opgedeeld in hoofdstukken, zoals: Vrouwen onder het oude verbond ontmoeten; Het nieuwe verbond in Jezus’ bloed, Vrouwen bij Jezus ontmoeten, Christus’ heerlijkheid ontmoeten. Er wordt niet alleen uit de Bijbel geciteerd, maar ook uit de catechismus en het avondmaalsformulier. En ter illustratie zijn wat citaten opgenomen van oude kerkleiders uit de 17e eeuw en wat andere geleerden.

Het verbond, het bloed en het kruis staan centraal in dit boek. Het wonder van de overgave van Gods Zoon om mens te worden en voor de zonde van de mens te lijden en te sterven. De heerlijkheid van Jezus in deze weg om de mensen te verlossen wordt daarbij uitgewerkt. En de enormiteit van de schuld die mensen hierdoor hebben. Een illustratieve verzuchting van Abraham Hellenbroek geeft dat aardig weer.

Hoe zijt Gij zo vernederd, o, Allerhoogste
Hoe zijt Gij zo gegeseld, o, Allerrechtvaardigste
Hoe zijt Gij zo mishandeld, o, Allerheerlijkste
Hoe zijt Gij zo vervloekt, o, Allergezegendste
Hoe zijt Gij zo mismaakt, o, Allerschoonste
Hoe zijt Gij zo veracht, o, Allerwaardigste?
Wee mij, dat ik U zoveel arbeid gemaakt heb door mijn zonde,
zo vermoeid heb door mijn ongerechtigheid.

Pasen, op de laatste bladzijden van dit boek, heeft ook deze kleur gekregen. Niet het diepe verlangen en de passie voor Jezus’ heerlijkheid in je leven is hier de climax, wat je zou verwachten uit eerdere uitwerkingen van de teksten, maar de troost dat je zonde verzoend zijn en Jezus zich uit genade jouw lot heeft aangetrokken. Wat het concreet betekent voor je leven nu, komt niet aan de orde.

Ik zou dit boekje willen aanbevelen aan de vrouwen aan de andere kant van het spectrum van de christenen in Nederland om kennis te nemen van het effect van de Bijbelse boodschap binnen de orthodoxe kringen en stil te staan bij de betekenis van Jezus’ kruisdood.

Het meisje uit het verscholen dorp

Dit boek speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Dit boek heeft twee verhaallijnen over Mentje en Tinus, die uiteindelijk bij elkaar komen.

De 9-jarige Mentje uit Nunspeet wordt opgevangen in het Pas-op kamp in Vierhouten, nadat haar vader door de Duitsers meegenomen wordt. Dit omdat hij Joodse mensen verborgen gehouden heeft. Haar moeder is al eerder overleden.

Tinus woont in Zuid-Afrika en gaat het Engelse leger in om als parachutist veel geld te gaan verdienen om zodoende de verloren gegane 'familie' boerderij terug te kopen.

Mentje maakt vreselijke dingen mee in het kamp, maar blijft vertrouwen, dat ze haar vader weer terug zal zien. Als het verzet vreest voor ontdekking van het kamp, wordt ze naar haar enige familielid, een tante in Arnhem, gestuurd. Daar wordt ze min of meer gedoogd, maar uiteindelijk blijkt ze toch wel een uitstekende hulp te zijn, zeker ook voor twee parachutisten, waaronder Tinus. Zij raken gewond bij de slag om Arnhem.

Na de oorlog wil Tinus uit dankbaarheid voor het redden van zijn leven graag dat Mentje naar zijn boerderij komt. Haar tante staat erop dat ze gaat. En Mentje vertrekt zeer tegen haar zin met de boot naar Afrika. Eigenlijk ziet ze het leven helemaal niet meer zo zitten.

Tinus is vriendelijk, maar zijn opa en oma die ook op de boerderij wonen, zijn nors en afstandelijk. Ook al wil Tinus het beslist niet hebben, toch gaat Mentje een vriendschap aan met de bijwoners en komt ze achter een groot geheim.

Dit prettig leesbare boek gaat, ondanks de oorlogsverschrikkingen, over doorgaan na moeilijke perioden, ook na persoonlijke verliezen en ontdekken dat het leven toch nog de moeite waard kan zijn. Wel vind ik wat merkwaardig wat Mentje als 9 à 10 jarige allemaal bedenkt en doet. Ik snap dat ze volwassener denkt door wat ze allemaal meemaakt, maar wat ze doet en bedenkt is soms wel erg bijzonder.

Tien vrouwen uit de Bijbel

Tien vrouwen uit de Bijbel is een Bijbelstudieboek van bijna A-4 formaat oogt heel prettig, is vrolijk vormgegeven en lijkt zelfs een iets grotere letter en regelafstand te hebben. Een heerlijk boek om ’s morgens bij je eerste bakje thee of koffie op tafel te hebben om samen met de schrijvers door de lessen te gaan die God ons wil leren door de geschiedenissen heen.

De geschiedenis van tien opmerkelijke vrouwen in de Bijbel. Elk hoofdstuk met een inleiding en 5 lessen met een eigen thema en veel vragen om in te vullen. In de marge van elke bladzijde verdiepende teksten uit de Bijbel en tips.

Er is ruimte genoeg om nog meer bij te schrijven, voor jezelf aantekeningen te maken of te highlighten. Het papier nodigt daartoe uit, wit en het voelt stevig. De vragen raken je en dwingen je om verder te kijken dan alleen je gevoel.

Van Sydney naar Tonga

In mijn jeugd las ik het destijds beroemde boek ‘De muiterij op de Bounty’, en sindsdien ben ik geïnteresseerd in het tropische eilandengebied aan de andere kant van de wereld: Oceanië. Een wereld vol kleuren en geuren. Met vriendelijk wuivende palmen en even vriendelijk ogende inboorlingen, die echter zomaar kunnen veranderen in gevaarlijke strijders, die hun tegenstanders letterlijk in kookpotten stoppen…

Het boek van Margaret Reeson speelt zich in deze prachtige, verraderlijke omgeving af. Het wordt gepresenteerd als een historische roman, maar leest als een autobiografie. Dat komt doordat het is gebaseerd op de dagboeken van de hoofdpersoon: Mary Lawry.

Het verhaal begint in haar jonge jaren. Ze is een enigszins naïef meisje dat opgroeit in Australië, niet ver van Sydney. Dan ontmoet ze Walter Lawry, een vrijgezelle methodistenpredikant uit Cornwall. Onder zijn prediking wordt ze diep geraakt door het woord van God. De twee worden verliefd en trouwen. Na verloop van tijd worden ze uitgezonden naar de nauwelijks door westerlingen bereikte eilandengroep Tonga, waar ze een zendingspost opzetten. Na mooie, maar vooral ook moeilijke tijden, belandt het jonge echtpaar uiteindelijk in Engeland, waar Mary, na de geboorte van haar derde kind, op de jonge leeftijd van 26 jaar overlijdt.

Ik vond het begin van het boek af en toe wat saai en het gedeelte erna veel interessanter. Daarin worden onder andere de belevenissen van het jonge zendelingengezin in Tonga beschreven. Je krijgt een goed beeld van het leven in die tijd. Mary Lawry schrijft openhartig over teleurstellingen, over de conflicten die zich af en toe tussen de predikanten en zendelingen afspelen. Zending is mensenwerk en zendelingen zijn bepaald geen heiligen. Aan de andere kant heeft ze ook oog voor de zegeningen die God geeft.

Als je kinderen niet meer gaan

“De insteek voor dit boek wordt bepaald door het feit dat zo veel mensen min of meer geruisloos afhaken zonder dat er dwingende redenen voor lijken te zijn,” zegt de schrijver in zijn inleiding. Het lijkt of hij zeggen wil, het gebeurt gewoon waar je bij staat en je snapt niet hoe het kan.

Hij verwoordt in eerste instantie waarom hij zelf wel naar de kerk gaat. In 12 hoofdstukken zijn er redenen aangevoerd. Als hij één van de kernpunten noemt, is de auteur heel eerlijk over zijn eigen levenspraktijk. We leven in een gehaaste wereld en hoe veel tijd en aandacht heb je nou eigenlijk om met God te praten? Terecht zegt hij ook: “Dichtslibben of afstompen gaat niet samen met oprecht gebed.” Als je naar de kerk gaat, word je met je haren bij de nood van de mensen om ons heen getrokken en er wordt een appèl gedaan op jouw inbreng daarbij. Deze reden: we gaan naar de kerk om het bidden niet te verleren, is een steekhoudende. Het tegengeluid aan het eind van dat hoofdstuk geeft blijk van onkunde over de relatie met God en zijn relatie met ons.

En dan kom ik, denk ik, bij het punt waar het misschien werkelijk om gaat. Hoe blijkt onze relatie met God, zowel voor de kerkblijvers als de kerkverlaters. Uit het boek blijkt wel heel duidelijk dat de waarden en de normen binnen en buiten de kerk niet zoveel verschillen en bijna alle mensen het beste willen voor zichzelf en de ander. Uiteindelijk blijkt dat de beleving van de kinderen in de warmte en de goedheid thuis toch niet doorslaggevend was in hun keuze om hun leven toe te vertrouwen aan Jezus Christus als Verlosser en Leidsman.

Het tegenargument bij “je gaat naar de kerk om met anderen samen te zingen,” getuigt daar ook van. Het gevoel van verbondenheid op een voetbaltribune kan zelfs nog wel intenser zijn dan die in de kerk bij het zingen van het ‘clublied’. Met name in dat hoofdstuk mis ik dat je liederen van lof en eer zingt naar je Schepper en Verlosser. Er wordt met name genoemd, wat je er zelf aan hebt en niet zozeer wat in het centrum van de liederen staat.
Toch heeft dit boek me verrijkt en opgescherpt. Waarom ga ik naar de kerk en waarom wil ik zo graag dat mijn kinderen dat ook doen? Die vragen hebben wat meer kleur gekregen in die zin dat de sociale, emotionele en spirituele aspecten van de kerkgang in de tijd is veranderd. Sommige argumenten om naar de kerk te gaan zijn achterhaald. Zoals: om iets te snappen van wat anderen beweegt. Ik denk dat mensen buiten de kerk soms nog beter snappen wat andere mensen beweegt. En: om er aardige mensen te ontmoeten, lijkt me ook in dat rijtje thuis te horen. Sommige argumenten zijn mooi: om het geven niet te verleren. Ik denk dat die nooit uit de kerk zal verdwijnen, hoe de vorm van samenkomen ook zal zijn, het is het kernpunt van Jezus’ leven, Die zijn leven overhad voor zijn vrienden.

Dit boek is met name goed te lezen binnen de traditionele kerken. Helpend zijn ook de werkvormen aan het eind van het boek. Heel praktisch: Schrijf een brief aan een kerkverlater en probeer je in hem of haar te verplaatsen, probeer te vertellen waarom je hem of haar mist en wat de kerkgang voor jouzelf betekent. Dat is een mooie opdracht. En goed te doen in een sfeer van veiligheid en vertrouwen onderling. Ik geef dit boek 4 sterren om het persoonlijke karakter en de zorgvuldigheid die betracht wordt.

Vandaag met Jezus

Sarah Young haalt de inspiratie voor dit dagboekje uit de kracht en de hoop die ze ontving op het diepst van de put, op de momenten dat ze wanhopig en bang was. Ze schrijft zelf: “Ik had dit boek niet kunnen schrijven als ik gezonder was geweest.”

Dit boek is een bemoedigend boek met een paar woorden voor elke dag. Voor ieder die het moeilijk heeft, maar net zo goed voor mensen die het minder moeilijk hebben. Het gaat ten diepste over hoe je je gedachten en motivatie vormt in tijden van lijden. Hoe je gerichtheid is op momenten dat je het liefst voor eeuwig in slaap wilt vallen om daarna wakker te worden in een paradijs, zonder pijn en lijden. Hoezeer het ook in onze uitdrukkingen binnen is geslopen, door dit boek word je ervan overtuigd dat gezondheid niet het hoogste doel is.

De aanvaarding dat God er is in je grootste pijn en je diepste donkerheid is één van facetten in dit bemoedigende boek.
Ik geef dit geschenkboek 5 sterren, omdat het zo tegengesteld is aan wat onze cultuur ons lijkt duidelijk te maken en zo in overeenstemming met Gods doelen voor ons leven.

Zeeglas

Zeeglas is een novelle waarbij Els Florijn zich liet inspireren door het nieuwsfeit dat een appartement in Parijs na 70 jaar wordt ontdekt.

Er zijn twee verhaallijnen, het dagboek van de oma van Julie over de gebeurtenissen in 1944 en het verhaal van Julie, die de sleutel van de notaris krijgt om in dit appartement op zoek te gaan naar een ontbrekend stuk familiegeschiedenis. Het is nogal nadrukkelijk beschreven en daardoor weinig verrassend. Ook de gebrokenheid van het leven en de liefde om het goede te doen, zitten er bijkans moeiteloos in.

Wat ik mooi vind aan dit verhaal, is dat wat niet ingevuld is, bijvoorbeeld de geschiedenis van Julie zelf. Op een of andere manier inspireert Els Florijn op deze manier de verbeelding en kun je n.a.v. deze novelle zelf verhalen verzinnen. Dat neemt niet weg dat de christelijke boekhandel een prachtig cadeau heeft voor iedereen die in deze week een boek koopt! En na die tijd verkrijgbaar voor slechts 4,99 euro.

Dagboek van een psycholoog

Wijnberg is de 65 gepasseerd, maar is het werken nog lang niet zat. “Anders zou ik met kapot vervelen.” In dit boek vertelt hij niet alleen over de patiënten die hij onder ogen krijgt, maar ook over zichzelf. En dat alles in een heel vlot leesbaar dagboek.

De auteur werkt graag met humor. Je merkt dat hij dat ook in zijn praktijk doet. Bovendien is zijn houding vaak provocatief. Dat gebruikt hij heel bewust om zijn patiënten een reactie te ontlokken. Deze reacties worden beschreven in duidelijke dialogen. Ze zijn leuk om te lezen, maar ik kan me indenken dat er patiënten zijn bij wie het irritatie opwekt. Zelf ziet hij veel in provocatief werken en heeft daar zelfs een specialisatie van gemaakt waarover hij ook lezingen geeft.

Eerlijk is Jeffrey Wijnberg over de sleur die er soms in het werk zit. Altijd maar weer relatieproblemen; steeds weer de vrouw die haar man in therapie wil hebben; de zoveelste depressie. Toch ziet hij zijn werk als divers: behandelen, schrijven en doceren. Daarin zit voldoende afwisseling. Ook merk je dat zijn belangstelling voor van alles groot is. Hij is nog niet uitgeleerd en uitgeleefd, vindt het fijn om zijn kennis door te geven aan leergierige studenten. Grappig zijn de dingen uit het gewone leven: hoe de auteur geniet van voetbal, lekker eten, samen zijn met vrienden en een vogelpaartje dat nestelt in zijn tuin.

Dit boek is goed leesbaar voor iedereen. Niet alleen voor mensen die speciale belangstelling hebben voor psychologie, maar voor iedereen die interesse heeft in mensen. Laagdrempelig, gezellig geschreven, en daarnaast heel boeiend om te zien hoe deze psycholoog in het leven staat. Het probleem van de moderne mens is Wijnberg niet vreemd. Hij klaagt in het boek over het niet nakomen van afspraken. Mensen doen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Voor hem is het een ergernis. Hij brengt dit dan ook meerdere malen naar voren. Misschien een volgend boekidee voor deze auteur/psycholoog: de hectische mens.

Niemandsland

Autopech in de verlaten woestijn, in de buurt van Las Vegas. Het overkomt het echtpaar Jack en Laura, op vakantie om dichter tot elkaar te komen. De zon schijnt onbarmhartig en uur na uur komt er geen enkele auto voorbij. Hun water raakt op en ze dreigen om het leven te komen, als er een merkwaardige oude man opduikt, Boots, die hen te hulp schiet. In dezelfde omgeving speelt zich een ander drama af. Een jonge vrouw is ontvoerd door een gewetenloze moordenaar. En al snel komen de verhaallijnen samen…

De Engelse titel van ‘Niemandsland’ luidt ‘Purgatory road.’ Purgatory betekent ‘vagevuur.’ En dat is natuurlijk niet zomaar. Het wordt de lezer al snel duidelijk dat er achter het ‘gewone’ verhaal van mensen die allerlei beproevingen proberen te overleven, een andere geschiedenis schuilgaat: een bovennatuurlijke strijd tussen goed en kwaad. Wat dat betreft is deze roman vergelijkbaar met sommige boeken van Ted Dekker. Daar moet je van houden, maar het verhaal leest als een trein. Af en toe is het behoorlijk spannend. Het is verdeeld in een proloog en vijf delen: de snelweg, het huisje, de woestijn, de berg en thuis. De hoofdstukken zijn prettig kort.

Engelenbrood

Lydia en haar vader wonen in Tyatira. Haar vader Eumenes is een uitstekende verfmeester. Hij heeft de kunst bedacht om gewoon garen te veranderen in een weelderige purperen schoonheid. Lydia werkt bij hem en is heel gemotiveerd om net zo goed het vak te beheersen als haar vader. Hij heeft een geheim recept om purper te maken en leert dat ook aan zijn dochter. Ze komen in contact met Jason en zijn moeder Dione. Zij hebben ook een purperbedrijf en Dione wil partner worden van Eumenes.

De knappe Jason palmt Lydia in met de belofte dat alles beter zal worden als zijn moeder zakenpartner is van haar vader. Ze profiteert dan van de kennis van Eumenes en zorgt voor meer klanten. Zo hebben beiden er voordeel aan. Lydia is verliefd op Jason en hij belooft haar om samen een toekomst op te bouwen.

Op een dag wordt Eumenes onterecht beschuldigd van diefstal. Hij wordt gearresteerd en komt in de gevangenis terecht. Het gevolg hiervan is dat zijn huis verbeurd wordt verklaard. Voor Eumenes wordt vrijgelaten, wordt hij gegeseld en als gevolg daarvan wordt hij erg zwak. Voordat hij overlijdt, spoort hij Lydia aan om naar Filippi te gaan omdat het daar geaccepteerd wordt dat ongetrouwde vrouwen een bedrijf runnen.

Lydia vertrekt naar Filippi. Haar vader had contact met een oude Romeinse generaal. Lydia bezoekt hem en via zijn moeder kan ze een werkplaats beginnen. Ze wordt succesvol, krijgt slaven, maar krijgt ook vijanden. Een van hen is Antiochus. Hij zit haar op alle fronten dwars en loert op haar tienjarige slavinnetje. Als Paulus en Silas in Filippi komen, zorgt Antiochus ervoor dat ze voor het gerecht gesleept worden en in de gevangenis terechtkomen.

Deze roman geeft op een prachtige manier een beeld van het leven in de tijd van Lydia. Het verschil tussen mannen en vrouwen, Romeinse staatsburgers en ‘gewone’ mensen, slaven en vrije mensen.
De auteur beschikt over een prettige schrijfstijl. De lezer waant zich helemaal in de toenmalige wereld.

18034

Recensie

Jouw waardering

18034

Recensie

Jouw waardering

18032

Recensie

Jouw waardering

18032

Recensie

Jouw waardering

18031

Recensie

Jouw waardering

18030

Recensie

Jouw waardering

18029

Recensie

Jouw waardering

18028

Recensie

Jouw waardering

18027

Recensie

Jouw waardering

18026

Recensie

Jouw waardering